ਰੋਮਿਣਃ 10

1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਹੰ ਮਨਸਾਭਿਲਸ਼਼ਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ|

Brethren, the will of my heart, indeed, and my prayer to God, is for them unto salvation.

2 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰਾਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸ੍ਮਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾ ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਸਜ੍ਞਾਨਾ ਨਹਿ,

For I bear them witness, that they have a zeal of God, but not according to knowledge.

3 ਯਤਸ੍ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤੰ ਪੁਣ੍ਯਮ੍ ਅਵਿਜ੍ਞਾਯ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਪੁਣ੍ਯੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਚੇਸ਼਼੍ਟਮਾਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤਸ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨਤ੍ਵੰ ਨ ਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|

For they, not knowing the justice of God, and seeking to establish their own, have not submitted themselves to the justice of God.

4 ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਏਕੈਕਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਜਨਾਯ ਪੁਣ੍ਯੰ ਦਾਤੁੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਃ ਫਲਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭਵਤਿ|

For the end of the law is Christ, unto justice to every one that believeth.

5 ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਨੇਨ ਯਤ੍ ਪੁਣ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਮੂਸਾ ਵਰ੍ਣਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ, ਯੋ ਜਨਸ੍ਤਾਂ ਪਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਤੱਦ੍ਵਾਰਾ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

For Moses wrote, that the justice which is of the law, the man that shall do it, shall live by it.

6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇਨ ਯਤ੍ ਪੁਣ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ, ਕਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਵਰੋਹਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?

But the justice which is of faith, speaketh thus: Say not in thy heart, Who shall ascend into heaven? that is, to bring Christ down;

7 ਕੋ ਵਾ ਪ੍ਰੇਤਲੋਕਮ੍ ਅਵਰੁਹ੍ਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਆਨੇਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ ਮਨਸਿ ਤ੍ਵਯਾ ਨ ਗਦਿਤਵ੍ਯਾ| (Abyssos g12)

Or who shall descend into the deep? that is, to bring up Christ again from the dead. (Abyssos g12)

8 ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਬ੍ਰਵੀਤਿ? ਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਵ ਸਮੀਪਸ੍ਥਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਤਵ ਵਦਨੇ ਮਨਸਿ ਚਾਸ੍ਤੇ, ਤੱਚ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਮਾਣੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਮੇਵ|

But what saith the scripture? The word is nigh thee, even in thy mouth, and in thy heart. This is the word of faith, which we preach.

9 ਵਸ੍ਤੁਤਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਯਦਿ ਵਦਨੇਨ ਸ੍ਵੀਕਰੋਸ਼਼ਿ, ਤਥੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਦ੍ ਇਤਿ ਯਦ੍ਯਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਸੇ|

For if thou confess with thy mouth the Lord Jesus, and believe in thy heart that God hath raised him up from the dead, thou shalt be saved.

10 ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਵ੍ਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਵਦਨੇਨ ਸ੍ਵੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|

For, with the heart, we believe unto justice; but, with the mouth, confession is made unto salvation.

11 ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ ਜਨੋ ਨ ਤ੍ਰਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

For the scripture saith: Whosoever believeth in him, shall not be confounded.

12 ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦਿਨਿ ਤਦਨ੍ਯਲੋਕੇ ਚ ਕੋਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੋ ਨਾਸ੍ਤਿ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਪ੍ਰਭੁਃ ਸ ਨਿਜਯਾਚਕਾਨ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵਦਾਨ੍ਯੋ ਭਵਤਿ|

For there is no distinction of the Jew and the Greek: for the same is Lord over all, rich unto all that call upon him.

13 ਯਤਃ, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਹਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਸ ਏਵ ਮਨੁਜੋ ਨੂਨੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

For whosoever shall call upon the name of the Lord, shall be saved.

14 ਯੰ ਯੇ ਜਨਾ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍ ਤੇ ਤਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ? ਯੇ ਵਾ ਯਸ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨੰ ਕਦਾਪਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਅਪਰੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤਾਰੋ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤਦਾ ਕਥੰ ਤੇ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ?

How then shall they call on him, in whom they have not believed? Or how shall they believe him, of whom they have not heard? And how shall they hear, without a preacher?

15 ਯਦਿ ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਦਾ ਕਥੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਮਾਙ੍ਗਲਿਕੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਦਦਤ੍ਯਾਨੀਯ ਯੇ ਨਰਾਃ| ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤਿ ਸ਼ਾਨ੍ਤੇਸ਼੍ਚ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਜਨਾਸ੍ਤੁ ਯੇ| ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਰਣਪਦ੍ਮਾਨਿ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸ਼ੋਭਾਨ੍ਵਿਤਾਨਿ ਹਿ|

And how shall they preach unless they be sent, as it is written: How beautiful are the feet of them that preach the gospel of peace, of them that bring glad tidings of good things!

16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ| ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍| ਅਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੇ ਵਾਕ੍ਯੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮਕਰੋੱਧਿ ਕਃ|

But all do not obey the gospel. For Isaias saith: Lord, who hath believed our report?

17 ਅਤਏਵ ਸ਼੍ਰਵਣਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਐਸ਼੍ਵਰਵਾਕ੍ਯਪ੍ਰਚਾਰਾਤ੍ ਸ਼੍ਰਵਣਞ੍ਚ ਭਵਤਿ|

Faith then cometh by hearing; and hearing by the word of Christ.

18 ਤਰ੍ਹ੍ਯਹੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ ਤੈਃ ਕਿੰ ਨਾਸ਼੍ਰਾਵਿ? ਅਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰਾਵਿ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਬ੍ਦੋ ਮਹੀਂ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਞ੍ਚ ਨਿਖਿਲੰ ਜਗਤ੍|

But I say: Have they not heard? Yes, verily, their sound hath gone forth into all the earth, and their words unto the ends of the whole world.

19 ਅਪਰਮਪਿ ਵਦਾਮਿ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਃ ਕਿਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ? ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਮੂਸਾ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਅਹਮੁੱਤਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਾਨ੍ ਅਗਣ੍ਯਮਾਨਵੈਰਪਿ| ਕ੍ਲੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਜਾਤਿਮ੍ ਏਤਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰੋਨ੍ਮੱਤਭਿੰਨਜਾਤਿਭਿਃ|

But I say: Hath not Israel known? First, Moses saith: I will provoke you to jealousy by that which is not a nation; by a foolish nation I will anger you.

20 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਿਸ਼ਾਯਿਯੋ(ਅ)ਤਿਸ਼ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੋਭੇਣ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ, ਅਧਿ ਮਾਂ ਯੈਸ੍ਤੁ ਨਾਚੇਸ਼਼੍ਟਿ ਸਮ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਤੈ ਰ੍ਜਨੈਰਹੰ| ਅਧਿ ਮਾਂ ਯੈ ਰ੍ਨ ਸਮ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਵਿਜ੍ਞਾਤਸ੍ਤੈ ਰ੍ਜਨੈਰਹੰ||

But Isaias is bold, and saith: I was found by them that did not seek me: I appeared openly to them that asked not after me.

21 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਅਧਿ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕਾਰ, ਯੈਰਾਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਿਭਿ ਰ੍ਲੋਕੈ ਰ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਵਾਕ੍ਯਮੁਚ੍ਯਤੇ| ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਵ ਦਿਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਹਸ੍ਤੌ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯਾਮ੍ਯਹੰ||

But to Israel he saith: All the day long have I spread my hands to a people that believeth not, and contradicteth me.