ප්‍රකාශිතං 14
1 තතඃ පරං නිරීක්‍ෂමාණේන මයා මේෂශාවකෝ දෘෂ්ටඃ ස සියෝනපර්ව්වතස්‍යෝපර‍්‍ය්‍යතිෂ්ඨත්, අපරං යේෂාං භාලේෂු තස්‍ය නාම තත්පිතුශ්ච නාම ලිඛිතමාස්තේ තාදෘශාශ්චතුශ්චත්වාරිංශත්සහස්‍රාධිකා ලක්‍ෂලෝකාස්තේන සාර්ද්ධම් ආසන්|
| ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا خَرُوفٌ وَاقِفٌ عَلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَمَعَهُ مِئَةٌ وَأَرْبَعَةٌ وَأَرْبَعُونَ أَلْفًا، لَهُمُ ٱسْمُ أَبِيهِ مَكْتُوبًا عَلَى جِبَاهِهِمْ. | ١ |
2 අනන්තරං බහුතෝයානාං රව ඉව ගුරුතරස්තනිතස්‍ය ච රව ඉව ඒකෝ රවඃ ස්වර්ගාත් මයාශ්‍රාවි| මයා ශ්‍රුතඃ ස රවෝ වීණාවාදකානාං වීණාවාදනස්‍ය සදෘශඃ|
| وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ وَكَصَوْتِ رَعْدٍ عَظِيمٍ. وَسَمِعْتُ صَوْتًا كَصَوْتِ ضَارِبِينَ بِٱلْقِيثَارَةِ يَضْرِبُونَ بِقِيثَارَاتِهِمْ، | ٢ |
3 සිංහසනස්‍යාන්තිකේ ප්‍රාණිචතුෂ්ටයස්‍ය ප්‍රාචීනවර්ගස්‍ය චාන්තිකේ (අ)පි තේ නවීනමේකං ගීතම් අගායන් කින්තු ධරණීතඃ පරික්‍රීතාන් තාන් චතුශ්චත්වාරිංශත්‍යහස්‍රාධිකලක්‍ෂලෝකාන් විනා නාපරේණ කේනාපි තද් ගීතං ශික්‍ෂිතුං ශක්‍යතේ|
| وَهُمْ يَتَرَنَّمُونَ كَتَرْنِيمَةٍ جَدِيدَةٍ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ وَأَمَامَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَٱلشُّيُوخِ. وَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يَتَعَلَّمَ ٱلتَّرْنِيمَةَ إِلَّا ٱلْمِئَةُ وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْأَرْبَعُونَ أَلْفًا ٱلَّذِينَ ٱشْتُرُوا مِنَ ٱلْأَرْضِ. | ٣ |
4 ඉමේ යෝෂිතාං සඞ්ගේන න කලඞ්කිතා යතස්තේ (අ)මෛථුනා මේෂශාවකෝ යත් කිමපි ස්ථානං ගච්ඡේත් තත්සර්ව්වස්මින් ස්ථානේ තම් අනුගච්ඡන්ති යතස්තේ මනුෂ්‍යාණාං මධ්‍යතඃ ප්‍රථමඵලානීවේශ්වරස්‍ය මේෂශාවකස්‍ය ච කෘතේ පරික්‍රීතාඃ|
| هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ لَمْ يَتَنَجَّسُوا مَعَ ٱلنِّسَاءِ لِأَنَّهُمْ أَطْهَارٌ. هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ يَتْبَعُونَ ٱلْخَرُوفَ حَيْثُمَا ذَهَبَ. هَؤُلَاءِ ٱشْتُرُوا مِنْ بَيْنِ ٱلنَّاسِ بَاكُورَةً لِلهِ وَلِلْخَرُوفِ. | ٤ |
5 තේෂාං වදනේෂු චානෘතං කිමපි න විද්‍යතේ යතස්තේ නිර්ද්දෝෂා ඊශ්වරසිංහාසනස්‍යාන්තිකේ තිෂ්ඨන්ති|
| وَفِي أَفْوَاهِهِمْ لَمْ يُوجَدْ غِشٌّ، لِأَنَّهُمْ بِلَا عَيْبٍ قُدَّامَ عَرْشِ ٱللهِ. | ٥ |
6 අනන්තරම් ආකාශමධ්‍යේනෝඩ්ඩීයමානෝ (අ)පර ඒකෝ දූතෝ මයා දෘෂ්ටඃ සෝ (අ)නන්තකාලීයං සුසංවාදං ධාරයති ස ච සුසංවාදඃ සර්ව්වජාතීයාන් සර්ව්වවංශීයාන් සර්ව්වභාෂාවාදිනඃ සර්ව්වදේශීයාංශ්ච පෘථිවීනිවාසිනඃ ප්‍රති තේන ඝෝෂිතව්‍යඃ| (aiōnios g166)
| ثُمَّ رَأَيْتُ مَلَاكًا آخَرَ طَائِرًا فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ مَعَهُ بِشَارَةٌ أَبَدِيَّةٌ، لِيُبَشِّرَ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَكُلَّ أُمَّةٍ وَقَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَشَعْبٍ، (aiōnios g166) | ٦ |
7 ස උච්චෛඃස්වරේණේදං ගදති යූයමීශ්වරාද් බිභීත තස්‍ය ස්තවං කුරුත ච යතස්තදීයවිචාරස්‍ය දණ්ඩ උපාතිෂ්ඨත් තස්මාද් ආකාශමණ්ඩලස්‍ය පෘථිව්‍යාඃ සමුද්‍රස්‍ය තෝයප්‍රස්‍රවණානාඤ්ච ස්‍රෂ්ටා යුෂ්මාභිඃ ප්‍රණම්‍යතාං|
| قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «خَافُوا ٱللهَ وَأَعْطُوهُ مَجْدًا، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتْ سَاعَةُ دَيْنُونَتِهِ، وَٱسْجُدُوا لِصَانِعِ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ وَٱلْبَحْرِ وَيَنَابِيعِ ٱلْمِيَاهِ». | ٧ |
8 තත්පශ්චාද් ද්විතීය ඒකෝ දූත උපස්ථායාවදත් පතිතා පතිතා සා මහාබාබිල් යා සර්ව්වජාතීයාන් ස්වකීයං ව්‍යභිචාරරූපං ක්‍රෝධමදම් අපායයත්|
| ثُمَّ تَبِعَهُ مَلَاكٌ آخَرُ قَائِلًا: «سَقَطَتْ! سَقَطَتْ بَابِلُ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ، لِأَنَّهَا سَقَتْ جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ زِنَاهَا!». | ٨ |
9 තත්පශ්චාද් තෘතීයෝ දූත උපස්ථායෝච්චෛරවදත්, යඃ කශ්චිත තං ශශුං තස්‍ය ප්‍රතිමාඤ්ච ප්‍රණමති ස්වභාලේ ස්වකරේ වා කලඞ්කං ගෘහ්ලාති ච
| ثُمَّ تَبِعَهُمَا مَلَاكٌ ثَالِثٌ قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْجُدُ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ، وَيَقْبَلُ سِمَتَهُ عَلَى جَبْهَتِهِ أَوْ عَلَى يَدِهِ، | ٩ |
10 සෝ (අ)පීශ්වරස්‍ය ක්‍රෝධපාත්‍රේ ස්ථිතම් අමිශ්‍රිතං මදත් අර්ථත ඊශ්වරස්‍ය ක්‍රෝධමදං පාස්‍යති පවිත්‍රදූතානාං මේෂශාවකස්‍ය ච සාක්‍ෂාද් වහ්නිගන්ධකයෝ ර‍්‍යාතනාං ලප්ස්‍යතේ ච|
| فَهُوَ أَيْضًا سَيَشْرَبُ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ ٱللهِ، ٱلْمَصْبُوبِ صِرْفًا فِي كَأْسِ غَضَبِهِ، وَيُعَذَّبُ بِنَارٍ وَكِبْرِيتٍ أَمَامَ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلْقِدِّيسِينَ وَأَمَامَ ٱلْخَرُوفِ. | ١٠ |
11 තේෂාං යාතනායා ධූමෝ (අ)නන්තකාලං යාවද් උද්ගමිෂ්‍යති යේ ච පශුං තස්‍ය ප්‍රතිමාඤ්ච පූජයන්ති තස්‍ය නාම්නෝ (අ)ඞ්කං වා ගෘහ්ලන්ති තේ දිවානිශං කඤ්චන විරාමං න ප්‍රාප්ස්‍යන්ති| (aiōn g165)
| وَيَصْعَدُ دُخَانُ عَذَابِهِمْ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. وَلَا تَكُونُ رَاحَةٌ نَهَارًا وَلَيْلًا لِلَّذِينَ يَسْجُدُونَ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ وَلِكُلِّ مَنْ يَقْبَلُ سِمَةَ ٱسْمِهِ». (aiōn g165) | ١١ |
12 යේ මානවා ඊශ්වරස්‍යාඥා යීශෞ විශ්වාසඤ්ච පාලයන්ති තේෂාං පවිත්‍රලෝකානාං සහිෂ්ණුතයාත්‍ර ප්‍රකාශිතව්‍යං|
| هُنَا صَبْرُ ٱلْقِدِّيسِينَ. هُنَا ٱلَّذِينَ يَحْفَظُونَ وَصَايَا ٱللهِ وَإِيمَانَ يَسُوعَ. | ١٢ |
13 අපරං ස්වර්ගාත් මයා සහ සම්භාෂමාණ ඒකෝ රවෝ මයාශ්‍රාවි තේනෝක්තං ත්වං ලිඛ, ඉදානීමාරභ්‍ය යේ ප්‍රභෞ ම්‍රියන්තේ තේ මෘතා ධන්‍යා ඉති; ආත්මා භාෂතේ සත්‍යං ස්වශ්‍රමේභ්‍යස්තෛ ර්විරාමඃ ප්‍රාප්තව්‍යඃ තේෂාං කර්ම්මාණි ච තාන් අනුගච්ඡන්ති|
| وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا لِي: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْأَمْوَاتِ ٱلَّذِينَ يَمُوتُونَ فِي ٱلرَّبِّ مُنْذُ ٱلْآنَ». «نَعَمْ» يَقُولُ ٱلرُّوحُ: «لِكَيْ يَسْتَرِيحُوا مِنْ أَتْعَابِهِمْ، وَأَعْمَالُهُمْ تَتْبَعُهُمْ». | ١٣ |
