1 கரிந்தி²ந​: 14

1 யூயம்’ ப்ரேமாசரணே ப்ரயதத்⁴வம் ஆத்மிகாந் தா³யாநபி விஸே²ஷத ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நஸாமர்த்²யம்’ ப்ராப்தும்’ சேஷ்டத்⁴வம்’|

Jag efter kjærligheten! Streb efter de åndelige gaver, men mest efter å tale profetisk!

2 யோ ஜந​: பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷதே ஸ மாநுஷாந் ந ஸம்பா⁴ஷதே கிந்த்வீஸ்²வரமேவ யத​: கேநாபி கிமபி ந பு³த்⁴யதே ஸ சாத்மநா நிகூ³ட⁴வாக்யாநி கத²யதி;

For den som taler med tunge, taler ikke for mennesker, men for Gud; for ingen skjønner det, men han taler hemmeligheter i Ånden;

3 கிந்து யோ ஜந ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ கத²யதி ஸ பரேஷாம்’ நிஷ்டா²யை ஹிதோபதே³ஸா²ய ஸாந்த்வநாயை ச பா⁴ஷதே|

den derimot som taler profetisk, taler for mennesker til opbyggelse og formaning og trøst.

4 பரபா⁴ஷாவாத்³யாத்மந ஏவ நிஷ்டா²ம்’ ஜநயதி கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²வாதீ³ ஸமிதே ர்நிஷ்டா²ம்’ ஜநயதி|

Den som taler med tunge, opbygger sig selv; men den som taler profetisk, opbygger menigheten.

5 யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம் இச்சா²ம்யஹம்’ கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம் அதி⁴கமபீச்சா²மி| யத​: ஸமிதே ர்நிஷ்டா²யை யேந ஸ்வவாக்யாநாம் அர்தோ² ந க்ரியதே தஸ்மாத் பரபா⁴ஷாவாதி³த ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வாதீ³ ஸ்²ரேயாந்|

Allikevel ønsker jeg at I alle talte med tunger, men heller at I talte profetisk; den som taler profetisk, er større enn den som taler med tunger, medmindre han tyder det, så at menigheten kan få opbyggelse av det.

6 ஹே ப்⁴ராதர​: , இதா³நீம்’ மயா யதி³ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ம்யதே தர்ஹீஸ்²வரீயத³ர்ஸ²நஸ்ய ஜ்ஞாநஸ்ய வேஸ்²வரீயாதே³ஸ²ஸ்ய வா ஸி²க்ஷாயா வா வாக்யாநி ந பா⁴ஷித்வா பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷமாணேந மயா யூயம்’ கிமுபகாரிஷ்யத்⁴வே?

Og nu, brødre, om jeg kommer til eder og taler med tunger, hvad vil det da gagne eder, medmindre jeg taler til eder enten med åpenbaring eller med kunnskap, enten med profetiske ord eller med lære?

7 அபரம்’ வம்’ஸீ²வல்லக்யாதி³ஷு நிஷ்ப்ராணிஷு வாத்³யயந்த்ரேஷு வாதி³தேஷு யதி³ க்கணா ந விஸி²ஷ்யந்தே தர்ஹி கிம்’ வாத்³யம்’ கிம்’ வா கா³நம்’ ப⁴வதி தத் கேந போ³த்³து⁴ம்’ ஸ²க்யதே?

Dersom de livløse ting som gir lyd, enten det er en fløite eller en harpe, ikke gir forskjellige toner, hvorledes kan en da skjønne det som spilles på fløiten eller på harpen?

8 அபரம்’ ரணதூர்ய்யா நிஸ்வணோ யத்³யவ்யக்தோ ப⁴வேத் தர்ஹி யுத்³தா⁴ய க​: ஸஜ்ஜிஷ்யதே?

Og om en basun gir en utydelig lyd, hvem vil da gjøre sig rede til strid?

9 தத்³வத் ஜிஹ்வாபி⁴ ர்யதி³ ஸுக³ம்யா வாக் யுஷ்மாபி⁴ ர்ந க³த்³யேத தர்ஹி யத்³ க³த்³யதே தத் கேந போ⁴த்ஸ்யதே? வஸ்துதோ யூயம்’ தி³கா³லாபிந இவ ப⁴விஷ்யத²|

Således også med eder: Dersom I ikke med eders tunge fremfører tydelig tale, hvorledes kan en da skjønne det som blir sagt? I vil jo da tale bort i været.

