මාර්කඃ 6
1 අනන්තරං ස තත්ස්ථානාත් ප්රස්ථාය ස්වප්රදේශමාගතඃ ශිෂ්යාශ්ච තත්පශ්චාද් ගතාඃ|
| وَغَادَرَ يَسُوعُ ذلِكَ الْمَكَانَ وَعَادَ إِلَى بَلْدَتِهِ، وَتَلامِيذُهُ يَتْبَعُونَهُ. | ١ |
2 අථ විශ්රාමවාරේ සති ස භජනගෘහේ උපදේෂ්ටුමාරබ්ධවාන් තතෝ(අ)නේකේ ලෝකාස්තත්කථාං ශ්රුත්වා විස්මිත්ය ජගදුඃ, අස්ය මනුජස්ය ඊදෘශී ආශ්චර්ය්යක්රියා කස්මාජ් ජාතා? තථා ස්වකරාභ්යාම් ඉත්ථමද්භුතං කර්ම්ම කර්ත්තාම් ඒතස්මෛ කථං ඥානං දත්තම්?
| وَلَمَّا حَلَّ السَّبْتُ، أَخَذَ يُعَلِّمُ فِي الْمَجْمَعِ، فَدُهِشَ كَثِيرُونَ حِينَ سَمِعُوهُ، وَقَالُوا: «مِنْ أَيْنَ لَهُ هَذَا؟ وَمَا هذِهِ الْحِكْمَةُ الْمَوْهُوبَةُ لَهُ، وَهذِهِ الْمُعْجِزَاتُ الْجَارِيَةُ عَلَى يَدَيْهِ؟ | ٢ |
3 කිමයං මරියමඃ පුත්රස්තඥා නෝ? කිමයං යාකූබ්-යෝසි-යිහුදා-ශිමෝනාං භ්රාතා නෝ? අස්ය භගින්යඃ කිමිහාස්මාභිඃ සහ නෝ? ඉත්ථං තේ තදර්ථේ ප්රත්යූහං ගතාඃ|
| أَلَيْسَ هَذَا هُوَ النَّجَّارَ ابْنَ مَرْيَمَ، وَأَخَا يَعْقُوبَ وَيُوسِي وَيَهُوذَا وَسِمْعَانَ؟ أَوَلَيْسَتْ أَخَوَاتُهُ عِنْدَنَا هُنَا؟» هكَذَا كَانُوا يَشُكُّونَ فِيهِ. | ٣ |
4 තදා යීශුස්තේභ්යෝ(අ)කථයත් ස්වදේශං ස්වකුටුම්බාන් ස්වපරිජනාංශ්ච විනා කුත්රාපි භවිෂ්යද්වාදී අසත්කෘතෝ න භවති|
| وَلكِنَّ يَسُوعَ قَالَ لَهُمْ: «لا يَكُونُ النَّبِيُّ بِلا كَرَامَةٍ إِلّا فِي بَلْدَتِهِ، وَبَيْنَ أَقْرِبَائِهِ، وَفِي بَيْتِهِ!» | ٤ |
5 අපරඤ්ච තේෂාමප්රත්යයාත් ස විස්මිතඃ කියතාං රෝගිණාං වපුඃෂු හස්තම් අර්පයිත්වා කේවලං තේෂාමාරෝග්යකරණාද් අන්යත් කිමපි චිත්රකාර්ය්යං කර්ත්තාං න ශක්තඃ|
| وَلَمْ يَقْدِرْ أَنْ يَعْمَلَ هُنَاكَ أَيَّةَ مُعْجِزَةٍ، غَيْرَ أَنَّهُ لَمَسَ بِيَدَيْهِ عَدَداً قَلِيلاً مِنَ الْمَرْضَى فَشَفَاهُمْ. | ٥ |
6 අථ ස චතුර්දික්ස්ථ ග්රාමාන් භ්රමිත්වා උපදිෂ්ටවාන්
| وَتَعَجَّبَ مِنْ عَدَمِ إِيمَانِهِمْ. ثُمَّ أَخَذَ يَطُوفُ بِالْقُرَى الْمُجَاوِرَةِ وَهُوَ يُعَلِّمُ. | ٦ |
7 ද්වාදශශිෂ්යාන් ආහූය අමේධ්යභූතාන් වශීකර්ත්තාං ශක්තිං දත්ත්වා තේෂාං ද්වෞ ද්වෞ ජනෝ ප්රේෂිතවාන්|
