1 கரிந்தி²ந: 15
1 ஹே ப்⁴ராதர: , ய: ஸுஸம்’வாதோ³ மயா யுஷ்மத்ஸமீபே நிவேதி³தோ யூயஞ்ச யம்’ க்³ரு’ஹீதவந்த ஆஸ்²ரிதவந்தஸ்²ச தம்’ புந ர்யுஷ்மாந் விஜ்ஞாபயாமி|
Men jeg kundgør eder, Brødre, det Evangelium, som jeg Forkyndte eder, hvilket I også modtoge, i hvilket I også stå,
2 யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸோ யதி³ விததோ² ந ப⁴வேத் தர்ஹி ஸுஸம்’வாத³யுக்தாநி மம வாக்யாநி ஸ்மரதாம்’ யுஷ்மாகம்’ தேந ஸுஸம்’வாதே³ந பரித்ராணம்’ ஜாயதே|
ved hvilket I også frelses, hvis I fastholde, med hvilket Ord jeg forkyndte eder det - ellers troede I forgæves.
3 யதோ(அ)ஹம்’ யத்³ யத் ஜ்ஞாபிதஸ்தத³நுஸாராத் யுஷ்மாஸு முக்²யாம்’ யாம்’ ஸி²க்ஷாம்’ ஸமார்பயம்’ ஸேயம்’, ஸா²ஸ்த்ராநுஸாராத் க்²ரீஷ்டோ(அ)ஸ்மாகம்’ பாபமோசநார்த²ம்’ ப்ராணாந் த்யக்தவாந்,
Jeg overleverede eder nemlig som noget af det første, hvad jeg også har modtaget: at Kristus døde for vore Synder, efter Skrifterne;
4 ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதஸ்²ச த்ரு’தீயதி³நே ஸா²ஸ்த்ராநுஸாராத் புநருத்தா²பித: |
og at han blev begravet; og at han er bleven oprejst den tredje Dag, efter Skrifterne;
5 ஸ சாக்³ரே கைபை² தத: பரம்’ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்|
og at han blev set af Kefas, derefter af de tolv;
6 தத: பரம்’ பஞ்சஸ²தாதி⁴கஸம்’க்²யகேப்⁴யோ ப்⁴ராத்ரு’ப்⁴யோ யுக³பத்³ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந் தேஷாம்’ கேசித் மஹாநித்³ராம்’ க³தா ப³ஹுதராஸ்²சாத்³யாபி வர்த்தந்தே|
derefter blev han set af over fem Hundrede Brødre på een Gang, af hvilke de fleste endnu ere i Live, men nogle ere hensovede;
7 தத³நந்தரம்’ யாகூபா³ய தத்பஸ்²சாத் ஸர்வ்வேப்⁴ய: ப்ரேரிதேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்|
derefter blev han set af Jakob, dernæst af alle Apostlene;
8 ஸர்வ்வஸே²ஷே(அ)காலஜாததுல்யோ யோ(அ)ஹம்’, ஸோ(அ)ஹமபி தஸ்ய த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்தவாந்|
men sidst af alle blev han set også af mig som det ufuldbårne Foster;
9 ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமிதிம்’ ப்ரதி தௌ³ராத்ம்யாசரணாத்³ அஹம்’ ப்ரேரிதநாம த⁴ர்த்தும் அயோக்³யஸ்தஸ்மாத் ப்ரேரிதாநாம்’ மத்⁴யே க்ஷுத்³ரதமஸ்²சாஸ்மி|
thi jeg er den ringeste af Apostlene, jeg, som ikke er værd at kaldes Apostel, fordi jeg har forfulgt Guds Menighed.
10 யாத்³ரு’ஸோ²(அ)ஸ்மி தாத்³ரு’ஸ² ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹேணைவாஸ்மி; அபரம்’ மாம்’ ப்ரதி தஸ்யாநுக்³ரஹோ நிஷ்ப²லோ நாப⁴வத், அந்யேப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴யோ மயாதி⁴க: ஸ்²ரம: க்ரு’த: , கிந்து ஸ மயா க்ரு’தஸ்தந்நஹி மத்ஸஹகாரிணேஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹேணைவ|
Men af Guds Nåde er jeg det, jeg er, og hans Nåde imod mig har ikke været forgæves; men jeg har arbejdet mere end de alle, dog ikke jeg, men Guds Nåde, som er med mig.
