ප්රේරිතාඃ 9
1 තත්කාලපර්ය්යනතං ශෞලඃ ප්රභෝඃ ශිෂ්යාණාං ප්රාතිකූල්යේන තාඩනාබධයෝඃ කථාං නිඃසාරයන් මහායාජකස්ය සන්නිධිං ගත්වා
| أَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ لَمْ يَزَلْ يَنْفُثُ تَهَدُّدًا وَقَتْلًا عَلَى تَلَامِيذِ ٱلرَّبِّ، فَتَقَدَّمَ إِلَى رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ | ١ |
2 ස්ත්රියං පුරුෂඤ්ච තන්මතග්රාහිණං යං කඤ්චිත් පශ්යති තාන් ධෘත්වා බද්ධ්වා යිරූශාලමම් ආනයතීත්යාශයේන දම්මේෂක්නගරීයං ධර්ම්මසමාජාන් ප්රති පත්රං යාචිතවාන්|
| وَطَلَبَ مِنْهُ رَسَائِلَ إِلَى دِمَشْقَ، إِلَى ٱلْجَمَاعَاتِ، حَتَّى إِذَا وَجَدَ أُنَاسًا مِنَ ٱلطَّرِيقِ، رِجَالًا أَوْ نِسَاءً، يَسُوقُهُمْ مُوثَقِينَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٢ |
3 ගච්ඡන් තු දම්මේෂක්නගරනිකට උපස්ථිතවාන්; තතෝ(අ)කස්මාද් ආකාශාත් තස්ය චතුර්දික්ෂු තේජසඃ ප්රකාශනාත් ස භූමාවපතත්|
| وَفِي ذَهَابِهِ حَدَثَ أَنَّهُ ٱقْتَرَبَ إِلَى دِمَشْقَ فَبَغْتَةً أَبْرَقَ حَوْلَهُ نُورٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، | ٣ |
4 පශ්චාත් හේ ශෞල හේ ශෞල කුතෝ මාං තාඩයසි? ස්වං ප්රති ප්රෝක්තම් ඒතං ශබ්දං ශ්රුත්වා
| فَسَقَطَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَسَمِعَ صَوْتًا قَائِلًا لَهُ: «شَاوُلُ، شَاوُلُ! لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟». | ٤ |
5 ස පෘෂ්ටවාන්, හේ ප්රභෝ භවාන් කඃ? තදා ප්රභුරකථයත් යං යීශුං ත්වං තාඩයසි ස ඒවාහං; කණ්ටකස්ය මුඛේ පදාඝාතකරණං තව කෂ්ටම්|
| فَقَالَ: «مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟». فَقَالَ ٱلرَّبُّ: «أَنَا يَسُوعُ ٱلَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ. صَعْبٌ عَلَيْكَ أَن تَرْفُسَ مَنَاخِسَ». | ٥ |
6 තදා කම්පමානෝ විස්මයාපන්නශ්ච සෝවදත් හේ ප්රභෝ මයා කිං කර්ත්තව්යං? භවත ඉච්ඡා කා? තතඃ ප්රභුරාඥාපයද් උත්ථාය නගරං ගච්ඡ තත්ර ත්වයා යත් කර්ත්තව්යං තද් වදිෂ්යතේ|
| فَقَالَ وَهُوَ مُرْتَعِدٌ وَمُتَحَيِّرٌ: «يَارَبُّ، مَاذَا تُرِيدُ أَنْ أَفْعَلَ؟». فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «قُمْ وَٱدْخُلِ ٱلْمَدِينَةَ فَيُقَالَ لَكَ مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ تَفْعَلَ». | ٦ |
7 තස්ය සඞ්ගිනෝ ලෝකා අපි තං ශබ්දං ශ්රුතවන්තඃ කින්තු කමපි න දෘෂ්ට්වා ස්තබ්ධාඃ සන්තඃ ස්ථිතවන්තඃ|
