1 தி²ஷலநீகிந​: 4

1 ஹே ப்⁴ராதர​: , யுஷ்மாபி⁴​: கீத்³ரு’க்³ ஆசரிதவ்யம்’ ஈஸ்²வராய ரோசிதவ்யஞ்ச தத³த்⁴யஸ்மத்தோ யா ஸி²க்ஷா லப்³தா⁴ தத³நுஸாராத் புநரதிஸ²யம்’ யத்ந​: க்ரியதாமிதி வயம்’ ப்ரபு⁴யீஸு²நா யுஷ்மாந் விநீயாதி³ஸா²ம​: |

For øvrig altså, brødre, ber og formaner vi eder i den Herre Jesus at likesom I har lært av oss hvorledes I bør vandre og tekkes Gud, således som I også gjør, så må I enn mere gjøre fremgang deri.

2 யதோ வயம்’ ப்ரபு⁴யீஸு²நா கீத்³ரு’ஸீ²ராஜ்ஞா யுஷ்மாஸு ஸமர்பிதவந்தஸ்தத்³ யூயம்’ ஜாநீத²|

I vet jo hvilke bud vi gav eder ved den Herre Jesus.

3 ஈஸ்²வரஸ்யாயம் அபி⁴லாஷோ யத்³ யுஷ்மாகம்’ பவித்ரதா ப⁴வேத், யூயம்’ வ்யபி⁴சாராத்³ தூ³ரே திஷ்ட²த|

For dette er Guds vilje, eders helliggjørelse: at I avholder eder fra hor;

4 யுஷ்மாகம் ஏகைகோ ஜந​: ஸ்வகீயம்’ ப்ராணாதா⁴ரம்’ பவித்ரம்’ மாந்யஞ்ச ரக்ஷது,

at hver av eder vet å vinne sig sin egen make, i helligelse og ære,

5 யே ச பி⁴ந்நஜாதீயா லோகா ஈஸ்²வரம்’ ந ஜாநந்தி த இவ தத் காமாபி⁴லாஷஸ்யாதீ⁴நம்’ ந கரோது|

ikke i lystens brynde, som hedningene, som ikke kjenner Gud;

6 ஏதஸ்மிந் விஷயே கோ(அ)ப்யத்யாசாரீ பூ⁴த்வா ஸ்வப்⁴ராதரம்’ ந வஞ்சயது யதோ(அ)ஸ்மாபி⁴​: பூர்வ்வம்’ யதோ²க்தம்’ ப்ரமாணீக்ரு’தஞ்ச ததை²வ ப்ரபு⁴ரேதாத்³ரு’ஸா²நாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸமுசிதம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி|

at ingen skal gjøre sin bror urett og uskjell i det han har å gjøre med ham; for Herren er hevner over alt dette, således som vi også forut har sagt og vidnet for eder.

7 யஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாந் அஸு²சிதாயை நாஹூதவாந் கிந்து பவித்ரத்வாயைவாஹூதவாந்|

For Gud kalte oss ikke til urenhet, men til helliggjørelse.

8 அதோ ஹேதோ ர்ய​: கஸ்²சித்³ வாக்யமேதந்ந க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ மநுஷ்யம் அவஜாநாதீதி நஹி யேந ஸ்வகீயாத்மா யுஷ்மத³ந்தரே ஸமர்பிதஸ்தம் ஈஸ்²வரம் ஏவாவஜாநாதி|

Den altså som ringeakter dette, han ringeakter ikke et menneske, men Gud, som også gir sin Hellige Ånd i eder.

9 ப்⁴ராத்ரு’ஷு ப்ரேமகரணமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதி மம லிக²நம்’ நிஷ்ப்ரயோஜநம்’ யதோ யூயம்’ பரஸ்பரம்’ ப்ரேமகரணாயேஸ்²வரஸி²க்ஷிதா லோகா ஆத்⁴வே|

Men om broderkjærligheten trenger I ikke til at nogen skriver til eder; for I er selv lært av Gud til å elske hverandre;

10 க்ரு’த்ஸ்நே மாகித³நியாதே³ஸே² ச யாவந்தோ ப்⁴ராதர​: ஸந்தி தாந் ஸர்வ்வாந் ப்ரதி யுஷ்மாபி⁴ஸ்தத் ப்ரேம ப்ரகாஸ்²யதே ததா²பி ஹே ப்⁴ராதர​: , வயம்’ யுஷ்மாந் விநயாமஹே யூயம்’ புந ர்ப³ஹுதரம்’ ப்ரேம ப்ரகாஸ²யத|

