1 கரிந்தி²ந: 11
1 ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ ஸர்வ்வஸ்மிந் கார்ய்யே மாம்’ ஸ்மரத² மயா ச யாத்³ரு’கு³பதி³ஷ்டாஸ்தாத்³ரு’கா³சரதை²தத்காரணாத் மயா ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா ஆத்⁴பே³|
Bli mine efterfølgere, likesom jeg efterfølger Kristus!
2 ததா²பி மமைஷா வாஞ்சா² யத்³ யூயமித³ம் அவக³தா ப⁴வத²,
Jeg roser eder for at I kommer mig i hu i alle ting og holder fast ved mine forskrifter, således som jeg gav eder dem.
3 ஏகைகஸ்ய புருஷஸ்யோத்தமாங்க³ஸ்வரூப: க்²ரீஷ்ட: , யோஷிதஸ்²சோத்தமாங்க³ஸ்வரூப: புமாந், க்²ரீஷ்டஸ்ய சோத்தமாங்க³ஸ்வரூப ஈஸ்²வர: |
Men jeg vil at I skal vite at Kristus er enhver manns hoved, og mannen er kvinnens hoved, og Gud er Kristi hoved.
4 அபரம் ஆச்சா²தி³தோத்தமாங்கே³ந யேந பும்’ஸா ப்ரார்த²நா க்ரியத ஈஸ்²வரீயவாணீ கத்²யதே வா தேந ஸ்வீயோத்தமாங்க³ம் அவஜ்ஞாயதே|
Hver mann som beder eller taler profetisk med noget på hodet, vanærer sitt hode;
5 அநாச்சா²தி³தோத்தமாங்க³யா யயா யோஷிதா ச ப்ரார்த²நா க்ரியத ஈஸ்²வரீயவாணீ கத்²யதே வா தயாபி ஸ்வீயோத்தமாங்க³ம் அவஜ்ஞாயதே யத: ஸா முண்டி³தஸி²ர: ஸத்³ரு’ஸா²|
men hver kvinne som beder eller taler profetisk med utildekket hode, vanærer sitt hode; for det er aldeles det samme som om hun var raket.
6 அநாச்சா²தி³தமஸ்தகா யா யோஷித் தஸ்யா: ஸி²ர: முண்ட³நீயமேவ கிந்து யோஷித: கேஸ²ச்சே²த³நம்’ ஸி²ரோமுண்ட³நம்’ வா யதி³ லஜ்ஜாஜநகம்’ ப⁴வேத் தர்ஹி தயா ஸ்வஸி²ர ஆச்சா²த்³யதாம்’|
For hvis en kvinne ikke tildekker sig, da la henne også klippe håret av; men er det usømmelig for en kvinne å klippe eller rake av sig håret, da la henne tildekke sig.
7 புமாந் ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிமூர்த்தி: ப்ரதிதேஜ: ஸ்வரூபஸ்²ச தஸ்மாத் தேந ஸி²ரோ நாச்சா²த³நீயம்’ கிந்து ஸீமந்திநீ பும்’ஸ: ப்ரதிபி³ம்ப³ஸ்வரூபா|
For en mann skal ikke tildekke sitt hode, eftersom han er Guds billede og ære; men kvinnen er mannens ære.
8 யதோ யோஷாத: புமாந் நோத³பாதி³ கிந்து பும்’ஸோ யோஷித்³ உத³பாதி³|
For mannen er ikke av kvinnen, men kvinnen er av mannen;
9 அதி⁴கந்து யோஷித: க்ரு’தே பும்’ஸ: ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ந ப³பூ⁴வ கிந்து பும்’ஸ: க்ரு’தே யோஷித: ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ப³பூ⁴வ|
mannen blev jo heller ikke skapt for kvinnens skyld, men kvinnen for mannens skyld.
10 இதி ஹேதோ ர்தூ³தாநாம் ஆத³ராத்³ யோஷிதா ஸி²ரஸ்யதீ⁴நதாஸூசகம் ஆவரணம்’ த⁴ர்த்தவ்யம்’|
Derfor bør kvinnen ha et undergivenhets-tegn på sitt hode for englenes skyld.
11 ததா²பி ப்ரபோ⁴ ர்விதி⁴நா புமாம்’ஸம்’ விநா யோஷிந்ந ஜாயதே யோஷிதஞ்ச விநா புமாந் ந ஜாயதே|
Dog, i Herren er hverken kvinnen noget fremfor mannen eller mannen noget fremfor kvinnen;
12 யதோ யதா² பும்’ஸோ யோஷித்³ உத³பாதி³ ததா² யோஷித: புமாந் ஜாயதே, ஸர்வ்வவஸ்தூநி சேஸ்²வராத்³ உத்பத்³யந்தே|
for likesom kvinnen er av mannen, så er også mannen ved kvinnen, og alt er av Gud.
