ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ 6
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਯਿ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੇਨ ਤਾਸਾਂ ਸਪ੍ਤਮੁਦ੍ਰਾਣਾਮ੍ ਏਕਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਮੁਕ੍ਤਾ ਤਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਤੁਰ੍ਣਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯੇਤਿਵਾਚਕੋ ਮੇਘਗਰ੍ਜਨਤੁਲ੍ਯੋ ਰਵੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ|
| وَنَظَرْتُ لَمَّا فَتَحَ ٱلْخَرُوفُ وَاحِدًا مِنَ ٱلْخُتُومِ ٱلسَّبْعَةِ، وَسَمِعْتُ وَاحِدًا مِنَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ قَائِلًا كَصَوْتِ رَعْدٍ: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!». | ١ |
2 ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਏਕਃ ਸ਼ੁਕ੍ਲਾਸ਼੍ਚੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ, ਤਦਾਰੂਢੋ ਜਨੋ ਧਨੁ ਰ੍ਧਾਰਯਤਿ ਤਸ੍ਮੈ ਚ ਕਿਰੀਟਮੇਕਮ੍ ਅਦਾਯਿ ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਭਵਨ੍ ਪ੍ਰਭਵਿਸ਼਼੍ਯੰਸ਼੍ਚ ਨਿਰ੍ਗਤਵਾਨ੍|
| فَنَظَرْتُ، وَإِذَا فَرَسٌ أَبْيَضُ، وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ مَعَهُ قَوْسٌ، وَقَدْ أُعْطِيَ إِكْلِيلًا، وَخَرَجَ غَالِبًا وَلِكَيْ يَغْلِبَ. | ٢ |
3 ਅਪਰੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯਮੁਦ੍ਰਾਯਾਂ ਤੇਨ ਮੋਚਿਤਾਯਾਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯੇਤਿ ਵਾਕ੍ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ|
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلثَّانِيَ، سَمِعْتُ ٱلْحَيَوَانَ ٱلثَّانِيَ قَائِلًا: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!» | ٣ |
4 ਤਤੋ (ਅ)ਰੁਣਵਰ੍ਣੋ (ਅ)ਪਰ ਏਕੋ (ਅ)ਸ਼੍ਵੋ ਨਿਰ੍ਗਤਵਾਨ੍ ਤਦਾਰੋਹਿਣਿ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਤਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤ੍ਯਪਹਰਣਸ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰਤਿਘਾਤੋਤ੍ਪਾਦਨਸ੍ਯ ਚ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਮ੍, ਏਕੋ ਬ੍ਰੁʼਹਤ੍ਖਙ੍ਗੋ (ਅ)ਪਿ ਤਸ੍ਮਾ ਅਦਾਯਿ|
| فَخَرَجَ فَرَسٌ آخَرُ أَحْمَرُ، وَلِلْجَالِسِ عَلَيْهِ أُعْطِيَ أَنْ يَنْزِعَ ٱلسَّلَامَ مِنَ ٱلْأَرْضِ، وَأَنْ يَقْتُلَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا، وَأُعْطِيَ سَيْفًا عَظِيمًا. | ٤ |
5 ਅਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਮੁਦ੍ਰਾਯਾਂ ਤਨ ਮੋਚਿਤਾਯਾਂ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯੇਤਿ ਵਾਕ੍ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ, ਤਤਃ ਕਾਲਵਰ੍ਣ ਏਕੋ (ਅ)ਸ਼੍ਵੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ, ਤਦਾਰੋਹਿਣੋ ਹਸ੍ਤੇ ਤੁਲਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلثَّالِثَ، سَمِعْتُ ٱلْحَيَوَانَ ٱلثَّالِثَ قَائِلًا: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!». فَنَظَرْتُ وَإِذَا فَرَسٌ أَسْوَدُ، وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ مَعَهُ مِيزَانٌ فِي يَدِهِ. | ٥ |
6 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਾਣਿਚਤੁਸ਼਼੍ਟਯਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਵਾਗਿਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤਾ ਗੋਧੂਮਾਨਾਮੇਕਃ ਸੇਟਕੋ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦੈਕਮੂਲ੍ਯਃ, ਯਵਾਨਾਞ੍ਚ ਸੇਟਕਤ੍ਰਯੰ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦੈਕਮੂਲ੍ਯੰ ਤੈਲਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਾਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਾ ਮਾ ਹਿੰਸਿਤਵ੍ਯਾਃ|
| وَسَمِعْتُ صَوْتًا فِي وَسَطِ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ قَائِلًا: «ثُمْنِيَّةُ قَمْحٍ بِدِينَارٍ، وَثَلَاثُ ثَمَانِيِّ شَعِيرٍ بِدِينَارٍ. وَأَمَّا ٱلزَّيْتُ وَٱلْخَمْرُ فَلَا تَضُرَّهُمَا». | ٦ |
