< යෝහනඃ 12 >

1 නිස්තාරෝත්සවාත් පූර්ව්වං දිනෂට්කේ ස්ථිතේ යීශු ර‍්‍යං ප්‍රමීතම් ඉලියාසරං ශ්මශානාද් උදස්ථාපරත් තස්‍ය නිවාසස්ථානං බෛථනියාග්‍රාමම් ආගච්ඡත්|
ثُمَّ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ بِسِتَّةِ أَيَّامٍ أَتَى يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا، حَيْثُ كَانَ لِعَازَرُ ٱلْمَيْتُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ.١
2 තත්‍ර තදර්ථං රජන්‍යාං භෝජ්‍යේ කෘතේ මර්ථා පර‍්‍ය්‍යවේෂයද් ඉලියාසර් ච තස්‍ය සඞ්ගිභිඃ සාර්ද්ධං භෝජනාසන උපාවිශත්|
فَصَنَعُوا لَهُ هُنَاكَ عَشَاءً. وَكَانَتْ مَرْثَا تَخْدِمُ، وَأَمَّا لِعَازَرُ فَكَانَ أَحَدَ ٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ.٢
3 තදා මරියම් අර්ද්ධසේටකං බහුමූල්‍යං ජටාමාංසීයං තෛලම් ආනීය යීශෝශ්චරණයෝ ර්මර්ද්දයිත්වා නිජකේශ ර්මාර්ෂ්ටුම් ආරභත; තදා තෛලස්‍ය පරිමලේන ගෘහම් ආමෝදිතම් අභවත්|
فَأَخَذَتْ مَرْيَمُ مَنًا مِنْ طِيبِ نَارِدِينٍ خَالِصٍ كَثِيرِ ٱلثَّمَنِ، وَدَهَنَتْ قَدَمَيْ يَسُوعَ، وَمَسَحَتْ قَدَمَيْهِ بِشَعْرِهَا، فَٱمْتَلَأَ ٱلْبَيْتُ مِنْ رَائِحَةِ ٱلطِّيبِ.٣
4 යඃ ශිමෝනඃ පුත්‍ර රිෂ්කරියෝතීයෝ යිහූදානාමා යීශුං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්‍යති ස ශිෂ්‍යස්තදා කථිතවාන්,
فَقَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، وَهُوَ يَهُوذَا سِمْعَانُ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيُّ، ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يُسَلِّمَهُ:٤
5 ඒතත්තෛලං ත්‍රිභිඃ ශතෛ ර්මුද්‍රාපදෛ ර්වික්‍රීතං සද් දරිද්‍රේභ්‍යඃ කුතෝ නාදීයත?
«لِمَاذَا لَمْ يُبَعْ هَذَا ٱلطِّيبُ بِثَلَاثَمِئَةِ دِينَارٍ وَيُعْطَ لِلْفُقَرَاءِ؟».٥
6 ස දරිද්‍රලෝකාර්ථම් අචින්තයද් ඉති න, කින්තු ස චෞර ඒවං තන්නිකටේ මුද්‍රාසම්පුටකස්ථිත්‍යා තන්මධ්‍යේ යදතිෂ්ඨත් තදපාහරත් තස්මාත් කාරණාද් ඉමාං කථාමකථයත්|
قَالَ هَذَا لَيْسَ لِأَنَّهُ كَانَ يُبَالِي بِٱلْفُقَرَاءِ، بَلْ لِأَنَّهُ كَانَ سَارِقًا، وَكَانَ ٱلصُّنْدُوقُ عِنْدَهُ، وَكَانَ يَحْمِلُ مَا يُلْقَى فِيهِ.٦
7 තදා යීශුරකථයද් ඒනාං මා වාරය සා මම ශ්මශානස්ථාපනදිනාර්ථං තදරක්‍ෂයත්|
فَقَالَ يَسُوعُ: «ٱتْرُكُوهَا! إِنَّهَا لِيَوْمِ تَكْفِينِي قَدْ حَفِظَتْهُ،٧
8 දරිද්‍රා යුෂ්මාකං සන්නිධෞ සර්ව්වදා තිෂ්ඨන්ති කින්ත්වහං සර්ව්වදා යුෂ්මාකං සන්නිධෞ න තිෂ්ඨාමි|
لِأَنَّ ٱلْفُقَرَاءَ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ، وَأَمَّا أَنَا فَلَسْتُ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ».٨
