< ਰੋਮਿਣਃ 9 >

1 ਅਹੰ ਕਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਕਲ੍ਪਿਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਾਮਿ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸਤ੍ਯਮੇਵ ਬ੍ਰਵੀਮਿ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਮਦੀਯੰ ਮਨ ਏਤਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
ക്രിസ്തുവിന്റെ അനുഗാമിയായ ഞാൻ വ്യാജമല്ല, സത്യമാണു സംസാരിക്കുന്നത്; എന്റെ മനസ്സാക്ഷിയും പരിശുദ്ധാത്മാവും എനിക്കു സാക്ഷിയാണ്.
2 ਮਮਾਨ੍ਤਰਤਿਸ਼ਯਦੁਃਖੰ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਖੇਦਸ਼੍ਚ
എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ വലിയ സങ്കടവും തീരാത്ത വേദനയുമുണ്ട് എന്നതു സത്യം.
3 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਸ੍ਵਜਾਤੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਨਿਮਿੱਤਾਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾੱਛਾਪਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਐੱਛਮ੍|
ഞാൻ സ്വയം ശാപഗ്രസ്തനായിത്തീർന്ന് ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള ബന്ധത്തിൽനിന്ന് എന്നേക്കുമായി മാറ്റപ്പെടുന്നതിലൂടെ എന്റെ സഹോദരങ്ങളും സ്വന്തം വംശജരുമായ ഇസ്രായേൽജനത്തിനു പ്രയോജനം ഉണ്ടാകുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അതിനും സന്നദ്ധനാണ്.
4 ਯਤਸ੍ਤ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਅਪਿ ਚ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵੰ ਤੇਜੋ ਨਿਯਮੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਦਾਨੰ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਭਜਨੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਃ ਪਿਤ੍ਰੁʼਪੁਰੁਸ਼਼ਗਣਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ|
ഇസ്രായേല്യരായ അവർ ദൈവത്തിന്റെ പുത്രരായി ദത്തെടുക്കപ്പെട്ടവരാണ്; ദൈവികതേജസ്സ് അവർക്കു സ്വന്തം; അവരോടാണ് ദൈവം ഉടമ്പടികൾ ചെയ്തത്, അവർക്കാണ് ന്യായപ്രമാണം നൽകിത്; ദൈവാലയത്തിലെ ആരാധനയ്ക്കുള്ള പദവിയും വാഗ്ദാനങ്ങളും ദൈവം അവർക്കാണു നൽകിയത്.
5 ਤਤ੍ ਕੇਵਲੰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸਮ੍ਬਨ੍ਧੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵੰਸ਼ਸਮ੍ਭਵਃ| (aiōn g165)
ആദരണീയരായ ഗോത്രപിതാക്കന്മാരാണ് അവരുടെ പൂർവികർ. ക്രിസ്തു മനുഷ്യനായി ജന്മമെടുത്തതും അവരിൽനിന്നുതന്നെ. അവിടന്ന് സർവാധിപതിയായ ദൈവവും എന്നേക്കും വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവനും! ആമേൻ. (aiōn g165)
6 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਿਫਲੰ ਜਾਤਮ੍ ਇਤਿ ਨਹਿ ਯਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ੇ ਯੇ ਜਾਤਾਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਸ੍ਤੁਤ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ|
ദൈവത്തിന്റെ വചനം പാഴായിപ്പോയെന്നല്ല. ഇസ്രായേല്യവംശത്തിൽ ജനിച്ചവരെല്ലാം യഥാർഥ ഇസ്രായേല്യർ ആകുന്നില്ല.
7 ਅਪਰਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ੇ ਜਾਤਾ ਅਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਇਸ੍ਹਾਕੋ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤਵ ਵੰਸ਼ੋ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
അബ്രാഹാമിന്റെ കുലത്തിൽ ജനിച്ചു എന്ന കാരണത്താൽ അവരെല്ലാവരും അബ്രാഹാമിന്റെ മക്കൾ ആകുന്നുമില്ല. പിന്നെയോ, “യിസ്ഹാക്കിൽനിന്നു ജനിക്കുന്നവൻ നിന്റെ സന്തതി എന്നു വിളിക്കപ്പെടും” എന്നാണ് തിരുവെഴുത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.