11 அதஏவ மயா ப⁴வேத் தை ர்வா ப⁴வேத் அஸ்மாபி⁴ஸ்தாத்³ரு’ஸீ² வார்த்தா கோ⁴ஷ்யதே ஸைவ ச யுஷ்மாபி⁴ ர்விஸ்²வாஸேந க்³ரு’ஹீதா|
Hvad enten det da er mig eller de andre, således prædike vi, og således troede I.
12 ம்ரு’த்யுத³ஸா²த: க்²ரீஷ்ட உத்தா²பித இதி வார்த்தா யதி³ தமதி⁴ கோ⁴ஷ்யதே தர்ஹி ம்ரு’தலோகாநாம் உத்தி²தி ர்நாஸ்தீதி வாக்³ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே கைஸ்²சித் குத: கத்²யதே?
Men når der prædikes, at Kristus er oprejst fra de døde, hvorledes sige da nogle iblandt eder, at der ikke er dødes Opstandelse?
13 ம்ரு’தாநாம் உத்தி²தி ர்யதி³ ந ப⁴வேத் தர்ஹி க்²ரீஷ்டோ(அ)பி நோத்தா²பித:
Dersom der ikke er dødes Opstandelse, da er ikke heller Kristus oprejst.
14 க்²ரீஷ்டஸ்²ச யத்³யநுத்தா²பித: ஸ்யாத் தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ கோ⁴ஷணம்’ விதத²ம்’ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸோ(அ)பி விதத²: |
Men er Kristus ikke oprejst, da er vor Prædiken jo tom, og eders Tro også tom.
15 வயஞ்சேஸ்²வரஸ்ய ம்ரு’ஷாஸாக்ஷிணோ ப⁴வாம: , யத: க்²ரீஷ்ட ஸ்தேநோத்தா²பித: இதி ஸாக்ஷ்யம் அஸ்மாபி⁴ரீஸ்²வரமதி⁴ த³த்தம்’ கிந்து ம்ரு’தாநாமுத்தி²தி ர்யதி³ ந ப⁴வேத் தர்ஹி ஸ தேந நோத்தா²பித: |
Men vi blive da også fundne som falske Vidner om Gud, fordi vi have vidnet imod Gud, at han oprejste Kristus, hvem han ikke har oprejst, såfremt døde virkelig ikke oprejses.
16 யதோ ம்ரு’தாநாமுத்தி²தி ர்யதி ந ப⁴வேத் தர்ஹி க்²ரீஷ்டோ(அ)ப்யுத்தா²பிதத்வம்’ ந க³த: |
Thi dersom døde ikke oprejses, da er Kristus ikke heller oprejst.
17 க்²ரீஷ்டஸ்ய யத்³யநுத்தா²பித: ஸ்யாத் தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸோ விதத²: , யூயம் அத்³யாபி ஸ்வபாபேஷு மக்³நாஸ்திஷ்ட²த²|
Men dersom Kristus ikke er oprejst, da er eders Tro forgæves; så ere I endnu i eders Synder;
18 அபரம்’ க்²ரீஷ்டாஸ்²ரிதா யே மாநவா மஹாநித்³ராம்’ க³தாஸ்தே(அ)பி நாஸ²ம்’ க³தா: |
da gik altså også de, som ere hensovede i Kristus, fortabt.
19 க்²ரீஷ்டோ யதி³ கேவலமிஹலோகே (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரத்யாஸா²பூ⁴மி: ஸ்யாத் தர்ஹி ஸர்வ்வமர்த்யேப்⁴யோ வயமேவ து³ர்பா⁴க்³யா: |
Have vi alene i dette Liv sat vort Håb til Kristus, da ere vi de ynkværdigste af alle Mennesker.
20 இதா³நீம்’ க்²ரீஷ்டோ ம்ரு’த்யுத³ஸா²த உத்தா²பிதோ மஹாநித்³ராக³தாநாம்’ மத்⁴யே ப்ரத²மப²லஸ்வரூபோ ஜாதஸ்²ச|
Men nu er Kristus oprejst fra de døde, som Førstegrøde af de hensovede.
