1 கரிந்தி²ந: 3
1 ஹே ப்⁴ராதர: , அஹமாத்மிகைரிவ யுஷ்மாபி⁴: ஸமம்’ ஸம்பா⁴ஷிதும்’ நாஸ²க்நவம்’ கிந்து ஸா²ரீரிகாசாரிபி⁴: க்²ரீஷ்டத⁴ர்ம்மே ஸி²ஸு²துல்யைஸ்²ச ஜநைரிவ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஸமபா⁴ஷே|
Og jeg, brødre, kunde ikke tale til eder som til åndelige, men bare som til kjødelige, som til småbarn i Kristus.
2 யுஷ்மாந் கடி²நப⁴க்ஷ்யம்’ ந போ⁴ஜயந் து³க்³த⁴ம் அபாயயம்’ யதோ யூயம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ க்³ரஹீதும்’ ததா³ நாஸ²க்நுத இதா³நீமபி ந ஸ²க்நுத², யதோ ஹேதோரது⁴நாபி ஸா²ரீரிகாசாரிண ஆத்⁴வே|
Jeg gav eder melk å drikke og ikke fast føde; for I tålte den enda ikke. Ja, I tåler den ikke ennu,
3 யுஷ்மந்மத்⁴யே மாத்ஸர்ய்யவிவாத³பே⁴தா³ ப⁴வந்தி தத: கிம்’ ஸா²ரீரிகாசாரிணோ நாத்⁴வே மாநுஷிகமார்கே³ண ச ந சரத²?
I er jo ennu kjødelige. For når det er avind og trette iblandt eder, er I da ikke kjødelige og vandrer på menneskelig vis?
4 பௌலஸ்யாஹமித்யாபல்லோரஹமிதி வா யத்³வாக்யம்’ யுஷ்மாகம்’ கைஸ்²சித் கைஸ்²சித் கத்²யதே தஸ்மாத்³ யூயம்’ ஸா²ரீரிகாசாரிண ந ப⁴வத²?
For når en sier: Jeg holder mig til Paulus, og en annen: Jeg til Apollos, er I da ikke mennesker?
5 பௌல: க: ? ஆபல்லோ ர்வா க: ? தௌ பரிசாரகமாத்ரௌ தயோரேகைகஸ்மை ச ப்ரபு⁴ ர்யாத்³ரு’க் ப²லமத³தா³த் தத்³வத் தயோர்த்³வாரா யூயம்’ விஸ்²வாஸிநோ ஜாதா: |
Hvad er da Apollos? eller hvad er Paulus? Tjenere ved hvem I kom til troen, og det efter som Herren gav enhver.
6 அஹம்’ ரோபிதவாந் ஆபல்லோஸ்²ச நிஷிக்தவாந் ஈஸ்²வரஸ்²சாவர்த்³த⁴யத்|
Jeg plantet, Apollos vannet, men Gud gav vekst;
7 அதோ ரோபயித்ரு’ஸேக்தாராவஸாரௌ வர்த்³த⁴யிதேஸ்²வர ஏவ ஸார: |
derfor er hverken den noget som planter, eller den som vanner, men Gud som gir vekst.
8 ரோபயித்ரு’ஸேக்தாரௌ ச ஸமௌ தயோரேகைகஸ்²ச ஸ்வஸ்²ரமயோக்³யம்’ ஸ்வவேதநம்’ லப்ஸ்யதே|
Men den som planter, og den som vanner, er ett; dog skal enhver av dem få sin egen lønn efter sitt eget arbeid.
9 ஆவாமீஸ்²வரேண ஸஹ கர்ம்மகாரிணௌ, ஈஸ்²வரஸ்ய யத் க்ஷேத்ரம் ஈஸ்²வரஸ்ய யா நிர்ம்மிதி: ஸா யூயமேவ|
For vi er Guds medarbeidere; I er Guds akerland, Guds bygning.
10 ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸாதா³த் மயா யத் பத³ம்’ லப்³த⁴ம்’ தஸ்மாத் ஜ்ஞாநிநா க்³ரு’ஹகாரிணேவ மயா பி⁴த்திமூலம்’ ஸ்தா²பிதம்’ தது³பரி சாந்யேந நிசீயதே| கிந்து யேந யந்நிசீயதே தத் தேந விவிச்யதாம்’|
Efter den Guds nåde som er mig gitt, har jeg lagt grunnvoll som en vis byggmester, og en annen bygger videre; men enhver se til hvorledes han bygger videre!
11 யதோ யீஸு²க்²ரீஷ்டரூபம்’ யத்³ பி⁴த்திமூலம்’ ஸ்தா²பிதம்’ தத³ந்யத் கிமபி பி⁴த்திமூலம்’ ஸ்தா²பயிதும்’ கேநாபி ந ஸ²க்யதே|
For ingen kan legge en annen grunnvoll enn den som er lagt, det er Jesus Kristus.
