ඉබ්‍රිණඃ 3
1 හේ ස්වර්ගීයස්‍යාහ්වානස්‍ය සහභාගිනඃ පවිත්‍රභ්‍රාතරඃ, අස්මාකං ධර්ම්මප්‍රතිඥායා දූතෝ(අ)ග්‍රසරශ්ච යෝ යීශුස්තම් ආලෝචධ්වං|
Therefore, my Christian friends, you who, all alike, have received the call from heaven, fix your attention on Jesus, the apostle and high priest of our religion.
2 මූසා යද්වත් තස්‍ය සර්ව්වපරිවාරමධ්‍යේ විශ්වාස්‍ය ආසීත්, තද්වත් අයමපි ස්වනියෝජකස්‍ය සමීපේ විශ්වාස්‍යෝ භවති|
See how faithful he was to the God who appointed him, as Moses was in the whole house of God.
3 පරිවාරාච්ච යද්වත් තත්ස්ථාපයිතුරධිකං ගෞරවං භවති තද්වත් මූසසෝ(අ)යං බහුතරගෞරවස්‍ය යෝග්‍යෝ භවති|
He has been deemed worthy of far higher honor than Moses, just as the founder of the house is held in greater regard than the house itself.
4 ඒකෛකස්‍ය නිවේශනස්‍ය පරිජනානාං ස්ථාපයිතා කශ්චිද් විද්‍යතේ යශ්ච සර්ව්වස්ථාපයිතා ස ඊශ්වර ඒව|
For every house has its founder, and the founder of the universe is God.
5 මූසාශ්ච වක්‍ෂ්‍යමාණානාං සාක්‍ෂී භෘත්‍ය ඉව තස්‍ය සර්ව්වපරිජනමධ්‍යේ විශ්වාස්‍යෝ(අ)භවත් කින්තු ඛ්‍රීෂ්ටස්තස්‍ය පරිජනානාමධ්‍යක්‍ෂ ඉව|
While the faithful service of Moses in the whole house of God was that of a servant, whose duty was to bear testimony to a message still to come,
6 වයං තු යදි විශ්වාසස්‍යෝත්සාහං ශ්ලාඝනඤ්ච ශේෂං යාවද් ධාරයාමස්තර්හි තස්‍ය පරිජනා භවාමඃ|
the faithfulness of Christ was that of a son set over the house of God. And we are his house – if only we retain, unshaken to the end, the courage and confidence inspired by our hope.
7 අතෝ හේතෝඃ පවිත්‍රේණාත්මනා යද්වත් කථිතං, තද්වත්, "අද්‍ය යූයං කථාං තස්‍ය යදි සංශ්‍රෝතුමිච්ඡථ|
Therefore, as the Holy Spirit says – ‘If today you hear God’s voice,
8 තර්හි පුරා පරීක්‍ෂායා දිනේ ප්‍රාන්තරමධ්‍යතඃ| මදාඥානිග්‍රහස්ථානේ යුෂ්මාභිස්තු කෘතං යථා| තථා මා කුරුතේදානීං කඨිනානි මනාංසි වඃ|
harden not your hearts, as when Israel provoked me on the day when they tried my patience in the desert,
9 යුෂ්මාකං පිතරස්තත්‍ර මත්පරීක්‍ෂාම් අකුර්ව්වත| කුර්ව්වද්භි ර්මේ(අ)නුසන්ධානං තෛරදෘශ්‍යන්ත මත්ක්‍රියාඃ| චත්වාරිංශත්සමා යාවත් ක්‍රුද්ධ්වාහන්තු තදන්වයේ|
Where your ancestors tried my forbearance, and saw my mighty deeds for forty years.
10 අවාදිෂම් ඉමේ ලෝකා භ්‍රාන්තාන්තඃකරණාඃ සදා| මාමකීනානි වර්ත්මානි පරිජානන්ති නෝ ඉමේ|
Therefore I was sorely vexed with that generation, and I said – “Their hearts are always straying; they have never learned my ways”;
11 ඉති හේතෝරහං කෝපාත් ශපථං කෘතවාන් ඉමං| ප්‍රේවේක්‍ෂ්‍යතේ ජනෛරේතෛ ර්න විශ්‍රාමස්ථලං මම|| "
While in my wrath I swore – “They will never enter upon my rest.”’
12 හේ භ්‍රාතරඃ සාවධානා භවත, අමරේශ්වරාත් නිවර්ත්තකෝ යෝ(අ)විශ්වාසස්තද්‍යුක්තං දුෂ්ටාන්තඃකරණං යුෂ්මාකං කස්‍යාපි න භවතු|
Be careful, friends, that there is never found in anyone of you a wicked and faithless heart, shown by that person separating themselves from the living God.
13 කින්තු යාවද් අද්‍යනාමා සමයෝ විද්‍යතේ තාවද් යුෂ්මන්මධ්‍යේ කෝ(අ)පි පාපස්‍ය වඤ්චනයා යත් කඨෝරීකෘතෝ න භවේත් තදර්ථං ප්‍රතිදිනං පරස්පරම් උපදිශත|
Rather encourage one another daily – while there is a today – to prevent anyone among you from being hardened by the deceitfulness of sin.
14 යතෝ වයං ඛ්‍රීෂ්ටස්‍යාංශිනෝ ජාතාඃ කින්තු ප්‍රථමවිශ්වාසස්‍ය දෘඪත්වම් අස්මාභිඃ ශේෂං යාවද් අමෝඝං ධාරයිතව්‍යං|
For we now all share in the Christ, if indeed we retain, unshaken to the end, the confidence that we had at the first.
15 අද්‍ය යූයං කථාං තස්‍ය යදි සංශ්‍රෝතුමිච්ඡථ, තර්හ්‍යාඥාලඞ්ඝනස්ථානේ යුෂ්මාභිස්තු කෘතං යථා, තථා මා කුරුතේදානීං කඨිනානි මනාංසි ව ඉති තේන යදුක්තං,
To use the words of scripture – ‘If today you hear God’s voice, harden not your hearts, as when Israel provoked me.’
16 තදනුසාරාද් යේ ශ්‍රුත්වා තස්‍ය කථාං න ගෘහීතවන්තස්තේ කේ? කිං මූසසා මිසරදේශාද් ආගතාඃ සර්ව්වේ ලෝකා නහි?
Who were they who heard God speak and yet provoked him? Were not they all those who left Egypt under the leadership of Moses?
17 කේභ්‍යෝ වා ස චත්වාරිංශද්වර්ෂාණි යාවද් අක්‍රුධ්‍යත්? පාපං කුර්ව්වතාං යේෂාං කුණපාඃ ප්‍රාන්තරේ (අ)පතන් කිං තේභ්‍යෝ නහි?
And with whom was it that God was sorely vexed for forty years? Was not it with those who had sinned, and who fell dead in the desert?
18 ප්‍රවේක්‍ෂ්‍යතේ ජනෛරේතෛ ර්න විශ්‍රාමස්ථලං මමේති ශපථඃ කේෂාං විරුද්ධං තේනාකාරි? කිම් අවිශ්වාසිනාං විරුද්ධං නහි?
And who were they to whom God swore that they should not enter upon his rest, if not those who had proved faithless?
19 අතස්තේ තත් ස්ථානං ප්‍රවේෂ්ටුම් අවිශ්වාසාත් නාශක්නුවන් ඉති වයං වීක්‍ෂාමහේ|
We see, then, that they failed to enter upon it because of their want of faith.
