ප්‍රේරිතාඃ 7
1 තතඃ පරං මහායාජකඃ පෘෂ්ටවාන්, ඒෂා කථාං කිං සත්‍යා?
Then the high priest asked, “Is this true?”
2 තතඃ ස ප්‍රත්‍යවදත්, හේ පිතරෝ හේ භ්‍රාතරඃ සර්ව්වේ ලාකා මනාංසි නිධද්ධ්වං| අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂ ඉබ්‍රාහීම් හාරණ්නගරේ වාසකරණාත් පූර්ව්වං යදා අරාම්-නහරයිමදේශේ ආසීත් තදා තේජෝමය ඊශ්වරෝ දර්ශනං දත්වා
Stephen replied, “Brothers and fathers, hear what I have to say. God, who manifests himself in the glory, appeared to our ancestor Abraham when he was in Mesopotamia, and before he settled in Haran, and said to him –
3 තමවදත් ත්වං ස්වදේශඥාතිමිත්‍රාණි පරිත්‍යජ්‍ය යං දේශමහං දර්ශයිෂ්‍යාමි තං දේශං ව්‍රජ|
‘Leave your country and your people, and come into the country that I will show you.’
4 අතඃ ස කස්දීයදේශං විහාය හාරණ්නගරේ න්‍යවසත්, තදනන්තරං තස්‍ය පිතරි මෘතේ යත්‍ර දේශේ යූයං නිවසථ ස ඒනං දේශමාගච්ඡත්|
And so Abraham left the country of the Chaldaeans and settled in Haran; and from there, after his father’s death, God caused him to migrate into this country, in which you are now living.
5 කින්ත්වීශ්වරස්තස්මෛ කමප්‍යධිකාරම් අර්ථාද් ඒකපදපරිමිතාං භූමිමපි නාදදාත්; තදා තස්‍ය කෝපි සන්තානෝ නාසීත් තථාපි සන්තානෛඃ සාර්ද්ධම් ඒතස්‍ය දේශස්‍යාධිකාරී ත්වං භවිෂ්‍යසීති තම්ප්‍රත්‍යඞ්ගීකෘතවාන්|
God did not at that time give him any part of it, not even a foot of ground. But he promised to give him possession of it and his descendants after him, though at that time he had no child.
6 ඊශ්වර ඉත්ථම් අපරමපි කථිතවාන් තව සන්තානාඃ පරදේශේ නිවත්ස්‍යන්ති තතස්තද්දේශීයලෝකාශ්චතුඃශතවත්සරාන් යාවත් තාන් දාසත්වේ ස්ථාපයිත්වා තාන් ප්‍රති කුව්‍යවහාරං කරිෂ්‍යන්ති|
God’s words were these – ‘Abraham’s descendants will live in a foreign country, where they will be enslaved and ill-treated for four hundred years.
7 අපරම් ඊශ්වර ඒනාං කථාමපි කථිතවාන්, යේ ලෝකාස්තාන් දාසත්වේ ස්ථාපයිෂ්‍යන්ති තාල්ලෝකාන් අහං දණ්ඩයිෂ්‍යාමි, තතඃ පරං තේ බහිර්ගතාඃ සන්තෝ මාම් අත්‍ර ස්ථානේ සේවිෂ්‍යන්තේ|
But I myself will judge the nation, to which they will be enslaved,’ God said, ‘and after that they will leave the country and worship me in this place.’
8 පශ්චාත් ස තස්මෛ ත්වක්ඡේදස්‍ය නියමං දත්තවාන්, අත ඉස්හාකනාම්නි ඉබ්‍රාහීම ඒකපුත්‍රේ ජාතේ, අෂ්ටමදිනේ තස්‍ය ත්වක්ඡේදම් අකරෝත්| තස්‍ය ඉස්හාකඃ පුත්‍රෝ යාකූබ්, තතස්තස්‍ය යාකූබෝ(අ)ස්මාකං ද්වාදශ පූර්ව්වපුරුෂා අජායන්ත|
Then God made with Abraham the covenant of circumcision; and under it Abraham became the father of Isaac, and circumcised him when he was eight days old; and Isaac became the father of Jacob; and Jacob of the Twelve Patriarchs.