12 ஏதத்³பி⁴த்திமூலஸ்யோபரி யதி³ கேசித் ஸ்வர்ணரூப்யமணிகாஷ்ட²த்ரு’ணநலாந் நிசிந்வந்தி,
Men om nogen på denne grunnvoll bygger med gull, sølv, kostelige stener, tre, høi, strå,
13 தர்ஹ்யேகைகஸ்ய கர்ம்ம ப்ரகாஸி²ஷ்யதே யத: ஸ தி³வஸஸ்தத் ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி| யதோ ஹதோஸ்தந தி³வஸேந வஹ்நிமயேநோதே³தவ்யம்’ தத ஏகைகஸ்ய கர்ம்ம கீத்³ரு’ஸ²மேதஸ்ய பரீக்ஷா ப³ஹ்நிநா ப⁴விஷ்யதி|
da skal enhvers verk bli åpenbart; for dagen skal vise det, for den åpenbares med ild, og hvordan enhvers verk er, det skal ilden prøve.
14 யஸ்ய நிசயநரூபம்’ கர்ம்ம ஸ்தா²ஸ்நு ப⁴விஷ்யதி ஸ வேதநம்’ லப்ஸ்யதே|
Om det verk som en har bygget, står sig, da skal han få lønn;
15 யஸ்ய ச கர்ம்ம த⁴க்ஷ்யதே தஸ்ய க்ஷதி ர்ப⁴விஷ்யதி கிந்து வஹ்நே ர்நிர்க³தஜந இவ ஸ ஸ்வயம்’ பரித்ராணம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
om ens verk brenner op, da skal han tape lønnen, men selv skal han bli frelst, dog således som gjennem ild.
16 யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ யுஷ்மந்மத்⁴யே சேஸ்²வரஸ்யாத்மா நிவஸதீதி கிம்’ ந ஜாநீத²?
Vet I ikke at I er Guds tempel, og at Guds Ånd bor i eder?
17 ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ யேந விநாஸ்²யதே ஸோ(அ)பீஸ்²வரேண விநாஸ²யிஷ்யதே யத ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ பவித்ரமேவ யூயம்’ து தந்மந்தி³ரம் ஆத்⁴வே|
Om nogen ødelegger Guds tempel, ham skal Gud ødelegge; for Guds tempel er hellig, og det er I.
18 கோபி ஸ்வம்’ ந வஞ்சயதாம்’| யுஷ்மாகம்’ கஸ்²சந சேதி³ஹலோகஸ்ய ஜ்ஞாநேந ஜ்ஞாநவாநஹமிதி பு³த்⁴யதே தர்ஹி ஸ யத் ஜ்ஞாநீ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ மூடோ⁴ ப⁴வது| (aiōn g165)
Ingen dåre sig selv! Om nogen iblandt eder tykkes sig å være vis i denne verden, han bli en dåre, forat han kan bli vis; (aiōn g165)
19 யஸ்மாதி³ஹலோகஸ்ய ஜ்ஞாநம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் மூட⁴த்வமேவ| ஏதஸ்மிந் லிகி²தமப்யாஸ்தே, தீக்ஷ்ணா யா ஜ்ஞாநிநாம்’ பு³த்³தி⁴ஸ்தயா தாந் த⁴ரதீஸ்²வர: |
for denne verdens visdom er dårskap for Gud. For det er skrevet: Han fanger de vise i deres kløkt,
20 புநஸ்²ச| ஜ்ஞாநிநாம்’ கல்பநா வேத்தி பரமேஸோ² நிரர்த²கா: |
og atter: Herren kjenner de vises tanker, at de er tomme.
21 அதஏவ கோ(அ)பி மநுஜைராத்மாநம்’ ந ஸ்²லாக⁴தாம்’ யத: ஸர்வ்வாணி யுஷ்மாகமேவ,
Derfor rose ingen sig av mennesker! for alt hører eder til,
22 பௌல வா ஆபல்லோ ர்வா கைபா² வா ஜக³த்³ வா ஜீவநம்’ வா மரணம்’ வா வர்த்தமாநம்’ வா ப⁴விஷ்யத்³வா ஸர்வ்வாண்யேவ யுஷ்மாகம்’,
enten det er Paulus eller Apollos eller Kefas, enten det er verden eller liv eller død, enten det er det som nu er, eller det som komme skal - alt hører eder til,
23 யூயஞ்ச க்²ரீஷ்டஸ்ய, க்²ரீஷ்டஸ்²சேஸ்²வரஸ்ய|
men I hører Kristus til, og Kristus hører Gud til.