9 තතඃ පරං යීශුස්තත්‍රාස්තීති වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා බහවෝ යිහූදීයාස්තං ශ්මශානාදුත්ථාපිතම් ඉලියාසරඤ්ච ද්‍රෂ්ටුං තත් ස්ථානම් ආගච්ඡන|
فَعَلِمَ جَمْعٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ هُنَاكَ، فَجَاءُوا لَيْسَ لِأَجْلِ يَسُوعَ فَقَطْ، بَلْ لِيَنْظُرُوا أَيْضًا لِعَازَرَ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ.٩
10 තදා ප්‍රධානයාජකාස්තම් ඉලියාසරමපි සංහර්ත්තුම් අමන්ත්‍රයන්;
فَتَشَاوَرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ لِيَقْتُلُوا لِعَازَرَ أَيْضًا،١٠
11 යතස්තේන බහවෝ යිහූදීයා ගත්වා යීශෞ ව්‍යශ්වසන්|
لِأَنَّ كَثِيرِينَ مِنَ ٱلْيَهُودِ كَانُوا بِسَبَبِهِ يَذْهَبُونَ وَيُؤْمِنُونَ بِيَسُوعَ.١١
12 අනන්තරං යීශු ර‍්‍යිරූශාලම් නගරම් ආගච්ඡතීති වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා පරේ(අ)හනි උත්සවාගතා බහවෝ ලෝකාඃ
وَفِي ٱلْغَدِ سَمِعَ ٱلْجَمْعُ ٱلْكَثِيرُ ٱلَّذِي جَاءَ إِلَى ٱلْعِيدِ أَنَّ يَسُوعَ آتٍ إِلَى أُورُشَلِيمَ،١٢
13 ඛර්ජ්ජූරපත්‍රාද්‍යානීය තං සාක්‍ෂාත් කර්ත්තුං බහිරාගත්‍ය ජය ජයේති වාචං ප්‍රෝච්චෛ ර්වක්තුම් ආරභන්ත, ඉස්‍රායේලෝ යෝ රාජා පරමේශ්වරස්‍ය නාම්නාගච්ඡති ස ධන්‍යඃ|
فَأَخَذُوا سُعُوفَ ٱلنَّخْلِ وَخَرَجُوا لِلِقَائِهِ، وَكَانُوا يَصْرُخُونَ: «أُوصَنَّا! مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!».١٣
14 තදා "හේ සියෝනඃ කන්‍යේ මා භෛෂීඃ පශ්‍යායං තව රාජා ගර්ද්දභශාවකම් ආරුහ්‍යාගච්ඡති"
وَوَجَدَ يَسُوعُ جَحْشًا فَجَلَسَ عَلَيْهِ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ:١٤
15 ඉති ශාස්ත්‍රීයවචනානුසාරේණ යීශුරේකං යුවගර්ද්දභං ප්‍රාප්‍ය තදුපර‍්‍ය්‍යාරෝහත්|
«لَا تَخَافِي يَا ٱبْنَةَ صِهْيَوْنَ. هُوَذَا مَلِكُكِ يَأْتِي جَالِسًا عَلَى جَحْشٍ أَتَانٍ».١٥
16 අස්‍යාඃ ඝටනායාස්තාත්පර‍්‍ය්‍යං ශිෂ්‍යාඃ ප්‍රථමං නාබුධ්‍යන්ත, කින්තු යීශෞ මහිමානං ප්‍රාප්තේ සති වාක්‍යමිදං තස්මින අකථ්‍යත ලෝකාශ්ච තම්ප්‍රතීත්ථම් අකුර්ව්වන් ඉති තේ ස්මෘතවන්තඃ|
وَهَذِهِ ٱلْأُمُورُ لَمْ يَفْهَمْهَا تَلَامِيذُهُ أَوَّلًا، وَلَكِنْ لَمَّا تَمَجَّدَ يَسُوعُ، حِينَئِذٍ تَذَكَّرُوا أَنَّ هَذِهِ كَانَتْ مَكْتُوبَةً عَنْهُ، وَأَنَّهُمْ صَنَعُوا هَذِهِ لَهُ.١٦
17 ස ඉලියාසරං ශ්මශානාද් ආගන්තුම් ආහ්වතවාන් ශ්මශානාඤ්ච උදස්ථාපයද් යේ යේ ලෝකාස්තත්කර්ම්‍ය සාක්‍ෂාද් අපශ්‍යන් තේ ප්‍රමාණං දාතුම් ආරභන්ත|
وَكَانَ ٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي مَعَهُ يَشْهَدُ أَنَّهُ دَعَا لِعَازَرَ مِنَ ٱلْقَبْرِ وَأَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ.١٧
18 ස ඒතාදෘශම් අද්භුතං කර්ම්මකරෝත් තස්‍ය ජනශ්‍රුතේ ර්ලෝකාස්තං සාක්‍ෂාත් කර්ත්තුම් ආගච්ඡන්|