10 ஜக³தி கதிப்ரகாரா உக்தயோ வித்³யந்தே? தாஸாமேகாபி நிரர்தி²கா நஹி;

Så mange slags sprog er det nu visst i verden, og det er intet av dem som ikke har sin betydning;

11 கிந்தூக்தேரர்தோ² யதி³ மயா ந பு³த்⁴யதே தர்ஹ்யஹம்’ வக்த்ரா ம்லேச்ச² இவ மம்’ஸ்யே வக்தாபி மயா ம்லேச்ச² இவ மம்’ஸ்யதே|

dersom jeg altså ikke kjenner sprogets betydning, blir jeg en utlending for den som taler, og den som taler, blir en utlending for mig.

12 தஸ்மாத்³ ஆத்மிகதா³யலிப்ஸவோ யூயம்’ ஸமிதே ர்நிஷ்டா²ர்த²ம்’ ப்ராப்தப³ஹுவரா ப⁴விதும்’ யதத்⁴வம்’,

Således også med eder: Når I streber efter de åndelige gaver, så søk å få dem i rikelig mål til menighetens opbyggelse.

13 அதஏவ பரபா⁴ஷாவாதீ³ யத்³ அர்த²கரோ(அ)பி ப⁴வேத் தத் ப்ரார்த²யதாம்’|

Derfor, den som taler med tunge, han bede om at han må kunne tyde det!

14 யத்³யஹம்’ பரபா⁴ஷயா ப்ரர்த²நாம்’ குர்ய்யாம்’ தர்ஹி மதீ³ய ஆத்மா ப்ரார்த²யதே, கிந்து மம பு³த்³தி⁴ ர்நிஷ்ப²லா திஷ்ட²தி|

For dersom jeg beder med tunge, da beder min ånd, men min forstand er uten frukt.

15 இத்யநேந கிம்’ கரணீயம்’? அஹம் ஆத்மநா ப்ரார்த²யிஷ்யே பு³த்³த்⁴யாபி ப்ரார்த²யிஷ்யே; அபரம்’ ஆத்மநா கா³ஸ்யாமி பு³த்³த்⁴யாபி கா³ஸ்யாமி|

Hvorledes er det altså? Jeg vil bede med ånden, men jeg vil også bede med forstanden; jeg vil lovsynge med ånden, men jeg vil også lovsynge med forstanden.

16 த்வம்’ யதா³த்மநா த⁴ந்யவாத³ம்’ கரோஷி ததா³ யத்³ வத³ஸி தத்³ யதி³ ஸி²ஷ்யேநேவோபஸ்தி²தேந ஜநேந ந பு³த்³த்⁴யதே தர்ஹி தவ த⁴ந்யவாத³ஸ்யாந்தே ததா²ஸ்த்விதி தேந வக்தம்’ கத²ம்’ ஸ²க்யதே?

For dersom du lover Gud med din ånd, hvorledes skal da nogen blandt de ukyndige kunne si amen til din takkebønn? han vet jo ikke hvad du sier;

17 த்வம்’ ஸம்யக்³ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ஸீதி ஸத்யம்’ ததா²பி தத்ர பரஸ்ய நிஷ்டா² ந ப⁴வதி|

for du holder vel en smukk takkebønn, men den andre får ingen opbyggelse av det.

18 யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேப்⁴யோ(அ)ஹம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணே ஸமர்தோ²(அ)ஸ்மீதி காரணாத்³ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி;

Jeg takker Gud: jeg taler mere med tunge enn I alle;

19 ததா²பி ஸமிதௌ பரோபதே³ஸா²ர்த²ம்’ மயா கதி²தாநி பஞ்ச வாக்யாநி வரம்’ ந ச லக்ஷம்’ பரபா⁴ஷீயாநி வாக்யாநி|

men i en menighets-samling vil jeg heller tale fem ord med min forstand, for derved å lære andre, enn ti tusen ord med tunge.

20 ஹே ப்⁴ராதர​: ,யூயம்’ பு³த்³த்⁴யா பா³லகாஇவ மா பூ⁴த பரந்து து³ஷ்டதயா ஸி²ஸ²வஇவ பூ⁴த்வா பு³த்³த்⁴யா ஸித்³தா⁴ ப⁴வத|

Brødre! vær ikke barn i forstand, men vær barn i ondskap; i forstand derimot skal I være fullvoksne!

