රෝමිණඃ 14
1 යෝ ජනෝ(අ)දෘඪවිශ්වාසස්තං යුෂ්මාකං සඞ්ගිනං කුරුත කින්තු සන්දේහවිචාරාර්ථං නහි|
Men tager eder af den, som er skrøbelig i Troen, og dømmer ikke hans Meninger!
2 යතෝ නිෂිද්ධං කිමපි ඛාද්‍යද්‍රව්‍යං නාස්ති, කස්‍යචිජ්ජනස්‍ය ප්‍රත්‍යය ඒතාදෘශෝ විද්‍යතේ කින්ත්වදෘඪවිශ්වාසඃ කශ්චිදපරෝ ජනඃ කේවලං ශාකං භුඞ්ක්තං|
En har Tro til at spise alt; men den skrøbelige spiser kun Urter.
3 තර්හි යෝ ජනඃ සාධාරණං ද්‍රව්‍යං භුඞ්ක්තේ ස විශේෂද්‍රව්‍යභෝක්තාරං නාවජානීයාත් තථා විශේෂද්‍රව්‍යභෝක්තාපි සාධාරණද්‍රව්‍යභෝක්තාරං දෝෂිණං න කුර‍්‍ය්‍යාත්, යස්මාද් ඊශ්වරස්තම් අගෘහ්ලාත්|
Den, som spiser, maa ikke ringeagte den, som ikke spiser; og den, som ikke spiser, maa ikke dømme den, som spiser; thi Gud har taget sig af ham.
4 හේ පරදාසස්‍ය දූෂයිතස්ත්වං කඃ? නිජප්‍රභෝඃ සමීපේ තේන පදස්ථේන පදච්‍යුතේන වා භවිතව්‍යං ස ච පදස්ථ ඒව භවිෂ්‍යති යත ඊශ්වරස්තං පදස්ථං කර්ත්තුං ශක්නෝති|
Hvem er du, som dømmer en andens Tjener? For sin egen Herre staar eller falder han; men han skal blive staaende, thi Herren er mægtig til at lade ham staa.
5 අපරඤ්ච කශ්චිජ්ජනෝ දිනාද් දිනං විශේෂං මන්‍යතේ කශ්චිත්තු සර්ව්වාණි දිනානි සමානානි මන්‍යතේ, ඒකෛකෝ ජනඃ ස්වීයමනසි විවිච්‍ය නිශ්චිනෝතු|
En agter den ene Dag fremfor den anden, en anden agter alle Dage lige; enhver have fuld Vished i sit eget Sind!
6 යෝ ජනඃ කිඤ්චන දිනං විශේෂං මන්‍යතේ ස ප්‍රභුභක්ත්‍යා තන් මන්‍යතේ, යශ්ච ජනඃ කිමපි දිනං විශේෂං න මන්‍යතේ සෝ(අ)පි ප්‍රභුභක්ත්‍යා තන්න මන්‍යතේ; අපරඤ්ච යඃ සර්ව්වාණි භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යාණි භුඞ්ක්තේ ස ප්‍රභුභක්තයා තානි භුඞ්ක්තේ යතඃ ස ඊශ්වරං ධන්‍යං වක්ති, යශ්ච න භුඞ්ක්තේ සෝ(අ)පි ප්‍රභුභක්ත්‍යෛව න භුඤ්ජාන ඊශ්වරං ධන්‍යං බ්‍රූතේ|
Den, som lægger Vægt paa Dagen, han gør det for Herren. Og den, som spiser, gør det for Herren, thi han takker Gud; og den, som ikke spiser, gør det for Herren og takker Gud.
7 අපරම් අස්මාකං කශ්චිත් නිජනිමිත්තං ප්‍රාණාන් ධාරයති නිජනිමිත්තං ම්‍රියතේ වා තන්න;
Thi ingen af os lever for sig selv, og ingen dør for sig selv;
8 කින්තු යදි වයං ප්‍රාණාන් ධාරයාමස්තර්හි ප්‍රභුනිමිත්තං ධාරයාමඃ, යදි ච ප්‍රාණාන් ත්‍යජාමස්තර්හ්‍යපි ප්‍රභුනිමිත්තං ත්‍යජාමඃ, අතඒව ජීවනේ මරණේ වා වයං ප්‍රභෝරේවාස්මහේ|
thi naar vi leve, leve vi for Herren, og naar vi dø, dø vi for Herren; derfor, enten vi leve, eller vi dø, ere vi Herrens.
9 යතෝ ජීවන්තෝ මෘතාශ්චේත්‍යුභයේෂාං ලෝකානාං ප්‍රභුත්වප්‍රාප්ත්‍යර්ථං ඛ්‍රීෂ්ටෝ මෘත උත්ථිතඃ පුනර්ජීවිතශ්ච|
Dertil er jo Kristus død og bleven levende, at han skal herske baade over døde og levende.
10 කින්තු ත්වං නිජං භ්‍රාතරං කුතෝ දූෂයසි? තථා ත්වං නිජං භ්‍රාතරං කුතස්තුච්ඡං ජානාසි? ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය විචාරසිංහාසනස්‍ය සම්මුඛේ සර්ව්වෛරස්මාභිරුපස්ථාතව්‍යං;
Men du, hvorfor dømmer du din Broder? eller du, hvorfor ringeagter du din Broder? Vi skulle jo alle fremstilles for Guds Domstol.
