ਰੋਮਿਣਃ 8
1 ਯੇ ਜਨਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਿਤ੍ਯ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੰ ਨਾਚਰਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਿਕਮਾਚਰਨ੍ਤਿ ਤੇ(ਅ)ਧੁਨਾ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ|
Zoo is er dan nu geen veroordeeling voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet wandelen naar het vleesch, maar naar den geest.
2 ਜੀਵਨਦਾਯਕਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪਾਪਮਰਣਯੋ ਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਤੋ ਮਾਮਮੋਚਯਤ੍|
Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods.
3 ਯਸ੍ਮਾੱਛਾਰੀਰਸ੍ਯ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤ੍ਵਾਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਿਜਪੁਤ੍ਰੰ ਪਾਪਿਸ਼ਰੀਰਰੂਪੰ ਪਾਪਨਾਸ਼ਕਬਲਿਰੂਪਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰੇ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਣ੍ਡੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਸਾਧਿਤਵਾਨ੍|
Want hetgeen voor de wet onmogelijk was, omdat zij door het vleesch zwak was, heeft God gedaan door zijn Zoon te zenden in gelijkheid aan het vleesch der zonde, en dat voor de zonde; namelijk, Hij heeft de zonde in het vleesch veroordeeld,
4 ਤਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੰ ਨਾਚਰਿਤ੍ਵਾਸ੍ਮਾਭਿਰਾਤ੍ਮਿਕਮ੍ ਆਚਰਦ੍ਭਿਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਨਿਰ੍ੱਦਿਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਪੁਣ੍ਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਾਧ੍ਯਨ੍ਤੇ|
opdat de eisch der wet zou vervuld worden in ons die niet wandelen naar het vleesch maar naar den geest.
5 ਯੇ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣਸ੍ਤੇ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਨ੍ ਵਿਸ਼਼ਯਾਨ੍ ਭਾਵਯਨ੍ਤਿ ਯੇ ਚਾਤ੍ਮਿਕਾਚਾਰਿਣਸ੍ਤੇ ਆਤ੍ਮਨੋ ਵਿਸ਼਼ਯਾਨ੍ ਭਾਵਯਨ੍ਤਿ|
Want die naar het vleesch zijn bedenken de dingen des vleesches, maar die naar den geest zijn de dingen des geestes.
6 ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਭਾਵਸ੍ਯ ਫਲੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ ਕਿਞ੍ਚਾਤ੍ਮਿਕਭਾਵਸ੍ਯ ਫਲੇ ਜੀਵਨੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ|
Want het bedenken des vleesches is de dood, maar het bedenken des geestes is leven en vrede,
7 ਯਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਭਾਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਃ ਸ਼ਤ੍ਰੁਤਾਭਾਵ ਏਵ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਧੀਨੋ ਨ ਭਵਤਿ ਭਵਿਤੁਞ੍ਚ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
omdat het bedenken des vleesches vijandschap is tegen God, want aan Gods wet onderwerpt het zich niet; ja, het kan ook niet;
8 ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਸ਼਼ੁ ਤੋਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|
en zij die in het vleesch zijn, kunnen Gode niet behagen.
9 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਵਸਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਨ ਸਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਭਵਥਃ| ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਤੁ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਸ ਤਤ੍ਸਮ੍ਭਵੋ ਨਹਿ|
Doch gijlieden zijt niet in het vleesch maar in den geest, indien namelijk de Geest Gods in ulieden woont. Maar als iemand den Geest van Christus niet heeft, die is de zijne niet.
10 ਯਦਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧਿਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪਾਪਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸ਼ਰੀਰੰ ਮ੍ਰੁʼਤੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਣ੍ਯਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਜੀਵਤਿ|
Maar als Christus in ulieden is, dan is wel het lichaam dood vanwege de zonde, maar de geest is leven vanwege de rechtvaardigheid.
11 ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯੇਨੋੱਥਾਪਿਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਸਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ ਉੱਥਾਪਯਿਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯਵਾਸਿਨਾ ਸ੍ਵਕੀਯਾਤ੍ਮਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹਾਨਪਿ ਪੁਨ ਰ੍ਜੀਵਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
En indien de Geest in ulieden woont van Hem die Jezus uit de dooden verwekt heeft, dan zal Hij die Christus Jezus uit de dooden verwekt heeft ook uw sterfelijke lichamen levend maken door zijn in u wonenden Geest.
12 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਵਯਮਧਮਰ੍ਣਾ ਨ ਭਵਾਮੋ(ਅ)ਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ|
Zoo dan, broeders! wij zijn niet schuldig aan het vleesch om naar het vleesch te leven;
13 ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਸ਼ਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਭਵੇਤ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਰ੍ੱਤਵ੍ਯਮੇਵ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਾ ਯਦਿ ਸ਼ਰੀਰਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਘਾਤਯੇਤ ਤਰ੍ਹਿ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
want als gij naar het vleesch leeft dan moet gij sterven, maar als gij door den geest de werkingen des lichaams doodt, dan zult gij leven;
14 ਯਤੋ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਭਵਨ੍ਤਿ|
want zoovelen als door den Geest van God geleid worden, die zijn zonen Gods.