لِهَذَا أَيْضًا لَاقَاهُ ٱلْجَمْعُ، لِأَنَّهُمْ سَمِعُوا أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ هَذِهِ ٱلْآيَةَ.١٨
19 තතඃ ඵිරූශිනඃ පරස්පරං වක්තුම් ආරභන්ත යුෂ්මාකං සර්ව්වාශ්චේෂ්ටා වෘථා ජාතාඃ, ඉති කිං යූයං න බුධ්‍යධ්වේ? පශ්‍යත සර්ව්වේ ලෝකාස්තස්‍ය පශ්චාද්වර්ත්තිනෝභවන්|
فَقَالَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «ٱنْظُرُوا! إِنَّكُمْ لَا تَنْفَعُونَ شَيْئًا! هُوَذَا ٱلْعَالَمُ قَدْ ذَهَبَ وَرَاءَهُ!».١٩
20 භජනං කර්ත්තුම් උත්සවාගතානාං ලෝකානාං කතිපයා ජනා අන්‍යදේශීයා ආසන්,
وَكَانَ أُنَاسٌ يُونَانِيُّونَ مِنَ ٱلَّذِينَ صَعِدُوا لِيَسْجُدُوا فِي ٱلْعِيدِ.٢٠
21 තේ ගාලීලීයබෛත්සෛදානිවාසිනඃ ඵිලිපස්‍ය සමීපම් ආගත්‍ය ව්‍යාහරන් හේ මහේච්ඡ වයං යීශුං ද්‍රෂ්ටුම් ඉච්ඡාමඃ|
فَتَقَدَّمَ هَؤُلَاءِ إِلَى فِيلُبُّسَ ٱلَّذِي مِنْ بَيْتِ صَيْدَا ٱلْجَلِيلِ، وَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نُرِيدُ أَنْ نَرَى يَسُوعَ».٢١
22 තතඃ ඵිලිපෝ ගත්වා ආන්ද්‍රියම් අවදත් පශ්චාද් ආන්ද්‍රියඵිලිපෞ යීශවේ වාර්ත්තාම් අකථයතාං|
فَأَتَى فِيلُبُّسُ وَقَالَ لِأَنْدَرَاوُسَ، ثُمَّ قَالَ أَنْدَرَاوُسُ وَفِيلُبُّسُ لِيَسُوعَ.٢٢
23 තදා යීශුඃ ප්‍රත්‍යුදිතවාන් මානවසුතස්‍ය මහිමප්‍රාප්තිසමය උපස්ථිතඃ|
وَأَمَّا يَسُوعُ فَأَجَابَهُمَا قَائِلًا: «قَدْ أَتَتِ ٱلسَّاعَةُ لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.٢٣
24 අහං යුෂ්මානතියථාර්ථං වදාමි, ධාන්‍යබීජං මෘත්තිකායාං පතිත්වා යදි න මෘයතේ තර්හ්‍යේකාකී තිෂ්ඨති කින්තු යදි මෘයතේ තර්හි බහුගුණං ඵලං ඵලති|
اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ لَمْ تَقَعْ حَبَّةُ ٱلْحِنْطَةِ فِي ٱلْأَرْضِ وَتَمُتْ فَهِيَ تَبْقَى وَحْدَهَا. وَلَكِنْ إِنْ مَاتَتْ تَأْتِي بِثَمَرٍ كَثِيرٍ.٢٤
25 යෝ ජනේ නිජප්‍රාණාන් ප්‍රියාන් ජානාති ස තාන් හාරයිෂ්‍යති කින්තු යේ ජන ඉහලෝකේ නිජප්‍රාණාන් අප්‍රියාන් ජානාති සේනන්තායුඃ ප්‍රාප්තුං තාන් රක්‍ෂිෂ්‍යති| (aiōnios g166)
مَنْ يُحِبُّ نَفْسَهُ يُهْلِكُهَا، وَمَنْ يُبْغِضُ نَفْسَهُ فِي هَذَا ٱلْعَالَمِ يَحْفَظُهَا إِلَى حَيَاةٍ أَبَدِيَّةٍ. (aiōnios g166)٢٥
26 කශ්චිද් යදි මම සේවකෝ භවිතුං වාඤ්ඡති තර්හි ස මම පශ්චාද්ගාමී භවතු, තස්මාද් අහං යත්‍ර තිෂ්ඨාමි මම සේවකේපි තත්‍ර ස්ථාස්‍යති; යෝ ජනෝ මාං සේවතේ මම පිතාපි තං සම්මංස්‍යතේ|
إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي فَلْيَتْبَعْنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا هُنَاكَ أَيْضًا يَكُونُ خَادِمِي. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي يُكْرِمُهُ ٱلْآبُ.٢٦
