මාර්කඃ 5
1 අථ තූ සින්ධුපාරං ගත්වා ගිදේරීයප්රදේශ උපතස්ථුඃ|
| وَجَاءُوا إِلَى عَبْرِ ٱلْبَحْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجَدَرِيِّينَ. | ١ |
2 නෞකාතෝ නිර්ගතමාත්රාද් අපවිත්රභූතග්රස්ත ඒකඃ ශ්මශානාදේත්ය තං සාක්ෂාච් චකාර|
| وَلَمَّا خَرَجَ مِنَ ٱلسَّفِينَةِ لِلْوَقْتِ ٱسْتَقْبَلَهُ مِنَ ٱلْقُبُورِ إِنْسَانٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، | ٢ |
3 ස ශ්මශානේ(අ)වාත්සීත් කෝපි තං ශෘඞ්ඛලේන බද්ව්වා ස්ථාපයිතුං නාශක්නෝත්|
| كَانَ مَسْكَنُهُ فِي ٱلْقُبُورِ، وَلَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ أَنْ يَرْبِطَهُ وَلَا بِسَلَاسِلَ، | ٣ |
4 ජනෛර්වාරං නිගඩෛඃ ශෘඞ්ඛලෛශ්ච ස බද්ධෝපි ශෘඞ්ඛලාන්යාකෘෂ්ය මෝචිතවාන් නිගඩානි ච භංක්ත්වා ඛණ්ඩං ඛණ්ඩං කෘතවාන් කෝපි තං වශීකර්ත්තුං න ශශක|
| لِأَنَّهُ قَدْ رُبِطَ كَثِيرًا بِقُيُودٍ وَسَلَاسِلَ فَقَطَّعَ ٱلسَّلَاسِلَ وَكَسَّرَ ٱلْقُيُودَ، فَلَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ أَنْ يُذَلِّلَهُ. | ٤ |
5 දිවානිශං සදා පර්ව්වතං ශ්මශානඤ්ච භ්රමිත්වා චීත්ශබ්දං කෘතවාන් ග්රාවභිශ්ච ස්වයං ස්වං කෘතවාන්|
| وَكَانَ دَائِمًا لَيْلًا وَنَهَارًا فِي ٱلْجِبَالِ وَفِي ٱلْقُبُورِ، يَصِيحُ وَيُجَرِّحُ نَفْسَهُ بِٱلْحِجَارَةِ. | ٥ |
6 ස යීශුං දූරාත් පශ්යන්නේව ධාවන් තං ප්රණනාම උචෛරුවංශ්චෝවාච,
| فَلَمَّا رَأَى يَسُوعَ مِنْ بَعِيدٍ رَكَضَ وَسَجَدَ لَهُ، | ٦ |
7 හේ සර්ව්වෝපරිස්ථේශ්වරපුත්ර යීශෝ භවතා සහ මේ කඃ සම්බන්ධඃ? අහං ත්වාමීශ්වරේණ ශාපයේ මාං මා යාතය|
| وَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَ: «مَا لِي وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ؟ أَسْتَحْلِفُكَ بِٱللهِ أَنْ لَا تُعَذِّبَنِي!». | ٧ |
8 යතෝ යීශුස්තං කථිතවාන් රේ අපවිත්රභූත, අස්මාන්නරාද් බහිර්නිර්ගච්ඡ|
| لِأَنَّهُ قَالَ لَهُ: «ٱخْرُجْ مِنَ ٱلْإِنْسَانِ يَا أَيُّهَا ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ». | ٨ |
9 අථ ස තං පෘෂ්ටවාන් කින්තේ නාම? තේන ප්රත්යුක්තං වයමනේකේ (අ)ස්මස්තතෝ(අ)ස්මන්නාම බාහිනී|
| وَسَأَلَهُ: «مَا ٱسْمُكَ؟». فَأَجَابَ قَائِلًا: «ٱسْمِي لَجِئُونُ، لِأَنَّنَا كَثِيرُونَ». | ٩ |