13 யுஷ்மாபி⁴ரேவைதத்³ விவிச்யதாம்’, அநாவ்ரு’தயா யோஷிதா ப்ரார்த²நம்’ கிம்’ ஸுத்³ரு’ஸ்²யம்’ ப⁴வேத்?
Døm hos eder selv: passer det sig at en kvinne beder til Gud med utildekket hode?
14 புருஷஸ்ய தீ³ர்க⁴கேஸ²த்வம்’ தஸ்ய லஜ்ஜாஜநகம்’, கிந்து யோஷிதோ தீ³ர்க⁴கேஸ²த்வம்’ தஸ்யா கௌ³ரவஜநகம்’
Lærer ikke endog selve naturen eder at dersom en mann lar håret vokse langt, er det ham til vanære,
15 யத ஆச்சா²த³நாய தஸ்யை கேஸா² த³த்தா இதி கிம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸ்வபா⁴வதோ ந ஸி²க்ஷ்யதே?
men dersom en kvinne lar håret vokse langt, er det henne til ære? for det lange hår er gitt henne til slør.
16 அத்ர யதி³ கஸ்²சித்³ விவதி³தும் இச்சே²த் தர்ஹ்யஸ்மாகம் ஈஸ்²வரீயஸமிதீநாஞ்ச தாத்³ரு’ஸீ² ரீதி ர்ந வித்³யதே|
Men dersom nogen vil være trettekjær, da har ikke vi en sådan skikk, heller ikke Guds menigheter.
17 யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ப⁴த்³ராய கிந்து குத்ஸிதாய ஸமாக³ம்யதே தஸ்மாத்³ ஏதாநி பா⁴ஷமாணேந மயா யூயம்’ ந ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா: |
Men idet jeg påbyder dette, roser jeg ikke at I kommer sammen, ikke til det bedre, men til det verre.
18 ப்ரத²மத: ஸமிதௌ ஸமாக³தாநாம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே பே⁴தா³: ஸந்தீதி வார்த்தா மயா ஸ்²ரூயதே தந்மத்⁴யே கிஞ்சித் ஸத்யம்’ மந்யதே ச|
For for det første, når I kommer sammen i menighets-samling, hører jeg at det er splid iblandt eder, og for en del tror jeg det;
19 யதோ ஹேதோ ர்யுஷ்மந்மத்⁴யே யே பரீக்ஷிதாஸ்தே யத் ப்ரகாஸ்²யந்தே தத³ர்த²ம்’ பே⁴தை³ ர்ப⁴விதவ்யமேவ|
for det må være partier iblandt eder, forat de ekte kan bli åpenbare iblandt eder.
20 ஏகத்ர ஸமாக³தை ர்யுஷ்மாபி⁴: ப்ரபா⁴வம்’ பே⁴ஜ்யம்’ பு⁴ஜ்யத இதி நஹி;
Når I altså kommer sammen, da blir det ikke Herrens nattverd I eter;
21 யதோ போ⁴ஜநகாலே யுஷ்மாகமேகைகேந ஸ்வகீயம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ தூர்ணம்’ க்³ரஸ்யதே தஸ்மாத்³ ஏகோ ஜநோ பு³பு⁴க்ஷிதஸ்திஷ்ட²தி, அந்யஸ்²ச பரித்ரு’ப்தோ ப⁴வதி|
for idet I eter, tar hver på forhånd sin egen mat, og den ene er hungrig, og den annen er drukken.
22 போ⁴ஜநபாநார்த²ம்’ யுஷ்மாகம்’ கிம்’ வேஸ்²மாநி ந ஸந்தி? யுஷ்மாபி⁴ ர்வா கிம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமிதிம்’ துச்சீ²க்ரு’த்ய தீ³நா லோகா அவஜ்ஞாயந்தே? இத்யநேந மயா கிம்’ வக்தவ்யம்’? யூயம்’ கிம்’ மயா ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா: ? ஏதஸ்மிந் யூயம்’ ந ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா: |
Har I da ikke hus til å ete og drikke i? eller forakter I Guds menighet og vanærer dem som intet har? Hvad skal jeg si til eder? skal jeg rose eder? I dette roser jeg eder ikke.
23 ப்ரபு⁴தோ ய உபதே³ஸோ² மயா லப்³தோ⁴ யுஷ்மாஸு ஸமர்பிதஸ்²ச ஸ ஏஷ: |
For jeg har mottatt fra Herren dette som jeg også har overgitt eder, at den Herre Jesus i den natt da han blev forrådt, tok et brød,
24 பரகரஸமர்பணக்ஷபாயாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: பூபமாதா³யேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வ்யாஹ்ரு’த்ய தம்’ ப⁴ங்க்த்வா பா⁴ஷிதவாந் யுஷ்மாபி⁴ரேதத்³ க்³ரு’ஹ்யதாம்’ பு⁴ஜ்யதாஞ்ச தத்³ யுஷ்மத்க்ரு’தே ப⁴க்³நம்’ மம ஸ²ரீரம்’; மம ஸ்மரணார்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ரேதத் க்ரியதாம்’|
takket og brøt det og sa: Dette er mitt legeme, som er for eder; gjør dette til minne om mig!