27 සාම්ප්‍රතං මම ප්‍රාණා ව්‍යාකුලා භවන්ති, තස්මාද් හේ පිතර ඒතස්මාත් සමයාන් මාං රක්‍ෂ, ඉත්‍යහං කිං ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යේ? කින්ත්වහම් ඒතත්සමයාර්ථම් අවතීර්ණවාන්|
اَلْآنَ نَفْسِي قَدِ ٱضْطَرَبَتْ. وَمَاذَا أَقُولُ: أَيُّهَا ٱلْآبُ نَجِّنِي مِنْ هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ؟ وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ.٢٧
28 හේ පිත: ස්වනාම්නෝ මහිමානං ප්‍රකාශය; තනෛව ස්වනාම්නෝ මහිමානම් අහං ප්‍රාකාශයං පුනරපි ප්‍රකාශයිෂ්‍යාමි, ඒෂා ගගණීයා වාණී තස්මින් සමයේ(අ)ජායත|
أَيُّهَا ٱلْآبُ، مَجِّدِ ٱسْمَكَ!». فَجَاءَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ: «مَجَّدْتُ، وَأُمَجِّدُ أَيْضًا!».٢٨
29 තච්ශ්‍රුත්වා සමීපස්ථලෝකානාං කේචිද් අවදන් මේඝෝ(අ)ගර්ජීත්, කේචිද් අවදන් ස්වර්ගීයදූතෝ(අ)නේන සහ කථාමචකථත්|
فَٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي كَانَ وَاقِفًا وَسَمِعَ، قَالَ: «قَدْ حَدَثَ رَعْدٌ!». وَآخَرُونَ قَالُوا: «قَدْ كَلَّمَهُ مَلَاكٌ!».٢٩
30 තදා යීශුඃ ප්‍රත්‍යවාදීත්, මදර්ථං ශබ්දෝයං නාභූත් යුෂ්මදර්ථමේවාභූත්|
أَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «لَيْسَ مِنْ أَجْلِي صَارَ هَذَا ٱلصَّوْتُ، بَلْ مِنْ أَجْلِكُمْ.٣٠
31 අධුනා ජගතෝස්‍ය විචාර: සම්පත්ස්‍යතේ, අධුනාස්‍ය ජගත: පතී රාජ්‍යාත් ච්‍යෝෂ්‍යති|
اَلْآنَ دَيْنُونَةُ هَذَا ٱلْعَالَمِ. اَلْآنَ يُطْرَحُ رَئِيسُ هَذَا ٱلْعَالَمِ خَارِجًا.٣١
32 යද්‍යඊ පෘථිව්‍යා ඌර්ද්ව්වේ ප්‍රෝත්ථාපිතෝස්මි තර්හි සර්ව්වාන් මානවාන් ස්වසමීපම් ආකර්ෂිෂ්‍යාමි|
وَأَنَا إِنِ ٱرْتَفَعْتُ عَنِ ٱلْأَرْضِ أَجْذِبُ إِلَيَّ ٱلْجَمِيعَ».٣٢
33 කථං තස්‍ය මෘති ර්භවිෂ්‍යති, ඒතද් බෝධයිතුං ස ඉමාං කථාම් අකථයත්|
قَالَ هَذَا مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ.٣٣
34 තදා ලෝකා අකථයන් සෝභිෂික්තඃ සර්ව්වදා තිෂ්ඨතීති ව්‍යවස්ථාග්‍රන්ථේ ශ්‍රුතම් අස්මාභිඃ, තර්හි මනුෂ්‍යපුත්‍රඃ ප්‍රෝත්ථාපිතෝ භවිෂ්‍යතීති වාක්‍යං කථං වදසි? මනුෂ්‍යපුත්‍රෝයං කඃ? (aiōn g165)
فَأَجَابَهُ ٱلْجَمْعُ: «نَحْنُ سَمِعْنَا مِنَ ٱلنَّامُوسِ أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ، فَكَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَرْتَفِعَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟ مَنْ هُوَ هَذَا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟». (aiōn g165)٣٤