| ثُمَّ اسْتَدْعَى الاِثْنَيْ عَشَرَ تِلْمِيذاً، وَأَخَذَ يُرْسِلُهُمُ اثْنَيْنِ اثْنَيْنِ، وَقَدْ أَعْطَاهُمْ سُلْطَةً عَلَى الأَرْوَاحِ النَّجِسَةِ، | ٧ |
8 පුනරිත්යාදිශද් යූයම් ඒකෛකාං යෂ්ටිං විනා වස්ත්රසංපුටඃ පූපඃ කටිබන්ධේ තාම්රඛණ්ඩඤ්ච ඒෂාං කිමපි මා ග්රහ්ලීත,
| وَأَوْصَاهُمْ أَنْ لَا يَحْمِلُوا لِلطَّرِيقِ شَيْئاً إِلّا عَصاً، لَا خُبْزاً وَلا زَاداً وَلا مَالاً ضِمْنَ أَحْزِمَتِهِمْ، | ٨ |
9 මාර්ගයාත්රායෛ පාදේෂූපානහෞ දත්ත්වා ද්වේ උත්තරීයේ මා පරිධද්ව්වං|
| بَلْ يَنْتَعِلُوا حِذَاءً وَيَلْبَسُوا رِدَاءً وَاحِداً. | ٩ |
10 අපරමප්යුක්තං තේන යූයං යස්යාං පුර්ය්යාං යස්ය නිවේශනං ප්රවේක්ෂ්යථ තාං පුරීං යාවන්න ත්යක්ෂ්යථ තාවත් තන්නිවේශනේ ස්ථාස්යථ|
| وَقَالَ لَهُمْ: «أَيْنَمَا دَخَلْتُمْ بَيْتاً، فَأَقِيمُوا فِيهِ إِلَى أَنْ تَرْحَلُوا مِنْ هُنَاكَ. | ١٠ |
11 තත්ර යදි කේපි යුෂ්මාකමාතිථ්යං න විදධති යුෂ්මාකං කථාශ්ච න ශෘණ්වන්ති තර්හි තත්ස්ථානාත් ප්රස්ථානසමයේ තේෂාං විරුද්ධං සාක්ෂ්යං දාතුං ස්වපාදානාස්ඵාල්ය රජඃ සම්පාතයත; අහං යුෂ්මාන් යථාර්ථං වච්මි විචාරදිනේ තන්නගරස්යාවස්ථාතඃ සිදෝමාමෝරයෝ ර්නගරයෝරවස්ථා සහ්යතරා භවිෂ්යති|
| وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يَقْبَلُكُمْ وَلا يَسْمَعُ لَكُمْ فِي مَكَانٍ مَا، فَاخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ، وَانْفُضُوا التُّرَابَ عَنْ أَقْدَامِكُمْ شَهَادَةً عَلَيْهِمْ». | ١١ |
12 අථ තේ ගත්වා ලෝකානාං මනඃපරාවර්ත්තනීඃ කථා ප්රචාරිතවන්තඃ|
| فَانْطَلَقُوا يُبَشِّرُونَ دَاعِينَ إِلَى التَّوْبَةِ، | ١٢ |
13 ඒවමනේකාන් භූතාංශ්ච ත්යාජිතවන්තස්තථා තෛලේන මර්ද්දයිත්වා බහූන් ජනානරෝගානකාර්ෂුඃ|
| وَطَرَدُوا شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَدَهَنُوا كَثِيرِينَ مِنَ الْمَرْضَى بِزَيْتٍ، وَشَفَوْهُمْ. | ١٣ |
14 ඉත්ථං තස්ය සුඛ්යාතිශ්චතුර්දිශෝ ව්යාප්තා තදා හේරෝද් රාජා තන්නිශම්ය කථිතවාන්, යෝහන් මජ්ජකඃ ශ්මශානාද් උත්ථිත අතෝහේතෝස්තේන සර්ව්වා ඒතා අද්භුතක්රියාඃ ප්රකාශන්තේ|