11 යාදෘශං ලිඛිතම් ආස්තේ, පරේශඃ ශපථං කුර්ව්වන් වාක්‍යමේතත් පුරාවදත්| සර්ව්වෝ ජනඃ සමීපේ මේ ජානුපාතං කරිෂ්‍යති| ජිහ්වෛකෛකා තථේශස්‍ය නිඝ්නත්වං ස්වීකරිෂ්‍යති|
Thi der er skrevet: „Saa sandt jeg lever, siger Herren, for mig skal hvert Knæ bøje sig, og hver Tunge skal bekende Gud.”
12 අතඒව ඊශ්වරසමීපේ(අ)ස්මාකම් ඒකෛකජනේන නිජා කථා කථයිතව්‍යා|
Altsaa skal hver af os gøre Gud Regnskab for sig selv.
13 ඉත්ථං සති වයම් අද්‍යාරභ්‍ය පරස්පරං න දූෂයන්තඃ ස්වභ්‍රාතු ර්විඝ්නෝ ව්‍යාඝාතෝ වා යන්න ජායේත තාදෘශීමීහාං කුර්ම්මහේ|
Derfor, lader os ikke mere dømme hverandre, men dømmer hellere dette, at man ikke maa give sin Broder Anstød eller Forargelse.
14 කිමපි වස්තු ස්වභාවතෝ නාශුචි භවතීත්‍යහං ජානේ තථා ප්‍රභුනා යීශුඛ්‍රීෂ්ටේනාපි නිශ්චිතං ජානේ, කින්තු යෝ ජනෝ යද් ද්‍රව්‍යම් අපවිත්‍රං ජානීතේ තස්‍ය කෘතේ තද් අපවිත්‍රම් ආස්තේ|
Jeg ved og er vis paa i den Herre Jesus, at intet er urent i sig selv; dog, for den, som agter noget for urent, for ham er det urent.
15 අතඒව තව භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යේණ තව භ්‍රාතා ශෝකාන්විතෝ භවති තර්හි ත්වං භ්‍රාතරං ප්‍රති ප්‍රේම්නා නාචරසි| ඛ්‍රීෂ්ටෝ යස්‍ය කෘතේ ස්වප්‍රාණාන් ව්‍යයිතවාන් ත්වං නිජේන භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යේණ තං න නාශය|
Thi dersom din Broder bedrøves for Mads Skyld, da vandrer du ikke mere i Kærlighed. Led ikke ved din Mad den i Fordærvelse, for hvis Skyld Kristus er død.
16 අපරං යුෂ්මාකම් උත්තමං කර්ම්ම නින්දිතං න භවතු|
Lader derfor ikke eders Gode blive bespottet!
17 භක්‍ෂ්‍යං පේයඤ්චේශ්වරරාජ්‍යස්‍ය සාරෝ නහි, කින්තු පුණ්‍යං ශාන්තිශ්ච පවිත්‍රේණාත්මනා ජාත ආනන්දශ්ච|
Thi Guds Rige bestaar ikke i at spise og drikke, men i Retfærdighed og Fred og Glæde i den Helligaand.
18 ඒතෛ ර‍්‍යෝ ජනඃ ඛ්‍රීෂ්ටං සේවතේ, ස ඒවේශ්වරස්‍ය තුෂ්ටිකරෝ මනුෂ්‍යෛශ්ච සුඛ්‍යාතඃ|
Thi den, som deri tjener Kristus, er velbehagelig for Gud og tækkelig for Menneskene.
19 අතඒව යේනාස්මාකං සර්ව්වේෂාං පරස්පරම් ඓක්‍යං නිෂ්ඨා ච ජායතේ තදේවාස්මාභි ර‍්‍යතිතව්‍යං|
Derfor, lader os tragte efter det, som tjener til Fred og indbyrdes Opbyggelse!
20 භක්‍ෂ්‍යාර්ථම් ඊශ්වරස්‍ය කර්ම්මණෝ හානිං මා ජනයත; සර්ව්වං වස්තු පවිත්‍රමිති සත්‍යං තථාපි යෝ ජනෝ යද් භුක්ත්වා විඝ්නං ලභතේ තදර්ථං තද් භද්‍රං නහි|
Nedbryd ikke Guds Værk for Mads Skyld! Vel er alt rent, men det er ondt for det Menneske, som spiser med Anstød.
21 තව මාංසභක්‍ෂණසුරාපානාදිභිඃ ක්‍රියාභි ර‍්‍යදි තව භ්‍රාතුඃ පාදස්ඛලනං විඝ්නෝ වා චාඤ්චල්‍යං වා ජායතේ තර්හි තද්භෝජනපානයෝස්ත්‍යාගෝ භද්‍රඃ|
Det er rigtigt ikke at spise Kød eller at drikke Vin eller at gøre noget, hvoraf din Broder tager Anstød.
22 යදි තව ප්‍රත්‍යයස්තිෂ්ඨති තර්හීශ්වරස්‍ය ගෝචරේ ස්වාන්තරේ තං ගෝපය; යෝ ජනඃ ස්වමතේන ස්වං දෝෂිණං න කරෝති ස ඒව ධන්‍යඃ|
Den Tro, du har, hav den hos dig selv for Gud! Salig er den, som ikke dømmer sig selv i det, som han vælger.
23 කින්තු යඃ කශ්චිත් සංශය්‍ය භුඞ්ක්තේ(අ)ර්ථාත් න ප්‍රතීත්‍ය භුඞ්ක්තේ, ස ඒවාවශ්‍යං දණ්ඩාර්හෝ භවිෂ්‍යති, යතෝ යත් ප්‍රත්‍යයජං නහි තදේව පාපමයං භවති|
Men den, som tvivler, naar han spiser, han er domfældt, fordi det ikke er af Tro; men alt det, som ikke er af Tro, er Synd.
