1 பிதர​: 3

1 ஹே யோஷித​: , யூயமபி நிஜஸ்வாமிநாம்’ வஸ்²யா ப⁴வத ததா² ஸதி யதி³ கேசித்³ வாக்யே விஸ்²வாஸிநோ ந ஸந்தி தர்ஹி

Likeså I hustruer: Underordne eder under eders egne menn, så endog de som er vantro mot ordet, kan bli vunnet uten ord ved sine hustruers ferd,

2 தே விநாவாக்யம்’ யோஷிதாம் ஆசாரேணார்த²தஸ்தேஷாம்’ ப்ரத்யக்ஷேண யுஷ்மாகம்’ ஸப⁴யஸதீத்வாசாரேணாக்ரஷ்டும்’ ஸ²க்ஷ்யந்தே|

når de ser for sine øine eders rene ferd i frykt.

3 அபரம்’ கேஸ²ரசநயா ஸ்வர்ணாலங்காரதா⁴ரணோந பரிச்ச²த³பரிதா⁴நேந வா யுஷ்மாகம்’ வாஹ்யபூ⁴ஷா ந ப⁴வது,

Deres pryd skal ikke være den utvortes med hårfletning og påhengte gullsmykker eller klædebon,

4 கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ ப³ஹுமூல்யக்ஷமாஸா²ந்திபா⁴வாக்ஷயரத்நேந யுக்தோ கு³ப்த ஆந்தரிகமாநவ ஏவ|

men hjertets skjulte menneske i den uforgjengelige prydelse med den saktmodige og stille ånd, som er kostelig for Gud.

5 யத​: பூர்வ்வகாலே யா​: பவித்ரஸ்த்ரிய ஈஸ்²வரே ப்ரத்யாஸா²மகுர்வ்வந் தா அபி தாத்³ரு’ஸீ²மேவ பூ⁴ஷாம்’ தா⁴ரயந்த்யோ நிஜஸ்வாமிநாம்’ வஸ்²யா அப⁴வந்|

For således prydet og fordum de hellige kvinner sig, de som satte sitt håp til Gud, og de underordnet sig under sine egne menn,

6 ததை²வ ஸாரா இப்³ராஹீமோ வஸ்²யா ஸதீ தம்’ பதிமாக்²யாதவதீ யூயஞ்ச யதி³ ஸதா³சாரிண்யோ ப⁴வத² வ்யாகுலதயா ச பீ⁴தா ந ப⁴வத² தர்ஹி தஸ்யா​: கந்யா ஆத்⁴வே|

likesom Sara var Abraham lydig og kalte ham herre; og hennes barn er I blitt når I gjør det gode og ikke lar eder skremme av noget.

7 ஹே புருஷா​: , யூயம்’ ஜ்ஞாநதோ து³ர்ப்³ப³லதரபா⁴ஜநைரிவ யோஷித்³பி⁴​: ஸஹவாஸம்’ குருத, ஏகஸ்ய ஜீவநவரஸ்ய ஸஹபா⁴கி³நீப்⁴யதாப்⁴ய​: ஸமாத³ரம்’ விதரத ச ந சேத்³ யுஷ்மாகம்’ ப்ரார்த²நாநாம்’ பா³தா⁴ ஜநிஷ்யதே|

Likeså I ektemenn: Lev med forstand sammen med eders hustruer som det svakere kar, og vis dem ære, da de og er medarvinger til livets nåde, forat eders bønner ikke skal hindres.

8 விஸே²ஷதோ யூயம்’ ஸர்வ்வ ஏகமநஸ​: பரது³​: கை² ர்து³​: கி²தா ப்⁴ராத்ரு’ப்ரமிண​: க்ரு’பாவந்த​: ப்ரீதிபா⁴வாஸ்²ச ப⁴வத|

Og til slutning: Vær alle enige, medlidende, kjærlige mot brødrene, barmhjertige, ydmyke,

9 அநிஷ்டஸ்ய பரிஸோ²தே⁴நாநிஷ்டம்’ நிந்தா³யா வா பரிஸோ²தே⁴ந நிந்தா³ம்’ ந குர்வ்வந்த ஆஸி²ஷம்’ த³த்த யதோ யூயம் ஆஸி²ரதி⁴காரிணோ ப⁴விதுமாஹூதா இதி ஜாநீத²|

så I ikke gjengjelder ondt med ondt eller skjellsord med skjellsord, men tvert imot velsigner; for dertil blev I kalt, at I skal arve velsignelse.

10 அபரஞ்ச, ஜீவநே ப்ரீயமாணோ ய​: ஸுதி³நாநி தி³த்³ரு’க்ஷதே| பாபாத் ஜிஹ்வாம்’ ம்ரு’ஷாவாக்யாத் ஸ்வாத⁴ரௌ ஸ நிவர்த்தயேத்|

For den som vil elske livet og se gode dager, han holde sin tunge fra ondt og sine leber fra å tale svik;

11 ஸ த்யஜேத்³ து³ஷ்டதாமார்க³ம்’ ஸத்க்ரியாஞ்ச ஸமாசரேத்| ம்ரு’க³யாணஸ்²ச ஸா²ந்திம்’ ஸ நித்யமேவாநுதா⁴வது|

han gå av veien for ondt og gjøre godt, han søke fred og jage efter den!

12 லோசநே பரமேஸ²ஸ்யோந்மீலிதே தா⁴ர்ம்மிகாந் ப்ரதி| ப்ரார்த²நாயா​: க்ரு’தே தேஷா​: தச்ச்²ரோத்ரே ஸுக³மே ஸதா³| க்ரோதா⁴ஸ்யஞ்ச பரேஸ²ஸ்ய கதா³சாரிஷு வர்த்ததே|

For Herrens øine er over de rettferdige, og hans ører vendt til deres bønn; men Herrens åsyn er over dem som gjør ondt.