| وَسَمِعَ الْمَلِكُ هِيرُودُسُ عَنْ يَسُوعَ، لأَنَّ اسْمَهُ كَانَ قَدْ صَارَ مَشْهُوراً، إِذْ قَالَ بَعْضُهُمْ: «هَذَا يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانُ وَقَدْ قَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، وَلِذلِكَ تُجْرَى عَلَى يَدِهِ الْمُعْجِزَاتُ!» | ١٤ |
15 අන්යේ(අ)කථයන් අයම් ඒලියඃ, කේපි කථිතවන්ත ඒෂ භවිෂ්යද්වාදී යද්වා භවිෂ්යද්වාදිනාං සදෘශ ඒකෝයම්|
| وَآخَرُونَ قَالُوا: «هَذَا إِيلِيَّا» وَغَيْرُهُمْ قَالُوا: «هَذَا نَبِيٌّ كَبَاقِي الأَنْبِيَاءِ!» | ١٥ |
16 කින්තු හේරෝද් ඉත්යාකර්ණ්ය භාෂිතවාන් යස්යාහං ශිරශ්ඡින්නවාන් ස ඒව යෝහනයං ස ශ්මශානාදුදතිෂ්ඨත්|
| وَأَمَّا هِيرُودُسُ، فَلَمَّا سَمِعَ قَالَ «مَا هُوَ إِلّا يُوحَنَّا الَّذِي قَطَعْتُ أَنَا رَأْسَهُ، وَقَدْ قَامَ!» | ١٦ |
17 පූර්ව්වං ස්වභ්රාතුඃ ඵිලිපස්ය පත්න්යා උද්වාහං කෘතවන්තං හේරෝදං යෝහනවාදීත් ස්වභාතෘවධූ ර්න විවාහ්යා|
| فَإِنَّ هِيرُودُسَ هَذَا كَانَ قَدْ أَرْسَلَ وَقَبَضَ عَلَى يُوحَنَّا وَقَيَّدَهُ فِي السِّجْنِ. وَذلِكَ مِنْ أَجْلِ هِيرُودِيَّا الَّتِي تَزَوَّجَهَا هِيِرُودُسُ وَهِيَ زَوْجَةُ أَخِيهِ فِيلِبُّسَ. | ١٧ |
18 අතඃ කාරණාත් හේරෝද් ලෝකං ප්රහිත්ය යෝහනං ධෘත්වා බන්ධනාලයේ බද්ධවාන්|
| فَإِنَّ يُوحَنَّا كَانَ يَقُولُ لَهُ: «لَيْسَ حَلالاً لَكَ أَنْ تَتَزَوَّجَ بِزَوْجَةِ أَخِيكَ!» | ١٨ |
19 හේරෝදියා තස්මෛ යෝහනේ ප්රකුප්ය තං හන්තුම් ඓච්ඡත් කින්තු න ශක්තා,
| فَكَانَتْ هِيرُودِيَّا نَاقِمَةً عَلَى يُوحَنَّا، وَتَتَمَنَّى أَنْ تَقْتُلَهُ، وَلَكِنَّهَا لَمْ تَسْتَطِعْ. | ١٩ |
20 යස්මාද් හේරෝද් තං ධාර්ම්මිකං සත්පුරුෂඤ්ච ඥාත්වා සම්මන්ය රක්ෂිතවාන්; තත්කථාං ශ්රුත්වා තදනුසාරේණ බහූනි කර්ම්මාණි කෘතවාන් හෘෂ්ටමනාස්තදුපදේශං ශ්රුතවාංශ්ච|
| فَقَدْ كَانَ هِيرُودُسُ يَرْهَبُ يُوحَنَّا لِعِلْمِهِ أَنَّهُ رَجُلٌ بَارٌّ وَقِدِّيسٌ، وَكَانَ يُحَافِظُ عَلَى سَلامَتِهِ. وَمَعَ أَنَّهُ كَانَ يَتَضَايَقُ كَثِيراً مِنْ كَلامِهِ، إِلّا أَنَّهُ كَانَ يُحِبُّ الاسْتِمَاعَ إِلَيْهِ. | ٢٠ |
