ਰੋਮਿਣਃ 9
1 ਅਹੰ ਕਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਕਲ੍ਪਿਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਾਮਿ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸਤ੍ਯਮੇਵ ਬ੍ਰਵੀਮਿ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਮਦੀਯੰ ਮਨ ਏਤਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
I saye the trueth in Christ and lye not in that wherof my conscience beareth me witnes in the holy gost
2 ਮਮਾਨ੍ਤਰਤਿਸ਼ਯਦੁਃਖੰ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਖੇਦਸ਼੍ਚ
that I have gret hevynes and continuall sorowe in my hert.
3 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਸ੍ਵਜਾਤੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਨਿਮਿੱਤਾਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾੱਛਾਪਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਐੱਛਮ੍|
For I have wysshed my selfe to be cursed from Christ for my brethren and my kynsmen as pertayninge to the flesshe
4 ਯਤਸ੍ਤ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਅਪਿ ਚ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵੰ ਤੇਜੋ ਨਿਯਮੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਦਾਨੰ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਭਜਨੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਃ ਪਿਤ੍ਰੁʼਪੁਰੁਸ਼਼ਗਣਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ|
which are the Israelites. To whom pertayneth the adopcion and the glorie and the covenauntes and the law that was geven and the service of God and the promyses:
5 ਤਤ੍ ਕੇਵਲੰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸਮ੍ਬਨ੍ਧੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵੰਸ਼ਸਮ੍ਭਵਃ| (aiōn g165)
whose also are the fathers and they of whome (as concernynge the flesshe) Christ came which is God over all thinges blessed for ever Amen. (aiōn g165)
6 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਿਫਲੰ ਜਾਤਮ੍ ਇਤਿ ਨਹਿ ਯਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ੇ ਯੇ ਜਾਤਾਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਸ੍ਤੁਤ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ|
I speake not these thinges as though the wordes of god had take none effecte. For they are not all Israelites which came of Israel:
7 ਅਪਰਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ੇ ਜਾਤਾ ਅਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਇਸ੍ਹਾਕੋ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤਵ ਵੰਸ਼ੋ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
nether are they all chyldren strayght waye because they are the seed of Abraham. But in Isaac shall thy seede be called:
8 ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸੰਸਰ੍ਗਾਤ੍ ਜਾਤਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯਾਵਨ੍ਤਸ੍ਤਾਵਨ੍ਤ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰਵਣਾਦ੍ ਯੇ ਜਾਯਨ੍ਤੇ ਤਏਵੇਸ਼੍ਵਰਵੰਸ਼ੋ ਗਣ੍ਯਤੇ|
that is to saye they which are the chyldren of the flesshe are not the chyldren of god. But the chyldren of promes are counted the seede.
9 ਯਤਸ੍ਤਤ੍ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੇ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯਮੇਤਤ੍, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇ ਸਮਯੇ (ਅ)ਹੰ ਪੁਨਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਾਰਾਯਾਃ ਪੁਤ੍ਰ ਏਕੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
For this is a worde of promes aboute this tyme will I come and Sara shall have a sonne.
10 ਅਪਰਮਪਿ ਵਦਾਮਿ ਸ੍ਵਮਨੋ(ਅ)ਭਿਲਾਸ਼਼ਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯੰਨਿਰੂਪਿਤੰ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਤੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਹ੍ਵਯਿਤੁ ਰ੍ਜਾਤਮੇਤਦ੍ ਯਥਾ ਸਿੱਧ੍ਯਤਿ
Nether was it so wt her only: but also when Rebecca was with chylde by one I meane by oure father Isaac
11 ਤਦਰ੍ਥੰ ਰਿਬ੍ਕਾਨਾਮਿਕਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾ ਜਨੈਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਇਸ੍ਹਾਕਃ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਦ੍ ਗਰ੍ਭੇ ਧ੍ਰੁʼਤੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਯੋਃ ਪ੍ਰਸਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਕਿਞ੍ਚ ਤਯੋਃ ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭਕਰ੍ੰਮਣਃ ਕਰਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ
yeer the chyldren were borne when they had nether done good nether bad: that the purpose of God which is by election myght stonde
12 ਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀਦੰ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕਨਿਸ਼਼੍ਠੰ ਸੇਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ,
it was sayde vnto her not by the reason of workes but by grace of ye caller: the elder shall serve the yonger.