I gjør det jo også mot alle brødrene i hele Makedonia. Dog formaner vi eder, brødre, at I enn mere gjør fremgang deri,

11 அபரம்’ யே ப³ஹி​: ஸ்தி²தாஸ்தேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரே யுஷ்மாகம் ஆசரணம்’ யத் மநோரம்யம்’ ப⁴வேத் கஸ்யாபி வஸ்துநஸ்²சாபா⁴வோ யுஷ்மாகம்’ யந்ந ப⁴வேத்,

og at I setter eders ære i å leve stille og ta vare på eders egne ting og arbeide med eders hender, så som vi bød eder,

12 ஏதத³ர்த²ம்’ யூயம் அஸ்மத்தோ யாத்³ரு’ஸ²ம் ஆதே³ஸ²ம்’ ப்ராப்தவந்தஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ நிர்விரோதா⁴சாரம்’ கர்த்தும்’ ஸ்வஸ்வகர்ம்மணி மநாம்’மி நிதா⁴தும்’ நிஜகரைஸ்²ச கார்ய்யம்’ ஸாத⁴யிதும்’ யதத்⁴வம்’|

forat I kan omgåes sømmelig med dem som er utenfor, og ikke trenge til nogen.

13 ஹே ப்⁴ராதர​: நிராஸா² அந்யே லோகா இவ யூயம்’ யந்ந ஸோ²சேத்⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ மஹாநித்³ராக³தாந் லோகாநதி⁴ யுஷ்மாகம் அஜ்ஞாநதா மயா நாபி⁴லஷ்யதே|

Men vi vil ikke, brødre, at I skal være uvitende om de hensovede, forat I ikke skal sørge således som de andre, som ikke har håp.

14 யீஸு² ர்ம்ரு’தவாந் புநருதி²தவாம்’ஸ்²சேதி யதி³ வயம்’ விஸ்²வாஸமஸ்தர்ஹி யீஸு²ம் ஆஸ்²ரிதாந் மஹாநித்³ராப்ராப்தாந் லோகாநபீஸ்²வரோ(அ)வஸ்²யம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம் ஆநேஷ்யதி|

For så sant Vi tror at Jesus døde og stod op, så skal og Gud ved Jesus føre de hensovede sammen med ham.

15 யதோ(அ)ஹம்’ ப்ரபோ⁴ ர்வாக்யேந யுஷ்மாந் இத³ம்’ ஜ்ஞாபயாமி; அஸ்மாகம்’ மத்⁴யே யே ஜநா​: ப்ரபோ⁴ராக³மநம்’ யாவத் ஜீவந்தோ(அ)வஸே²க்ஷ்யந்தே தே மஹாநித்³ரிதாநாம் அக்³ரகா³மிநோந ந ப⁴விஷ்யந்தி;

For dette sier vi eder med et ord av Herren at vi som lever, som blir tilbake inntil Herren kommer, skal ingenlunde komme i forveien for de hensovede;

16 யத​: ப்ரபு⁴​: ஸிம்’ஹநாதே³ந ப்ரதா⁴நஸ்வர்க³தூ³தஸ்யோச்சை​: ஸ²ப்³தே³நேஸ்²வரீயதூரீவாத்³யேந ச ஸ்வயம்’ ஸ்வர்கா³த்³ அவரோக்ஷ்யதி தேந க்²ரீஷ்டாஸ்²ரிதா ம்ரு’தலோகா​: ப்ரத²மம் உத்தா²ஸ்யாந்தி|

for Herren selv skal komme ned fra himmelen med et bydende rop, med overengels røst og med Guds basun, og de døde i Kristus skal først opstå;

17 அபரம் அஸ்மாகம்’ மத்⁴யே யே ஜீவந்தோ(அ)வஸே²க்ஷ்யந்தே த ஆகாஸே² ப்ரபோ⁴​: ஸாக்ஷாத்கரணார்த²ம்’ தை​: ஸார்த்³த⁴ம்’ மேக⁴வாஹநேந ஹரிஷ்யந்தே; இத்த²ஞ்ச வயம்’ ஸர்வ்வதா³ ப்ரபு⁴நா ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்தா²ஸ்யாம​: |

derefter skal vi som lever, som blir tilbake, sammen med dem rykkes i skyer op i luften for å møte Herren, og så skal vi alltid være med Herren.

18 அதோ யூயம் ஏதாபி⁴​: கதா²பி⁴​: பரஸ்பரம்’ ஸாந்த்வயத|

Trøst da hverandre med disse ord!