21 யதோ யத்³வத் மாநுஷத்³வாரா ம்ரு’த்யு: ப்ராது³ர்பூ⁴தஸ்தத்³வத் மாநுஷத்³வாரா ம்ரு’தாநாம்’ புநருத்தி²திரபி ப்ரது³ர்பூ⁴தா|
Thi efterdi Død kom ved et Menneske, er også dødes Opstandelse kommen ved et Menneske.
22 ஆத³மா யதா² ஸர்வ்வே மரணாதீ⁴நா ஜாதாஸ்ததா² க்²ரீஷ்டேந ஸர்வ்வே ஜீவயிஷ்யந்தே|
Thi ligesom alle dø i Adam, således skulle også alle levendegøres i Kristus.
23 கிந்த்வேகைகேந ஜநேந நிஜே நிஜே பர்ய்யாய உத்தா²தவ்யம்’ ப்ரத²மத: ப்ரத²மஜாதப²லஸ்வரூபேந க்²ரீஷ்டேந, த்³விதீயதஸ்தஸ்யாக³மநஸமயே க்²ரீஷ்டஸ்ய லோகை: |
Dog hver i sit Hold: som Førstegrøde Kristus, dernæst de, som tilhøre Kristus, ved hans Tilkommelse.
24 தத: பரம் அந்தோ ப⁴விஷ்யதி ததா³நீம்’ ஸ ஸர்வ்வம்’ ஸா²ஸநம் அதி⁴பதித்வம்’ பராக்ரமஞ்ச லுப்த்வா ஸ்வபிதரீஸ்²வரே ராஜத்வம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி|
Derpå kommer Enden, når han overgiver Gud og Faderen Riget, når han har tilintetgjort hver Magt og hver Myndighed og Kraft.
25 யத: க்²ரீஷ்டஸ்ய ரிபவ: ஸர்வ்வே யாவத் தேந ஸ்வபாத³யோரதோ⁴ ந நிபாதயிஷ்யந்தே தாவத் தேநைவ ராஜத்வம்’ கர்த்தவ்யம்’|
Thi han bør være Konge, indtil han får lagt alle Fjenderne under sine Fødder.
26 தேந விஜேதவ்யோ ய: ஸே²ஷரிபு: ஸ ம்ரு’த்யுரேவ|
Den sidste Fjende, som tilintetgøres, er Døden.
27 லிகி²தமாஸ்தே ஸர்வ்வாணி தஸ்ய பாத³யோ ர்வஸீ²க்ரு’தாநி| கிந்து ஸர்வ்வாண்யேவ தஸ்ய வஸீ²க்ரு’தாநீத்யுக்தே ஸதி ஸர்வ்வாணி யேந தஸ்ய வஸீ²க்ரு’தாநி ஸ ஸ்வயம்’ தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தோ ந ஜாத இதி வ்யக்தம்’|
Han har jo "lagt alle Ting under hans Fødder." Men når han" siger: "Alt er underlagt" - åbenbart med Undtagelse af den, som underlagde ham alt -
28 ஸர்வ்வேஷு தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தேஷு ஸர்வ்வாணி யேந புத்ரஸ்ய வஸீ²க்ரு’தாநி ஸ்வயம்’ புத்ரோ(அ)பி தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யதி தத ஈஸ்²வர: ஸர்வ்வேஷு ஸர்வ்வ ஏவ ப⁴விஷ்யதி|
når da alle Ting ere blevne ham underlagte, da skal også Sønnen selv underlægge sig ham, som har underlagt ham alle Ting, for at Gud kan være alt i alle.
29 அபரம்’ பரேதலோகாநாம்’ விநிமயேந யே மஜ்ஜ்யந்தே தை: கிம்’ லப்ஸ்யதே? யேஷாம்’ பரேதலோகாநாம் உத்தி²தி: கேநாபி ப்ரகாரேண ந ப⁴விஷ்யதி தேஷாம்’ விநிமயேந குதோ மஜ்ஜநமபி தைரங்கீ³க்ரியதே?
Hvad ville ellers de udrette, som lade sig døbe for de døde? Dersom døde overhovedet ikke oprejses, hvorfor lade de sig da døbe for dem?
30 வயமபி குத: ப்ரதித³ண்ட³ம்’ ப்ராணபீ⁴திம் அங்கீ³குர்ம்மஹே?