13 ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਤਥਾਪ੍ਯੇਸ਼਼ਾਵਿ ਨ ਪ੍ਰੀਤ੍ਵਾ ਯਾਕੂਬਿ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ|
As it is written: Iacob he loved but Esau he hated.
14 ਤਰ੍ਹਿ ਵਯੰ ਕਿੰ ਬ੍ਰੂਮਃ? ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕਿਮ੍ ਅਨ੍ਯਾਯਕਾਰੀ? ਤਥਾ ਨ ਭਵਤੁ|
What shall we saye then? is there eny vnrightewesses with God? God forbyd.
15 ਯਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਮੂਸਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍; ਅਹੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਚਿਕੀਰ੍ਸ਼਼ਾਮਿ ਤਮੇਵਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮਿ, ਯਞ੍ਚ ਦਯਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਿ ਤਮੇਵ ਦਯੇ|
For he sayth to Moses: I will shewe mercye to who I shewe mercy: and will have compassion on whom I have copassion.
16 ਅਤਏਵੇੱਛਤਾ ਯਤਮਾਨੇਨ ਵਾ ਮਾਨਵੇਨ ਤੰਨ ਸਾਧ੍ਯਤੇ ਦਯਾਕਾਰਿਣੇਸ਼੍ਵਰੇਣੈਵ ਸਾਧ੍ਯਤੇ|
So lieth it not then in a mans will or cunnynge but in ye mercye of god.
17 ਫਿਰੌਣਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਲਿਖਤਿ, ਅਹੰ ਤ੍ਵੱਦ੍ਵਾਰਾ ਮਤ੍ਪਰਾਕ੍ਰਮੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਨਿਜਨਾਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਞ੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
For the scripture sayth vnto Pharao: Even for this same purpose have I stered ye vp to shewe my power on ye and that my name myght be declared thorow out all the worlde.
18 ਅਤਃ ਸ ਯਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ ਤਮੇਵਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਯਞ੍ਚ ਨਿਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ ਤੰ ਨਿਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
So hath he mercye on whom he will and whom he will he maketh hearde herted.
19 ਯਦਿ ਵਦਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਦੋਸ਼਼ੰ ਕੁਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ? ਤਦੀਯੇੱਛਾਯਾਃ ਪ੍ਰਤਿਬਨ੍ਧਕਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੱਤੰ ਕਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ?
Thou wilt saye then vnto me: why then blameth he vs yet? For who can resist his will?
20 ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਪਕ੍ਸ਼਼ ਮਰ੍ਤ੍ਯ ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਾਂ ਕੁਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍? ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟ੍ਰੇ ਕਿੰ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
But o man what arte thou which disputest with God? Shall the worke saye to the workeman: why hast thou made me on this fassion?
21 ਏਕਸ੍ਮਾਨ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਪਿਣ੍ਡਾਦ੍ ਉਤ੍ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਪਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਦ੍ਵਿਵਿਧੌ ਕਲਸ਼ੌ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਕਿੰ ਕੁਲਾਲਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਨਾਸ੍ਤਿ?
Hath not the potter power over the claye even of the same lompe to make one vessell vnto honoure and a nother vnto dishonoure?
22 ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਕੋਪੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਨਿਜਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁਞ੍ਚੇੱਛਨ੍ ਯਦਿ ਵਿਨਾਸ਼ਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਕ੍ਰੋਧਭਾਜਨਾਨਿ ਪ੍ਰਤਿ ਬਹੁਕਾਲੰ ਦੀਰ੍ਘਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਯਤਿ;
Even so God willynge to shewe his wrath and to make his power knowen suffered with longe pacience the vessels of wrath ordeyned to damnacion
23 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਭਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਨ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਜਵਿਭਵਸ੍ਯ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਕੇਵਲਯਿਹੂਦਿਨਾਂ ਨਹਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਮਪਿ ਮਧ੍ਯਾਦ੍
that he myght declare ye ryches of his glory on the vessels of mercye which he had prepayred vnto glorie:
24 ਅਸ੍ਮਾਨਿਵ ਤਾਨ੍ਯਾਹ੍ਵਯਤਿ ਤਤ੍ਰ ਤਵ ਕਿੰ?
that is to saye vs which he called not of the Iewes only but also of ye gentyls.