8 ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸੰਸਰ੍ਗਾਤ੍ ਜਾਤਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯਾਵਨ੍ਤਸ੍ਤਾਵਨ੍ਤ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰਵਣਾਦ੍ ਯੇ ਜਾਯਨ੍ਤੇ ਤਏਵੇਸ਼੍ਵਰਵੰਸ਼ੋ ਗਣ੍ਯਤੇ|
അതായത്, അബ്രാഹാമിൽനിന്ന് ശാരീരികമായി ജനിച്ച മക്കളല്ല ദൈവത്തിന്റെമക്കൾ. പിന്നെയോ, വാഗ്ദാനപ്രകാരം ജനിച്ചവരാണ് അബ്രാഹാമിന്റെ സന്തതികൾ എന്നു കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്.
9 ਯਤਸ੍ਤਤ੍ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੇ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯਮੇਤਤ੍, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇ ਸਮਯੇ (ਅ)ਹੰ ਪੁਨਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਾਰਾਯਾਃ ਪੁਤ੍ਰ ਏਕੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
വാഗ്ദാനവചസ്സ് ഇപ്രകാരമാണ് നൽകപ്പെട്ടത്: “നിശ്ചിതസമയത്തു ഞാൻ മടങ്ങിവരും; അപ്പോൾ സാറയ്ക്ക് ഒരു മകൻ ഉണ്ടായിരിക്കും.”
10 ਅਪਰਮਪਿ ਵਦਾਮਿ ਸ੍ਵਮਨੋ(ਅ)ਭਿਲਾਸ਼਼ਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯੰਨਿਰੂਪਿਤੰ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਤੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਹ੍ਵਯਿਤੁ ਰ੍ਜਾਤਮੇਤਦ੍ ਯਥਾ ਸਿੱਧ੍ਯਤਿ
ഈ മകനാണ് നമ്മുടെ പിതാവായ യിസ്ഹാക്ക്. അദ്ദേഹത്തിൽനിന്ന് റിബേക്ക ഗർഭവതിയായി.
11 ਤਦਰ੍ਥੰ ਰਿਬ੍ਕਾਨਾਮਿਕਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾ ਜਨੈਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਇਸ੍ਹਾਕਃ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਦ੍ ਗਰ੍ਭੇ ਧ੍ਰੁʼਤੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਯੋਃ ਪ੍ਰਸਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਕਿਞ੍ਚ ਤਯੋਃ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭਕਰ੍ੰਮਣਃ ਕਰਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ
അവൾക്ക് ഇരട്ട ശിശുക്കൾ ജനിക്കുന്നതിനും അവർ ഗുണമോ ദോഷമോ പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനും മുമ്പുതന്നെ, “മൂത്തവൻ ഇളയവനെ സേവിക്കും” എന്നു ദൈവം റിബേക്കയോട് അരുളിച്ചെയ്തു. ഈ ആഹ്വാനം നൽകുന്ന ദൈവം അവിടത്തെ ഹിതം നിറവേറ്റാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു. അതു പ്രവൃത്തികളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ല എന്നു പ്രകടമാക്കേണ്ടതിനാണ് ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്.
12 ਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀਦੰ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕਨਿਸ਼਼੍ਠੰ ਸੇਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ,
13 ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਤਥਾਪ੍ਯੇਸ਼਼ਾਵਿ ਨ ਪ੍ਰੀਤ੍ਵਾ ਯਾਕੂਬਿ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ|
“യാക്കോബിനെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചു. എന്നാൽ ഏശാവിനെ ഞാൻ വെറുത്തു” എന്ന് എഴുതിയിരിക്കുന്നല്ലോ.
14 ਤਰ੍ਹਿ ਵਯੰ ਕਿੰ ਬ੍ਰੂਮਃ? ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕਿਮ੍ ਅਨ੍ਯਾਯਕਾਰੀ? ਤਥਾ ਨ ਭਵਤੁ|
അപ്പോൾ നാം എന്തുപറയും? ദൈവം അനീതിയുള്ളവൻ എന്നാണോ? ഒരിക്കലുമല്ല!