21 කින්තු හේරෝද් යදා ස්වජන්මදිනේ ප්රධානලෝකේභ්යඃ සේනානීභ්යශ්ච ගාලීල්ප්රදේශීයශ්රේෂ්ඨලෝකේභ්යශ්ච රාත්රෞ භෝජ්යමේකං කෘතවාන්
| ثُمَّ سَنَحَتِ الْفُرْصَةُ عِنْدَمَا أَقَامَ هِيرُودُسُ بِمُنَاسَبَةِ ذِكْرَى مَوْلِدِهِ وَلِيمَةً لِعُظَمَائِهِ وَقَادَةِ الأُلُوفِ وَأَعْيَانِ مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ. | ٢١ |
22 තස්මින් ශුභදිනේ හේරෝදියායාඃ කන්යා සමේත්ය තේෂාං සමක්ෂං සංනෘත්ය හේරෝදස්තේන සහෝපවිෂ්ටානාඤ්ච තෝෂමජීජනත් තතා නෘපඃ කන්යාමාහ ස්ම මත්තෝ යද් යාචසේ තදේව තුභ්යං දාස්යේ|
| فَقَدْ دَخَلَتِ ابْنَةُ هِيرُودِيَّا وَرَقَصَتْ، فَسَرَّتْ هِيرُودُسَ وَالْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ. فَقَالَ الْمَلِكُ لِلصَّبِيَّةِ: «اطْلُبِي مِنِّي مَا تُرِيدِينَ، فَأُعْطِيَكِ إِيَّاهُ!» | ٢٢ |
23 ශපථං කෘත්වාකථයත් චේද් රාජ්යාර්ද්ධමපි යාචසේ තදපි තුභ්යං දාස්යේ|
| وَأَقْسَمَ لَهَا قَائِلاً: «لأُعْطِيَنَّكِ مَهْمَا طَلَبْتِ مِنِّي، وَلَوْ نِصْفَ مَمْلَكَتِي!» | ٢٣ |
24 තතඃ සා බහි ර්ගත්වා ස්වමාතරං පප්රච්ඡ කිමහං යාචිෂ්යේ? තදා සාකථයත් යෝහනෝ මජ්ජකස්ය ශිරඃ|
| فَخَرَجَتْ وَسَأَلَتْ أُمَّهَا: «مَاذَا أَطْلُبُ؟» فَأَجَابَتْ: «رَأْسَ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانِ!» | ٢٤ |
25 අථ තූර්ණං භූපසමීපම් ඒත්ය යාචමානාවදත් ක්ෂණේස්මින් යෝහනෝ මජ්ජකස්ය ශිරඃ පාත්රේ නිධාය දේහි, ඒතද් යාචේ(අ)හං|
| فَعَادَتْ فِي الْحَالِ إِلَى الدَّاخِلِ وَطَلَبَتْ مِنَ الْمَلِكِ قَائِلَةً: «أُرِيدُ أَنْ تُعْطِيَنِي حَالاً رَأْسَ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانِ عَلَى طَبَقٍ!» | ٢٥ |
26 තස්මාත් භූපෝ(අ)තිදුඃඛිතඃ, තථාපි ස්වශපථස්ය සහභෝජිනාඤ්චානුරෝධාත් තදනඞ්ගීකර්ත්තුං න ශක්තඃ|
| فَحَزِنَ الْمَلِكُ جِدّاً. وَلكِنَّهُ لأَجْلِ مَا أَقْسَمَ بِهِ وَلأَجْلِ الْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ، لَمْ يُرِدْ أَنْ يُخْلِفَ وَعْدَهُ لَهَا. | ٢٦ |
27 තත්ක්ෂණං රාජා ඝාතකං ප්රේෂ්ය තස්ය ශිර ආනේතුමාදිෂ්ටවාන්|