Hvorfor udsætte da også vi os hver Time for Fare?
31 அஸ்மத்ப்ரபு⁴நா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந யுஷ்மத்தோ மம யா ஸ்²லாகா⁴ஸ்தே தஸ்யா: ஸ²பத²ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமி தி³நே தி³நே(அ)ஹம்’ ம்ரு’த்யும்’ க³ச்சா²மி|
Jeg dør daglig, så sandt jeg har eder, Brødre, at rose mig af i Kristus Jesus, vor Herre.
32 இபி²ஷநக³ரே வந்யபஸு²பி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ யதி³ லௌகிகபா⁴வாத் மயா யுத்³த⁴ம்’ க்ரு’தம்’ தர்ஹி தேந மம கோ லாப⁴: ? ம்ரு’தாநாம் உத்தி²தி ர்யதி³ ந ப⁴வேத் தர்ஹி, குர்ம்மோ போ⁴ஜநபாநே(அ)த்³ய ஸ்²வஸ்து ம்ரு’த்யு ர்ப⁴விஷ்யதி|
Hvis jeg som et almindeligt Menneske har kæmpet med vilde Dyr i Efesus, hvad Gavn har jeg så deraf? Dersom døde ikke oprejses, da "lader os spise og drikke, thi i Morgen dø vi."
33 இத்யநேந த⁴ர்ம்மாத் மா ப்⁴ரம்’ஸ²த்⁴வம்’| குஸம்’ஸர்கே³ண லோகாநாம்’ ஸதா³சாரோ விநஸ்²யதி|
Farer ikke vild; slet Omgang fordærver gode Sæder!
34 யூயம்’ யதோ²சிதம்’ ஸசைதந்யாஸ்திஷ்ட²த, பாபம்’ மா குருத்⁴வம்’, யதோ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴ய ஈஸ்²வரீயஜ்ஞாநஹீநா: கே(அ)பி வித்³யந்தே யுஷ்மாகம்’ த்ரபாயை மயேத³ம்’ க³த்³யதே|
Vorder ædrue, som det bør sig, og synder ikke; thi nogle kende ikke Gud; til Skam for eder siger jeg det.
35 அபரம்’ ம்ரு’தலோகா: கத²ம் உத்தா²ஸ்யந்தி? கீத்³ரு’ஸ²ம்’ வா ஸ²ரீரம்’ லப்³த்⁴வா புநரேஷ்யந்தீதி வாக்யம்’ கஸ்²சித் ப்ரக்ஷ்யதி|
Men man vil sige: "Hvorledes oprejses de døde? hvad Slags Legeme komme de med?"
36 ஹே அஜ்ஞ த்வயா யத்³ பீ³ஜம் உப்யதே தத்³ யதி³ ந ம்ரியேத தர்ஹி ந ஜீவயிஷ்யதே|
Du Dåre! det, som du sår, bliver ikke levendegjort, dersom det ikke dør.
37 யயா மூர்த்த்யா நிர்க³ந்தவ்யம்’ ஸா த்வயா நோப்யதே கிந்து ஸு²ஷ்கம்’ பீ³ஜமேவ; தச்ச கோ³தூ⁴மாதீ³நாம்’ கிமபி பீ³ஜம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி|
Og hvad du end sår, da sår du ikke det Legeme, der skal vorde, men et nøgent Korn, være sig af Hvede eller af anden Art.
38 ஈஸ்²வரேணேவ யதா²பி⁴லாஷம்’ தஸ்மை மூர்த்தி ர்தீ³யதே, ஏகைகஸ்மை பீ³ஜாய ஸ்வா ஸ்வா மூர்த்திரேவ தீ³யதே|
Men Gud giver det et Legeme, således som han har villet, og hver Sædart sit eget Legeme.
39 ஸர்வ்வாணி பலலாநி நைகவிதா⁴நி ஸந்தி, மநுஷ்யபஸு²பக்ஷிமத்ஸ்யாதீ³நாம்’ பி⁴ந்நரூபாணி பலலாநி ஸந்தி|
Ikke alt Kød er det samme Kød, men eet er Menneskers, et andet Kvægs Kød, et andet Fugles Kød, et andet Fisks.
