1 பிதர: 4
1 அஸ்மாகம்’ விநிமயேந க்²ரீஷ்ட: ஸ²ரீரஸம்ப³ந்தே⁴ த³ண்ட³ம்’ பு⁴க்தவாந் அதோ ஹேதோ: ஸ²ரீரஸம்ப³ந்தே⁴ யோ த³ண்ட³ம்’ பு⁴க்தவாந் ஸ பாபாத் முக்த
Da nun Christus am Fleische gelitten hat, so wappnet auch ihr euch mit derselben Gesinnung; denn wer am Fleische gelitten hat, der hat mit den Sünden abgeschlossen,
2 இதிபா⁴வேந யூயமபி ஸுஸஜ்ஜீபூ⁴ய தே³ஹவாஸஸ்யாவஸி²ஷ்டம்’ ஸமயம்’ புநர்மாநவாநாம் இச்சா²ஸாத⁴நார்த²ம்’ நஹி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யேச்சா²ஸாத⁴நார்த²ம்’ யாபயத|
um die noch verbleibende Zeit im Fleische nicht mehr den Lüsten der Menschen, sondern dem Willen Gottes zu leben.
3 ஆயுஷோ ய: ஸமயோ வ்யதீதஸ்தஸ்மிந் யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ தே³வபூஜகாநாம் இச்சா²ஸாத⁴நம்’ காமகுத்ஸிதாபி⁴லாஷமத்³யபாநரங்க³ரஸமத்ததாக்⁴ரு’ணார்ஹதே³வபூஜாசரணஞ்சாகாரி தேந பா³ஹுல்யம்’|
Denn es ist genug, daß ihr die vergangene Zeit des Lebens nach heidnischem Willen zugebracht habt, indem ihr euch gehen ließet in Ausschweifungen, Lüsten, Trunksucht, Schmausereien, Zechgelagen und unerlaubtem Götzendienst.
4 யூயம்’ தை: ஸஹ தஸ்மிந் ஸர்வ்வநாஸ²பங்கே மஜ்ஜிதும்’ ந தா⁴வத², இத்யநேநாஸ்²சர்ய்யம்’ விஜ்ஞாய தே யுஷ்மாந் நிந்த³ந்தி|
Das befremdet sie, daß ihr nicht mitlaufet in denselben heillosen Schlamm, und darum lästern sie;
5 கிந்து யோ ஜீவதாம்’ ம்ரு’தாநாஞ்ச விசாரம்’ கர்த்தும் உத்³யதோ(அ)ஸ்தி தஸ்மை தைருத்தரம்’ தா³யிஷ்யதே|
sie werden aber dem Rechenschaft geben müssen, der bereit ist zu richten die Lebendigen und die Toten.
6 யதோ ஹேதோ ர்யே ம்ரு’தாஸ்தேஷாம்’ யத் மாநவோத்³தே³ஸ்²ய: ஸா²ரீரிகவிசார: கிந்த்வீஸ்²வரோத்³தே³ஸ்²யம் ஆத்மிகஜீவநம்’ ப⁴வத் தத³ர்த²ம்’ தேஷாமபி ஸந்நிதௌ⁴ ஸுஸமாசார: ப்ரகாஸி²தோ(அ)ப⁴வத்|
Denn dazu ist auch Toten das Evangelium verkündigt worden, daß sie gerichtet werden als Menschen am Fleisch, aber Gott gemäß leben im Geist.
7 ஸர்வ்வேஷாம் அந்திமகால உபஸ்தி²தஸ்தஸ்மாத்³ யூயம்’ ஸுபு³த்³த⁴ய: ப்ரார்த²நார்த²ம்’ ஜாக்³ரதஸ்²ச ப⁴வத|
Es ist aber nahe gekommen das Ende aller Dinge. So seid nun verständig und nüchtern zum Gebet.
8 விஸே²ஷத: பரஸ்பரம்’ கா³ட⁴ம்’ ப்ரேம குருத, யத: , பாபாநாமபி பா³ஹுல்யம்’ ப்ரேம்நைவாச்சா²த³யிஷ்யதே|
Vor allem aber habet gegeneinander nachhaltige Liebe; denn die Liebe deckt eine Menge von Sünden.
9 காதரோக்திம்’ விநா பரஸ்பரம் ஆதித்²யம்’ க்ரு’ருத|
Seid gastfrei gegeneinander ohne Murren!