| وَفِي الْحَالِ أَرْسَلَ الْمَلِكُ سَيَّافاً وَأَمَرَ أَنْ يُؤْتَى بِرَأْسِ يُوحَنَّا. فَذَهَبَ السَّيَّافُ وَقَطَعَ رَأْسَ يُوحَنَّا فِي السِّجْنِ، | ٢٧ |
28 තතඃ ස කාරාගාරං ගත්වා තච්ඡිරශ්ඡිත්වා පාත්රේ නිධායානීය තස්යෛ කන්යායෛ දත්තවාන් කන්යා ච ස්වමාත්රේ දදෞ|
| ثُمَّ جَاءَ بِالرَّأْسِ عَلَى طَبَقٍ وَقَدَّمَهُ إِلَى الصَّبِيَّةِ فَحَمَلَتْهُ إِلَى أُمِّهَا. | ٢٨ |
29 අනනතරං යෝහනඃ ශිෂ්යාස්තද්වාර්ත්තාං ප්රාප්යාගත්ය තස්ය කුණපං ශ්මශානේ(අ)ස්ථාපයන්|
| وَلَمَّا سَمِعَ تَلامِيذُ يُوحَنَّا بِذلِكَ، جَاءُوا وَرَفَعُوا جُثْمَانَهُ، وَدَفَنُوهُ فِي قَبْرٍ. | ٢٩ |
30 අථ ප්රේෂිතා යීශෝඃ සන්නිධෞ මිලිතා යද් යච් චක්රුඃ ශික්ෂයාමාසුශ්ච තත්සර්ව්වවාර්ත්තාස්තස්මෛ කථිතවන්තඃ|
| وَاجْتَمَعَ الرُّسُلُ إِلَى يَسُوعَ، وَأَخْبَرُوهُ بِكُلِّ شَيْءٍ: بِمَا عَمِلُوهُ وَمَا عَلَّمُوهُ. | ٣٠ |
31 ස තානුවාච යූයං විජනස්ථානං ගත්වා විශ්රාම්යත යතස්තත්සන්නිධෞ බහුලෝකානාං සමාගමාත් තේ භෝක්තුං නාවකාශං ප්රාප්තාඃ|
| فَقَالَ لَهُمْ: «تَعَالَوْا أَنْتُمْ عَلَى انْفِرَادٍ إِلَى مَكَانٍ خَالٍ، وَاسْتَرِيحُوا قَلِيلاً». فَقَدْ كَانَ الْقَادِمُونَ وَالذَّاهِبُونَ كَثِيرِينَ حَتَّى لَمْ يَدَعُوا لَهُمْ فُرْصَةً لِلأَكْلِ. | ٣١ |
32 තතස්තේ නාවා විජනස්ථානං ගුප්තං ගග්මුඃ|
| فَذَهَبَ التَّلامِيذُ فِي الْقَارِبِ إِلَى مَكَانٍ مُقْفِرٍ مُنْفَرِدِينَ. | ٣٢ |
33 තතෝ ලෝකනිවහස්තේෂාං ස්ථානාන්තරයානං දදර්ශ, අනේකේ තං පරිචිත්ය නානාපුරේභ්යඃ පදෛර්ව්රජිත්වා ජවේන තෛෂාමග්රේ යීශෝඃ සමීප උපතස්ථුඃ|
| وَلَكِنَّ كَثِيرِينَ رَأَوْهُمْ مُنْطَلِقِينَ، فَعَرَفُوا وَجْهَتَهُمْ، وَأَخَذُوا يَتَرَاكَضُونَ مَعاً إِلَى هُنَاكَ سَيْراً عَلَى الأَقْدَامِ، خَارِجِينَ مِنْ جَمِيعِ الْمُدُنِ، فَسَبَقُوهُمْ. | ٣٣ |
34 තදා යීශු ර්නාවෝ බහිර්ගත්ය ලෝකාරණ්යානීං දෘෂ්ට්වා තේෂු කරුණාං කෘතවාන් යතස්තේ(අ)රක්ෂකමේෂා ඉවාසන් තදා ස තාන නානාප්රසඞ්ගාන් උපදිෂ්ටවාන්|