15 ਯਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਮੂਸਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍; ਅਹੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਚਿਕੀਰ੍ਸ਼਼ਾਮਿ ਤਮੇਵਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮਿ, ਯਞ੍ਚ ਦਯਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਿ ਤਮੇਵ ਦਯੇ|
“കൃപ ചെയ്യാൻ എനിക്കു മനസ്സുള്ളവരോടു ഞാൻ കൃപ ചെയ്യും. കരുണകാണിക്കാൻ എനിക്കു മനസ്സുള്ളവരോടു ഞാൻ കരുണകാണിക്കും,” എന്നു ദൈവം മോശയോടും അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.
16 ਅਤਏਵੇੱਛਤਾ ਯਤਮਾਨੇਨ ਵਾ ਮਾਨਵੇਨ ਤੰਨ ਸਾਧ੍ਯਤੇ ਦਯਾਕਾਰਿਣੇਸ਼੍ਵਰੇਣੈਵ ਸਾਧ੍ਯਤੇ|
ഇങ്ങനെ, മനുഷ്യന്റെ ആഗ്രഹമോ കഠിനാധ്വാനമോ അല്ല, ദൈവത്തിന്റെ കാരുണ്യമാണ് എല്ലാറ്റിനും അടിസ്ഥാനം.
17 ਫਿਰੌਣਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਲਿਖਤਿ, ਅਹੰ ਤ੍ਵੱਦ੍ਵਾਰਾ ਮਤ੍ਪਰਾਕ੍ਰਮੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਨਿਜਨਾਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਞ੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
“എന്റെ ശക്തി നിന്നിലൂടെ പ്രദർശിപ്പിക്കുകയും എന്റെ നാമം ഭൂമിയിലെല്ലായിടത്തും ഘോഷിക്കപ്പെടുകയും വേണം എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തിനായിത്തന്നെ ഞാൻ നിന്നെ ഉയർത്തിയിരിക്കുന്നു,” എന്ന് ഫറവോനോട് അരുളിച്ചെയ്യുന്നതു തിരുവെഴുത്തിൽ കാണുന്നു.
18 ਅਤਃ ਸ ਯਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ ਤਮੇਵਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਯਞ੍ਚ ਨਿਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ ਤੰ ਨਿਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
ഇങ്ങനെ, ദൈവം തന്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ഒരുവനോടു കരുണ കാണിക്കുന്നു; മറ്റൊരുവനെ കഠിനഹൃദയനാക്കുന്നു.
19 ਯਦਿ ਵਦਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਦੋਸ਼਼ੰ ਕੁਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ? ਤਦੀਯੇੱਛਾਯਾਃ ਪ੍ਰਤਿਬਨ੍ਧਕਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੱਤੰ ਕਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ?
അപ്പോൾ, “നമ്മെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ ദൈവത്തിനെങ്ങനെ കഴിയും? കാരണം, ദൈവത്തിന്റെ തിരുഹിതത്തോട് എതിർക്കാൻ ആർക്കാണു സാധിക്കുക?” എന്നു നിങ്ങൾ എന്നോടു ചോദിച്ചേക്കാം.
20 ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਪਕ੍ਸ਼਼ ਮਰ੍ਤ੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾਂ ਕੁਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍? ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟ੍ਰੇ ਕਿੰ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
അല്ലയോ മനുഷ്യാ, “ദൈവത്തോട് എതിർവാദം പറയാൻ നീ ആരാണ്?” സ്രഷ്ടാവിനോട്, “‘നീ എന്നെ ഇങ്ങനെ സൃഷ്ടിച്ചത് എന്തിനാണ്?’ എന്നു സൃഷ്ടിക്കു ചോദിക്കാൻ കഴിയുമോ?”
21 ਏਕਸ੍ਮਾਨ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਪਿਣ੍ਡਾਦ੍ ਉਤ੍ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਪਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਦ੍ਵਿਵਿਧੌ ਕਲਸ਼ੌ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਕਿੰ ਕੁਲਾਲਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਨਾਸ੍ਤਿ?
ഒരേ കളിമണ്ണുപയോഗിച്ച് ചില പാത്രങ്ങൾ ശ്രേഷ്ഠമായ ഉപയോഗത്തിനും മറ്റുചിലതു സാധാരണ ഉപയോഗത്തിനുംവേണ്ടി ഉണ്ടാക്കാൻ കുശവന് അധികാരമില്ലേ?
