< යෝහනඃ 4 >
1 යීශුඃ ස්වයං නාමජ්ජයත් කේවලං තස්ය ශිෂ්යා අමජ්ජයත් කින්තු යෝහනෝ(අ)ධිකශිෂ්යාන් ස කරෝති මජ්ජයති ච,
Cuando el Señor supo que los fariseos estaban informados de que Jesús hacía más discípulos y bautizaba más que Juan —
2 ඵිරූශින ඉමාං වාර්ත්තාමශෘණ්වන් ඉති ප්රභුරවගත්ය
aunque Jesús mismo no bautizaba, sino sus discípulos—
3 යිහූදීයදේශං විහාය පුන ර්ගාලීලම් ආගත්|
abandonó la Judea y se volvió a Galilea.
4 තතඃ ශෝමිරෝණප්රදේශස්ය මද්යේන තේන ගන්තව්යේ සති
Debía, pues, pasar por Samaria.
5 යාකූබ් නිජපුත්රාය යූෂඵේ යාං භූමිම් අදදාත් තත්සමීපස්ථායි ශෝමිරෝණප්රදේශස්ය සුඛාර් නාම්නා විඛ්යාතස්ය නගරස්ය සන්නිධාවුපාස්ථාත්|
Llegó a una ciudad de Samaria llamada Sicar, junto a la posesión que dio Jacob a su hijo José.
6 තත්ර යාකූබඃ ප්රහිරාසීත්; තදා ද්විතීයයාමවේලායාං ජාතායාං ස මාර්ගේ ශ්රමාපන්නස්තස්ය ප්රහේඃ පාර්ශ්වේ උපාවිශත්|
Allí se encuentra el pozo de Jacob. Jesús, pues, fatigado del viaje, se sentó así junto al pozo. Era alrededor de la hora sexta.
7 ඒතර්හි කාචිත් ශෝමිරෝණීයා යෝෂිත් තෝයෝත්තෝලනාර්ථම් තත්රාගමත්
Vino una mujer de Samaria a sacar agua. Jesús le dijo: “Dame de beber”.
8 තදා ශිෂ්යාඃ ඛාද්යද්රව්යාණි ක්රේතුං නගරම් අගච්ඡන්|
Entretanto, sus discípulos se habían ido a la ciudad a comprar víveres.
9 යීශුඃ ශෝමිරෝණීයාං තාං යෝෂිතම් ව්යාහාර්ෂීත් මහ්යං කිඤ්චිත් පානීයං පාතුං දේහි| කින්තු ශෝමිරෝණීයෛඃ සාකං යිහූදීයලෝකා න ව්යවාහරන් තස්මාද්ධේතෝඃ සාකථයත් ශෝමිරෝණීයා යෝෂිතදහං ත්වං යිහූදීයෝසි කථං මත්තඃ පානීයං පාතුම් ඉච්ඡසි?
Entonces la samaritana le dijo: “¿Cómo Tú, judío, me pides de beber a mí que soy mujer samaritana?” Porque los judíos no tienen comunicación con los samaritanos.
10 තතෝ යීශුරවදද් ඊශ්වරස්ය යද්දානං තත්කීදෘක් පානීයං පාතුං මහ්යං දේහි ය ඉත්ථං ත්වාං යාචතේ ස වා ක ඉති චේදඥාස්යථාස්තර්හි තමයාචිෂ්යථාඃ ස ච තුභ්යමමෘතං තෝයමදාස්යත්|
Jesús le respondió y dijo: “Si tú conocieras el don de Dios, y quien es el que te dice: «Dame de beber», quizá tú le hubieras pedido a Él, y Él te habría dado agua viva”.
11 තදා සා සීමන්තිනී භාෂිතවති, හේ මහේච්ඡ ප්රහිර්ගම්භීරෝ භවතෝ නීරෝත්තෝලනපාත්රං නාස්තී ච තස්මාත් තදමෘතං කීලාලං කුතඃ ප්රාප්ස්යසි?
Ella le dijo: “Señor, Tú no tienes con qué sacar, y el pozo es hondo; ¿de dónde entonces tienes esa agua viva?