| فَلَمَّا نَزَلَ يَسُوعُ مِنَ الْقَارِبِ، رَأَى الْجَمْعَ الْكَثِيرَ وَتَحَنَّنَ عَلَيْهِمْ، لأَنَّهُمْ كَانُوا كَغَنَمٍ لَا رَاعِيَ لَهَا. فَأَخَذَ يُعَلِّمُهُمْ أُمُوراً كَثِيرَةً. | ٣٤ |
35 අථ දිවාන්තේ සති ශිෂ්යා ඒත්ය යීශුමූචිරේ, ඉදං විජනස්ථානං දිනඤ්චාවසන්නං|
| وَلَمَّا مَضَى جُزْءٌ كَبِيرٌ مِنَ النَّهَارِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ تَلامِيذُهُ، وَقَالُوا: «الْمَكَانُ مُقْفِرٌ، وَالنَّهَارُ كَادَ يَنْقَضِي. | ٣٥ |
36 ලෝකානාං කිමපි ඛාද්යං නාස්ති, අතශ්චතුර්දික්ෂු ග්රාමාන් ගන්තුං භෝජ්යද්රව්යාණි ක්රේතුඤ්ච භවාන් තාන් විසෘජතු|
| فَاصْرِفِ الْجَمْعَ لِيَذْهَبُوا إِلَى الْقُرَى وَالْمَزَارِعِ الْمُجَاوِرَةِ وَيَشْتَرُوا لأَنْفُسِهِمْ مَا يَأْكُلُونَ». | ٣٦ |
37 තදා ස තානුවාච යූයමේව තාන් භෝජයත; තතස්තේ ජගදු ර්වයං ගත්වා ද්විශතසංඛ්යකෛ ර්මුද්රාපාදෛඃ පූපාන් ක්රීත්වා කිං තාන් භෝජයිෂ්යාමඃ?
| فَرَدَّ قَائِلاً: «أَعْطُوهُمْ أَنْتُمْ لِيَأْكُلُوا!» فَقَالُوا لَهُ: «هَلْ نَذْهَبُ وَنَشْتَرِي بِمِئَتَيْ دِينَارٍ خُبْزاً وَنُعْطِيهِمْ لِيَأْكُلُوا؟» | ٣٧ |
38 තදා ස තාන් පෘෂ්ඨවාන් යුෂ්මාකං සන්නිධෞ කති පූපා ආසතේ? ගත්වා පශ්යත; තතස්තේ දෘෂ්ට්වා තමවදන් පඤ්ච පූපා ද්වෞ මත්ස්යෞ ච සන්ති|
| فَسَأَلَهُمْ: «كَمْ رَغِيفاً عِنْدَكُمْ؟ اذْهَبُوا وَانْظُرُوا». فَلَمَّا تَحَقَّقُوا، قَالُوا: «خَمْسَةٌ، وَسَمَكَتَانِ!» | ٣٨ |
39 තදා ස ලෝකාන් ශස්පෝපරි පංක්තිභිරුපවේශයිතුම් ආදිෂ්ටවාන්,
| فَأَمَرَهُمْ أَنْ يُجْلِسُوا الْجَمْعَ جَمَاعَاتٍ جَمَاعَاتٍ عَلَى الْعُشْبِ الأَخْضَرِ. | ٣٩ |
40 තතස්තේ ශතං ශතං ජනාඃ පඤ්චාශත් පඤ්චාශජ්ජනාශ්ච පංක්තිභි ර්භුවි සමුපවිවිශුඃ|
| فَجَلَسُوا فِي حَلَقَاتٍ تَتَأَلَّفُ كُلٌّ مِنْهَا مِنْ مِئَةٍ أَوْ خَمْسِينَ. | ٤٠ |
41 අථ ස තාන් පඤ්චපූපාන් මත්ස්යද්වයඤ්ච ධෘත්වා ස්වර්ගං පශ්යන් ඊශ්වරගුණාන් අන්වකීර්ත්තයත් තාන් පූපාන් භංක්ත්වා ලෝකේභ්යඃ පරිවේෂයිතුං ශිෂ්යේභ්යෝ දත්තවාන් ද්වා මත්ස්යෞ ච විභජ්ය සර්ව්වේභ්යෝ දත්තවාන්|