35 තදා යීශුරකථායද් යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධම් අල්පදිනානි ජ්‍යෝතිරාස්තේ, යථා යුෂ්මාන් අන්ධකාරෝ නාච්ඡාදයති තදර්ථං යාවත්කාලං යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං ජ්‍යෝතිස්තිෂ්ඨති තාවත්කාලං ගච්ඡත; යෝ ජනෝ(අ)න්ධකාරේ ගච්ඡති ස කුත්‍ර යාතීති න ජානාති|
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلنُّورُ مَعَكُمْ زَمَانًا قَلِيلًا بَعْدُ، فَسِيرُوا مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ لِئَلَّا يُدْرِكَكُمُ ٱلظَّلَامُ. وَٱلَّذِي يَسِيرُ فِي ٱلظَّلَامِ لَا يَعْلَمُ إِلَى أَيْنَ يَذْهَبُ.٣٥
36 අතඒව යාවත්කාලං යුෂ්මාකං නිකටේ ජ්‍යෝතිරාස්තේ තාවත්කාලං ජ්‍යෝතීරූපසන්තානා භවිතුං ජ්‍යෝතිෂි විශ්වසිත; ඉමාං කථාං කථයිත්වා යීශුඃ ප්‍රස්ථාය තේභ්‍යඃ ස්වං ගුප්තවාන්|
مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ آمِنُوا بِٱلنُّورِ لِتَصِيرُوا أَبْنَاءَ ٱلنُّورِ». تَكَلَّمَ يَسُوعُ بِهَذَا ثُمَّ مَضَى وَٱخْتَفَى عَنْهُمْ.٣٦
37 යද්‍යපි යීශුස්තේෂාං සමක්‍ෂම් ඒතාවදාශ්චර‍්‍ය්‍යකර්ම්මාණි කෘතවාන් තථාපි තේ තස්මින් න ව්‍යශ්වසන්|
وَمَعَ أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ أَمَامَهُمْ آيَاتٍ هَذَا عَدَدُهَا، لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ،٣٧
38 අතඒව කඃ ප්‍රත්‍යේති සුසංවාදං පරේශාස්මත් ප්‍රචාරිතං? ප්‍රකාශතේ පරේශස්‍ය හස්තඃ කස්‍ය ච සන්නිධෞ? යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදිනා යදේතද් වාක්‍යමුක්තං තත් සඵලම් අභවත්|
لِيَتِمَّ قَوْلُ إِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلَّذي قَالَهُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟ وَلِمَنِ ٱسْتُعْلِنَتْ ذِرَاعُ ٱلرَّبِّ؟».٣٨
39 තේ ප්‍රත්‍යේතුං නාශන්කුවන් තස්මින් යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදි පුනරවාදීද්,
لِهَذَا لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُؤْمِنُوا. لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ قَالَ أَيْضًا:٣٩
40 යදා, "තේ නයනෛ ර්න පශ්‍යන්ති බුද්ධිභිශ්ච න බුධ්‍යන්තේ තෛ ර්මනඃසු පරිවර්ත්තිතේෂු ච තානහං යථා ස්වස්ථාන් න කරෝමි තථා ස තේෂාං ලෝචනාන්‍යන්ධානි කෘත්වා තේෂාමන්තඃකරණානි ගාඪානි කරිෂ්‍යති| "
«قَدْ أَعْمَى عُيُونَهُمْ، وَأَغْلَظَ قُلُوبَهُمْ، لِئَلَّا يُبْصِرُوا بِعُيُونِهِمْ، وَيَشْعُرُوا بِقُلُوبِهِمْ، وَيَرْجِعُوا فَأَشْفِيَهُمْ».٤٠
41 යිශයියෝ යදා යීශෝ ර්මහිමානං විලෝක්‍ය තස්මින් කථාමකථයත් තදා භවිෂ්‍යද්වාක්‍යම් ඊදෘශං ප්‍රකාශයත්|
قَالَ إِشَعْيَاءُ هَذَا حِينَ رَأَى مَجْدَهُ وَتَكَلَّمَ عَنْهُ.٤١
42 තථාප්‍යධිපතිනාං බහවස්තස්මින් ප්‍රත්‍යායන්| කින්තු ඵිරූශිනස්තාන් භජනගෘහාද් දූරීකුර්ව්වන්තීති භයාත් තේ තං න ස්වීකෘතවන්තඃ|