9 තේ පූර්ව්වපුරුෂා ඊර්ෂ්‍යයා පරිපූර්ණා මිසරදේශං ප්‍රේෂයිතුං යූෂඵං ව්‍යක්‍රීණන්|
The Patriarchs, out of jealousy, sold Joseph into slavery in Egypt; but God was with him,
10 කින්ත්වීශ්වරස්තස්‍ය සහායෝ භූත්වා සර්ව්වස්‍යා දුර්ගතේ රක්‍ෂිත්වා තස්මෛ බුද්ධිං දත්ත්වා මිසරදේශස්‍ය රාඥඃ ඵිරෞණඃ ප්‍රියපාත්‍රං කෘතවාන් තතෝ රාජා මිසරදේශස්‍ය ස්වීයසර්ව්වපරිවාරස්‍ය ච ශාසනපදං තස්මෛ දත්තවාන්|
and delivered him out of all his troubles, and enabled him to win favor and show wisdom before Pharaoh, king of Egypt, who appointed him Governor of Egypt and of his whole household.
11 තස්මින් සමයේ මිසර-කිනානදේශයෝ ර්දුර්භික්‍ෂහේතෝරතික්ලිෂ්ටත්වාත් නඃ පූර්ව්වපුරුෂා භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යං නාලභන්ත|
Then a famine spread over the whole of Egypt and Canaan, causing great distress, and our ancestors could find no food.
12 කින්තු මිසරදේශේ ශස්‍යානි සන්ති, යාකූබ් ඉමාං වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා ප්‍රථමම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාන් මිසරං ප්‍රේෂිතවාන්|
Hearing, however, that there was corn in Egypt, Jacob sent our ancestors there on their first visit.
13 තතෝ ද්විතීයවාරගමනේ යූෂඵ් ස්වභ්‍රාතෘභිඃ පරිචිතෝ(අ)භවත්; යූෂඵෝ භ්‍රාතරඃ ඵිරෞණ් රාජේන පරිචිතා අභවන්|
In the course of their second visit, Joseph revealed himself to his brothers, and his family became known to Pharaoh.
14 අනන්තරං යූෂඵ් භ්‍රාතෘගණං ප්‍රේෂ්‍ය නිජපිතරං යාකූබං නිජාන් පඤ්චාධිකසප්තතිසංඛ්‍යකාන් ඥාතිජනාංශ්ච සමාහූතවාන්|
Then Joseph sent an urgent invitation to his father Jacob and to his relatives, seventy-five persons in all;
15 තස්මාද් යාකූබ් මිසරදේශං ගත්වා ස්වයම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාශ්ච තස්මින් ස්ථානේ(අ)ම්‍රියන්ත|
and so Jacob went down into Egypt. There he died, and our ancestors also,
16 තතස්තේ ශිඛිමං නීතා යත් ශ්මශානම් ඉබ්‍රාහීම් මුද්‍රාදත්වා ශිඛිමඃ පිතු ර්හමෝරඃ පුත්‍රේභ්‍යඃ ක්‍රීතවාන් තත්ශ්මශානේ ස්ථාපයාඤ්චක්‍රිරේ|
and their bodies were removed to Shechem, and laid in the tomb which Abraham had bought for a sum of money from the sons of Hamor in Shechem.
