මථිඃ 22
1 අනන්තරං යීශුඃ පුනරපි දෘෂ්ටාන්තේන තාන් අවාදීත්,
Once again, Jesus spoke to them in parables:
2 ස්වර්ගීයරාජ්‍යම් ඒතාදෘශස්‍ය නෘපතේඃ සමං, යෝ නිජ පුත්‍රං විවාහයන් සර්ව්වාන් නිමන්ත්‍රිතාන් ආනේතුං දාසේයාන් ප්‍රහිතවාන්,
“The kingdom of heaven is like a king who prepared a wedding banquet for his son.
3 කින්තු තේ සමාගන්තුං නේෂ්ටවන්තඃ|
He sent his servants to call those he had invited to the banquet, but they refused to come.
4 තතෝ රාජා පුනරපි දාසානන්‍යාන් ඉත්‍යුක්ත්වා ප්‍රේෂයාමාස, නිමන්ත්‍රිතාන් වදත, පශ්‍යත, මම භේජ්‍යමාසාදිතමාස්තේ, නිජව්ටෂාදිපුෂ්ටජන්තූන් මාරයිත්වා සර්ව්වං ඛාද්‍යද්‍රව්‍යමාසාදිතවාන්, යූයං විවාහමාගච්ඡත|
Again, he sent other servants and said, ‘Tell those who have been invited that I have prepared my dinner. My oxen and fattened cattle have been killed, and everything is ready. Come to the wedding banquet.’
5 තථපි තේ තුච්ඡීකෘත්‍ය කේචිත් නිජක්‍ෂේත්‍රං කේචිද් වාණිජ්‍යං ප්‍රති ස්වස්වමාර්ගේණ චලිතවන්තඃ|
But they paid no attention and went away, one to his field, another to his business.
6 අන්‍යේ ලෝකාස්තස්‍ය දාසේයාන් ධෘත්වා දෞරාත්ම්‍යං ව්‍යවහෘත්‍ය තානවධිෂුඃ|
The rest seized his servants, mistreated them, and killed them.
7 අනන්තරං ස නෘපතිස්තාං වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා ක්‍රුධ්‍යන් සෛන්‍යානි ප්‍රහිත්‍ය තාන් ඝාතකාන් හත්වා තේෂාං නගරං දාහයාමාස|
The king was enraged, and he sent his troops to destroy those murderers and burn their city.
8 තතඃ ස නිජදාසේයාන් බභාෂේ, විවාහීයං භෝජ්‍යමාසාදිතමාස්තේ, කින්තු නිමන්ත්‍රිතා ජනා අයෝග්‍යාඃ|
Then he said to his servants, ‘The wedding banquet is ready, but those I invited were not worthy.
9 තස්මාද් යූයං රාජමාර්ගං ගත්වා යාවතෝ මනුජාන් පශ්‍යත, තාවතඒව විවාහීයභෝජ්‍යාය නිමන්ත්‍රයත|
Go therefore to the crossroads and invite to the banquet as many as you can find.’
10 තදා තේ දාසේයා රාජමාර්ගං ගත්වා භද්‍රාන් අභද්‍රාන් වා යාවතෝ ජනාන් දදෘශුඃ, තාවතඒව සංගෘහ්‍යානයන්; තතෝ(අ)භ්‍යාගතමනුජෛ ර්විවාහගෘහම් අපූර‍්‍ය්‍යත|
So the servants went out into the streets and gathered everyone they could find, both evil and good, and the wedding hall was filled with guests.
11 තදානීං ස රාජා සර්ව්වානභ්‍යාගතාන් ද්‍රෂ්ටුම් අභ්‍යන්තරමාගතවාන්; තදා තත්‍ර විවාහීයවසනහීනමේකං ජනං වීක්‍ෂ්‍ය තං ජගාද්,
But when the king came in to see the guests, he spotted a man who was not dressed in wedding clothes.
12 හේ මිත්‍ර, ත්වං විවාහීයවසනං විනා කථමත්‍ර ප්‍රවිෂ්ටවාන්? තේන ස නිරුත්තරෝ බභූව|
‘Friend,’ he asked, ‘how did you get in here without wedding clothes?’ But the man was speechless.
13 තදා රාජා නිජානුචරාන් අවදත්, ඒතස්‍ය කරචරණාන් බද්ධා යත්‍ර රෝදනං දන්තෛර්දන්තඝර්ෂණඤ්ච භවති, තත්‍ර වහිර්භූතතමිස්‍රේ තං නික්‍ෂිපත|
Then the king told the servants, ‘Tie him hand and foot, and throw him into the outer darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’
14 ඉත්ථං බහව ආහූතා අල්පේ මනෝභිමතාඃ|
For many are called, but few are chosen.”