10 තතෝස්මාන් දේශාන්න ප්රේෂයේති තේ තං ප්රාර්ථයන්ත|
| وَطَلَبَ إِلَيْهِ كَثِيرًا أَنْ لَا يُرْسِلَهُمْ إِلَى خَارِجِ ٱلْكُورَةِ. | ١٠ |
11 තදානීං පර්ව්වතං නිකෂා බෘහන් වරාහව්රජශ්චරන්නාසීත්|
| وَكَانَ هُنَاكَ عِنْدَ ٱلْجِبَالِ قَطِيعٌ كَبِيرٌ مِنَ ٱلْخَنَازِيرِ يَرْعَى، | ١١ |
12 තස්මාද් භූතා විනයේන ජගදුඃ, අමුං වරාහව්රජම් ආශ්රයිතුම් අස්මාන් ප්රහිණු|
| فَطَلَبَ إِلَيْهِ كُلُّ ٱلشَّيَاطِينِ قَائِلِينَ: «أَرْسِلْنَا إِلَى ٱلْخَنَازِيرِ لِنَدْخُلَ فِيهَا». | ١٢ |
13 යීශුනානුඥාතාස්තේ(අ)පවිත්රභූතා බහිර්නිර්යාය වරාහව්රජං ප්රාවිශන් තතඃ සර්ව්වේ වරාහා වස්තුතස්තු ප්රායෝද්විසහස්රසංඞ්ඛ්යකාඃ කටකේන මහාජවාද් ධාවන්තඃ සින්ධෞ ප්රාණාන් ජහුඃ|
| فَأَذِنَ لَهُمْ يَسُوعُ لِلْوَقْتِ. فَخَرَجَتِ ٱلْأَرْوَاحُ ٱلنَّجِسَةُ وَدَخَلَتْ فِي ٱلْخَنَازِيرِ، فَٱنْدَفَعَ ٱلْقَطِيعُ مِنْ عَلَى ٱلْجُرْفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ. وَكَانَ نَحْوَ أَلْفَيْنِ، فَٱخْتَنَقَ فِي ٱلْبَحْرِ. | ١٣ |
14 තස්මාද් වරාහපාලකාඃ පලායමානාඃ පුරේ ග්රාමේ ච තද්වාර්ත්තං කථයාඤ්චක්රුඃ| තදා ලෝකා ඝටිතං තත්කාර්ය්යං ද්රෂ්ටුං බහිර්ජග්මුඃ
| وَأَمَّا رُعَاةُ ٱلْخَنَازِيرِ فَهَرَبُوا وَأَخْبَرُوا فِي ٱلْمَدِينَةِ وَفِي ٱلضِّيَاعِ. فَخَرَجُوا لِيَرَوْا مَا جَرَى. | ١٤ |
15 යීශෝඃ සන්නිධිං ගත්වා තං භූතග්රස්තම් අර්ථාද් බාහිනීභූතග්රස්තං නරං සවස්ත්රං සචේතනං සමුපවිෂ්ටඤ්ච දෘෂ්ට්වා බිභ්යුඃ|
| وَجَاءُوا إِلَى يَسُوعَ فَنَظَرُوا ٱلْمَجْنُونَ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ ٱللَّجِئُونُ جَالِسًا وَلَابِسًا وَعَاقِلًا، فَخَافُوا. | ١٥ |
16 තතෝ දෘෂ්ටතත්කාර්ය්යලෝකාස්තස්ය භූතග්රස්තනරස්ය වරාහව්රජස්යාපි තාං ධටනාං වර්ණයාමාසුඃ|
| فَحَدَّثَهُمُ ٱلَّذِينَ رَأَوْا كَيْفَ جَرَى لِلْمَجْنُونِ وَعَنِ ٱلْخَنَازِيرِ. | ١٦ |
17 තතස්තේ ස්වසීමාතෝ බහිර්ගන්තුං යීශුං විනේතුමාරේභිරේ|
| فَٱبْتَدَأُوا يَطْلُبُونَ إِلَيْهِ أَنْ يَمْضِيَ مِنْ تُخُومِهِمْ. | ١٧ |
18 අථ තස්ය නෞකාරෝහණකාලේ ස භූතමුක්තෝ නා යීශුනා සහ ස්ථාතුං ප්රාර්ථයතේ;
| وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ طَلَبَ إِلَيْهِ ٱلَّذِي كَانَ مَجْنُونًا أَنْ يَكُونَ مَعَهُ، | ١٨ |