17 තතඃ පරම් ඊශ්වර ඉබ්‍රාහීමඃ සන්නිධෞ ශපථං කෘත්වා යාං ප්‍රතිඥාං කෘතවාන් තස්‍යාඃ ප්‍රතිඥායාඃ ඵලනසමයේ නිකටේ සති ඉස්‍රායේල්ලෝකා සිමරදේශේ වර්ද්ධමානා බහුසංඛ්‍යා අභවන්|
As the time drew near for the fulfillment of the promise which God had made to Abraham, the people increased largely in numbers in Egypt,
18 ශේෂේ යූෂඵං යෝ න පරිචිනෝති තාදෘශ ඒකෝ නරපතිරුපස්ථාය
until a new king, who knew nothing of Joseph, came to the throne.
19 අස්මාකං ඥාතිභිඃ සාර්ද්ධං ධූර්ත්තතාං විධාය පූර්ව්වපුරුෂාන් ප්‍රති කුව්‍යවහරණපූර්ව්වකං තේෂාං වංශනාශනාය තේෂාං නවජාතාන් ශිශූන් බහි ර්නිරක්‍ෂේපයත්|
This king acted deceitfully towards our people and ill-treated our ancestors, making them abandon their own infants, so that they should not be reared.
20 ඒතස්මින් සමයේ මූසා ජඥේ, ස තු පරමසුන්දරෝ(අ)භවත් තථා පිතෘගෘහේ මාසත්‍රයපර‍්‍ය්‍යන්තං පාලිතෝ(අ)භවත්|
It was just at this time that Moses was born. He was an exceedingly beautiful child, and for three months was brought up in his own father’s house;
21 කින්තු තස්මින් බහිර්නික්‍ෂිප්තේ සති ඵිරෞණරාජස්‍ය කන්‍යා තම් උත්තෝල්‍ය නීත්වා දත්තකපුත්‍රං කෘත්වා පාලිතවතී|
and, when he was abandoned, the daughter of Pharaoh found him and brought him up as her own son.
22 තස්මාත් ස මූසා මිසරදේශීයායාඃ සර්ව්වවිද්‍යායාඃ පාරදෘෂ්වා සන් වාක්‍යේ ක්‍රියායාඤ්ච ශක්තිමාන් අභවත්|
So Moses was educated in all the learning of the Egyptians, and proved his ability both by his words and actions.
23 ස සම්පූර්ණචත්වාරිංශද්වත්සරවයස්කෝ භූත්වා ඉස්‍රායේලීයවංශනිජභ්‍රාතෘන් සාක්‍ෂාත් කර්තුං මතිං චක්‍රේ|
When he was in his fortieth year, he resolved to visit his fellow Israelites;
24 තේෂාං ජනමේකං හිංසිතං දෘෂ්ට්වා තස්‍ය සපක්‍ෂඃ සන් හිංසිතජනම් උපකෘත්‍ය මිසරීයජනං ජඝාන|
and, seeing an Israelite ill-treated, he defended him, and avenged the man, who was being wronged, by striking down the Egyptian.
25 තස්‍ය හස්තේනේශ්වරස්තාන් උද්ධරිෂ්‍යති තස්‍ය භ්‍රාතෘගණ ඉති ඥාස්‍යති ස ඉත්‍යනුමානං චකාර, කින්තු තේ න බුබුධිරේ|
He thought his own people would understand that God was using him to save them; but they failed to do so.
26 තත්පරේ (අ)හනි තේෂාම් උභයෝ ර්ජනයෝ ර්වාක්කලහ උපස්ථිතේ සති මූසාඃ සමීපං ගත්වා තයෝ ර්මේලනං කර්ත්තුං මතිං කෘත්වා කථයාමාස, හේ මහාශයෞ යුවාං භ්‍රාතරෞ පරස්පරම් අන්‍යායං කුතඃ කුරුථඃ?
The next day he again appeared on the scene, when some of them were fighting, and tried to make peace between them. ‘Men,’ he said, ‘you are brothers; how is it that you are ill-treating one another?’