12 යෝස්මභ්යම් ඉමමන්ධූං දදෞ, යස්ය ච පරිජනා ගෝමේෂාදයශ්ච සර්ව්වේ(අ)ස්ය ප්රහේඃ පානීයං පපුරේතාදෘශෝ යෝස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂෝ යාකූබ් තස්මාදපි භවාන් මහාන් කිං?
Acaso eres Tú mayor que nuestro padre Jacob, que nos dio este pozo, del cual bebió él mismo, y sus hijos y sus ganados?”
13 තතෝ යීශුරකථයද් ඉදං පානීයං සඃ පිවති ස පුනස්තෘෂාර්ත්තෝ භවිෂ්යති,
Respondiole Jesús: “Todos los que beben de esta agua, tendrán de nuevo sed;
14 කින්තු මයා දත්තං පානීයං යඃ පිවති ස පුනඃ කදාපි තෘෂාර්ත්තෝ න භවිෂ්යති| මයා දත්තම් ඉදං තෝයං තස්යාන්තඃ ප්රස්රවණරූපං භූත්වා අනන්තායුර්යාවත් ස්රෝෂ්යති| (aiōn , aiōnios )
mas quien beba el agua que Yo le daré, no tendrá sed nunca, sino que el agua que Yo le daré se hará en él fuente de agua surgente para vida eterna”. (aiōn , aiōnios )
15 තදා සා වනිතාකථයත් හේ මහේච්ඡ තර්හි මම පුනඃ පීපාසා යථා න ජායතේ තෝයෝත්තෝලනාය යථාත්රාගමනං න භවති ච තදර්ථං මහ්යං තත්තෝයං දේහී|
Díjole la mujer: “Señor, dame esa agua, para que no tenga más sed, ni tenga más que venir a sacar agua”.
16 තතෝ යීශූරවදද්යාහි තව පතිමාහූය ස්ථානේ(අ)ත්රාගච්ඡ|
Él le dijo: “Ve a buscar a tu marido, y vuelve aquí”.
17 සා වාමාවදත් මම පතිර්නාස්ති| යීශුරවදත් මම පතිර්නාස්තීති වාක්යං භද්රමවෝචඃ|
Replicole la mujer y dijo: “No tengo marido”. Jesús le dijo: “Bien has dicho: «No tengo marido»;
18 යතස්තව පඤ්ච පතයෝභවන් අධුනා තු ත්වයා සාර්ද්ධං යස්තිෂ්ඨති ස තව භර්ත්තා න වාක්යමිදං සත්යමවාදිඃ|
porque cinco maridos has tenido, y el hombre que ahora tienes, no es tu marido; has dicho la verdad”.
19 තදා සා මහිලා ගදිතවති හේ මහේච්ඡ භවාන් ඒකෝ භවිෂ්යද්වාදීති බුද්ධං මයා|
Díjole la mujer: “Señor, veo que eres profeta.
20 අස්මාකං පිතෘලෝකා ඒතස්මින් ශිලෝච්චයේ(අ)භජන්ත, කින්තු භවද්භිරුච්යතේ යිරූශාලම් නගරේ භජනයෝග්යං ස්ථානමාස්තේ|
Nuestros padres adoraron sobre este monte; según vosotros, en Jerusalén está el lugar donde se debe adorar”.
21 යීශුරවෝචත් හේ යෝෂිත් මම වාක්යේ විශ්වසිහි යදා යූයං කේවලශෛලේ(අ)ස්මින් වා යිරූශාලම් නගරේ පිතුර්භජනං න කරිෂ්යධ්වේ කාල ඒතාදෘශ ආයාති|
Jesús le respondió: “Mujer, créeme a Mí, porque viene la hora, en que ni sobre este monte ni en Jerusalén adoraréis al Padre.
22 යූයං යං භජධ්වේ තං න ජානීථ, කින්තු වයං යං භජාමහේ තං ජානීමහේ, යතෝ යිහූදීයලෝකානාං මධ්යාත් පරිත්රාණං ජායතේ|
Vosotros, adoráis lo que no conocéis; nosotros adoramos lo que conocemos, porque la salvación viene de los judíos.