25 ਹੋਸ਼ੇਯਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਯੋ ਲੋਕੋ ਮਮ ਨਾਸੀਤ੍ ਤੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਮਦੀਯਕੰ| ਯਾ ਜਾਤਿ ਰ੍ਮੇ(ਅ)ਪ੍ਰਿਯਾ ਚਾਸੀਤ੍ ਤਾਂ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਿਯਾਂ|
As he sayth in Osee: I will call them my people which were not my people: and her beloved which was not beloved.
26 ਯੂਯੰ ਮਦੀਯਲੋਕਾ ਨ ਯਤ੍ਰੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮੌਚ੍ਯਤ| ਅਮਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਤਿ ਖ੍ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਤ੍ਰ ਤੇ|
And it shall come to passe in the place where it was sayd vnto them ye are not my people: that there shalbe called the chyldren of the lyvynge God.
27 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ(ਅ)ਪਿ ਵਾਚਮੇਤਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਯਾ ਸੰਖ੍ਯਾ ਸਾ ਤੁ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ| ਸਮੁਦ੍ਰਸਿਕਤਾਸੰਖ੍ਯਾਸਮਾਨਾ ਯਦਿ ਜਾਯਤੇ| ਤਥਾਪਿ ਕੇਵਲੰ ਲੋਕੈਰਲ੍ਪੈਸ੍ਤ੍ਰਾਣੰ ਵ੍ਰਜਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
But Esaias cryeth concernynge Israel though the nomber of the chyldren of Israel be as the sonde of the see yet shall a remnaut be saved.
28 ਯਤੋ ਨ੍ਯਾਯੇਨ ਸ੍ਵੰ ਕਰ੍ੰਮ ਪਰੇਸ਼ਃ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਦੇਸ਼ੇ ਸਏਵ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾੰਨਿਜੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
He finyssheth the worde verely and maketh it short in ryghtwesses. For a short worde will god make on erth.
29 ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ(ਅ)ਪਰਮਪਿ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਸੈਨ੍ਯਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਪਰੇਸ਼ੇਨ ਚੇਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿੰਨੋਦਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤ| ਤਦਾ ਵਯੰ ਸਿਦੋਮੇਵਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਵਿਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ| ਯਦ੍ਵਾ ਵਯਮ੍ ਅਮੋਰਾਯਾ ਅਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਤੁਲ੍ਯਤਾਂ|
And as Esaias sayd before: Except the Lorde of sabaoth had left us seede we had bene made as Zodoma and had bene lykened to Gomorra.
30 ਤਰ੍ਹਿ ਵਯੰ ਕਿੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਇਤਰਦੇਸ਼ੀਯਾ ਲੋਕਾ ਅਪਿ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਯਤਮਾਨਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪੁਣ੍ਯਮ੍ ਅਲਭਨ੍ਤ;
What shall we saye then? We saye that the gentyls which followed not rightewesnes have overtaken rightewesnes: I meane the rightewesnes which cometh of fayth.
31 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਯਤਮਾਨਾਸ੍ਤਨ੍ ਨਾਲਭਨ੍ਤ|
But Israel which folowed the lawe of rightewesnes coulde not attayne vnto ye lawe of rightewesnes.
32 ਤਸ੍ਯ ਕਿੰ ਕਾਰਣੰ? ਤੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਃ ਕ੍ਰਿਯਯਾ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਖਲਨਜਨਕੇ ਪਾਸ਼਼ਾਣੇ ਪਾਦਸ੍ਖਲਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
And wherfore? Because they sought it not by fath: but as it were by the workes of the lawe. For they have stombled at the stomblynge stone.
33 ਲਿਖਿਤੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਪਸ਼੍ਯ ਪਾਦਸ੍ਖਲਾਰ੍ਥੰ ਹਿ ਸੀਯੋਨਿ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਨ੍ਤਥਾ| ਬਾਧਾਕਾਰਞ੍ਚ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਪਰਿਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨਹਮ੍| ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ ਜਨੋ ਨ ਤ੍ਰਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
As it is written: Beholde I put in Syon a stomblynge stone and a rocke which shall make men faule. And none yt beleve on him shalbe a shamed.