| وَأَمَّا ٱلرِّجَالُ ٱلْمُسَافِرُونَ مَعَهُ فَوَقَفُوا صَامِتِينَ، يَسْمَعُونَ ٱلصَّوْتَ وَلَا يَنْظُرُونَ أَحَدًا. | ٧ |
8 අනන්තරං ශෞලෝ භූමිත උත්ථාය චක්ෂුෂී උන්මීල්ය කමපි න දෘෂ්ටවාන්| තදා ලෝකාස්තස්ය හස්තෞ ධෘත්වා දම්මේෂක්නගරම් ආනයන්|
| فَنَهَضَ شَاوُلُ عَنِ ٱلْأَرْضِ، وَكَانَ وَهُوَ مَفْتُوحُ ٱلْعَيْنَيْنِ لَا يُبْصِرُ أَحَدًا. فَٱقْتَادُوهُ بِيَدِهِ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى دِمَشْقَ. | ٨ |
9 තතඃ ස දිනත්රයං යාවද් අන්ධෝ භූත්වා න භුක්තවාන් පීතවාංශ්ච|
| وَكَانَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ لَا يُبْصِرُ، فَلَمْ يَأْكُلْ وَلَمْ يَشْرَبْ. | ٩ |
10 තදනන්තරං ප්රභුස්තද්දම්මේෂක්නගරවාසින ඒකස්මෛ ශිෂ්යාය දර්ශනං දත්වා ආහූතවාන් හේ අනනිය| තතඃ ස ප්රත්යවාදීත්, හේ ප්රභෝ පශ්ය ශෘණෝමි|
| وَكَانَ فِي دِمَشْقَ تِلْمِيذٌ ٱسْمُهُ حَنَانِيَّا، فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ فِي رُؤْيَا: «يَا حَنَانِيَّا!». فَقَالَ: «هَأَنَذَا يَارَبُّ». | ١٠ |
11 තදා ප්රභුස්තමාඥාපයත් ත්වමුත්ථාය සරලනාමානං මාර්ගං ගත්වා යිහූදානිවේශනේ තාර්ෂනගරීයං ශෞලනාමානං ජනං ගවේෂයන් පෘච්ඡ;
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «قُمْ وَٱذْهَبْ إِلَى ٱلزُّقَاقِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْمُسْتَقِيمُ، وَٱطْلُبْ فِي بَيْتِ يَهُوذَا رَجُلًا طَرْسُوسِيًّا ٱسْمُهُ شَاوُلُ. لِأَنَّهُ هُوَذَا يُصَلِّي، | ١١ |
12 පශ්ය ස ප්රාර්ථයතේ, තථා අනනියනාමක ඒකෝ ජනස්තස්ය සමීපම් ආගත්ය තස්ය ගාත්රේ හස්තාර්පණං කෘත්වා දෘෂ්ටිං දදාතීත්ථං ස්වප්නේ දෘෂ්ටවාන්|
| وَقَدْ رَأَى فِي رُؤْيَا رَجُلًا ٱسْمُهُ حَنَانِيَّا دَاخِلًا وَوَاضِعًا يَدَهُ عَلَيْهِ لِكَيْ يُبْصِرَ». | ١٢ |
13 තස්මාද් අනනියඃ ප්රත්යවදත් හේ ප්රභෝ යිරූශාලමි පවිත්රලෝකාන් ප්රති සෝ(අ)නේකහිංසාං කෘතවාන්;
| فَأَجَابَ حَنَانِيَّا: «يَارَبُّ، قَدْ سَمِعْتُ مِنْ كَثِيرِينَ عَنْ هَذَا ٱلرَّجُلِ، كَمْ مِنَ ٱلشُّرُورِ فَعَلَ بِقِدِّيسِيكَ فِي أُورُشَلِيمَ. | ١٣ |
14 අත්ර ස්ථානේ ච යේ ලෝකාස්තව නාම්නි ප්රාර්ථයන්ති තානපි බද්ධුං ස ප්රධානයාජකේභ්යඃ ශක්තිං ප්රාප්තවාන්, ඉමාං කථාම් අහම් අනේකේෂාං මුඛේභ්යඃ ශ්රුතවාන්|