23 කින්තු යදා සත්යභක්තා ආත්මනා සත්යරූපේණ ච පිතුර්භජනං කරිෂ්යන්තේ සමය ඒතාදෘශ ආයාති, වරම් ඉදානීමපි විද්යතේ; යත ඒතාදෘශෝ භත්කාන් පිතා චේෂ්ටතේ|
Pero la hora viene, y ya ha llegado, en que los adoradores verdaderos adorarán al Padre en espíritu y en verdad; porque también el Padre desea que los que adoran sean tales.
24 ඊශ්වර ආත්මා; තතස්තස්ය යේ භක්තාස්තෛඃ ස ආත්මනා සත්යරූපේණ ච භජනීයඃ|
Dios es espíritu, y los que lo adoran, deben adorarlo en espíritu y en verdad”.
25 තදා සා මහිලාවාදීත් ඛ්රීෂ්ටනාම්නා විඛ්යාතෝ(අ)භිෂික්තඃ පුරුෂ ආගමිෂ්යතීති ජානාමි ස ච සර්ව්වාඃ කථා අස්මාන් ඥාපයිෂ්යති|
Díjole la mujer: “Yo sé que el Mesías —es decir el Cristo— ha de venir. Cuando Él venga, nos instruirá en todo”.
26 තතෝ යීශුරවදත් ත්වයා සාර්ද්ධං කථනං කරෝමි යෝ(අ)හම් අහමේව ස පුරුෂඃ|
Jesús le dijo: “Yo lo soy. Yo que te hablo”.
27 ඒතස්මින් සමයේ ශිෂ්යා ආගත්ය තථා ස්ත්රියා සාර්ද්ධං තස්ය කථෝපකථනේ මහාශ්චර්ය්යම් අමන්යන්ත තථාපි භවාන් කිමිච්ඡති? යද්වා කිමර්ථම් ඒතයා සාර්ද්ධං කථාං කථයති? ඉති කෝපි නාපෘච්ඡත්|
En este momento llegaron los discípulos, y quedaron admirados de que hablase con una mujer. Ninguno, sin embargo, le dijo: “¿Qué preguntas?” o “¿Qué hablas con ella?”
28 තතඃ පරං සා නාරී කලශං ස්ථාපයිත්වා නගරමධ්යං ගත්වා ලෝකේභ්යෝකථායද්
Entonces la mujer, dejando su cántaro, se fue a la ciudad, y dijo a los hombres:
29 අහං යද්යත් කර්ම්මාකරවං තත්සර්ව්වං මහ්යමකථයද් ඒතාදෘශං මානවමේකම් ආගත්ය පශ්යත රු කිම් අභිෂික්තෝ න භවති?
“Venid a ver a un hombre que me ha dicho todo lo que he hecho: ¿no será este el Cristo?”
30 තතස්තේ නගරාද් බහිරාගත්ය තාතස්ය සමීපම් ආයන්|
Y salieron de la ciudad para ir a encontrarlo.
31 ඒතර්හි ශිෂ්යාඃ සාධයිත්වා තං ව්යාහාර්ෂුඃ හේ ගුරෝ භවාන් කිඤ්චිද් භූක්තාං|
Entretanto los discípulos le rogaron: “Rabí, come”.
32 තතඃ සෝවදද් යුෂ්මාභිර්යන්න ඥායතේ තාදෘශං භක්ෂ්යං මමාස්තේ|
Pero Él les dijo: “Yo tengo un manjar para comer, que vosotros no conocéis”.
33 තදා ශිෂ්යාඃ පරස්පරං ප්රෂ්ටුම් ආරම්භන්ත, කිමස්මෛ කෝපි කිමපි භක්ෂ්යමානීය දත්තවාන්?
Y los discípulos se decían entre ellos: “¿Alguien le habrá traído de comer?”