| ثُمَّ أَخَذَ يَسُوعُ الأَرْغِفَةَ الْخَمْسَةَ وَالسَّمَكَتَيْنِ، وَرَفَعَ نَظَرَهُ إِلَى السَّمَاءِ وَبَارَكَ، وَكَسَّرَ الأَرْغِفَةَ، وَأَعْطَى تَلامِيذَهُ لِيُقَدِّمُوا لِلْجَمْعِ وَالسَّمَكَتَانِ قَسَّمَهُمَا لِلْجَمِيعِ. | ٤١ |
42 තතඃ සර්ව්වේ භුක්ත්වාතෘප්යන්|
| فَأَكَلُوا جَمِيعاً وَشَبِعُوا. | ٤٢ |
43 අනන්තරං ශිෂ්යා අවශිෂ්ටෛඃ පූපෛ ර්මත්ස්යෛශ්ච පූර්ණාන් ද්වදශ ඩල්ලකාන් ජගෘහුඃ|
| ثُمَّ رَفَعُوا اثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مَمْلُوءَةً مِنْ كِسَرِ الْخُبْزِ وَبَقَايَا السَّمَكِ. | ٤٣ |
44 තේ භෝක්තාරඃ ප්රායඃ පඤ්ච සහස්රාණි පුරුෂා ආසන්|
| وَأَمَّا الَّذِينَ أَكَلُوا مِنَ الْخُبْزِ، فَكَانُوا خَمْسَةَ آلافِ رَجُلٍ. | ٤٤ |
45 අථ ස ලෝකාන් විසෘජන්නේව නාවමාරෝඪුං ස්වස්මාදග්රේ පාරේ බෛත්සෛදාපුරං යාතුඤ්ච ශ්ෂ්යින් වාඪමාදිෂ්ටවාන්|
| وَفِي الْحَالِ أَلْزَمَ تَلامِيذَهُ أَنْ يَرْكَبُوا الْقَارِبَ وَيَسْبِقُوهُ إِلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ، إِلَى بَيْتِ صَيْدَا، حَتَّى يَصْرِفَ الْجَمْعَ. | ٤٥ |
46 තදා ස සර්ව්වාන් විසෘජ්ය ප්රාර්ථයිතුං පර්ව්වතං ගතඃ|
| وَبَعْدَمَا صَرَفَهُمْ ذَهَبَ إِلَى الْجَبَلِ لِيُصَلِّيَ. | ٤٦ |
47 තතඃ සන්ධ්යායාං සත්යාං නෞඃ සින්ධුමධ්ය උපස්ථිතා කින්තු ස ඒකාකී ස්ථලේ ස්ථිතඃ|
| وَلَمَّا حَلَّ الْمَسَاءُ، كَانَ الْقَارِبُ فِي وَسَطِ الْبُحَيْرَةِ، وَيَسُوعُ وَحْدَهُ عَلَى الْبَرِّ. | ٤٧ |
48 අථ සම්මුඛවාතවහනාත් ශිෂ්යා නාවං වාහයිත්වා පරිශ්රාන්තා ඉති ඥාත්වා ස නිශාචතුර්ථයාමේ සින්ධූපරි පද්භ්යාං ව්රජන් තේෂාං සමීපමේත්ය තේෂාමග්රේ යාතුම් උද්යතඃ|
| وَإِذْ رَآهُمْ يَتَعَذَّبُونَ فِي التَّجْذِيفِ، لأَنَّ الرِّيحَ كَانَتْ مُعَاكِسَةً لَهُمْ، جَاءَ إِلَيْهِمْ مَاشِياً عَلَى مَاءِ الْبُحَيْرَةِ، نَحْوَ الرُّبْعِ الأَخِيرِ مِنَ اللَّيْلِ، وَكَادَ أَنْ يَتَجَاوَزَهُمْ. | ٤٨ |
49 කින්තු ශිෂ්යාඃ සින්ධූපරි තං ව්රජන්තං දෘෂ්ට්වා භූතමනුමාය රුරුවුඃ,
| وَلَكِنَّهُمْ لَمَّا رَأَوْهُ مَاشِياً عَلَى الْمَاءِ، ظَنُّوهُ شَبَحاً فَصَرَخُوا. | ٤٩ |