15 ਯੂਯੰ ਪੁਨਰਪਿ ਭਯਜਨਕੰ ਦਾਸ੍ਯਭਾਵੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਭਾਵੇਨੇਸ਼੍ਵਰੰ ਪਿਤਃ ਪਿਤਰਿਤਿ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਸਮ੍ਬੋਧਯਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵਭਾਵਮ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਤ|
Want gij hebt niet ontvangen een geest der dienstbaarheid wederom tot vreeze maar gij hebt ontvangen een Geest van het zoonschap waarin wij roepen: Abba, Vader!
16 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ|
Die zelfde Geest getuigt met onzen geest dat wij kinderen Gods zijn;
17 ਅਤਏਵ ਵਯੰ ਯਦਿ ਸਨ੍ਤਾਨਾਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯਧਿਕਾਰਿਣਃ, ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ੍ਵੱਤ੍ਵਾਧਿਕਾਰਿਣਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਹਾਧਿਕਾਰਿਣਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮਃ; ਅਪਰੰ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਦਿ ਦੁਃਖਭਾਗਿਨੋ ਭਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਵਿਭਵਸ੍ਯਾਪਿ ਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
en indien kinderen, dan ook erfgenamen, zoowel erfgenamen van God als medeerfgenamen van Christus, indien wij althans mede lijden, opdat wij ook mede de glorie ontvangen.
18 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਸੁ ਯੋ ਭਾਵੀਵਿਭਵਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲੀਨੰ ਦੁਃਖਮਹੰ ਤ੍ਰੁʼਣਾਯ ਮਨ੍ਯੇ|
Want ik reken dat de smarten van den tegenwoordigen tijd niet te vergelijken zijn met de glorie die over ons zal geopenbaard worden.
19 ਯਤਃ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਵਿਭਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮ੍ ਆਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਤੇ|
Want het reikhalzend verlangen der schepping verwacht de openbaarwording der zonen Gods.
20 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣਃ ਸ੍ਵੈਰਮ੍ ਅਲੀਕਤਾਯਾ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤੋ ਨਾਭਵਤ੍
Want de schepping is aan de vergankelijkheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door dengene die haar onderworpen heeft;
21 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣੋ(ਅ)ਪਿ ਨਸ਼੍ਵਰਤਾਧੀਨਤ੍ਵਾਤ੍ ਮੁਕ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਪਰਮਮੁਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੀਤ੍ਯਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਵਸ਼ੀਕਰ੍ਤ੍ਰਾ ਵਸ਼ੀਚਕ੍ਰੇ|
op hope dat ook de schepping zelve zal worden vrijgemaakt van de dienstbaarheid des verderfs tot de vrijheid der glorie der kinderen Gods.
22 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਸੂਯਮਾਨਾਵਦ੍ ਵ੍ਯਥਿਤਃ ਸਨ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਯਾਵਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਃ ਪ੍ਰਾਣਿਗਣ ਆਰ੍ੱਤਸ੍ਵਰੰ ਕਰੋਤੀਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
Want wij weten dat geheel de schepping tot nu toe mede zucht en mede in barensweeën is.
23 ਕੇਵਲਃ ਸ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਥਮਜਾਤਫਲਸ੍ਵਰੂਪਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਵਯਮਪਿ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵਪਦਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਮੁਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣਾਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਨ੍ਤਰਾਰ੍ੱਤਰਾਵੰ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|
En dat niet alleen, maar zelfs wij die de eerstelingvrucht des Geestes hebben, ook wij zuchten in ons zelven, wachtende op het zoonschap, de losmaking van ons lichaam.
24 ਵਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਤ੍ਰਾਣਮ੍ ਅਲਭਾਮਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਵਸ੍ਤੁਨੋ ਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਸਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਨਹਿ, ਯਤੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਯਤ੍ ਸਮੀਕ੍ਸ਼਼ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕੁਤਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
In hope toch zijn wij behouden; maar een hope die gezien wordt is geen hope, want als iemand iets ziet, wat hoopt hij dan?
25 ਯਦ੍ ਅਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਯਦਿ ਵਯੰ ਕੁਰ੍ੱਵੀਮਹਿ ਤਰ੍ਹਿ ਧੈਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਾਮਹੇ|
maar als wij hopen op hetgeen wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding.
26 ਤਤ ਆਤ੍ਮਾਪਿ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਯਾਃ ਸਹਾਯਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤਿ; ਯਤਃ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਬੋੱਧੁੰ ਵਯੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੈਰਾਰ੍ੱਤਰਾਵੈਰਾਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਨਿਵੇਦਯਤਿ|
En desgelijks komt ook de Geest mede te hulp aan onze zwakheid; want wat wij bidden zullen zooals het zijn moet, weten wij niet, maar de Geest zelf treedt voor ons in met onuitsprekelijke verzuchtingen;
27 ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤਰੂਪੇਣ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਨਿਵੇਦਯਤਿ ਯ ਆਤ੍ਮਾ ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮਿਨਾ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|
en Hij die de harten doorzoekt weet wat de meening des Geestes is, omdat Hij naar den wil van God intreedt voor de heiligen.