27 තතඃ සමීපවාසිනං ප්‍රති යෝ ජනෝ(අ)න්‍යායං චකාර ස තං දූරීකෘත්‍ය කථයාමාස, අස්මාකමුපරි ශාස්තෘත්වවිචාරයිතෘත්වපදයෝඃ කස්ත්වාං නියුක්තවාන්?
But the man who was ill-treating his fellow workman pushed Moses aside saying – ‘Who made you a ruler and judge over us?
28 හ්‍යෝ යථා මිසරීයං හතවාන් තථා කිං මාමපි හනිෂ්‍යසි?
Do you mean to make away with me as you did yesterday with that Egyptian?’
29 තදා මූසා ඒතාදෘශීං කථාං ශ්‍රුත්වා පලායනං චක්‍රේ, තතෝ මිදියනදේශං ගත්වා ප්‍රවාසී සන් තස්ථෞ, තතස්තත්‍ර ද්වෞ පුත්‍රෞ ජඥාතේ|
At these words Moses took to flight, and became an exile in Midian; and there he had two sons born to him.
30 අනන්තරං චත්වාරිංශද්වත්සරේෂු ගතේෂු සීනයපර්ව්වතස්‍ය ප්‍රාන්තරේ ප්‍රජ්වලිතස්තම්බස්‍ය වහ්නිශිඛායාං පරමේශ්වරදූතස්තස්මෛ දර්ශනං දදෞ|
Forty years had passed when there appeared to him, in the desert of Mount Sinai, an angel in a flame of fire in a bush.
31 මූසාස්තස්මින් දර්ශනේ විස්මයං මත්වා විශේෂං ඥාතුං නිකටං ගච්ඡති,
When Moses saw it, he was astonished at the vision; but on his going nearer to look at it more closely, the voice of the Lord was heard to say –
32 ඒතස්මින් සමයේ, අහං තව පූර්ව්වපුරුෂාණාම් ඊශ්වරෝ(අ)ර්ථාද් ඉබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබ ඊශ්වරශ්ච, මූසාමුද්දිශ්‍ය පරමේශ්වරස්‍යෛතාදෘශී විහායසීයා වාණී බභූව, තතඃ ස කම්පාන්විතඃ සන් පුන ර්නිරීක්‍ෂිතුං ප්‍රගල්භෝ න බභූව|
‘I am the God of your ancestors, the God of Abraham, Isaac, and Jacob.’ Moses trembled, and did not dare to look.
33 පරමේශ්වරස්තං ජගාද, තව පාදයෝඃ පාදුකේ මෝචය යත්‍ර තිෂ්ඨසි සා පවිත්‍රභූමිඃ|
Then the Lord said to him – ‘Take your sandals off your feet, for the spot where you are standing is holy ground.
34 අහං මිසරදේශස්ථානාං නිජලෝකානාං දුර්ද්දශාං නිතාන්තම් අපශ්‍යං, තේෂාං කාතර‍්‍ය්‍යෝක්තිඤ්ච ශ්‍රුතවාන් තස්මාත් තාන් උද්ධර්ත්තුම් අවරුහ්‍යාගමම්; ඉදානීම් ආගච්ඡ මිසරදේශං ත්වාං ප්‍රේෂයාමි|
I have seen the oppression of my people who are in Egypt, and heard their groans, and I have come down to deliver them. Come now and I will send you into Egypt.’
35 කස්ත්වාං ශාස්තෘත්වවිචාරයිතෘත්වපදයෝ ර්නියුක්තවාන්, ඉති වාක්‍යමුක්ත්වා තෛ ර‍්‍යෝ මූසා අවඥාතස්තමේව ඊශ්වරඃ ස්තම්බමධ්‍යේ දර්ශනදාත්‍රා තේන දූතේන ශාස්තාරං මුක්තිදාතාරඤ්ච කෘත්වා ප්‍රේෂයාමාස|
This same Moses, whom they had disowned with the words – ‘Who made you a ruler and a judge?’ was the man whom God sent to be both a ruler and a deliverer, under the guidance of the angel that had appeared to him in the bush.