13 அபரம்’ யதி³ யூயம் உத்தமஸ்யாநுகா³மிநோ ப⁴வத² தர்ஹி கோ யுஷ்மாந் ஹிம்’ஸிஷ்யதே?

Og hvem er det som kan gjøre eder ondt såfremt I legger vinn på det gode?

14 யதி³ ச த⁴ர்ம்மார்த²ம்’ க்லிஸ்²யத்⁴வம்’ தர்ஹி த⁴ந்யா ப⁴விஷ்யத²| தேஷாம் ஆஸ²ங்கயா யூயம்’ ந பி³பீ⁴த ந விங்க்த வா|

Men om I enn skulde lide for rettferdighets skyld, er I salige. Men frykt ikke for dem og forferdes ikke; men hellige Kristus som Herre i eders hjerter,

15 மநோபி⁴​: கிந்து மந்யத்⁴வம்’ பவித்ரம்’ ப்ரபு⁴மீஸ்²வரம்’| அபரஞ்ச யுஷ்மாகம் ஆந்தரிகப்ரத்யாஸா²யாஸ்தத்த்வம்’ ய​: கஸ்²சித் ப்ரு’ச்ச²தி தஸ்மை ஸா²ந்திபீ⁴திப்⁴யாம் உத்தரம்’ தா³தும்’ ஸதா³ ஸுஸஜ்ஜா ப⁴வத|

og vær alltid rede til å forsvare eder for enhver som krever eder til regnskap for det håp som bor i eder, dog med saktmodighet og frykt,

16 யே ச க்²ரீஷ்டத⁴ர்ம்மே யுஷ்மாகம்’ ஸதா³சாரம்’ தூ³ஷயந்தி தே து³ஷ்கர்ம்மகாரிணாமிவ யுஷ்மாகம் அபவாதே³ந யத் லஜ்ஜிதா ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாகம் உத்தம​: ஸம்’வேதோ³ ப⁴வது|

idet I har en god samvittighet, forat de som laster eders gode ferd i Kristus, må bli til skamme i det som de baktaler eder for som ugjerningsmenn.

17 ஈஸ்²வரஸ்யாபி⁴மதாத்³ யதி³ யுஷ்மாபி⁴​: க்லேஸ²​: ஸோட⁴வ்யஸ்தர்ஹி ஸதா³சாரிபி⁴​: க்லேஸ²ஸஹநம்’ வரம்’ ந ச கதா³சாரிபி⁴​: |

For det er bedre, om så er Guds vilje, å lide når en gjør godt, enn når en gjør ondt.

18 யஸ்மாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம் அஸ்மாந் ஆநேதும் அதா⁴ர்ம்மிகாணாம்’ விநிமயேந தா⁴ர்ம்மிக​: க்²ரீஷ்டோ (அ)ப்யேகக்ரு’த்வ​: பாபாநாம்’ த³ண்ட³ம்’ பு⁴க்தவாந், ஸ ச ஸ²ரீரஸம்ப³ந்தே⁴ மாரித​: கிந்த்வாத்மந​: ஸம்ப³ந்தே⁴ புந ர்ஜீவிதோ (அ)ப⁴வத்|

For også Kristus led en gang for synder, en rettferdig for urettferdige, for å føre oss frem til Gud, han som led døden i kjødet, men blev levendegjort i ånden,

19 தத்ஸம்ப³ந்தே⁴ ச ஸ யாத்ராம்’ விதா⁴ய காராப³த்³தா⁴நாம் ஆத்மநாம்’ ஸமீபே வாக்யம்’ கோ⁴ஷிதவாந்|

og i denne gikk han og bort og preket for åndene som var i varetekt,

20 புரா நோஹஸ்ய ஸமயே யாவத் போதோ நிரமீயத தாவத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய தீ³ர்க⁴ஸஹிஷ்ணுதா யதா³ வ்யலம்ப³த ததா³ தே(அ)நாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ(அ)ப⁴வந்| தேந போதோநால்பே(அ)ர்தா²த்³ அஷ்டாவேவ ப்ராணிநஸ்தோயம் உத்தீர்ணா​: |

de som fordum hadde vært gjenstridige, dengang da Guds langmodighet ventet i Noahs dager, mens arken blev bygget, i hvilken nogen få - åtte sjeler - blev frelst ved vann,

21 தந்நித³ர்ஸ²நஞ்சாவகா³ஹநம்’ (அர்த²த​: ஸா²ரீரிகமலிநதாயா யஸ்த்யாக³​: ஸ நஹி கிந்த்வீஸ்²வராயோத்தமஸம்’வேத³ஸ்ய யா ப்ரதஜ்ஞா ஸைவ) யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய புநருத்தா²நேநேதா³நீம் அஸ்மாந் உத்தாரயதி,

det som også nu frelser oss i sitt motbillede, dåpen, som ikke er avleggelse av kjødets urenhet, men en god samvittighets pakt med Gud ved Jesu Kristi opstandelse,

22 யத​: ஸ ஸ்வர்க³ம்’ க³த்வேஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே வித்³யதே ஸ்வர்கீ³யதூ³தா​: ஸா²ஸகா ப³லாநி ச தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தா அப⁴வந்|

han som er faret op til himmelen og er ved Guds høire hånd, hvor engler og makter og krefter er ham underlagt.

A Dove is Sent Forth from the Ark