50 යතඃ සර්ව්වේ තං දෘෂ්ට්වා ව්යාකුලිතාඃ| අතඒව යීශුස්තත්ක්ෂණං තෛඃ සහාලප්ය කථිතවාන්, සුස්ථිරා භූත, අයමහං මා භෛෂ්ට|
| فَقَدْ رَأَوْهُ كُلُّهُمْ وَذُعِرُوا. إِلّا أَنَّهُ كَلَّمَهُمْ فِي الْحَالِ وَقَالَ لَهُمْ: «تَشَجَّعُوا، أَنَا هُوَ، لَا تَخَافُوا!» | ٥٠ |
51 අථ නෞකාමාරුහ්ය තස්මින් තේෂාං සන්නිධිං ගතේ වාතෝ නිවෘත්තඃ; තස්මාත්තේ මනඃසු විස්මිතා ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
| وَصَعِدَ إِلَيْهِمْ فِي الْقَارِبِ فَسَكَنَتِ الرِّيحُ. فَدُهِشُوا دَهْشَةً فَائِقَةً، وَتَعَجَّبُوا جِدّاً، | ٥١ |
52 යතස්තේ මනසාං කාඨින්යාත් තත් පූපීයම් ආශ්චර්ය්යං කර්ම්ම න විවික්තවන්තඃ|
| لأَنَّهُمْ لَمْ يَفْهَمُوا بِمُعْجِزَةِ الأَرْغِفَةِ، فَقَدْ كَانَتْ قُلُوبُهُمْ قَاسِيَةً. | ٥٢ |
53 අථ තේ පාරං ගත්වා ගිනේෂරත්ප්රදේශමේත්ය තට උපස්ථිතාඃ|
| وَلَمَّا عَبَرُوا إِلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ، جَاءُوا إِلَى أَرْضِ جَنِّيسَارَتَ، وَأَرْسَوْا الْقَارِبَ. | ٥٣ |
54 තේෂු නෞකාතෝ බහිර්ගතේෂු තත්ප්රදේශීයා ලෝකාස්තං පරිචිත්ය
| وَحَالَمَا نَزَلُوا مِنَ الْقَارِبِ، عَرَفَهُ النَّاسُ، | ٥٤ |
55 චතුර්දික්ෂු ධාවන්තෝ යත්ර යත්ර රෝගිණෝ නරා ආසන් තාන් සර්ව්වාන ඛට්වෝපරි නිධාය යත්ර කුත්රචිත් තද්වාර්ත්තාං ප්රාපුඃ තත් ස්ථානම් ආනේතුම් ආරේභිරේ|
| فَطَافُوا فِي أَنْحَاءِ تِلْكَ الْبِلادِ الْمُجَاوِرَةِ، وَأَخَذُوا يَحْمِلُونَ مَنْ كَانُوا مَرْضَى عَلَى فُرُشٍ إِلَى كُلِّ مَكَانٍ يَسْمَعُونَ أَنَّهُ فِيهِ. | ٥٥ |
56 තථා යත්ර යත්ර ග්රාමේ යත්ර යත්ර පුරේ යත්ර යත්ර පල්ල්යාඤ්ච තේන ප්රවේශඃ කෘතස්තද්වර්ත්මමධ්යේ ලෝකාඃ පීඩිතාන් ස්ථාපයිත්වා තස්ය චේලග්රන්ථිමාත්රං ස්ප්රෂ්ටුම් තේෂාමර්ථේ තදනුඥාං ප්රාර්ථයන්තඃ යාවන්තෝ ලෝකාඃ පස්පෘශුස්තාවන්ත ඒව ගදාන්මුක්තාඃ|
| وَأَيْنَمَا دَخَلَ، إِلَى الْقُرَى أَوِ الْمُدُنِ أَوِ الْمَزَارِعِ، وَضَعُوا الْمَرْضَى فِي السَّاحَاتِ الْعَامَّةِ، مُتَوَسِّلِينَ إِلَيْهِ أَنْ يَلْمِسُوا وَلَوْ طَرَفَ رِدَائِهِ. فَكَانَ كُلُّ مَنْ يَلْمِسُهُ يُشْفَى. | ٥٦ |