15 අනන්තරං ඵිරූශිනඃ ප්‍රගත්‍ය යථා සංලාපේන තම් උන්මාථේ පාතයේයුස්තථා මන්ත්‍රයිත්වා
Then the Pharisees went out and conspired to trap Jesus in His words.
16 හේරෝදීයමනුජෛඃ සාකං නිජශිෂ්‍යගණේන තං ප්‍රති කථයාමාසුඃ, හේ ගුරෝ, භවාන් සත්‍යඃ සත්‍යමීශ්වරීයමාර්ගමුපදිශති, කමපි මානුෂං නානුරුධ්‍යතේ, කමපි නාපේක්‍ෂතේ ච, තද් වයං ජානීමඃ|
They sent their disciples to Him along with the Herodians. “Teacher,” they said, “we know that You are honest and that You teach the way of God in accordance with the truth. You seek favor from no one, because You pay no attention to external appearance.
17 අතඃ කෛසරභූපාය කරෝ(අ)ස්මාකං දාතව්‍යෝ න වා? අත්‍ර භවතා කිං බුධ්‍යතේ? තද් අස්මාන් වදතු|
So tell us what You think: Is it lawful to pay taxes to Caesar or not?”
18 තතෝ යීශුස්තේෂාං ඛලතාං විඥාය කථිතවාන්, රේ කපටිනඃ යුයං කුතෝ මාං පරික්‍ෂධ්වේ?
But Jesus knew their evil intent and said, “You hypocrites, why are you testing Me?
19 තත්කරදානස්‍ය මුද්‍රාං මාං දර්ශයත| තදානීං තෛස්තස්‍ය සමීපං මුද්‍රාචතුර්ථභාග ආනීතේ
Show Me the coin used for the tax.” And they brought Him a denarius.
20 ස තාන් පප්‍රච්ඡ, අත්‍ර කස්‍යේයං මූර්ත්ති ර්නාම චාස්තේ? තේ ජගදුඃ, කෛසරභූපස්‍ය|
“Whose image is this,” He asked, “and whose inscription?”
21 තතඃ ස උක්තවාන, කෛසරස්‍ය යත් තත් කෛසරාය දත්ත, ඊශ්වරස්‍ය යත් තද් ඊශ්වරාය දත්ත|
“Caesar’s,” they answered. So Jesus told them, “Give to Caesar what is Caesar’s, and to God what is God’s.”
22 ඉති වාක්‍යං නිශම්‍ය තේ විස්මයං විඥාය තං විහාය චලිතවන්තඃ|
And when they heard this, they were amazed. So they left Him and went away.
23 තස්මින්නහනි සිදූකිනෝ(අ)ර්ථාත් ශ්මශානාත් නෝත්ථාස්‍යන්තීති වාක්‍යං යේ වදන්ති, තේ යීශේරන්තිකම් ආගත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ,
That same day the Sadducees, who say there is no resurrection, came to Jesus and questioned Him.
24 හේ ගුරෝ, කශ්චින්මනුජශ්චේත් නිඃසන්තානඃ සන් ප්‍රාණාන් ත්‍යජති, තර්හි තස්‍ය භ්‍රාතා තස්‍ය ජායාං ව්‍යුහ්‍ය භ්‍රාතුඃ සන්තානම් උත්පාදයිෂ්‍යතීති මූසා ආදිෂ්ටවාන්|
“Teacher,” they said, “Moses declared that if a man dies without having children, his brother is to marry the widow and raise up offspring for him.
25 කින්ත්වස්මාකමත්‍ර කේ(අ)පි ජනාඃ සප්තසහෝදරා ආසන්, තේෂාං ජ්‍යේෂ්ඨ ඒකාං කන්‍යාං ව්‍යවහාත්, අපරං ප්‍රාණත්‍යාගකාලේ ස්වයං නිඃසන්තානඃ සන් තාං ස්ත්‍රියං ස්වභ්‍රාතරි සමර්පිතවාන්,
Now there were seven brothers among us. The first one married and died without having children. So he left his wife to his brother.
26 තතෝ ද්විතීයාදිසප්තමාන්තාශ්ච තථෛව චක්‍රුඃ|
The same thing happened to the second and third brothers, down to the seventh.
27 ශේෂේ සාපී නාරී මමාර|
And last of all, the woman died.
28 මෘතානාම් උත්ථානසමයේ තේෂාං සප්තානාං මධ්‍යේ සා නාරී කස්‍ය භාර‍්‍ය්‍යා භවිෂ්‍යති? යස්මාත් සර්ව්වඒව තාං ව්‍යවහන්|
In the resurrection, then, whose wife will she be of the seven? For all of them were married to her.”