| وَهَهُنَا لَهُ سُلْطَانٌ مِنْ قِبَلِ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ أَنْ يُوثِقَ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِٱسْمِكَ». | ١٤ |
15 කින්තු ප්රභුරකථයත්, යාහි භින්නදේශීයලෝකානාං භූපතීනාම් ඉස්රායේල්ලෝකානාඤ්ච නිකටේ මම නාම ප්රචාරයිතුං ස ජනෝ මම මනෝනීතපාත්රමාස්තේ|
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «ٱذْهَبْ! لِأَنَّ هَذَا لِي إِنَاءٌ مُخْتَارٌ لِيَحْمِلَ ٱسْمِي أَمَامَ أُمَمٍ وَمُلُوكٍ وَبَنِي إِسْرَائِيلَ. | ١٥ |
16 මම නාමනිමිත්තඤ්ච තේන කියාන් මහාන් ක්ලේශෝ භෝක්තව්ය ඒතත් තං දර්ශයිෂ්යාමි|
| لِأَنِّي سَأُرِيهِ كَمْ يَنْبَغِي أَنْ يَتَأَلَّمَ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي». | ١٦ |
17 තතෝ (අ)නනියෝ ගත්වා ගෘහං ප්රවිශ්ය තස්ය ගාත්රේ හස්තාර්ප්රණං කෘත්වා කථිතවාන්, හේ භ්රාතඃ ශෞල ත්වං යථා දෘෂ්ටිං ප්රාප්නෝෂි පවිත්රේණාත්මනා පරිපූර්ණෝ භවසි ච, තදර්ථං තවාගමනකාලේ යඃ ප්රභුයීශුස්තුභ්යං දර්ශනම් අදදාත් ස මාං ප්රේෂිතවාන්|
| فَمَضَى حَنَانِيَّا وَدَخَلَ ٱلْبَيْتَ وَوَضَعَ عَلَيْهِ يَدَيْهِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْأَخُ شَاوُلُ، قَدْ أَرْسَلَنِي ٱلرَّبُّ يَسُوعُ ٱلَّذِي ظَهَرَ لَكَ فِي ٱلطَّرِيقِ ٱلَّذِي جِئْتَ فِيهِ، لِكَيْ تُبْصِرَ وَتَمْتَلِئَ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ١٧ |
18 ඉත්යුක්තමාත්රේ තස්ය චක්ෂුර්භ්යාම් මීනශල්කවද් වස්තුනි නිර්ගතේ තත්ක්ෂණාත් ස ප්රසන්නචක්ෂු ර්භූත්වා ප්රෝත්ථාය මජ්ජිතෝ(අ)භවත් භුක්ත්වා පීත්වා සබලෝභවච්ච|
| فَلِلْوَقْتِ وَقَعَ مِنْ عَيْنَيْهِ شَيْءٌ كَأَنَّهُ قُشُورٌ، فَأَبْصَرَ فِي ٱلْحَالِ، وَقَامَ وَٱعْتَمَدَ. | ١٨ |
19 තතඃ පරං ශෞලඃ ශිෂ්යෛඃ සහ කතිපයදිවසාන් තස්මින් දම්මේෂකනගරේ ස්ථිත්වා(අ)විලම්බං
| وَتَنَاوَلَ طَعَامًا فَتَقَوَّى. وَكَانَ شَاوُلُ مَعَ ٱلتَّلَامِيذِ ٱلَّذِينَ فِي دِمَشْقَ أَيَّامًا. | ١٩ |
20 සර්ව්වභජනභවනානි ගත්වා යීශුරීශ්වරස්ය පුත්ර ඉමාං කථාං ප්රාචාරයත්|
| وَلِلْوَقْتِ جَعَلَ يَكْرِزُ فِي ٱلْمَجَامِعِ بِٱلْمَسِيحِ: «أَنْ هَذَا هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ». | ٢٠ |
21 තස්මාත් සර්ව්වේ ශ්රෝතාරශ්චමත්කෘත්ය කථිතවන්තෝ යෝ යිරූශාලම්නගර ඒතන්නාම්නා ප්රාර්ථයිතෘලෝකාන් විනාශිතවාන් ඒවම් ඒතාදෘශලෝකාන් බද්ධ්වා ප්රධානයාජකනිකටං නයතීත්යාශයා ඒතත්ස්ථානමප්යාගච්ඡත් සඒව කිමයං න භවති?