21 ஸா²ஸ்த்ர இத³ம்’ லிகி²தமாஸ்தே, யதா², இத்யவோசத் பரேஸோ²(அ)ஹம் ஆபா⁴ஷிஷ்ய இமாந் ஜநாந்| பா⁴ஷாபி⁴​: பரகீயாபி⁴ ர்வக்த்ரைஸ்²ச பரதே³ஸி²பி⁴​: | ததா² மயா க்ரு’தே(அ)பீமே ந க்³ரஹீஷ்யந்தி மத்³வச​: ||

Det er skrevet i loven: Ved folk med fremmed tungemål og ved fremmedes leber vil jeg tale til dette folk, og enda skal de ikke høre på mig, sier Herren.

22 அதஏவ தத் பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம்’ அவிஸ்²சாஸிந​: ப்ரதி சிஹ்நரூபம்’ ப⁴வதி ந ச விஸ்²வாஸிந​: ப்ரதி; கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம்’ நாவிஸ்²வாஸிந​: ப்ரதி தத்³ விஸ்²வாஸிந​: ப்ரத்யேவ|

Så er da tungene til et tegn, ikke for de troende, men for de vantro; den profetiske tale derimot er ikke for de vantro, men for de troende.

23 ஸமிதிபு⁴க்தேஷு ஸர்வ்வேஷு ஏகஸ்மிந் ஸ்தா²நே மிலித்வா பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷமாணேஷு யதி³ ஜ்ஞாநாகாங்க்ஷிணோ(அ)விஸ்²வாஸிநோ வா தத்ராக³ச்சே²யுஸ்தர்ஹி யுஷ்மாந் உந்மத்தாந் கிம்’ ந வதி³ஷ்யந்தி?

Om da hele menigheten kommer sammen, og alle taler med tunger, og det så kommer ukyndige eller vantro inn, vil de da ikke si at I er fra eder selv?

24 கிந்து ஸர்வ்வேஷ்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ ப்ரகாஸ²யத்ஸு யத்³யவிஸ்²வாஸீ ஜ்ஞாநாகாங்க்ஷீ வா கஸ்²சித் தத்ராக³ச்ச²தி தர்ஹி ஸர்வ்வைரேவ தஸ்ய பாபஜ்ஞாநம்’ பரீக்ஷா ச ஜாயதே,

Men om alle taler profetisk, og det så kommer inn en vantro eller en ukyndig, så refses han av alle og dømmes av alle,

25 ததஸ்தஸ்யாந்த​: கரணஸ்ய கு³ப்தகல்பநாஸு வ்யக்தீபூ⁴தாஸு ஸோ(அ)தோ⁴முக²​: பதந் ஈஸ்²வரமாராத்⁴ய யுஷ்மந்மத்⁴ய ஈஸ்²வரோ வித்³யதே இதி ஸத்யம்’ கதா²மேதாம்’ கத²யிஷ்யதி|

hans hjertes skjulte tanker åpenbares, og så vil han falle på sitt ansikt og tilbede Gud, og vidne at Gud sannelig er iblandt eder.

26 ஹே ப்⁴ராதர​: , ஸம்மிலிதாநாம்’ யுஷ்மாகம் ஏகேந கீ³தம் அந்யேநோபதே³ஸோ²(அ)ந்யேந பரபா⁴ஷாந்யேந ஐஸ்²வரிகத³ர்ஸ²நம் அந்யேநார்த²போ³த⁴கம்’ வாக்யம்’ லப்⁴யதே கிமேதத்? ஸர்வ்வமேவ பரநிஷ்டா²ர்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴​: க்ரியதாம்’|

Hvorledes er det altså, brødre? Når I kommer sammen, så har hver av eder en salme eller en lære eller en åpenbaring eller en tunge eller en tydning: la alt skje til opbyggelse!

27 யதி³ கஸ்²சித்³ பா⁴ஷாந்தரம்’ விவக்ஷதி தர்ஹ்யேகஸ்மிந் தி³நே த்³விஜநேந த்ரிஜநேந வா பரபா⁴ஷா கத்²யதாம்’ தத³தி⁴கைர்ந கத்²யதாம்’ தைரபி பர்ய்யாயாநுஸாராத் கத்²யதாம்’, ஏகேந ச தத³ர்தோ² போ³த்⁴யதாம்’|

Taler nogen med tunge, da la det være to eller i det høieste tre hver gang, og den ene efter den annen, og la én tyde det!