وَلَكِنْ مَعَ ذَلِكَ آمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلرُّؤَسَاءِ أَيْضًا، غَيْرَ أَنَّهُمْ لِسَبَبِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمْ يَعْتَرِفُوا بِهِ، لِئَلَّا يَصِيرُوا خَارِجَ ٱلْمَجْمَعِ،٤٢
43 යත ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රශංසාතෝ මානවානාං ප්‍රශංසායාං තේ(අ)ප්‍රියන්ත|
لِأَنَّهُمْ أَحَبُّوا مَجْدَ ٱلنَّاسِ أَكْثَرَ مِنْ مَجْدِ ٱللهِ.٤٣
44 තදා යීශුරුච්චෛඃකාරම් අකථයද් යෝ ජනෝ මයි විශ්වසිති ස කේවලේ මයි විශ්වසිතීති න, ස මත්ප්‍රේරකේ(අ)පි විශ්වසිති|
فَنَادَى يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱلَّذِي يُؤْمِنُ بِي، لَيْسَ يُؤْمِنُ بِي بَلْ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي.٤٤
45 යෝ ජනෝ මාං පශ්‍යති ස මත්ප්‍රේරකමපි පශ්‍යති|
وَٱلَّذِي يَرَانِي يَرَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي.٤٥
46 යෝ ජනෝ මාං ප්‍රත්‍යේති ස යථාන්ධකාරේ න තිෂ්ඨති තදර්ථම් අහං ජ්‍යෝතිඃස්වරූපෝ භූත්වා ජගත්‍යස්මින් අවතීර්ණවාන්|
أَنَا قَدْ جِئْتُ نُورًا إِلَى ٱلْعَالَمِ، حَتَّى كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِي لَا يَمْكُثُ فِي ٱلظُّلْمَةِ.٤٦
47 මම කථාං ශ්‍රුත්වා යදි කශ්චින් න විශ්වසිති තර්හි තමහං දෝෂිණං න කරෝමි, යතෝ හේතෝ ර්ජගතෝ ජනානාං දෝෂාන් නිශ්චිතාන් කර්ත්තුං නාගත්‍ය තාන් පරිචාතුම් ආගතෝස්මි|
وَإِنْ سَمِعَ أَحَدٌ كَلَامِي وَلَمْ يُؤْمِنْ فَأَنَا لَا أَدِينُهُ، لِأَنِّي لَمْ آتِ لِأَدِينَ ٱلْعَالَمَ بَلْ لِأُخَلِّصَ ٱلْعَالَمَ.٤٧
48 යඃ කශ්චින් මාං න ශ්‍රද්ධාය මම කථං න ගෘහ්ලාති, අන්‍යස්තං දෝෂිණං කරිෂ්‍යති වස්තුතස්තු යාං කථාමහම් අචකථං සා කථා චරමේ(අ)න්හි තං දෝෂිණං කරිෂ්‍යති|
مَنْ رَذَلَنِي وَلَمْ يَقْبَلْ كَلَامِي فَلَهُ مَنْ يَدِينُهُ. اَلْكَلَامُ ٱلَّذِي تَكَلَّمْتُ بِهِ هُوَ يَدِينُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ،٤٨
49 යතෝ හේතෝරහං ස්වතඃ කිමපි න කථයාමි, කිං කිං මයා කථයිතව්‍යං කිං සමුපදේෂ්ටව්‍යඤ්ච ඉති මත්ප්‍රේරයිතා පිතා මාමාඥාපයත්|
لِأَنِّي لَمْ أَتَكَلَّمْ مِنْ نَفْسِي، لَكِنَّ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ أَعْطَانِي وَصِيَّةً: مَاذَا أَقُولُ وَبِمَاذَا أَتَكَلَّمُ.٤٩
50 තස්‍ය සාඥා අනන්තායුරිත්‍යහං ජානාමි, අතඒවාහං යත් කථයාමි තත් පිතා යථාඥාපයත් තථෛව කථයාම්‍යහම්| (aiōnios g166)
وَأَنَا أَعْلَمُ أَنَّ وَصِيَّتَهُ هِيَ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ. فَمَا أَتَكَلَّمُ أَنَا بِهِ، فَكَمَا قَالَ لِي ٱلْآبُ هَكَذَا أَتَكَلَّمُ». (aiōnios g166)٥٠

< යෝහනඃ 12 >