| فَبُهِتَ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ وَقَالُوا: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي أَهْلَكَ فِي أُورُشَلِيمَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِهَذَا ٱلِٱسْمِ؟ وَقَدْ جَاءَ إِلَى هُنَا لِهَذا لِيَسُوقَهُمْ مُوثَقِينَ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ!». | ٢١ |
22 කින්තු ශෞලඃ ක්රමශ උත්සාහවාන් භූත්වා යීශුරීශ්වරේණාභිෂික්තෝ ජන ඒතස්මින් ප්රමාණං දත්වා දම්මේෂක්-නිවාසියිහූදීයලෝකාන් නිරුත්තරාන් අකරෝත්|
| وَأَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ يَزْدَادُ قُوَّةً، وَيُحَيِّرُ ٱلْيَهُودَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي دِمَشْقَ مُحَقِّقًا: «أَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ». | ٢٢ |
23 ඉත්ථං බහුතිථේ කාලේ ගතේ යිහූදීයලෝකාස්තං හන්තුං මන්ත්රයාමාසුඃ
| وَلَمَّا تَمَّتْ أَيَّامٌ كَثِيرَةٌ تَشَاوَرَ ٱلْيَهُودُ لِيَقْتُلُوهُ، | ٢٣ |
24 කින්තු ශෞලස්තේෂාමේතස්යා මන්ත්රණායා වාර්ත්තාං ප්රාප්තවාන්| තේ තං හන්තුං තු දිවානිශං ගුප්තාඃ සන්තෝ නගරස්ය ද්වාරේ(අ)තිෂ්ඨන්;
| فَعَلِمَ شَاوُلُ بِمَكِيدَتِهِمْ. وَكَانُوا يُرَاقِبُونَ ٱلْأَبْوَابَ أَيْضًا نَهَارًا وَلَيْلًا لِيَقْتُلُوهُ. | ٢٤ |
25 තස්මාත් ශිෂ්යාස්තං නීත්වා රාත්රෞ පිටකේ නිධාය ප්රාචීරේණාවාරෝහයන්|
| فَأَخَذَهُ ٱلتَّلَامِيذُ لَيْلًا وَأَنْزَلُوهُ مِنَ ٱلسُّورِ مُدَلِّينَ إِيَّاهُ فِي سَلٍّ. | ٢٥ |
26 තතඃ පරං ශෞලෝ යිරූශාලමං ගත්වා ශිෂ්යගණේන සාර්ද්ධං ස්ථාතුම් ඓහත්, කින්තු සර්ව්වේ තස්මාදබිභයුඃ ස ශිෂ්ය ඉති ච න ප්රත්යයන්|
| وَلَمَّا جَاءَ شَاوُلُ إِلَى أُورُشَلِيمَ حَاوَلَ أَنْ يَلْتَصِقَ بِٱلتَّلَامِيذِ، وَكَانَ ٱلْجَمِيعُ يَخَافُونَهُ غَيْرَ مُصَدِّقِينَ أَنَّهُ تِلْمِيذٌ. | ٢٦ |
27 ඒතස්මාද් බර්ණබ්බාස්තං ගෘහීත්වා ප්රේරිතානාං සමීපමානීය මාර්ගමධ්යේ ප්රභුඃ කථං තස්මෛ දර්ශනං දත්තවාන් යාඃ කථාශ්ච කථිතවාන් ස ච යථාක්ෂෝභඃ සන් දම්මේෂක්නගරේ යීශෝ ර්නාම ප්රාචාරයත් ඒතාන් සර්ව්වවෘත්තාන්තාන් තාන් ඥාපිතවාන්|
| فَأَخَذَهُ بَرْنَابَا وَأَحْضَرَهُ إِلَى ٱلرُّسُلِ، وَحَدَّثَهُمْ كَيْفَ أَبْصَرَ ٱلرَّبَّ فِي ٱلطَّرِيقِ وَأَنَّهُ كَلَّمَهُ، وَكَيْفَ جَاهَرَ فِي دِمَشْقَ بِٱسْمِ يَسُوعَ. | ٢٧ |
28 තතඃ ශෞලස්තෛඃ සහ යිරූශාලමි කාලං යාපයන් නිර්භයං ප්රභෝ ර්යීශෝ ර්නාම ප්රාචාරයත්|
| فَكَانَ مَعَهُمْ يَدْخُلُ وَيَخْرُجُ فِي أُورُشَلِيمَ وَيُجَاهِرُ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ. | ٢٨ |