36 ස ච මිසරදේශේ සූඵ්නාම්නි සමුද්‍රේ ච පශ්චාත් චත්වාරිංශද්වත්සරාන් යාවත් මහාප්‍රාන්තරේ නානාප්‍රකාරාණ්‍යද්භුතානි කර්ම්මාණි ලක්‍ෂණානි ච දර්ශයිත්වා තාන් බහිඃ කෘත්වා සමානිනාය|
He it was who led them out, after he had shown wonders and signs in Egypt, in the Red Sea, and in the desert during forty years.
37 ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරෝ යුෂ්මාකං භ්‍රාතෘගණස්‍ය මධ්‍යේ මාදෘශම් ඒකං භවිෂ්‍යද්වක්තාරම් උත්පාදයිෂ්‍යති තස්‍ය කථායාං යූයං මනෝ නිධාස්‍යථ, යෝ ජන ඉස්‍රායේලඃ සන්තානේභ්‍ය ඒනාං කථාං කථයාමාස ස ඒෂ මූසාඃ|
This was the Moses who said to the people of Israel – ‘God will raise up for you, from among yourselves, a prophet, as he raised up me.’
38 මහාප්‍රාන්තරස්ථමණ්ඩලීමධ්‍යේ(අ)පි ස ඒව සීනයපර්ව්වතෝපරි තේන සාර්ද්ධං සංලාපිනෝ දූතස්‍ය චාස්මත්පිතෘගණස්‍ය මධ්‍යස්ථඃ සන් අස්මභ්‍යං දාතව්‍යනි ජීවනදායකානි වාක්‍යානි ලේභේ|
He, too, it was who was present at the assembly in the desert, with the angel who talked to him on Mount Sinai, and with our ancestors, and who received living truths to impart to you.
39 අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාස්තම් අමාන්‍යං කත්වා ස්වේභ්‍යෝ දූරීකෘත්‍ය මිසරදේශං පරාවෘත්‍ය ගන්තුං මනෝභිරභිලෂ්‍ය හාරෝණං ජගදුඃ,
Yet our ancestors refused him obedience; more than that, they rejected him, and in their hearts turned back to Egypt,
40 අස්මාකම් අග්‍රේ(අ)ග්‍රේ ගන්තුම් අස්මදර්ථං දේවගණං නිර්ම්මාහි යතෝ යෝ මූසා අස්මාන් මිසරදේශාද් බහිඃ කෘත්වානීතවාන් තස්‍ය කිං ජාතං තදස්මාභි ර්න ඥායතේ|
while they said to Aaron – ‘Make us Gods who will lead the way for us, since, as for this Moses who has brought us out of Egypt, we do not know what has become of him.’
41 තස්මින් සමයේ තේ ගෝවත්සාකෘතිං ප්‍රතිමාං නිර්ම්මාය තාමුද්දිශ්‍ය නෛවේද්‍යමුත්මෘජ්‍ය ස්වහස්තකෘතවස්තුනා ආනන්දිතවන්තඃ|
That was the time when they made the calf and offered sacrifice to their idol, and held festivities in honor of their own handiwork!
42 තස්මාද් ඊශ්වරස්තේෂාං ප්‍රති විමුඛඃ සන් ආකාශස්ථං ජ්‍යෝතිර්ගණං පූජයිතුං තේභ්‍යෝ(අ)නුමතිං දදෞ, යාදෘශං භවිෂ්‍යද්වාදිනාං ග්‍රන්ථේෂු ලිඛිතමාස්තේ, යථා, ඉස්‍රායේලීයවංශා රේ චත්වාරිංශත්සමාන් පුරා| මහති ප්‍රාන්තරේ සංස්ථා යූයන්තු යානි ච| බලිහෝමාදිකර්ම්මාණි කෘතවන්තස්තු තානි කිං| මාං සමුද්දිශ්‍ය යුෂ්මාභිඃ ප්‍රකෘතානීති නෛව ච|
So God turned from them and left them to the worship of the Starry Host, as is written in the book of the prophets – ‘Did you offer victims and sacrifices to me, house of Israel, all those forty years in the desert?