25 புநஸ்²ச பே⁴ஜநாத் பரம்’ ததை²வ கம்’ஸம் ஆதா³ய தேநோக்தம்’ கம்’ஸோ(அ)யம்’ மம ஸோ²ணிதேந ஸ்தா²பிதோ நூதநநியம: ; யதிவாரம்’ யுஷ்மாபி⁴ரேதத் பீயதே ததிவாரம்’ மம ஸ்மரணார்த²ம்’ பீயதாம்’|
Likeså også kalken efter aftensmåltidet, idet han sa: Denne kalk er den nye pakt i mitt blod; gjør dette, så ofte som I drikker den, til minne om mig!
26 யதிவாரம்’ யுஷ்மாபி⁴ரேஷ பூபோ பு⁴ஜ்யதே பா⁴ஜநேநாநேந பீயதே ச ததிவாரம்’ ப்ரபோ⁴ராக³மநம்’ யாவத் தஸ்ய ம்ரு’த்யு: ப்ரகாஸ்²யதே|
For så ofte som I eter dette brød og drikker denne kalk, forkynner I Herrens død, inntil han kommer.
27 அபரஞ்ச ய: கஸ்²சித்³ அயோக்³யத்வேந ப்ரபோ⁴ரிமம்’ பூபம் அஸ்²நாதி தஸ்யாநேந பா⁴ஜநேந பிவதி ச ஸ ப்ரபோ⁴: காயருதி⁴ரயோ ர்த³ண்ட³தா³யீ ப⁴விஷ்யதி|
Derfor, hver som eter brødet eller drikker Herrens kalk uverdig, han blir skyldig i Herrens legeme og blod.
28 தஸ்மாத் மாநவேநாக்³ர ஆத்மாந பரீக்ஷ்ய பஸ்²சாத்³ ஏஷ பூபோ பு⁴ஜ்யதாம்’ கம்’ஸேநாநேந ச பீயதாம்’|
Men hvert menneske prøve sig selv, og så ete han av brødet og drikke av kalken!
29 யேந சாநர்ஹத்வேந பு⁴ஜ்யதே பீயதே ச ப்ரபோ⁴: காயம் அவிம்ரு’ஸ²தா தேந த³ண்ட³ப்ராப்தயே பு⁴ஜ்யதே பீயதே ச|
for den som eter og drikker, han eter og drikker sig selv til dom dersom han ikke gjør forskjell på Herrens legeme.
30 ஏதத்காரணாத்³ யுஷ்மாகம்’ பூ⁴ரிஸோ² லோகா து³ர்ப்³ப³லா ரோகி³ணஸ்²ச ஸந்தி ப³ஹவஸ்²ச மஹாநித்³ராம்’ க³தா: |
Derfor er det mange skrøpelige og syke iblandt eder, og mange sovner inn.
31 அஸ்மாபி⁴ ர்யத்³யாத்மவிசாரோ(அ)காரிஷ்யத தர்ஹி த³ண்டோ³ நாலப்ஸ்யத;
Men dersom vi dømte oss selv, blev vi ikke dømt;
32 கிந்து யதா³ஸ்மாகம்’ விசாரோ ப⁴வதி ததா³ வயம்’ ஜக³தோ ஜநை: ஸமம்’ யத்³ த³ண்ட³ம்’ ந லபா⁴மஹே தத³ர்த²ம்’ ப்ரபு⁴நா ஸா²ஸ்திம்’ பு⁴ம்’ஜ்மஹே|
men når vi dømmes, da refses vi av Herren, forat vi ikke skal fordømmes sammen med verden.
33 ஹே மம ப்⁴ராதர: , போ⁴ஜநார்த²ம்’ மிலிதாநாம்’ யுஷ்மாகம் ஏகேநேதரோ(அ)நுக்³ரு’ஹ்யதாம்’|
Derfor, mine brødre, når I kommer sammen for å ete, da del med hverandre;
34 யஸ்²ச பு³பு⁴க்ஷித: ஸ ஸ்வக்³ரு’ஹே பு⁴ங்க்தாம்’| த³ண்ட³ப்ராப்தயே யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ஸமாக³ம்யதாம்’| ஏதத்³பி⁴ந்நம்’ யத்³ ஆதே³ஷ்டவ்யம்’ தத்³ யுஷ்மத்ஸமீபாக³மநகாலே மயாதே³க்ஷ்யதே|
og hvis nogen hungrer, da ete han hjemme, forat I ikke skal komme sammen til dom! Det annet skal jeg foreskrive når jeg kommer.