40 அபரம்’ ஸ்வர்கீ³யா மூர்த்தய: பார்தி²வா மூர்த்தயஸ்²ச வித்³யந்தே கிந்து ஸ்வர்கீ³யாநாம் ஏகரூபம்’ தேஜ: பார்தி²வாநாஞ்ச தத³ந்யரூபம்’ தேஜோ(அ)ஸ்தி|
Og der er himmelske Legemer og jordiske Legemer; men een er de himmelskes Herlighed, en anden de jordiskes.
41 ஸூர்ய்யஸ்ய தேஜ ஏகவித⁴ம்’ சந்த்³ரஸ்ய தேஜஸ்தத³ந்யவித⁴ம்’ தாராணாஞ்ச தேஜோ(அ)ந்யவித⁴ம்’, தாராணாம்’ மத்⁴யே(அ)பி தேஜஸஸ்தாரதம்யம்’ வித்³யதே|
Een er Solens Glans og en anden Månens Glans og en anden Stjernernes Glans; thi den ene Stjerne er forskellig fra den anden i Glans.
42 தத்ர லிகி²தமாஸ்தே யதா², ‘ஆதி³புருஷ ஆத³ம் ஜீவத்ப்ராணீ ப³பூ⁴வ,’ கிந்த்வந்திம ஆத³ம் (க்²ரீஷ்டோ) ஜீவநதா³யக ஆத்மா ப³பூ⁴வ|
Således er det også med de dødes Opstandelse: det såes i Forkrænkelighed, det oprejses i Uforkrænkelighed;
43 யத்³ உப்யதே தத் துச்ச²ம்’ யச்சோத்தா²ஸ்யதி தத்³ கௌ³ரவாந்விதம்’; யத்³ உப்யதே தந்நிர்ப்³ப³லம்’ யச்சோத்தா²ஸ்யதி தத் ஸ²க்தியுக்தம்’|
det såes i Vanære, det oprejses i Herlighed; det såes i Skrøbelighed, det oprejses i Kraft;
44 யத் ஸ²ரீரம் உப்யதே தத் ப்ராணாநாம்’ ஸத்³ம, யச்ச ஸ²ரீரம் உத்தா²ஸ்யதி தத்³ ஆத்மந: ஸத்³ம| ப்ராணஸத்³மஸ்வரூபம்’ ஸ²ரீரம்’ வித்³யதே, ஆத்மஸத்³மஸ்வரூபமபி ஸ²ரீரம்’ வித்³யதே|
der såes et sjæleligt Legeme, der oprejses et åndeligt Legeme. Når der gives et sjæleligt Legeme, gives der også et åndeligt.
45 தத்ர லிகி²தமாஸ்தே யதா², ஆதி³புருஷ ஆத³ம் ஜீவத்ப்ராணீ ப³பூ⁴வ, கிந்த்வந்திம ஆத³ம் (க்²ரீஷ்டோ) ஜீவநதா³யக ஆத்மா ப³பூ⁴வ|
Således er der også skrevet: "Det første Menneske, Adam, blev til en levende Sjæl;"den sidste Adam blev til en levendegørende Ånd.
46 ஆத்மஸத்³ம ந ப்ரத²மம்’ கிந்து ப்ராணஸத்³மைவ தத்பஸ்²சாத்³ ஆத்மஸத்³ம|
Men det åndelige er ikke det første, men det sjælelige; derefter det åndelige.
47 ஆத்³ய: புருஷே ம்ரு’த³ உத்பந்நத்வாத் ம்ரு’ண்மயோ த்³விதீயஸ்²ச புருஷ: ஸ்வர்கா³த்³ ஆக³த: ப்ரபு⁴: |
Det første Menneske var af Jord, jordisk; det andet Menneske er fra Himmelen.
48 ம்ரு’ண்மயோ யாத்³ரு’ஸ² ஆஸீத் ம்ரு’ண்மயா: ஸர்வ்வே தாத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்தி ஸ்வர்கீ³யஸ்²ச யாத்³ரு’ஸோ²(அ)ஸ்தி ஸ்வர்கீ³யா: ஸர்வ்வே தாத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்தி|
Sådan som den jordiske var, sådanne ere også de jordiske; og sådan som den himmelske er, sådanne ere også de himmelske.