19 කින්තු ස තමනනුමත්ය කථිතවාන් ත්වං නිජාත්මීයානාං සමීපං ගෘහඤ්ච ගච්ඡ ප්රභුස්ත්වයි කෘපාං කෘත්වා යානි කර්ම්මාණි කෘතවාන් තානි තාන් ඥාපය|
| فَلَمْ يَدَعْهُ يَسُوعُ، بَلْ قَالَ لَهُ: «ٱذْهَبْ إِلَى بَيْتِكَ وَإِلَى أَهْلِكَ، وَأَخْبِرْهُمْ كَمْ صَنَعَ ٱلرَّبُّ بِكَ وَرَحِمَكَ». | ١٩ |
20 අතඃ ස ප්රස්ථාය යීශුනා කෘතං තත්සර්ව්වාශ්චර්ය්යං කර්ම්ම දිකාපලිදේශේ ප්රචාරයිතුං ප්රාරබ්ධවාන් තතඃ සර්ව්වේ ලෝකා ආශ්චර්ය්යං මේනිරේ|
| فَمَضَى وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي فِي ٱلْعَشْرِ ٱلْمُدُنِ كَمْ صَنَعَ بِهِ يَسُوعُ. فَتَعَجَّبَ ٱلْجَمِيعُ. | ٢٠ |
21 අනන්තරං යීශෞ නාවා පුනරන්යපාර උත්තීර්ණේ සින්ධුතටේ ච තිෂ්ඨති සති තත්සමීපේ බහුලෝකානාං සමාගමෝ(අ)භූත්|
| وَلَمَّا ٱجْتَازَ يَسُوعُ فِي ٱلسَّفِينَةِ أَيْضًا إِلَى ٱلْعَبْرِ، ٱجْتَمَعَ إِلَيْهِ جَمْعٌ كَثِيرٌ، وَكَانَ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. | ٢١ |
22 අපරං යායීර් නාම්නා කශ්චිද් භජනගෘහස්යාධිප ආගත්ය තං දෘෂ්ට්වෛව චරණයෝඃ පතිත්වා බහු නිවේද්ය කථිතවාන්;
| وَإِذَا وَاحِدٌ مِنْ رُؤَسَاءِ ٱلْمَجْمَعِ ٱسْمُهُ يَايِرُسُ جَاءَ. وَلَمَّا رَآهُ خَرَّ عِنْدَ قَدَمَيْهِ، | ٢٢ |
23 මම කන්යා මෘතප්රායාභූද් අතෝ භවානේත්ය තදාරෝග්යාය තස්යා ගාත්රේ හස්තම් අර්පයතු තේනෛව සා ජීවිෂ්යති|
| وَطَلَبَ إِلَيْهِ كَثِيرًا قَائِلًا: «ٱبْنَتِي ٱلصَّغِيرَةُ عَلَى آخِرِ نَسَمَةٍ. لَيْتَكَ تَأْتِي وَتَضَعُ يَدَكَ عَلَيْهَا لِتُشْفَى فَتَحْيَا!». | ٢٣ |
24 තදා යීශුස්තේන සහ චලිතඃ කින්තු තත්පශ්චාද් බහුලෝකාශ්චලිත්වා තාද්ගාත්රේ පතිතාඃ|
| فَمَضَى مَعَهُ وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَثِيرٌ وَكَانُوا يَزْحَمُونَهُ. | ٢٤ |
25 අථ ද්වාදශවර්ෂාණි ප්රදරරෝගේණ
| وَٱمْرَأَةٌ بِنَزْفِ دَمٍ مُنْذُ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً، | ٢٥ |
26 ශීර්ණා චිකිත්සකානාං නානාචිකිත්සාභිශ්ච දුඃඛං භුක්තවතී ච සර්ව්වස්වං ව්යයිත්වාපි නාරෝග්යං ප්රාප්තා ච පුනරපි පීඩිතාසීච්ච
| وَقَدْ تَأَلَّمَتْ كَثِيرًا مِنْ أَطِبَّاءَ كَثِيرِينَ، وَأَنْفَقَتْ كُلَّ مَا عِنْدَهَا وَلَمْ تَنْتَفِعْ شَيْئًا، بَلْ صَارَتْ إِلَى حَالٍ أَرْدَأَ. | ٢٦ |
