ਰੋਮਿਣਃ 14

1 ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕੁਰੁਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਨ੍ਦੇਹਵਿਚਾਰਾਰ੍ਥੰ ਨਹਿ|

Him that is weake in the fayth receave vnto you not in disputynge and troublynge his conscience.

2 ਯਤੋ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧੰ ਕਿਮਪਿ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਕਸ੍ਯਚਿੱਜਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦਪਰੋ ਜਨਃ ਕੇਵਲੰ ਸ਼ਾਕੰ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੰ|

One beleveth that he maye eate all thinge. Another which is weake eateth earbes.

3 ਤਰ੍ਹਿ ਯੋ ਜਨਃ ਸਾਧਾਰਣੰ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਦ੍ਰਵ੍ਯਭੋਕ੍ਤਾਰੰ ਨਾਵਜਾਨੀਯਾਤ੍ ਤਥਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਦ੍ਰਵ੍ਯਭੋਕ੍ਤਾਪਿ ਸਾਧਾਰਣਦ੍ਰਵ੍ਯਭੋਕ੍ਤਾਰੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਨ ਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤ੍|

Let not him that eateth despise him that eateth not. And let not him whiche eateth not iudge him that eateth. For God hath receaved him.

4 ਹੇ ਪਰਦਾਸਸ੍ਯ ਦੂਸ਼਼ਯਿਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮੀਪੇ ਤੇਨ ਪਦਸ੍ਥੇਨ ਪਦਚ੍ਯੁਤੇਨ ਵਾ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਸ ਚ ਪਦਸ੍ਥ ਏਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੰ ਪਦਸ੍ਥੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

What arte thou that iudgest another manes servaut? Whether he stonde or faule that pertayneth vnto his master: ye he shall stonde. For God is able to make him stonde.

5 ਅਪਰਞ੍ਚ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨੋ ਦਿਨਾਦ੍ ਦਿਨੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਮਨ੍ਯਤੇ ਕਸ਼੍ਚਿੱਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਦਿਨਾਨਿ ਸਮਾਨਾਨਿ ਮਨ੍ਯਤੇ, ਏਕੈਕੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵੀਯਮਨਸਿ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਚਿਨੋਤੁ|

This man putteth difference bitwene daye and daye. Another man counteth all dayes alyke. Se that no man waver in his awne meanynge.

6 ਯੋ ਜਨਃ ਕਿਞ੍ਚਨ ਦਿਨੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਮਨ੍ਯਤੇ ਸ ਪ੍ਰਭੁਭਕ੍ਤ੍ਯਾ ਤਨ੍ ਮਨ੍ਯਤੇ, ਯਸ਼੍ਚ ਜਨਃ ਕਿਮਪਿ ਦਿਨੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਪ੍ਰਭੁਭਕ੍ਤ੍ਯਾ ਤੰਨ ਮਨ੍ਯਤੇ; ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਸ ਪ੍ਰਭੁਭਕ੍ਤਯਾ ਤਾਨਿ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਯਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤਿ, ਯਸ਼੍ਚ ਨ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਪ੍ਰਭੁਭਕ੍ਤ੍ਯੈਵ ਨ ਭੁਞ੍ਜਾਨ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਬ੍ਰੂਤੇ|

He that observeth one daye more then another doth it for ye lordes pleasure. And he that observeth not one daye moare then another doeth it to please ye lorde also. He that eateth doth it to please the lorde for he geveth god thankes.

7 ਅਪਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਨਿਜਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਧਾਰਯਤਿ ਨਿਜਨਿਮਿੱਤੰ ਮ੍ਰਿਯਤੇ ਵਾ ਤੰਨ;

And he yt eateth not eateth not to please ye lorde wt all and geveth god thankes.

8 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਵਯੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਧਾਰਯਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਭੁਨਿਮਿੱਤੰ ਧਾਰਯਾਮਃ, ਯਦਿ ਚ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਜਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਭੁਨਿਮਿੱਤੰ ਤ੍ਯਜਾਮਃ, ਅਤਏਵ ਜੀਵਨੇ ਮਰਣੇ ਵਾ ਵਯੰ ਪ੍ਰਭੋਰੇਵਾਸ੍ਮਹੇ|

For none of vs lyveth his awne servaut: nether doeth anye of vs dye his awne servaunt. Yf we lyve we lyve to be at ye lordes will. And yf we dye we dye at ye lordes will. Whether we lyve therfore or dye we are the lordes.

9 ਯਤੋ ਜੀਵਨ੍ਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਸ਼੍ਚੇਤ੍ਯੁਭਯੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਭੁਤ੍ਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮ੍ਰੁʼਤ ਉੱਥਿਤਃ ਪੁਨਰ੍ਜੀਵਿਤਸ਼੍ਚ|

For Christ therfore dyed and rose agayne and revived that he myght be lorde both of deed and quicke.

10 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਨਿਜੰ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਕੁਤੋ ਦੂਸ਼਼ਯਸਿ? ਤਥਾ ਤ੍ਵੰ ਨਿਜੰ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਕੁਤਸ੍ਤੁੱਛੰ ਜਾਨਾਸਿ? ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਸਰ੍ੱਵੈਰਸ੍ਮਾਭਿਰੁਪਸ੍ਥਾਤਵ੍ਯੰ;

But why doest thou then iudge thy brother? Other why doest thou despyse thy brother? We shall all be brought before the iudgement seate of Christ.

