ਰੋਮਿਣਃ 11
1 ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ੍ਵੀਕੀਯਲੋਕਾ ਅਪਸਾਰਿਤਾ ਅਹੰ ਕਿਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ ਯਤੋ(ਅ)ਹਮਪਿ ਬਿਨ੍ਯਾਮੀਨਗੋਤ੍ਰੀਯ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਵੰਸ਼ੀਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
DIGO pues: ¿Ha desechado Dios á su pueblo? En ninguna manera. Porque también yo soy Israelita, de la simiente de Abraham, de la tribu de Benjamín.
2 ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੇ ਪ੍ਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੇ ਸ੍ਵਕੀਯਲੋਕਾ ਅਪਸਾਰਿਤਾ ਇਤਿ ਨਹਿ| ਅਪਰਮ੍ ਏਲਿਯੋਪਾਖ੍ਯਾਨੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਯੱਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
No ha desechado Dios á su pueblo, al cual antes conoció. ¿O no sabéis qué dice de Elías la Escritura? cómo hablando con Dios contra Israel [dice]:
3 ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਲੋਕਾਸ੍ਤ੍ਵਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਯਜ੍ਞਵੇਦੀਰਭਞ੍ਜਨ੍ ਤਥਾ ਤਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਘ੍ਨਨ੍ ਕੇਵਲ ਏਕੋ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟ ਆਸੇ ਤੇ ਮਮਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਨਤੇ, ਏਤਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧਮ੍ ਏਲਿਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸ|
Señor, á tus profetas han muerto, y tus altares han derruído; y yo he quedado solo, y procuran matarme.
4 ਤਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੋੱਤਰੰ ਕਿੰ ਜਾਤੰ? ਬਾਲ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਦੇਵਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਯੈ ਰ੍ਜਾਨੂਨਿ ਨ ਪਾਤਿਤਾਨਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਸਪ੍ਤ ਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਲੋਕਾ ਅਵਸ਼ੇਸ਼਼ਿਤਾ ਮਯਾ|
Mas ¿qué le dice la divina respuesta? He dejado para mí siete mil hombres, que no han doblado la rodilla delante de Baal.
5 ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲੇ(ਅ)ਪਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਭਿਰੁਚਿਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਃ ਕਤਿਪਯਾ ਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
Así también, aun en este tiempo han quedado reliquias por la elección de gracia.
6 ਅਤਏਵ ਤਦ੍ ਯਦ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕ੍ਰਿਯਯਾ ਨ ਭਵਤਿ ਨੋ ਚੇਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਨਨੁਗ੍ਰਹ ਏਵ, ਯਦਿ ਵਾ ਕ੍ਰਿਯਯਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਨ ਭਵਤਿ ਨੋ ਚੇਤ੍ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕ੍ਰਿਯੈਵ ਨ ਭਵਤਿ|
Y si por gracia, luego no por las obras; de otra manera la gracia ya no es gracia. Y si por las obras, ya no es gracia; de otra manera la obra ya no es obra.
7 ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ? ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯਦ੍ ਅਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤ ਤੰਨ ਪ੍ਰਾਪੁਃ| ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਭਿਰੁਚਿਤਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਪੁਸ੍ਤਦਨ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵ ਅਨ੍ਧੀਭੂਤਾਃ|
¿Qué pues? Lo que buscaba Israel aquello no ha alcanzado; mas la elección lo ha alcanzado: y los demás fueron endurecidos;
8 ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਘੋਰਨਿਦ੍ਰਾਲੁਤਾਭਾਵੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਹੀਨੇ ਚ ਲੋਚਨੇ| ਕਰ੍ਣੌ ਸ਼੍ਰੁਤਿਵਿਹੀਨੌ ਚ ਪ੍ਰਦਦੌ ਤੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ||
Como está escrito: Dióles Dios espíritu de remordimiento, ojos con que no vean, y oídos con que no oigan, hasta el día de hoy.
9 ਏਤੇਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਯੂਦਪਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਅਤੋ ਭੁਕ੍ਤ੍ਯਾਸਨੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉਨ੍ਮਾਥਵਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਵਾ ਵੰਸ਼ਯਨ੍ਤ੍ਰਵਦ੍ ਬਾਧਾ ਦਣ੍ਡਵਦ੍ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ||
Y David dice: Séales vuelta su mesa en lazo, y en red, y en tropezadero, y en paga:
10 ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਥਾਨ੍ਧਾਸ੍ਤੇ ਨੇਤ੍ਰੈਃ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਨੋ ਯਥਾ| ਵੇਪਥੁਃ ਕਟਿਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਤ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ||
Sus ojos sean obscurecidos para que no vean, y agóbiales siempre el espinazo.
11 ਪਤਨਾਰ੍ਥੰ ਤੇ ਸ੍ਖਲਿਤਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਵਾਚੰ ਕਿਮਹੰ ਵਦਾਮਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਾਨ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਿਨਃ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਤਨਾਦ੍ ਇਤਰਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕੈਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੰ|
Digo pues: ¿Han tropezado para que cayesen? En ninguna manera; mas por el tropiezo de ellos [vino] la salud á los Gentiles, para que fuesen provocados á celos.