10 யேந யோ வரோ லப்³த⁴ஸ்தேநைவ ஸ பரம் உபகரோத்ரு’, இத்த²ம்’ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ப³ஹுவித⁴ப்ரஸாத³ஸ்யோத்தமா பா⁴ண்டா³கா³ராதி⁴பா ப⁴வத|
Dienet einander, ein jeder mit der Gabe, die er empfangen hat, als gute Haushalter der mannigfachen Gnade Gottes:
11 யோ வாக்யம்’ கத²யதி ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யமிவ கத²யது யஸ்²ச பரம் உபகரோதி ஸ ஈஸ்²வரத³த்தஸாமர்த்²யாதி³வோபகரோது| ஸர்வ்வவிஷயே யீஸு²க்²ரீஷ்டேநேஸ்²வரஸ்ய கௌ³ரவம்’ ப்ரகாஸ்²யதாம்’ தஸ்யைவ கௌ³ரவம்’ பராக்ரமஸ்²ச ஸர்வ்வதா³ பூ⁴யாத்| ஆமேந| (aiōn g165)
Wenn jemand redet, so rede er es als Gottes Wort; wenn jemand dient, so tue er es als aus dem Vermögen, das Gott darreicht, auf daß in allem Gott verherrlicht werde durch Jesus Christus, welchem die Herrlichkeit und die Gewalt gehört von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
12 ஹே ப்ரியதமா: , யுஷ்மாகம்’ பரீக்ஷார்த²ம்’ யஸ்தாபோ யுஷ்மாஸு வர்த்ததே தம் அஸம்ப⁴வக⁴டிதம்’ மத்வா நாஸ்²சர்ய்யம்’ ஜாநீத,
Geliebte, lasset euch die unter euch entstandene Feuerprobe nicht befremden, als widerführe euch etwas Fremdartiges;
13 கிந்து க்²ரீஷ்டேந க்லேஸா²நாம்’ ஸஹபா⁴கி³த்வாத்³ ஆநந்த³த தேந தஸ்ய ப்ரதாபப்ரகாஸே²(அ)ப்யாநநந்தே³ந ப்ரபு²ல்லா ப⁴விஷ்யத²|
sondern je mehr ihr der Leiden Christi teilhaftig seid, freuet euch, damit ihr auch bei der Offenbarung seiner Herrlichkeit frohlocken könnt.
14 யதி³ க்²ரீஷ்டஸ்ய நாமஹேதுநா யுஷ்மாகம்’ நிந்தா³ ப⁴வதி தர்ஹி யூயம்’ த⁴ந்யா யதோ கௌ³ரவதா³யக ஈஸ்²வரஸ்யாத்மா யுஷ்மாஸ்வதி⁴திஷ்ட²தி தேஷாம்’ மத்⁴யே ஸ நிந்த்³யதே கிந்து யுஷ்மந்மத்⁴யே ப்ரஸ²ம்’ஸ்யதே|
Selig seid ihr, wenn ihr um des Namens Christi willen geschmäht werdet! Denn der Geist der Herrlichkeit und Gottes ruht auf euch; bei ihnen ist er verlästert, bei euch aber gepriesen.
15 கிந்து யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி ஹந்தா வா சைரோ வா து³ஷ்கர்ம்மக்ரு’த்³ வா பராதி⁴காரசர்ச்சக இவ த³ண்ட³ம்’ ந பு⁴ங்க்தாம்’|
Niemand aber unter euch leide als Mörder oder Dieb oder Übeltäter, oder weil er sich in fremde Dinge mischt;
16 யதி³ ச க்²ரீஷ்டீயாந இவ த³ண்ட³ம்’ பு⁴ங்க்தே தர்ஹி ஸ ந லஜ்ஜமாநஸ்தத்காரணாத்³ ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸது|
leidet er aber als Christ, so schäme er sich nicht, verherrliche aber Gott mit diesem Namen!
17 யதோ விசாரஸ்யாரம்ப⁴ஸமயே ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரே யுஜ்யதே யதி³ சாஸ்மத்ஸ்வாரப⁴தே தர்ஹீஸ்²வரீயஸுஸம்’வாதா³க்³ராஹிணாம்’ ஸே²ஷத³ஸா² கா ப⁴விஷ்யதி?
Denn es ist Zeit, daß das Gericht anfange am Hause Gottes; wenn aber zuerst bei uns, wie wird das Ende derer sein, die sich von dem Evangelium Gottes nicht überzeugen lassen?
18 தா⁴ர்ம்மிகேநாபி சேத் த்ராணம் அதிக்ரு’ச்ச்²ரேண க³ம்யதே| தர்ஹ்யதா⁴ர்ம்மிகபாபிப்⁴யாம் ஆஸ்²ரய: குத்ர லப்ஸ்யதே|
Und wenn der Gerechte kaum gerettet wird, wo will der Gottlose und Sünder erscheinen?
19 அத ஈஸ்²வரேச்சா²தோ யே து³: க²ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே தே ஸதா³சாரேண ஸ்வாத்மாநோ விஸ்²வாஸ்யஸ்ரஷ்டுரீஸ்²வஸ்ய கராப்⁴யாம்’ நித³த⁴தாம்’|
So mögen denn die, welche nach Gottes Willen leiden, dem treuen Schöpfer ihre Seelen anbefehlen und dabei tun, was recht ist.