43 කින්තු වෝ මෝලකාඛ්‍යස්‍ය දේවස්‍ය දූෂ්‍යමේව ච| යුෂ්මාකං රිම්ඵනාඛ්‍යායා දේවතායාශ්ච තාරකා| ඒතයෝරුභයෝ ර්මූර්තී යුෂ්මාභිඃ පරිපූජිතේ| අතෝ යුෂ්මාංස්තු බාබේලඃ පාරං නේෂ්‍යාමි නිශ්චිතං|
You took with you the tent where Moloch is worshiped and the star of the god Rephan – the images which you had made to worship. Therefore I will exile you beyond Babylon.’
44 අපරඤ්ච යන්නිදර්ශනම් අපශ්‍යස්තදනුසාරේණ දූෂ්‍යං නිර්ම්මාහි යස්මින් ඊශ්වරෝ මූසාම් ඒතද්වාක්‍යං බභාෂේ තත් තස්‍ය නිරූපිතං සාක්‍ෂ්‍යස්වරූපං දූෂ්‍යම් අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂෛඃ සහ ප්‍රාන්තරේ තස්ථෞ|
Our ancestors had the tent where they worshiped God in the desert, constructed, just as he who spoke to Moses had directed him to make it, after the model which he had seen.
45 පශ්චාත් යිහෝශූයේන සහිතෛස්තේෂාං වංශජාතෛරස්මත්පූර්ව්වපුරුෂෛඃ ස්වේෂාං සම්මුඛාද් ඊශ්වරේණ දූරීකෘතානාම් අන්‍යදේශීයානාං දේශාධිකෘතිකාලේ සමානීතං තද් දූෂ්‍යං දායූදෝධිකාරං යාවත් තත්‍ර ස්ථාන ආසීත්|
This tent, which was handed down to them, was brought into this country by our ancestors who accompanied Joshua (at the conquest of the nations that God drove out before their advance), and remained here until the time of David.
46 ස දායූද් පරමේශ්වරස්‍යානුග්‍රහං ප්‍රාප්‍ය යාකූබ් ඊශ්වරාර්ථම් ඒකං දූෂ්‍යං නිර්ම්මාතුං වවාඤ්ඡ;
David found favor with God, and prayed that he might provide the God of Jacob with a place to reside.
47 කින්තු සුලේමාන් තදර්ථං මන්දිරම් ඒකං නිර්ම්මිතවාන්|
But it was Solomon who built a house for God.
48 තථාපි යඃ සර්ව්වෝපරිස්ථඃ ස කස්මිංශ්චිද් හස්තකෘතේ මන්දිරේ නිවසතීති නහි, භවිෂ්‍යද්වාදී කථාමේතාං කථයති, යථා,
Yet it is not in buildings made by hands that the Most High dwells. As the prophet says –
49 පරේශෝ වදති ස්වර්ගෝ රාජසිංහාසනං මම| මදීයං පාදපීඨඤ්ච පෘථිවී භවති ධ්‍රුවං| තර්හි යූයං කෘතේ මේ කිං ප්‍රනිර්ම්මාස්‍යථ මන්දිරං| විශ්‍රාමාය මදීයං වා ස්ථානං කිං විද්‍යතේ ත්විහ|
‘The heavens are a throne for me, and the earth a stool for my feet. What manner of house will you build me, asks the Lord, or what place is there where I may rest?
50 සර්ව්වාණ්‍යේතානි වස්තූනි කිං මේ හස්තකෘතානි න||
Was it not my hand that made all these things?’