14 තදනන්තරං නිරීක්‍ෂමාණේන මයා ශ්වේතවර්ණ ඒකෝ මේඝෝ දෘෂ්ටස්තන්මේඝාරූඪෝ ජනෝ මානවපුත්‍රාකෘතිරස්ති තස්‍ය ශිරසි සුවර්ණකිරීටං කරේ ච තීක්‍ෂ්ණං දාත්‍රං තිෂ්ඨති|
| ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا سَحَابَةٌ بَيْضَاءُ، وَعَلَى ٱلسَّحَابَةِ جَالِسٌ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، لَهُ عَلَى رَأْسِهِ إِكْلِيلٌ مِنْ ذَهَبٍ، وَفِي يَدِهِ مِنْجَلٌ حَادٌّ. | ١٤ |
15 තතඃ පරම් අන්‍ය ඒකෝ දූතෝ මන්දිරාත් නිර්ගත්‍යෝච්චෛඃස්වරේණ තං මේඝාරූඪං සම්භාෂ්‍යාවදත් ත්වයා දාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය ශස්‍යච්ඡේදනං ක්‍රියතාං ශස්‍යච්ඡේදනස්‍ය සමය උපස්ථිතෝ යතෝ මේදින්‍යාඃ ශස්‍යානි පරිපක්කානි|
| وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، يَصْرُخُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ إِلَى ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ وَٱحْصُدْ، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ لِلْحَصَادِ، إِذْ قَدْ يَبِسَ حَصِيدُ ٱلْأَرْضِ». | ١٥ |
16 තතස්තේන මේඝාරූඪේන පෘථිව්‍යාං දාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය පෘථිව්‍යාඃ ශස්‍යච්ඡේදනං කෘතං|
| فَأَلْقَى ٱلْجَالِسُ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ مِنْجَلَهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَحُصِدَتِ ٱلْأَرْضُ. | ١٦ |
17 අනන්තරම් අපර ඒකෝ දූතඃ ස්වර්ගස්ථමන්දිරාත් නිර්ගතඃ සෝ (අ)පි තීක්‍ෂ්ණං දාත්‍රං ධාරයති|
| ثُمَّ خَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاءِ، مَعَهُ أَيْضًا مِنْجَلٌ حَادٌّ. | ١٧ |
18 අපරම් අන්‍ය ඒකෝ දූතෝ වේදිතෝ නිර්ගතඃ ස වහ්නේරධිපතිඃ ස උච්චෛඃස්වරේණ තං තීක්‍ෂ්ණදාත්‍රධාරිණං සම්භාෂ්‍යාවදත් ත්වයා ස්වං තීක්‍ෂ්ණං දාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය මේදින්‍යා ද්‍රාක්‍ෂාගුච්ඡච්ඡේදනං ක්‍රියතාං යතස්තත්ඵලානි පරිණතානි|
| وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْمَذْبَحِ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى ٱلنَّارِ، وَصَرَخَ صُرَاخًا عَظِيمًا إِلَى ٱلَّذِي مَعَهُ ٱلْمِنْجَلُ ٱلْحَادُّ، قَائِلًا: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ ٱلْحَادَّ وَٱقْطِفْ عَنَاقِيدَ كَرْمِ ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّ عِنَبَهَا قَدْ نَضِجَ». | ١٨ |
19 තතඃ ස දූතඃ පෘථිව්‍යාං ස්වදාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය පෘථිව්‍යා ද්‍රාක්‍ෂාඵලච්ඡේදනම් අකරෝත් තත්ඵලානි චේශ්වරස්‍ය ක්‍රෝධස්වරූපස්‍ය මහාකුණ්ඩස්‍ය මධ්‍යං නිරක්‍ෂිපත්|
| فَأَلْقَى ٱلْمَلَاكُ مِنْجَلَهُ إِلَى ٱلْأَرْضِ وَقَطَفَ كَرْمَ ٱلْأَرْضِ، فَأَلْقَاهُ إِلَى مَعْصَرَةِ غَضَبِ ٱللهِ ٱلْعَظِيمَةِ. | ١٩ |
20 තත්කුණ්ඩස්ථඵලානි ච බහි ර්මර්ද්දිතානි තතඃ කුණ්ඩමධ්‍යාත් නිර්ගතං රක්තං ක්‍රෝශශතපර‍්‍ය්‍යන්තම් අශ්වානාං ඛලීනාන් යාවද් ව්‍යාප්නෝත්|
| وَدِيسَتِ ٱلْمَعْصَرَةُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ، فَخَرَجَ دَمٌ مِنَ ٱلْمَعْصَرَةِ حَتَّى إِلَى لُجُمِ ٱلْخَيْلِ، مَسَافَةَ أَلْفٍ وَسِتِّمِئَةِ غَلْوَةٍ. | ٢٠ |