12 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਤਨੰ ਯਦਿ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਲਾਭਜਨਕਮ੍ ਅਭਵਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹ੍ਰਾਸੋ(ਅ)ਪਿ ਯਦਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਲਾਭਜਨਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿਃ ਕਤਿ ਲਾਭਜਨਿਕਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
Y si la falta de ellos es la riqueza del mundo, y el menoscabo de ellos la riqueza de los Gentiles, ¿cuánto más el henchimiento de ellos?
13 ਅਤੋ ਹੇ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਮ੍ਬੋਧ੍ਯ ਕਥਯਾਮਿ ਨਿਜਾਨਾਂ ਜ੍ਞਾਤਿਬਨ੍ਧੂਨਾਂ ਮਨਃਸੂਦ੍ਯੋਗੰ ਜਨਯਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿਯਤਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਯਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸਾਧਯਾਮਿ
Porque á vosotros hablo, Gentiles. Por cuanto pues, yo soy apóstol de los Gentiles, mi ministerio honro,
14 ਤੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਨਿਕਟੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਹੰ ਸ੍ਵਪਦਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਾਮਿ|
Por si en alguna manera provocase á celos á mi carne, é hiciese salvos á algunos de ellos.
15 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਗ੍ਰਹੇਣ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹ ਜਗਤੋ ਜਨਾਨਾਂ ਮੇਲਨੰ ਜਾਤੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹੀਤਤ੍ਵੰ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹੇ ਯਥਾ ਜੀਵਨਲਾਭਸ੍ਤਦ੍ਵਤ੍ ਕਿੰ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
Porque si el extrañamiento de ellos [es] la reconciliación del mundo, ¿qué [será] el recibimiento [de ellos], sino vida de los muertos?
16 ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਥਮਜਾਤੰ ਫਲੰ ਯਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਮੇਵ ਫਲੰ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਤਥਾ ਮੂਲੰ ਯਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ਼ਾਖਾ ਅਪਿ ਤਥੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Y si el primer fruto es santo, también lo es el todo, y si la raíz es santa, también lo son las ramas.
17 ਕਿਯਤੀਨਾਂ ਸ਼ਾਖਾਨਾਂ ਛੇਦਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤ੍ਵੰ ਵਨ੍ਯਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤੱਛਾਖਾਨਾਂ ਸ੍ਥਾਨੇ ਰੋਪਿਤਾ ਸਤਿ ਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੀਯਮੂਲਸ੍ਯ ਰਸੰ ਭੁੰਕ੍ਸ਼਼ੇ,
Que si algunas de las ramas fueron quebradas, y tú, siendo acebuche, has sido ingerido en lugar de ellas, y has sido hecho participante de la raíz y de la grosura de la oliva;
18 ਤਰ੍ਹਿ ਤਾਸਾਂ ਭਿੰਨਸ਼ਾਖਾਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧੰ ਮਾਂ ਗਰ੍ੱਵੀਃ; ਯਦਿ ਗਰ੍ੱਵਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਮੂਲੰ ਯੰਨ ਧਾਰਯਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੂਲੰ ਤ੍ਵਾਂ ਧਾਰਯਤੀਤਿ ਸੰਸ੍ਮਰ|
No te jactes contra las ramas; y si te jactas, [sabe que] no sustentas tú á la raíz, sino la raíz á ti.
19 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦਿ ਵਦਸਿ ਮਾਂ ਰੋਪਯਿਤੁੰ ਤਾਃ ਸ਼ਾਖਾ ਵਿਭੰਨਾ ਅਭਵਨ੍;
Pues las ramas, dirás, fueron quebradas para que yo fuese ingerido.
20 ਭਦ੍ਰਮ੍, ਅਪ੍ਰਤ੍ਯਯਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੇ ਵਿਭਿੰਨਾ ਜਾਤਾਸ੍ਤਥਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਕਾਰਣਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਰੋਪਿਤੋ ਜਾਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹਙ੍ਕਾਰਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਸਾਧ੍ਵਸੋ ਭਵ|
Bien: por su incredulidad fueron quebradas, mas tú por la fe estás en pie. No te ensoberbezcas, antes teme,
21 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਿ ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕੀਃ ਸ਼ਾਖਾ ਨ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ ਚੇਤ੍ ਤ੍ਵਾਮਪਿ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ|
Que si Dios no perdonó á las ramas naturales, á ti tampoco no perdone.
22 ਇਤ੍ਯਤ੍ਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਯਾਨਕਤ੍ਵਮਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਂ; ਯੇ ਪਤਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਭਯਾਨਕਤ੍ਵੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਂ, ਤ੍ਵਞ੍ਚ ਯਦਿ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਪਾਸ਼੍ਰਿਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ; ਨੋ ਚੇਤ੍ ਤ੍ਵਮਪਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਛਿੰਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
Mira, pues, la bondad y la severidad de Dios: la severidad ciertamente en los que cayeron; mas la bondad para contigo, si permanecieres en la bondad; pues de otra manera tú también serás cortado.