51 හේ අනාඥාග්‍රාහකා අන්තඃකරණේ ශ්‍රවණේ චාපවිත්‍රලෝකාඃ යූයම් අනවරතං පවිත්‍රස්‍යාත්මනඃ ප්‍රාතිකූල්‍යම් ආචරථ, යුෂ්මාකං පූර්ව්වපුරුෂා යාදෘශා යූයමපි තාදෘශාඃ|
Stubborn people, heathen in heart and ears, you are for ever resisting the Holy Spirit; your ancestors did it, and you are doing it still.
52 යුෂ්මාකං පූර්ව්වපුරුෂාඃ කං භවිෂ්‍යද්වාදිනං නාතාඩයන්? යේ තස්‍ය ධාර්ම්මිකස්‍ය ජනස්‍යාගමනකථාං කථිතවන්තස්තාන් අඝ්නන් යූයම් අධූනා විශ්වාසඝාතිනෝ භූත්වා තං ධාර්ම්මිකං ජනම් අහත|
Which of the prophets escaped persecution at their hands? They killed those who foretold the coming of the righteous one; of whom you, in your turn, have now become the betrayers and murderers –
53 යූයං ස්වර්ගීයදූතගණේන ව්‍යවස්ථාං ප්‍රාප්‍යාපි තාං නාචරථ|
you who received the Law as transmitted by angels and yet failed to keep it.”
54 ඉමාං කථාං ශ්‍රුත්වා තේ මනඃසු බිද්ධාඃ සන්තස්තං ප්‍රති දන්තඝර්ෂණම් අකුර්ව්වන්|
As they listened to this, the Council grew frantic with rage, and gnashed their teeth at Stephen.
55 කින්තු ස්තිඵානඃ පවිත්‍රේණාත්මනා පූර්ණෝ භූත්වා ගගණං ප්‍රති ස්ථිරදෘෂ්ටිං කෘත්වා ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණේ දණ්ඩායමානං යීශුඤ්ච විලෝක්‍ය කථිතවාන්;
He, filled as he was with the Holy Spirit, fixed his eyes intently on the heavens, and saw the glory of God and Jesus standing at God’s right hand.
56 පශ්‍ය, මේඝද්වාරං මුක්තම් ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණේ ස්ථිතං මානවසුතඤ්ච පශ්‍යාමි|
“Look,” he exclaimed, “I see heaven open and the Son of Man standing at God’s right hand!”
57 තදා තේ ප්‍රෝච්චෛඃ ශබ්දං කෘත්වා කර්ණේෂ්වඞ්ගුලී ර්නිධාය ඒකචිත්තීභූය තම් ආක්‍රමන්|
At this, with a loud shout, they stopped their ears and all rushed on him, forced him outside the city,
58 පශ්චාත් තං නගරාද් බහිඃ කෘත්වා ප්‍රස්තරෛරාඝ්නන් සාක්‍ෂිණෝ ලාකාඃ ශෞලනාම්නෝ යූනශ්චරණසන්නිධෞ නිජවස්ත්‍රාණි ස්ථාපිතවන්තඃ|
and began to stone him, the witnesses laying their clothes at the feet of a young man named Saul.
59 අනන්තරං හේ ප්‍රභෝ යීශේ මදීයමාත්මානං ගෘහාණ ස්තිඵානස්‍යේති ප්‍රාර්ථනවාක්‍යවදනසමයේ තේ තං ප්‍රස්තරෛරාඝ්නන්|
And they stoned Stephen, while he cried to the Lord, “Lord Jesus! Receive my spirit!”
60 තස්මාත් ස ජානුනී පාතයිත්වා ප්‍රෝච්චෛඃ ශබ්දං කෘත්වා, හේ ප්‍රභේ පාපමේතද් ඒතේෂු මා ස්ථාපය, ඉත්‍යුක්ත්වා මහානිද්‍රාං ප්‍රාප්නෝත්|
Falling on his knees, he called out loudly, “Lord! Do not charge them with this sin;” and with these words he fell asleep.