34 යීශුරවෝචත් මත්ප්රේරකස්යාභිමතානුරූපකරණං තස්යෛව කර්ම්මසිද්ධිකාරණඤ්ච මම භක්ෂ්යං|
Mas Jesús les dijo: “Mi alimento es hacer la voluntad de Aquel que me envió y dar cumplimiento a su obra.
35 මාසචතුෂ්ටයේ ජාතේ ශස්යකර්ත්තනසමයෝ භවිෂ්යතීති වාක්යං යුෂ්මාභිඃ කිං නෝද්යතේ? කින්ත්වහං වදාමි, ශිර උත්තෝල්ය ක්ෂේත්රාණි ප්රති නිරීක්ෂ්ය පශ්යත, ඉදානීං කර්ත්තනයෝග්යානි ශුක්ලවර්ණාන්යභවන්|
¿No decís vosotros: Todavía cuatro meses, y viene la siega? Y bien, Yo os digo: Levantad vuestros ojos, y mirad los campos, que ya están blancos para la siega.
36 යශ්ඡිනත්ති ස වේතනං ලභතේ අනන්තායුඃස්වරූපං ශස්යං ස ගෘහ්ලාති ච, තේනෛව වප්තා ඡේත්තා ච යුගපද් ආනන්දතඃ| (aiōnios )
El que siega, recibe su recompensa y recoge la mies para la vida eterna, para que el que siembra se regocije al mismo tiempo que el que siega. (aiōnios )
37 ඉත්ථං සති වපත්යේකශ්ඡිනත්යන්ය ඉති වචනං සිද්ධ්යති|
Pues en esto se verifica el proverbio: «Uno es el que siembra, otro el que siega».
38 යත්ර යූයං න පර්ය්යශ්රාම්යත තාදෘශං ශස්යං ඡේත්තුං යුෂ්මාන් ප්රෛරයම් අන්යේ ජනාඃපර්ය්යශ්රාම්යන් යූයං තේෂාං ශ්රගස්ය ඵලම් අලභධ්වම්|
Yo os he enviado a cosechar lo que vosotros no habéis labrado. Otros labraron, y vosotros habéis entrado en ( posesión del fruto de ) sus trabajos”.
39 යස්මින් කාලේ යද්යත් කර්ම්මාකාර්ෂං තත්සර්ව්වං ස මහ්යම් අකථයත් තස්යා වනිතායා ඉදං සාක්ෂ්යවාක්යං ශ්රුත්වා තන්නගරනිවාසිනෝ බහවඃ ශෝමිරෝණීයලෝකා ව්යශ්වසන්|
Muchos de los samaritanos de aquella ciudad creyeron en Él por la palabra de la mujer que testificaba diciendo: “Él me ha dicho todo cuanto he hecho”.
40 තථා ච තස්යාන්තිකේ සමුපස්ථාය ස්වේෂාං සන්නිධෞ කතිචිද් දිනානි ස්ථාතුං තස්මින් විනයම් අකුර්ව්වාන තස්මාත් ස දිනද්වයං තත්ස්ථානේ න්යවෂ්ටත්
Cuando los samaritanos vinieron a Él, le rogaron que se quedase con ellos; y se quedó allí dos días.
41 තතස්තස්යෝපදේශේන බහවෝ(අ)පරේ විශ්වස්ය
Y muchos más creyeron a causa de su palabra,
42 තාං යෝෂාමවදන් කේවලං තව වාක්යේන ප්රතීම ඉති න, කින්තු ස ජගතෝ(අ)භිෂික්තස්ත්රාතේති තස්ය කථාං ශ්රුත්වා වයං ස්වයමේවාඥාසමහි|
y decían a la mujer: “Ya no creemos a causa de tus palabras; nosotros mismos lo hemos oído, y sabemos que Él es verdaderamente el Salvador del mundo”.
43 ස්වදේශේ භවිෂ්යද්වක්තුඃ සත්කාරෝ නාස්තීති යද්යපි යීශුඃ ප්රමාණං දත්වාකථයත්
Pasados aquellos dos días, partió para Galilea.
44 තථාපි දිවසද්වයාත් පරං ස තස්මාත් ස්ථානාද් ගාලීලං ගතවාන්|
Ahora bien, Jesús mismo atestiguó que ningún profeta es honrado en su patria.