29 තස්මාද් අන්යදේශීයලෝකෛඃ සාර්ද්ධං විවාදස්යෝපස්ථිතත්වාත් තේ තං හන්තුම් අචේෂ්ටන්ත|
| وَكَانَ يُخَاطِبُ وَيُبَاحِثُ ٱلْيُونَانِيِّينَ، فَحَاوَلُوا أَنْ يَقْتُلُوهُ. | ٢٩ |
30 කින්තු භ්රාතෘගණස්තජ්ඥාත්වා තං කෛසරියානගරං නීත්වා තාර්ෂනගරං ප්රේෂිතවාන්|
| فَلَمَّا عَلِمَ ٱلْإِخْوَةُ أَحْدَرُوهُ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ وَأَرْسَلُوهُ إِلَى طَرْسُوسَ. | ٣٠ |
31 ඉත්ථං සති යිහූදියාගාලීල්ශෝමිරෝණදේශීයාඃ සර්ව්වා මණ්ඩල්යෝ විශ්රාමං ප්රාප්තාස්තතස්තාසාං නිෂ්ඨාභවත් ප්රභෝ ර්භියා පවිත්රස්යාත්මනඃ සාන්ත්වනයා ච කාලං ක්ෂේපයිත්වා බහුසංඛ්යා අභවන්|
| وَأَمَّا ٱلْكَنَائِسُ فِي جَمِيعِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَٱلْجَلِيلِ وَٱلسَّامِرَةِ فَكَانَ لَهَا سَلَامٌ، وَكَانَتْ تُبْنَى وَتَسِيرُ فِي خَوْفِ ٱلرَّبِّ، وَبِتَعْزِيَةِ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ كَانَتْ تَتَكَاثَرُ. | ٣١ |
32 තතඃ පරං පිතරඃ ස්ථානේ ස්ථානේ භ්රමිත්වා ශේෂේ ලෝද්නගරනිවාසිපවිත්රලෝකානාං සමීපේ ස්ථිතවාන්|
| وَحَدَثَ أَنَّ بُطْرُسَ وَهُوَ يَجْتَازُ بِٱلْجَمِيعِ، نَزَلَ أَيْضًا إِلَى ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي لُدَّةَ، | ٣٢ |
33 තදා තත්ර පක්ෂාඝාතව්යාධිනාෂ්ටෞ වත්සරාන් ශය්යාගතම් ඓනේයනාමානං මනුෂ්යං සාක්ෂත් ප්රාප්ය තමවදත්,
| فَوَجَدَ هُنَاكَ إِنْسَانًا ٱسْمُهُ إِينِيَاسُ مُضْطَجِعًا عَلَى سَرِيرٍ مُنْذُ ثَمَانِي سِنِينَ، وَكَانَ مَفْلُوجًا. | ٣٣ |
34 හේ ඓනේය යීශුඛ්රීෂ්ටස්ත්වාං ස්වස්ථම් අකාර්ෂීත්, ත්වමුත්ථාය ස්වශය්යාං නික්ෂිප, ඉත්යුක්තමාත්රේ ස උදතිෂ්ඨත්|
| فَقَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «يَا إِينِيَاسُ، يَشْفِيكَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ. قُمْ وَٱفْرُشْ لِنَفْسِكَ!». فَقَامَ لِلْوَقْتِ. | ٣٤ |
35 ඒතාදෘශං දෘෂ්ට්වා ලෝද්ශාරෝණනිවාසිනෝ ලෝකාඃ ප්රභුං ප්රති පරාවර්ත්තන්ත|
| وَرَآهُ جَمِيعُ ٱلسَّاكِنِينَ فِي لُدَّةَ وَسَارُونَ، ٱلَّذِينَ رَجَعُوا إِلَى ٱلرَّبِّ. | ٣٥ |
36 අපරඤ්ච භික්ෂාදානාදිෂු නානක්රියාසු නිත්යං ප්රවෘත්තා යා යාඵෝනගරනිවාසිනී ටාබිථානාමා ශිෂ්යා යාං දර්ක්කාං අර්ථාද් හරිණීමයුක්ත්වා ආහ්වයන් සා නාරී
| وَكَانَ فِي يَافَا تِلْمِيذَةٌ ٱسْمُهَا طَابِيثَا، ٱلَّذِي تَرْجَمَتُهُ غَزَالَةُ. هَذِهِ كَانَتْ مُمْتَلِئَةً أَعْمَالًا صَالِحَةً وَإِحْسَانَاتٍ كَانَتْ تَعْمَلُهَا. | ٣٦ |