11 ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਪਰੇਸ਼ਃ ਸ਼ਪਥੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਵਾਕ੍ਯਮੇਤਤ੍ ਪੁਰਾਵਦਤ੍| ਸਰ੍ੱਵੋ ਜਨਃ ਸਮੀਪੇ ਮੇ ਜਾਨੁਪਾਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਜਿਹ੍ਵੈਕੈਕਾ ਤਥੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

For it is written: as truely as I lyve sayth ye lorde all knees shall bowe to me and all tonges shall geve a knowledge to God.

12 ਅਤਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸਮੀਪੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕਜਨੇਨ ਨਿਜਾ ਕਥਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ|

So shall every one of vs geve accomptes of him selfe to God.

13 ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਵਯਮ੍ ਅਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਨ ਦੂਸ਼਼ਯਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤੁ ਰ੍ਵਿਘ੍ਨੋ ਵ੍ਯਾਘਾਤੋ ਵਾ ਯੰਨ ਜਾਯੇਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮੀਹਾਂ ਕੁਰ੍ੰਮਹੇ|

Let vs not therfore iudge one another eny more. But iudge this rather that no man put a stomblynge blocke or an occasion to faule in his brothers waye.

14 ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵਤੋ ਨਾਸ਼ੁਚਿ ਭਵਤੀਤ੍ਯਹੰ ਜਾਨੇ ਤਥਾ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨਾਪਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਯਦ੍ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮ੍ ਅਪਵਿਤ੍ਰੰ ਜਾਨੀਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਦ੍ ਅਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|

For I knowe and am full certified in the Lorde Iesus that ther is nothinge comen of it selfe: but vnto him that iudgeth it to be comen: to him is it comen.

15 ਅਤਏਵ ਤਵ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸ਼ੋਕਾਨ੍ਵਿਤੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਨਾਚਰਸਿ| ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਵ੍ਯਯਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਨਿਜੇਨ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਤੰ ਨ ਨਾਸ਼ਯ|

If thy brother be greved with thy meate now walkest thou not charitablye. Destroye not him with thy meate for whom Christ dyed.

16 ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉੱਤਮੰ ਕਰ੍ੰਮ ਨਿਨ੍ਦਿਤੰ ਨ ਭਵਤੁ|

Cause not youre treasure to be evyll spoken of.

17 ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਪੇਯਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਾਰੋ ਨਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਣ੍ਯੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਜਾਤ ਆਨਨ੍ਦਸ਼੍ਚ|

For the kyngdome of God is not meate and drinke: but rightewesnes peace and ioye in the holy goost.

18 ਏਤੈ ਰ੍ਯੋ ਜਨਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਸੇਵਤੇ, ਸ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਕਰੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਸੁਖ੍ਯਾਤਃ|

For whosoever in these thinges serveth Christ pleaseth well God and is commended of men.

19 ਅਤਏਵ ਯੇਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਐਕ੍ਯੰ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾ ਚ ਜਾਯਤੇ ਤਦੇਵਾਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਤਿਤਵ੍ਯੰ|

Let vs folowe tho thinges which make for peace and thinges wherwith one maye edyfie another.

20 ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਹਾਨਿੰ ਮਾ ਜਨਯਤ; ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਸ੍ਤੁ ਪਵਿਤ੍ਰਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਯਦ੍ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਵਿਘ੍ਨੰ ਲਭਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਦ੍ ਭਦ੍ਰੰ ਨਹਿ|

Destroye not ye worke of god for a lytell meates sake. All thinges are pure: but it is evyll for that man which eateth with hurte of his conscience.

21 ਤਵ ਮਾਂਸਭਕ੍ਸ਼਼ਣਸੁਰਾਪਾਨਾਦਿਭਿਃ ਕ੍ਰਿਯਾਭਿ ਰ੍ਯਦਿ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤੁਃ ਪਾਦਸ੍ਖਲਨੰ ਵਿਘ੍ਨੋ ਵਾ ਚਾਞ੍ਚਲ੍ਯੰ ਵਾ ਜਾਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ਭੋਜਨਪਾਨਯੋਸ੍ਤ੍ਯਾਗੋ ਭਦ੍ਰਃ|

It is good nether to eate flesshe nether to drincke wyne nether eny thinge wherby thy brother stombleth ether falleth or is made weake.

22 ਯਦਿ ਤਵ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੋਚਰੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਰੇ ਤੰ ਗੋਪਯ; ਯੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵਮਤੇਨ ਸ੍ਵੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਏਵ ਧਨ੍ਯਃ|

Hast thou fayth? have it with thy selfe before god. Happy is he yt condempneth not him selfe in that thinge which he aloweth.

23 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸੰਸ਼ੱਯ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ(ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਨ ਪ੍ਰਤੀਤ੍ਯ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ, ਸ ਏਵਾਵਸ਼੍ਯੰ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤੋ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਜੰ ਨਹਿ ਤਦੇਵ ਪਾਪਮਯੰ ਭਵਤਿ|

For he yt maketh conscience is dampned yf he eate: because he doth it not of fayth. For whatsoever is not of fayth that same is synne.