45 අනන්තරං යේ ගාලීලී ලියලෝකා උත්සවේ ගතා උත්සවසමයේ යිරූශලම් නගරේ තස්ය සර්ව්වාඃ ක්රියා අපශ්යන් තේ ගාලීලම් ආගතං තම් ආගෘහ්ලන්|
Cuando llegó a Galilea, fue recibido por los galileos, que habían visto todas las grandes cosas hechas por Él en Jerusalén durante la fiesta; porque ellos también habían ido a la fiesta.
46 තතඃ පරම් යීශු ර්යස්මින් කාන්නානගරේ ජලං ද්රාක්ෂාරසම් ආකරෝත් තත් ස්ථානං පුනරගාත්| තස්මින්නේව සමයේ කස්යචිද් රාජසභාස්තාරස්ය පුත්රඃ කඵර්නාහූමපුරී රෝගග්රස්ත ආසීත්|
Fue, pues, otra vez a Caná de Galilea, donde había convertido el agua en vino. Y había un cortesano cuyo hijo estaba enfermo en Cafarnaúm.
47 ස යේහූදීයදේශාද් යීශෝ ර්ගාලීලාගමනවාර්ත්තාං නිශම්ය තස්ය සමීපං ගත්වා ප්රාර්ථ්ය ව්යාහෘතවාන් මම පුත්රස්ය ප්රායේණ කාල ආසන්නඃ භවාන් ආගත්ය තං ස්වස්ථං කරෝතු|
Cuando él oyó que Jesús había vuelto de Judea a Galilea, se fue a encontrarlo, y le rogó que bajase para sanar a su hijo, porque estaba para morir.
48 තදා යීශුරකථයද් ආශ්චර්ය්යං කර්ම්ම චිත්රං චිහ්නං ච න දෘෂ්ටා යූයං න ප්රත්යේෂ්යථ|
Jesús le dijo: “¡Si no veis signos y prodigios, no creeréis!”.
49 තතඃ ස සභාසදවදත් හේ මහේච්ඡ මම පුත්රේ න මෘතේ භවානාගච්ඡතු|
Respondiole el cortesano: “Señor, baja antes que muera mi hijo”.
50 යීශුස්තමවදද් ගච්ඡ තව පුත්රෝ(අ)ජීවීත් තදා යීශුනෝක්තවාක්යේ ස විශ්වස්ය ගතවාන්|
Jesús le dijo: “Ve, tu hijo vive”. Creyó este hombre a la palabra que le dijo Jesús y se puso en marcha.
51 ගමනකාලේ මාර්ගමධ්යේ දාසාස්තං සාක්ෂාත්ප්රාප්යාවදන් භවතඃ පුත්රෝ(අ)ජීවීත්|
Ya bajaba, cuando encontró a algunos de sus criados que le dijeron que su hijo vivía.
52 තතඃ කං කාලමාරභ්ය රෝගප්රතීකාරාරම්භෝ ජාතා ඉති පෘෂ්ටේ තෛරුක්තං හ්යඃ සාර්ද්ධදණ්ඩද්වයාධිකද්විතීයයාමේ තස්ය ජ්වරත්යාගෝ(අ)භවත්|
Preguntoles, entonces, la hora en que se había puesto mejor. Y le respondieron: “Ayer, a la hora séptima, le dejó la fiebre”.
53 තදා යීශුස්තස්මින් ක්ෂණේ ප්රෝක්තවාන් තව පුත්රෝ(අ)ජීවීත් පිතා තද්බුද්ධ්වා සපරිවාරෝ ව්යශ්වසීත්|
Y el padre reconoció que esta misma era la hora en que Jesús le había dicho: “Tu hijo vive”. Y creyó él, y toda su casa.
54 යිහූදීයදේශාද් ආගත්ය ගාලීලි යීශුරේතද් ද්විතීයම් ආශ්චර්ය්යකර්ම්මාකරෝත්|
Este fue el segundo milagro que hizo Jesús vuelto de Judea a Galilea.