22 ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕੋਪੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਨਿਜਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁਞ੍ਚੇੱਛਨ੍ ਯਦਿ ਵਿਨਾਸ਼ਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਕ੍ਰੋਧਭਾਜਨਾਨਿ ਪ੍ਰਤਿ ਬਹੁਕਾਲੰ ਦੀਰ੍ਘਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਯਤਿ;
ദൈവം തന്റെ കോപം പ്രദർശിപ്പിക്കാനും ശക്തി വെളിപ്പെടുത്താനുമുള്ള ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ, നാശത്തിനുമാത്രമായി ഒരുക്കപ്പെട്ടിരുന്ന കോപപാത്രങ്ങളായവരെ ദീർഘക്ഷമയോടെ സഹിച്ചു;
23 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਭਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਨ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਜਵਿਭਵਸ੍ਯ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਕੇਵਲਯਿਹੂਦਿਨਾਂ ਨਹਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਮਪਿ ਮਧ੍ਯਾਦ੍
ഇങ്ങനെ തേജസ്സു പ്രാപിക്കാനായി ദൈവം മുൻകൂട്ടി ഒരുക്കിയ കരുണാപാത്രങ്ങളാണു നാം. അവിടത്തെ മഹത്ത്വസമ്പന്നത വെളിപ്പെടുത്താൻവേണ്ടി ദൈവം നമ്മിൽ ഇപ്രകാരം പ്രവർത്തിച്ചു എന്നതിൽ നമുക്ക് എന്താണ് പറയാൻ കഴിയുക?
24 ਅਸ੍ਮਾਨਿਵ ਤਾਨ੍ਯਾਹ੍ਵਯਤਿ ਤਤ੍ਰ ਤਵ ਕਿੰ?
യെഹൂദരിൽനിന്നുമാത്രമല്ല, യെഹൂദേതരരിൽനിന്നും വിളിക്കപ്പെട്ടവരായ നാം എല്ലാവരും ആ കരുണാപാത്രങ്ങളാണ്.
25 ਹੋਸ਼ੇਯਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਯੋ ਲੋਕੋ ਮਮ ਨਾਸੀਤ੍ ਤੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਮਦੀਯਕੰ| ਯਾ ਜਾਤਿ ਰ੍ਮੇ(ਅ)ਪ੍ਰਿਯਾ ਚਾਸੀਤ੍ ਤਾਂ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਿਯਾਂ|
ഹോശേയയുടെ പുസ്തകത്തിൽ ദൈവം ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: “എന്റെ ജനം അല്ലാത്തവരെ ‘എന്റെ ജനം,’ എന്നും ‘എന്റെ പ്രിയ’ അല്ലാത്തവളെ ‘എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ,’ എന്നും ഞാൻ വിളിക്കും.”
26 ਯੂਯੰ ਮਦੀਯਲੋਕਾ ਨ ਯਤ੍ਰੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮੌਚ੍ਯਤ| ਅਮਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਤ੍ਰ ਤੇ|
വീണ്ടും, “‘നിങ്ങൾ എന്റെ ജനമല്ല,’ എന്ന് അവരോട് അരുളിച്ചെയ്ത എല്ലായിടത്തും, അവർ ‘ജീവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെമക്കൾ’ എന്നു വിളിക്കപ്പെടും”
27 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ(ਅ)ਪਿ ਵਾਚਮੇਤਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਯਾ ਸੰਖ੍ਯਾ ਸਾ ਤੁ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ| ਸਮੁਦ੍ਰਸਿਕਤਾਸੰਖ੍ਯਾਸਮਾਨਾ ਯਦਿ ਜਾਯਤੇ| ਤਥਾਪਿ ਕੇਵਲੰ ਲੋਕੈਰਲ੍ਪੈਸ੍ਤ੍ਰਾਣੰ ਵ੍ਰਜਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
യെശയ്യാവ് ഇസ്രായേല്യരെക്കുറിച്ചു വിളിച്ചുപറയുന്നു: “ഇസ്രായേല്യർ കടൽപ്പുറത്തെ മണൽത്തരിപോലെ അസംഖ്യമെങ്കിലും, അവരിൽ ഒരു ശേഷിപ്പുമാത്രമേ രക്ഷിക്കപ്പെടുകയുള്ളൂ.