28 கிந்த்வர்தா²பி⁴தா⁴யக​: கோ(அ)பி யதி³ ந வித்³யதே தர்ஹி ஸ ஸமிதௌ வாசம்’யம​: ஸ்தி²த்வேஸ்²வராயாத்மநே ச கதா²ம்’ கத²யது|

Men er det ingen til stede som kan tyde, da skal han tie i menighets-samlingen, men tale for sig selv og for Gud.

29 அபரம்’ த்³வௌ த்ரயோ வேஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தார​: ஸ்வம்’ ஸ்வமாதே³ஸ²ம்’ கத²யந்து தத³ந்யே ச தம்’ விசாரயந்து|

Men av profeter tale to eller tre, og de andre prøve det!

30 கிந்து தத்ராபரேண கேநசித் ஜநேநேஸ்²வரீயாதே³ஸே² லப்³தே⁴ ப்ரத²மேந கத²நாத் நிவர்த்திதவ்யம்’|

og får en annen en åpenbaring mens han sitter der, da skal den første tie.

31 ஸர்வ்வே யத் ஸி²க்ஷாம்’ ஸாந்த்வநாஞ்ச லப⁴ந்தே தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ ஸர்வ்வே பர்ய்யாயேணேஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ கத²யிதும்’ ஸ²க்நுத²|

For I kan alle tale profetisk, én ad gangen, så alle kan lære og alle formanes;

32 ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்த்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி தேஷாம் அதீ⁴நாநி ப⁴வந்தி|

og profeters ånder er profeter lydige;

33 யத ஈஸ்²வர​: குஸா²ஸநஜநகோ நஹி ஸுஸா²ஸநஜநக ஏவேதி பவித்ரலோகாநாம்’ ஸர்வ்வஸமிதிஷு ப்ரகாஸ²தே|

for Gud er ikke uordens Gud, men freds Gud.

34 அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ வநிதா​: ஸமிதிஷு தூஷ்ணீம்பூ⁴தாஸ்திஷ்ட²ந்து யத​: ஸா²ஸ்த்ரலிகி²தேந விதி⁴நா தா​: கதா²ப்ரசாரணாத் நிவாரிதாஸ்தாபி⁴ ர்நிக்⁴ராபி⁴ ர்ப⁴விதவ்யம்’|

Likesom i alle de helliges menigheter, skal eders kvinner tie i menighets-samlingene; for det tillates dem ikke å tale, men de skal underordne sig, som også loven sier.

35 அதஸ்தா யதி³ கிமபி ஜிஜ்ஞாஸந்தே தர்ஹி கே³ஹேஷு பதீந் ப்ரு’ச்ச²ந்து யத​: ஸமிதிமத்⁴யே யோஷிதாம்’ கதா²கத²நம்’ நிந்த³நீயம்’|

Men vil de få rede på noget, da skal de spørre sine egne menn hjemme; for det sømmer sig ikke for en kvinne å tale i menighets-samling.

36 ஐஸ்²வரம்’ வச​: கிம்’ யுஷ்மத்தோ நிரக³மத? கேவலம்’ யுஷ்மாந் வா தத் கிம் உபாக³தம்’?

Eller var det fra eder Guds ord gikk ut? eller er I de eneste det er nådd til?

37 ய​: கஸ்²சித்³ ஆத்மாநம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தாரம் ஆத்மநாவிஷ்டம்’ வா மந்யதே ஸ யுஷ்மாந் ப்ரதி மயா யத்³ யத் லிக்²யதே தத்ப்ரபு⁴நாஜ்ஞாபிதம் ஈத்யுரரீ கரோது|

Tror nogen at han er en profet eller en åndelig, da skal han skjønne at det jeg skriver til eder, er Herrens bud.

38 கிந்து ய​: கஸ்²சித் அஜ்ஞோ ப⁴வதி ஸோ(அ)ஜ்ஞ ஏவ திஷ்ட²து|

Men om nogen ikke skjønner det, så får han la det være.

39 அதஏவ ஹே ப்⁴ராதர​: , யூயம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நஸாமர்த்²யம்’ லப்³து⁴ம்’ யதத்⁴வம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணமபி யுஷ்மாபி⁴ ர்ந நிவார்ய்யதாம்’|

Derfor, brødre, streb efter å tale profetisk, og hindre ikke nogen i å tale med tunger;

40 ஸர்வ்வகர்ம்மாணி ச வித்⁴யநுஸாரத​: ஸுபரிபாட்யா க்ரியந்தாம்’|

men la alt skje sømmelig og med orden!