37 තස්මින් සමයේ රුග්නා සතී ප්රාණාන් අත්යජත්, තතෝ ලෝකාස්තාං ප්රක්ෂාල්යෝපරිස්ථප්රකෝෂ්ඨේ ශායයිත්වාස්ථාපයන්|
| وَحَدَثَ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ أَنَّهَا مَرِضَتْ وَمَاتَتْ، فَغَسَّلُوهَا وَوَضَعُوهَا فِي عِلِّيَّةٍ. | ٣٧ |
38 ලෝද්නගරං යාඵෝනගරස්ය සමීපස්ථං තස්මාත්තත්ර පිතර ආස්තේ, ඉති වාර්ත්තාං ශ්රුත්වා තූර්ණං තස්යාගමනාර්ථං තස්මින් විනයමුක්ත්වා ශිෂ්යගණෝ ද්වෞ මනුජෞ ප්රේෂිතවාන්|
| وَإِذْ كَانَتْ لُدَّةُ قَرِيبَةً مِنْ يَافَا، وَسَمِعَ ٱلتَّلَامِيذُ أَنَّ بُطْرُسَ فِيهَا، أَرْسَلُوا رَجُلَيْنِ يَطْلُبَانِ إِلَيْهِ أَنْ لَا يَتَوَانَى عَنْ أَنْ يَجْتَازَ إِلَيْهِمْ. | ٣٨ |
39 තස්මාත් පිතර උත්ථාය තාභ්යාං සාර්ද්ධම් ආගච්ඡත්, තත්ර තස්මින් උපස්ථිත උපරිස්ථප්රකෝෂ්ඨං සමානීතේ ච විධවාඃ ස්වාභිඃ සහ ස්ථිතිකාලේ දර්ක්කයා කෘතානි යාන්යුත්තරීයාණි පරිධේයානි ච තානි සර්ව්වාණි තං දර්ශයිත්වා රුදත්යශ්චතසෘෂු දික්ෂ්වතිෂ්ඨන්|
| فَقَامَ بُطْرُسُ وَجَاءَ مَعَهُمَا. فَلَمَّا وَصَلَ صَعِدُوا بِهِ إِلَى ٱلْعِلِّيَّةِ، فَوَقَفَتْ لَدَيْهِ جَمِيعُ ٱلْأَرَامِلِ يَبْكِينَ وَيُرِينَ أَقْمِصَةً وَثِيَابًا مِمَّا كَانَتْ تَعْمَلُ غَزَالَةُ وَهِيَ مَعَهُنَّ. | ٣٩ |
40 කින්තු පිතරස්තාඃ සර්ව්වා බහිඃ කෘත්වා ජානුනී පාතයිත්වා ප්රාර්ථිතවාන්; පශ්චාත් ශවං ප්රති දෘෂ්ටිං කෘත්වා කථිතවාන්, හේ ටාබීථේ ත්වමුත්තිෂ්ඨ, ඉති වාක්ය උක්තේ සා ස්ත්රී චක්ෂුෂී ප්රෝන්මීල්ය පිතරම් අවලෝක්යෝත්ථායෝපාවිශත්|
| فَأَخْرَجَ بُطْرُسُ ٱلْجَمِيعَ خَارِجًا، وَجَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَلَّى، ثُمَّ ٱلْتَفَتَ إِلَى ٱلْجَسَدِ وَقَالَ: «يَا طَابِيثَا، قُومِي!». فَفَتَحَتْ عَيْنَيْهَا. وَلَمَّا أَبْصَرَتْ بُطْرُسَ جَلَسَتْ، | ٤٠ |
41 තතඃ පිතරස්තස්යාඃ කරෞ ධෘත්වා උත්තෝල්ය පවිත්රලෝකාන් විධවාශ්චාහූය තේෂාං නිකටේ සජීවාං තාං සමාර්පයත්|
| فَنَاوَلَهَا يَدَهُ وَأَقَامَهَا. ثُمَّ نَادَى ٱلْقِدِّيسِينَ وَٱلْأَرَامِلَ وَأَحْضَرَهَا حَيَّةً. | ٤١ |
42 ඒෂා කථා සමස්තයාඵෝනගරං ව්යාප්තා තස්මාද් අනේකේ ලෝකාඃ ප්රභෞ ව්යශ්වසන්|
| فَصَارَ ذَلِكَ مَعْلُومًا فِي يَافَا كُلِّهَا، فَآمَنَ كَثِيرُونَ بِٱلرَّبِّ. | ٤٢ |
43 අපරඤ්ච පිතරස්තද්යාඵෝනගරීයස්ය කස්යචිත් ශිමෝන්නාම්නශ්චර්ම්මකාරස්ය ගෘහේ බහුදිනානි න්යවසත්|
| وَمَكَثَ أَيَّامًا كَثِيرَةً فِي يَافَا، عِنْدَ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ. | ٤٣ |