29 තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යවාදීත්, යූයං ධර්ම්මපුස්තකම් ඊශ්වරීයාං ශක්තිඤ්ච න විඥාය භ්‍රාන්තිමන්තඃ|
Jesus answered, “You are mistaken because you do not know the Scriptures or the power of God.
30 උත්ථානප්‍රාප්තා ලෝකා න විවහන්ති, න ච වාචා දීයන්තේ, කින්ත්වීශ්වරස්‍ය ස්වර්ගස්ථදූතානාං සදෘශා භවන්ති|
In the resurrection, people will neither marry nor be given in marriage. Instead, they will be like the angels in heaven.
31 අපරං මෘතානාමුත්ථානමධි යුෂ්මාන් ප්‍රතීයමීශ්වරෝක්තිඃ,
But concerning the resurrection of the dead, have you not read what God said to you:
32 "අහමිබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබ ඊශ්වර" ඉති කිං යුෂ්මාභි ර්නාපාඨි? කින්ත්වීශ්වරෝ ජීවතාම් ඊශ්වර: , ස මෘතානාමීශ්වරෝ නහි|
‘I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob’? He is not the God of the dead, but of the living.”
33 ඉති ශ්‍රුත්වා සර්ව්වේ ලෝකාස්තස්‍යෝපදේශාද් විස්මයං ගතාඃ|
When the crowds heard this, they were astonished at His teaching.
34 අනන්තරං සිදූකිනාම් නිරුත්තරත්වවාර්තාං නිශම්‍ය ඵිරූශින ඒකත්‍ර මිලිතවන්තඃ,
And when the Pharisees heard that Jesus had silenced the Sadducees, they themselves gathered together.
35 තේෂාමේකෝ ව්‍යවස්ථාපකෝ යීශුං පරීක්‍ෂිතුං පපච්ඡ,
One of them, an expert in the law, tested Him with a question:
36 හේ ගුරෝ ව්‍යවස්ථාශාස්ත්‍රමධ්‍යේ කාඥා ශ්‍රේෂ්ඨා?
“Teacher, which commandment is the greatest in the Law?”
37 තතෝ යීශුරුවාච, ත්වං සර්ව්වාන්තඃකරණෛඃ සර්ව්වප්‍රාණෛඃ සර්ව්වචිත්තෛශ්ච සාකං ප්‍රභෞ පරමේශ්වරේ ප්‍රීයස්ව,
Jesus declared, “‘Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind.’
38 ඒෂා ප්‍රථමමහාඥා| තස්‍යාඃ සදෘශී ද්විතීයාඥෛෂා,
This is the first and greatest commandment.
39 තව සමීපවාසිනි ස්වාත්මනීව ප්‍රේම කුරු|
And the second is like it: ‘Love your neighbor as yourself.’
40 අනයෝ ර්ද්වයෝරාඥයෝඃ කෘත්ස්නව්‍යවස්ථායා භවිෂ්‍යද්වක්තෘග්‍රන්ථස්‍ය ච භාරස්තිෂ්ඨති|
All the Law and the Prophets hang on these two commandments.”
41 අනන්තරං ඵිරූශිනාම් ඒකත්‍ර ස්ථිතිකාලේ යීශුස්තාන් පප්‍රච්ඡ,
While the Pharisees were assembled, Jesus questioned them:
42 ඛ්‍රීෂ්ටමධි යුෂ්මාකං කීදෘග්බෝධෝ ජායතේ? ස කස්‍ය සන්තානඃ? තතස්තේ ප්‍රත්‍යවදන්, දායූදඃ සන්තානඃ|
“What do you think about the Christ? Whose son is He?” “David’s,” they answered.
43 තදා ස උක්තවාන්, තර්හි දායූද් කථම් ආත්මාධිෂ්ඨානේන තං ප්‍රභුං වදති?
Jesus said to them, “How then does David in the Spirit call Him ‘Lord’? For he says:
44 යථා මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යමවදත් පරමේශ්වරඃ| තවාරීන් පාදපීඨං තේ යාවන්නහි කරෝම්‍යහං| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂපාර්ශ්ව උපාවිශ| අතෝ යදි දායූද් තං ප්‍රභුං වදති, ර්තිහ ස කථං තස්‍ය සන්තානෝ භවති?
‘The Lord said to my Lord, “Sit at My right hand until I put Your enemies under Your feet.”’
45 තදානීං තේෂාං කෝපි තද්වාක්‍යස්‍ය කිමප්‍යුත්තරං දාතුං නාශක්නෝත්;
So if David calls Him ‘Lord,’ how can He be David’s son?”
46 තද්දිනමාරභ්‍ය තං කිමපි වාක්‍යං ප්‍රෂ්ටුං කස්‍යාපි සාහසෝ නාභවත්|
No one was able to answer a word, and from that day on no one dared to question Him any further.