49 ம்ரு’ண்மயஸ்ய ரூபம்’ யத்³வத்³ அஸ்மாபி⁴ ர்தா⁴ரிதம்’ தத்³வத் ஸ்வர்கீ³யஸ்ய ரூபமபி தா⁴ரயிஷ்யதே|
Og ligesom vi have båret den jordiskes Billede, således skulle vi også bære den himmelskes Billede!
50 ஹே ப்⁴ராதர: , யுஷ்மாந் ப்ரதி வ்யாஹராமி, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ரக்தமாம்’ஸயோரதி⁴காரோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி, அக்ஷயத்வே ச க்ஷயஸ்யாதி⁴காரோ ந ப⁴விஷ்யதி|
Men dette siger jeg, Brødre! at Kød og Blod kan ikke arve Guds Rige, ej heller arver Forkrænkeligheden Uforkrænkeligheden.
51 பஸ்²யதாஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ நிகூ³டா⁴ம்’ கதா²ம்’ நிவேத³யாமி|
Se, jeg siger eder en Hemmelighed: Alle skulle vi ikke hensove, men vi skulle alle forvandles
52 ஸர்வ்வைரஸ்மாபி⁴ ர்மஹாநித்³ரா ந க³மிஷ்யதே கிந்த்வந்திமதி³நே தூர்ய்யாம்’ வாதி³தாயாம் ஏகஸ்மிந் விபலே நிமிஷைகமத்⁴யே ஸர்வ்வை ரூபாந்தரம்’ க³மிஷ்யதே, யதஸ்தூரீ வாதி³ஷ்யதே, ம்ரு’தலோகாஸ்²சாக்ஷயீபூ⁴தா உத்தா²ஸ்யந்தி வயஞ்ச ரூபாந்தரம்’ க³மிஷ்யாம: |
i et Nu, i et Øjeblik, ved den sidste Basun; thi Basunen skal lyde, og de døde skulle oprejses uforkrænkelige, og vi skulle forvandles.
53 யத: க்ஷயணீயேநைதேந ஸ²ரீரேணாக்ஷயத்வம்’ பரிஹிதவ்யம்’, மரணாதீ⁴நேநைதேந தே³ஹேந சாமரத்வம்’ பரிஹிதவ்யம்’|
Thi dette forkrænkelige må iføre sig Uforkrænkelighed, og dette dødelige iføre sig Udødelighed.
54 ஏதஸ்மிந் க்ஷயணீயே ஸ²ரீரே (அ)க்ஷயத்வம்’ க³தே, ஏதஸ்மந் மரணாதீ⁴நே தே³ஹே சாமரத்வம்’ க³தே ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ வசநமித³ம்’ ஸேத்ஸ்யதி, யதா², ஜயேந க்³ரஸ்யதே ம்ரு’த்யு: |
Men når dette forkrænkelige har iført sig Uforkrænkelighed, og dette dødelige har iført sig Udødelighed, da skal det Ord opfyldes, som er skrevet: "Døden er opslugt til Sejr."
"Død, hvor er din Sejr? Død, hvor er din Brod?" (Hadēs g86)
56 ம்ரு’த்யோ: கண்டகம்’ பாபமேவ பாபஸ்ய ச ப³லம்’ வ்யவஸ்தா²|
Men Dødens Brod er Synden, og Syndens Kraft er Loven.
57 ஈஸ்²வரஸ்²ச த⁴ந்யோ ப⁴வது யத: ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴நா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாஸ்மாந் ஜயயுக்தாந் விதா⁴பயதி|
Men Gud ske Tak, som giver os Sejren ved vor Herre Jesus Kristus!
58 அதோ ஹே மம ப்ரியப்⁴ராதர: ; யூயம்’ ஸுஸ்தி²ரா நிஸ்²சலாஸ்²ச ப⁴வத ப்ரபோ⁴: ஸேவாயாம்’ யுஷ்மாகம்’ பரிஸ்²ரமோ நிஷ்ப²லோ ந ப⁴விஷ்யதீதி ஜ்ஞாத்வா ப்ரபோ⁴: கார்ய்யே ஸதா³ தத்பரா ப⁴வத|
Derfor, mine elskede Brødre! bliver faste, urokkelige, altid rige i Herrens Gerning, vidende, at eders Arbejde er ikke forgæves i Herren.