28 ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਨਿਰੂਪਣਾਨੁਸਾਰੇਣਾਹੂਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਯੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਙ੍ਗਲੰ ਸਾਧਯਨ੍ਤਿ, ਏਤਦ੍ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
Want wij weten dat dengenen die God beminnen alles ten goede medewerkt, hun die naar zijn voornemen geroepen zijn;
29 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਬਹੁਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਨ੍ ਯਾਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਮੂਰ੍ਤ੍ਯਾਃ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਨ੍ਯਯੁੰਕ੍ਤ|
want die Hij te voren gekend heeft die heeft Hij ook te voren verordend tot gelijkvormigen aan het beeld van zijn Zoon, opdat deze zou zijn de Eerstgeborene onder veel broederen;
30 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਨ ਯੇ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਸ੍ਤ ਆਹੂਤਾ ਅਪਿ ਯੇ ਚ ਤੇਨਾਹੂਤਾਸ੍ਤੇ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਾਃ, ਯੇ ਚ ਤੇਨ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕ੍ਰੁʼਤਾਸ੍ਤੇ ਵਿਭਵਯੁਕ੍ਤਾਃ|
en die Hij te voren verordend heeft die heeft Hij ook geroepen, en die Hij geroepen heeft die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en die Hij gerechtvaardigd heeft die heeft Hij ook de glorie gegeven.
31 ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਵਯੰ ਕਿੰ ਬ੍ਰੂਮਃ? ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕੋ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ?
Wat zullen we dan hierop zeggen? — Als God vóór ons is, wie is dan tegen ons?
32 ਆਤ੍ਮਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤੰ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਕਿੰ ਤੇਨ ਸਹਾਸ੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
Hij toch, die zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar dien voor ons allen heeft overgegeven, hoe? zal Hij ons met Hem niet alles schenken?
33 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਰੁਚਿਤੇਸ਼਼ੁ ਕੇਨ ਦੋਸ਼਼ ਆਰੋਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਪੁਣ੍ਯਵਤ ਇਵ ਗਣਯਤਿ ਕਿੰ ਤੇਨ?
Wie zal als beschuldiger optreden tegen Gods uitverkorenen? — God, die rechtvaardig maakt?
34 ਅਪਰੰ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਣ੍ਡਦਾਨਾਜ੍ਞਾ ਵਾ ਕੇਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਕੇਵਲੰ ਤੰਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਪਿ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਅਦ੍ਯਾਪ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਤ ਏਵਮ੍ਭੂਤੋ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕਿੰ ਤੇਨ?
Wie is het die veroordeelt? — Christus Jezus, die is gestorven, ja die zelfs is verrezen, die is aan Gods rechterhand, die zelfs voor ons intreedt?
35 ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮਵਿੱਛੇਦੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਕਃ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਵ੍ਯਸਨੰ ਵਾ ਤਾਡਨਾ ਵਾ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਵਾ ਵਸ੍ਤ੍ਰਹੀਨਤ੍ਵੰ ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਸੰਸ਼ਯੋ ਵਾ ਖਙ੍ਗੋ ਵਾ ਕਿਮੇਤਾਨਿ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ?
Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar, of zwaard?
36 ਕਿਨ੍ਤੁ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਵਯੰ ਤਵ ਨਿਮਿੱਤੰ ਸ੍ਮੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਵਕ੍ਤ੍ਰੇ(ਅ)ਖਿਲੰ ਦਿਨੰ| ਬਲਿਰ੍ਦੇਯੋ ਯਥਾ ਮੇਸ਼਼ੋ ਵਯੰ ਗਣ੍ਯਾਮਹੇ ਤਥਾ|
Zooals er geschreven is: Om Uwentwil worden wij den ganschen dag gedood; wij zijn gerekend als schapen voor de slachtbank.
37 ਅਪਰੰ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਤੇਨੈਤਾਸੁ ਵਿਪਤ੍ਸੁ ਵਯੰ ਸਮ੍ਯਗ੍ ਵਿਜਯਾਮਹੇ|
Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem die ons bemind heeft.
38 ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿੱਛੇਦੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁ ਰ੍ਜੀਵਨੰ ਵਾ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਾ ਵਾ ਬਲਵਨ੍ਤੋ ਮੁਖ੍ਯਦੂਤਾ ਵਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੋ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ ਕਾਲੋ ਵਾ ਉੱਚਪਦੰ ਵਾ ਨੀਚਪਦੰ ਵਾਪਰੰ ਕਿਮਪਿ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁ
Want ik ben verzekerd dat geen dood of leven, geen engelen of overheden, geen tegenwoordige of toekomende dingen, geen machten,
39 ਵੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਮਿਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਮਮਾਸ੍ਤੇ|
geen hoogte of diepte, noch eenig ander schepsel, ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, die is in Christus Jezus, onzen Heere.