23 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇ ਯਦ੍ਯਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪੁਨਰਪਿ ਰੋਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਨ੍ ਪੁਨਰਪਿ ਰੋਪਯਿਤੁਮ੍ ਇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਰਾਸ੍ਤੇ|
Y aun ellos, si no permanecieren en incredulidad, serán ingeridos; que poderoso es Dios para volverlos á ingerir.
24 ਵਨ੍ਯਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾ ਸਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਦਿ ਤਤਸ਼੍ਛਿੰਨੋ ਰੀਤਿਵ੍ਯਤ੍ਯਯੇਨੋੱਤਮਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੇ ਰੋਪਿਤੋ(ਅ)ਭਵਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਯਾ ਯਾਃ ਸ਼ਾਖਾਸ੍ਤਾਃ ਕਿੰ ਪੁਨਃ ਸ੍ਵਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੇ ਸੰਲਗਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ?
Porque si tú eres cortado del natural acebuche, y contra natura fuiste ingerido en la buena oliva, ¿cuánto más éstos, que son las [ramas] naturales, serán ingeridos en su oliva?
25 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨੋ ਯੰਨ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਾਞ੍ਛਾ ਭਵਤਿ ਯੂਯੰ ਏਤੰਨਿਗੂਢਤੱਤ੍ਵਮ੍ ਅਜਾਨਨ੍ਤੋ ਯੰਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ; ਵਸ੍ਤੁਤੋ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਰੂਪੇਣ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਸੰਗ੍ਰਹੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲਮ੍ ਅੰਸ਼ਤ੍ਵੇਨ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਨ੍ਧਤਾ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ;
Porque no quiero, hermanos, que ignoréis este misterio, para que no seáis acerca de vosotros mismos arrogantes: que el endurecimiento en parte ha acontecido en Israel, hasta que haya entrado la plenitud de los Gentiles;
26 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਤ੍ਰਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ; ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਪ੍ਯਾਸ੍ਤੇ, ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੀਯੋਨਾਦ੍ ਏਕੋ ਯਸ੍ਤ੍ਰਾਣਦਾਯਕਃ| ਅਧਰ੍ੰਮੰ ਯਾਕੁਬੋ ਵੰਸ਼ਾਤ੍ ਸ ਤੁ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Y luego todo Israel será salvo; como está escrito: Vendrá de Sión el Libertador, que quitará de Jacob la impiedad;
27 ਤਥਾ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਾਨ੍ਯਹੰ ਯਦਾ| ਤਦਾ ਤੈਰੇਵ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮੇ ਨਿਯਮੋ(ਅ)ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Y este es mi pacto con ellos, cuando quitare su pecados.
28 ਸੁਸੰਵਾਦਾਤ੍ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਅਭਵਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਭਿਰੁਚਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਪਿਤ੍ਰੁʼਲੋਕਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਿਯਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਭਵਨ੍ਤਿ|
Así que, cuanto al evangelio, son enemigos por causa de vosotros: mas cuanto á la elección, son muy amados por causa de los padres.
29 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਾਨਾਦ੍ ਆਹ੍ਵਾਨਾਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਚਾੱਤਾਪੋ ਨ ਭਵਤਿ|
Porque sin arrepentimiento son las mercedes y la vocación de Dios.
30 ਅਤਏਵ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ(ਅ)ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਪਾਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਜਾਤਾਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍
Porque como también vosotros en algún tiempo no creísteis á Dios, mas ahora habéis alcanzado misericordia por la incredulidad de ellos;
31 ਇਦਾਨੀਂ ਤੇ(ਅ)ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਲਬ੍ਧਕ੍ਰੁʼਪਾਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੈਰਪਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
Así también éstos ahora no han creído, para que, por la misericordia para con vosotros, ellos también alcancen misericordia.
Porque Dios encerró á todos en incredulidad, para tener misericordia de todos. (eleēsē g1653)
33 ਅਹੋ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਬੁੱਧਿਰੂਪਯੋ ਰ੍ਧਨਯੋਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪ੍ਰਾਚੁਰ੍ੱਯੰ| ਤਸ੍ਯ ਰਾਜਸ਼ਾਸਨਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ| ਤਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਾਸ਼੍ਚ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਅਨੁਪਲਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਃ|
¡Oh profundidad de las riquezas de la sabiduría y de la ciencia de Dios! ¡Cuán incomprensibles son sus juicios, é inescrutables sus caminos!
34 ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਙ੍ਕਲ੍ਪੰ ਕੋ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍? ਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਤ੍ਰੀ ਵਾ ਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍?
Porque ¿quién entendió la mente del Señor? ¿ó quién fué su consejero?
35 ਕੋ ਵਾ ਤਸ੍ਯੋਪਕਾਰੀ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਪਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ?
¿O quién le dió á él primero, para que le sea pagado?