27 යා ස්ත්රී සා යීශෝ ර්වාර්ත්තාං ප්රාප්ය මනසාකථයත් යද්යහං තස්ය වස්ත්රමාත්ර ස්ප්රෂ්ටුං ලභේයං තදා රෝගහීනා භවිෂ්යාමි|
| لَمَّا سَمِعَتْ بِيَسُوعَ، جَاءَتْ فِي ٱلْجَمْعِ مِنْ وَرَاءُ، وَمَسَّتْ ثَوْبَهُ، | ٢٧ |
28 අතෝහේතෝඃ සා ලෝකාරණ්යමධ්යේ තත්පශ්චාදාගත්ය තස්ය වස්ත්රං පස්පර්ශ|
| لِأَنَّهَا قَالَتْ: «إِنْ مَسَسْتُ وَلَوْ ثِيَابَهُ شُفِيتُ». | ٢٨ |
29 තේනෛව තත්ක්ෂණං තස්යා රක්තස්රෝතඃ ශුෂ්කං ස්වයං තස්මාද් රෝගාන්මුක්තා ඉත්යපි දේහේ(අ)නුභූතා|
| فَلِلْوَقْتِ جَفَّ يَنْبُوعُ دَمِهَا، وَعَلِمَتْ فِي جِسْمِهَا أَنَّهَا قَدْ بَرِئَتْ مِنَ ٱلدَّاءِ. | ٢٩ |
30 අථ ස්වස්මාත් ශක්ති ර්නිර්ගතා යීශුරේතන්මනසා ඥාත්වා ලෝකනිවහං ප්රති මුඛං ව්යාවෘත්ය පෘෂ්ටවාන් කේන මද්වස්ත්රං ස්පෘෂ්ටං?
| فَلِلْوَقْتِ ٱلْتَفَتَ يَسُوعُ بَيْنَ ٱلْجَمْعِ شَاعِرًا فِي نَفْسِهِ بِٱلْقُوَّةِ ٱلَّتِي خَرَجَتْ مِنْهُ، وَقَالَ: «مَنْ لَمَسَ ثِيَابِي؟». | ٣٠ |
31 තතස්තස්ය ශිෂ්යා ඌචුඃ භවතෝ වපුෂි ලෝකාඃ සංඝර්ෂන්ති තද් දෘෂ්ට්වා කේන මද්වස්ත්රං ස්පෘෂ්ටමිති කුතඃ කථයති?
| فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «أَنْتَ تَنْظُرُ ٱلْجَمْعَ يَزْحَمُكَ، وَتَقُولُ: مَنْ لَمَسَنِي؟». | ٣١ |
32 කින්තු කේන තත් කර්ම්ම කෘතං තද් ද්රෂ්ටුං යීශුශ්චතුර්දිශෝ දෘෂ්ටවාන්|
| وَكَانَ يَنْظُرُ حَوْلَهُ لِيَرَى ٱلَّتِي فَعَلَتْ هَذَا. | ٣٢ |
33 තතඃ සා ස්ත්රී භීතා කම්පිතා ච සතී ස්වස්යා රුක්ප්රතික්රියා ජාතේති ඥාත්වාගත්ය තත්සම්මුඛේ පතිත්වා සර්ව්වවෘත්තාන්තං සත්යං තස්මෛ කථයාමාස|
| وَأَمَّا ٱلْمَرْأَةُ فَجَاءَتْ وَهِيَ خَائِفَةٌ وَمُرْتَعِدَةٌ، عَالِمَةً بِمَا حَصَلَ لَهَا، فَخَرَّتْ وَقَالَتْ لَهُ ٱلْحَقَّ كُلَّهُ. | ٣٣ |
34 තදානීං යීශුස්තාං ගදිතවාන්, හේ කන්යේ තව ප්රතීතිස්ත්වාම් අරෝගාමකරෝත් ත්වං ක්ෂේමේණ ව්රජ ස්වරෝගාන්මුක්තා ච තිෂ්ඨ|
| فَقَالَ لَهَا: «يَا ٱبْنَةُ، إِيمَانُكِ قَدْ شَفَاكِ، ٱذْهَبِي بِسَلَامٍ وَكُونِي صَحِيحَةً مِنْ دَائِكِ». | ٣٤ |
35 ඉතිවාක්යවදනකාලේ භජනගෘහාධිපස්ය නිවේශනාල් ලෝකා ඒත්යාධිපං බභාෂිරේ තව කන්යා මෘතා තස්මාද් ගුරුං පුනඃ කුතඃ ක්ලිශ්නාසි?
| وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ جَاءُوا مِنْ دَارِ رَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ قَائِلِينَ: «ٱبْنَتُكَ مَاتَتْ. لِمَاذَا تُتْعِبُ ٱلْمُعَلِّمَ بَعْدُ؟». | ٣٥ |
36 කින්තු යීශුස්තද් වාක්යං ශ්රුත්වෛව භජනගෘහාධිපං ගදිතවාන් මා භෛෂීඃ කේවලං විශ්වාසිහි|
| فَسَمِعَ يَسُوعُ لِوَقْتِهِ ٱلْكَلِمَةَ ٱلَّتِي قِيلَتْ، فَقَالَ لِرَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ: «لَا تَخَفْ! آمِنْ فَقَطْ». | ٣٦ |
37 අථ පිතරෝ යාකූබ් තද්භ්රාතා යෝහන් ච ඒතාන් විනා කමපි ස්වපශ්චාද් යාතුං නාන්වමන්යත|
| وَلَمْ يَدَعْ أَحَدًا يَتْبَعُهُ إِلَّا بُطْرُسَ وَيَعْقُوبَ، وَيُوحَنَّا أَخَا يَعْقُوبَ. | ٣٧ |
38 තස්ය භජනගෘහාධිපස්ය නිවේශනසමීපම් ආගත්ය කලහං බහුරෝදනං විලාපඤ්ච කුර්ව්වතෝ ලෝකාන් දදර්ශ|
| فَجَاءَ إِلَى بَيْتِ رَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ وَرَأَى ضَجِيجًا. يَبْكُونَ وَيُوَلْوِلُونَ كَثِيرًا. | ٣٨ |
39 තස්මාන් නිවේශනං ප්රවිශ්ය ප්රෝක්තවාන් යූයං කුත ඉත්ථං කලහං රෝදනඤ්ච කුරුථ? කන්යා න මෘතා නිද්රාති|
| فَدَخَلَ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تَضِجُّونَ وَتَبْكُونَ؟ لَمْ تَمُتِ ٱلصَّبِيَّةُ لَكِنَّهَا نَائِمَةٌ». | ٣٩ |
40 තස්මාත්තේ තමුපජහසුඃ කින්තු යීශුඃ සර්ව්වාන බහිෂ්කෘත්ය කන්යායාඃ පිතරෞ ස්වසඞ්ගිනශ්ච ගෘහීත්වා යත්ර කන්යාසීත් තත් ස්ථානං ප්රවිෂ්ටවාන්|
| فَضَحِكُوا عَلَيْهِ. أَمَّا هُوَ فَأَخْرَجَ ٱلْجَمِيعَ، وَأَخَذَ أَبَا ٱلصَّبِيَّةِ وَأُمَّهَا وَٱلَّذِينَ مَعَهُ وَدَخَلَ حَيْثُ كَانَتِ ٱلصَّبِيَّةُ مُضْطَجِعَةً، | ٤٠ |
41 අථ ස තස්යාඃ කන්යායා හස්තෞ ධෘත්වා තාං බභාෂේ ටාලීථා කූමී, අර්ථතෝ හේ කන්යේ ත්වමුත්තිෂ්ඨ ඉත්යාඥාපයාමි|
| وَأَمْسَكَ بِيَدِ ٱلصَّبِيَّةِ وَقَالَ لَهَا: «طَلِيثَا، قُومِي!». ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا صَبِيَّةُ، لَكِ أَقُولُ: قُومِي! | ٤١ |
42 තුනෛව තත්ක්ෂණං සා ද්වාදශවර්ෂවයස්කා කන්යා පෝත්ථාය චලිතුමාරේභේ, ඉතඃ සර්ව්වේ මහාවිස්මයං ගතාඃ|
| وَلِلْوَقْتِ قَامَتِ ٱلصَّبِيَّةُ وَمَشَتْ، لِأَنَّهَا كَانَتِ ٱبْنَةَ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً. فَبُهِتُوا بَهْتًا عَظِيمًا. | ٤٢ |
43 තත ඒතස්යෛ කිඤ්චිත් ඛාද්යං දත්තේති කථයිත්වා ඒතත්කර්ම්ම කමපි න ඥාපයතේති දෘඪමාදිෂ්ටවාන්|
| فَأَوْصَاهُمْ كَثِيرًا أَنْ لَا يَعْلَمَ أَحَدٌ بِذَلِكَ. وَقَالَ أَنْ تُعْطَى لِتَأْكُلَ. | ٤٣ |