28 ਯਤੋ ਨ੍ਯਾਯੇਨ ਸ੍ਵੰ ਕਰ੍ੰਮ ਪਰੇਸ਼ਃ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਦੇਸ਼ੇ ਸਏਵ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾੰਨਿਜੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
കർത്താവ് അതിവേഗത്തിലും കൃതകൃത്യതയോടും ഭൂമിയിൽ ന്യായവിധി നിർവഹിക്കും.”
29 ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ(ਅ)ਪਰਮਪਿ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਸੈਨ੍ਯਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਪਰੇਸ਼ੇਨ ਚੇਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿੰਨੋਦਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤ| ਤਦਾ ਵਯੰ ਸਿਦੋਮੇਵਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਵਿਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ| ਯਦ੍ਵਾ ਵਯਮ੍ ਅਮੋਰਾਯਾ ਅਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਤੁਲ੍ਯਤਾਂ|
“സൈന്യങ്ങളുടെ കർത്താവ് നമ്മുടെ തലമുറയിൽ ചിലരെയെങ്കിലും ശേഷിപ്പിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കിൽ, നാം സൊദോം നഗരംപോലെയും ഗൊമോറാ പട്ടണംപോലെയും നശിപ്പിക്കപ്പെടുമായിരുന്നു,” എന്ന് യെശയ്യാവ് മുൻകൂട്ടിത്തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ!
30 ਤਰ੍ਹਿ ਵਯੰ ਕਿੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਇਤਰਦੇਸ਼ੀਯਾ ਲੋਕਾ ਅਪਿ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਯਤਮਾਨਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪੁਣ੍ਯਮ੍ ਅਲਭਨ੍ਤ;
ഇതെല്ലാം എന്താണ് അർഥമാക്കുന്നത്? യഥാർഥത്തിൽ ദൈവികനീതി അന്വേഷിക്കാതിരുന്നവരായ ഇസ്രായേല്യേതരർക്കാണ് ആ നീതി ലഭിച്ചത്. അതു വിശ്വാസത്താലുള്ള നീതിതന്നെ.
31 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਯਤਮਾਨਾਸ੍ਤਨ੍ ਨਾਲਭਨ੍ਤ|
എന്നാൽ, ന്യായപ്രമാണത്തിലൂടെ നീതി ലഭിക്കാൻ പരിശ്രമിച്ചവരായ ഇസ്രായേല്യർക്കാകട്ടെ, അതു ലഭിച്ചതുമില്ല.
32 ਤਸ੍ਯ ਕਿੰ ਕਾਰਣੰ? ਤੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਃ ਕ੍ਰਿਯਯਾ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਖਲਨਜਨਕੇ ਪਾਸ਼਼ਾਣੇ ਪਾਦਸ੍ਖਲਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
എന്തുകൊണ്ടാണ് അവർക്കതു ലഭിക്കാതിരുന്നത്? വിശ്വാസത്തിലൂടെയല്ല, പ്രവൃത്തികളാൽ സാധിക്കുമെന്നു വിചാരിച്ച് നീതിയെ അന്വേഷിച്ചതുകൊണ്ടാണ് അവർ ഇടർച്ചക്കല്ലിൽ തട്ടിവീണത്.
33 ਲਿਖਿਤੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਪਸ਼੍ਯ ਪਾਦਸ੍ਖਲਾਰ੍ਥੰ ਹਿ ਸੀਯੋਨਿ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਨ੍ਤਥਾ| ਬਾਧਾਕਾਰਞ੍ਚ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਪਰਿਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨਹਮ੍| ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ ਜਨੋ ਨ ਤ੍ਰਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
“ഇതാ, ഞാൻ സീയോനിൽ, കാലിടറിക്കുന്ന കല്ലും നിലംപരിചാക്കുന്ന പാറയും വെക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന ആരും ഒരിക്കലും ലജ്ജിതരാകുകയില്ല,” എന്ന് എഴുതിയിട്ടുണ്ടല്ലോ.

< ਰੋਮਿਣਃ 9 >