7 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਥਮੁਦ੍ਰਾਯਾਂ ਤੇਨ ਮੋਚਿਤਾਯਾਂ ਚਤੁਰ੍ਥਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯੇਤਿ ਵਾਕ੍ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ|
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلرَّابِعَ، سَمِعْتُ صَوْتَ ٱلْحَيَوَانِ ٱلرَّابِعِ قَائِلًا: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!». | ٧ |
8 ਤਤਃ ਪਾਣ੍ਡੁਰਵਰ੍ਣ ਏਕੋ (ਅ)ਸ਼੍ਵੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ, ਤਦਾਰੋਹਿਣੋ ਨਾਮ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰਿਤਿ ਪਰਲੋਕਸ਼੍ਚ ਤਮ੍ ਅਨੁਚਰਤਿ ਖਙ੍ਗੇਨ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੇਣ ਮਹਾਮਾਰ੍ੱਯਾ ਵਨ੍ਯਪਸ਼ੁਭਿਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਨਾਂ ਬਧਾਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ਸ੍ਯਾਧਿਪਤ੍ਯੰ ਤਸ੍ਮਾ ਅਦਾਯਿ| (Hadēs g86)
| فَنَظَرْتُ وَإِذَا فَرَسٌ أَخْضَرُ، وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ ٱسْمُهُ ٱلْمَوْتُ، وَٱلْهَاوِيَةُ تَتْبَعُهُ، وَأُعْطِيَا سُلْطَانًا عَلَى رُبْعِ ٱلْأَرْضِ أَنْ يَقْتُلَا بِٱلسَّيْفِ وَٱلْجُوعِ وَٱلْمَوْتِ وَبِوُحُوشِ ٱلْأَرْضِ. (Hadēs g86) | ٨ |
9 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪਞ੍ਚਮਮੁਦ੍ਰਾਯਾਂ ਤੇਨ ਮੋਚਿਤਾਯਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਵਾਕ੍ਯਹੇਤੋਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦਾਨਾੱਚ ਛੇਦਿਤਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਦੇਹਿਨੋ ਵੇਦ੍ਯਾ ਅਧੋ ਮਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਨ੍ਤ|
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلْخَامِسَ، رَأَيْتُ تَحْتَ ٱلْمَذْبَحِ نُفُوسَ ٱلَّذِينَ قُتِلُوا مِنْ أَجْلِ كَلِمَةِ ٱللهِ، وَمِنْ أَجْلِ ٱلشَّهَادَةِ ٱلَّتِي كَانَتْ عِنْدَهُمْ، | ٩ |
10 ਤ ਉੱਚੈਰਿਦੰ ਗਦਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਯਮਯ ਪ੍ਰਭੋ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਰਕ੍ਤਪਾਤੇ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਨਿਵਾਸਿਭਿ ਰ੍ਵਿਵਦਿਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਫਲ ਦਾਤੁਞ੍ਚ ਕਤਿ ਕਾਲੰ ਵਿਲਮ੍ਬਸੇ?
| وَصَرَخُوا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلِينَ: «حَتَّى مَتَى أَيُّهَا ٱلسَّيِّدُ ٱلْقُدُّوسُ وَٱلْحَقُّ، لَا تَقْضِي وَتَنْتَقِمُ لِدِمَائِنَا مِنَ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ؟» | ١٠ |
11 ਤਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਮੈ ਸ਼ੁਭ੍ਰਃ ਪਰਿੱਛਦੋ (ਅ)ਦਾਯਿ ਵਾਗਿਯਞ੍ਚਾਕਥ੍ਯਤ ਯੂਯਮਲ੍ਪਕਾਲਮ੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੇ ਸਹਾਦਾਸਾ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੂਯਮਿਵ ਘਾਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਖ੍ਯਾ ਯਾਵਤ੍ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਤਾਂ ਨ ਗੱਛਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਵਿਰਮਤ|
| فَأُعْطُوا كُلُّ وَاحِدٍ ثِيَابًا بِيضًا، وَقِيلَ لَهُمْ أَنْ يَسْتَرِيحُوا زَمَانًا يَسِيرًا أَيْضًا حَتَّى يَكْمَلَ ٱلْعَبِيدُ رُفَقَاؤُهُمْ، وَإِخْوَتُهُمْ أَيْضًا، ٱلْعَتِيدُونَ أَنْ يُقْتَلُوا مِثْلَهُمْ. | ١١ |
12 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯਦਾ ਸ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠਮੁਦ੍ਰਾਮਮੋਚਯਤ੍ ਤਦਾ ਮਯਿ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇ ਮਹਾਨ੍ ਭੂਕਮ੍ਪੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਸ਼੍ਚ ਉਸ਼਼੍ਟ੍ਰਲੋਮਜਵਸ੍ਤ੍ਰਵਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਵਰ੍ਣਸ਼੍ਚਨ੍ਦ੍ਰਮਾਸ਼੍ਚ ਰਕ੍ਤਸਙ੍ਕਾਸ਼ੋ (ਅ)ਭਵਤ੍
| وَنَظَرْتُ لَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلسَّادِسَ، وَإِذَا زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَدَثَتْ، وَٱلشَّمْسُ صَارَتْ سَوْدَاءَ كَمِسْحٍ مِنْ شَعْرٍ، وَٱلْقَمَرُ صَارَ كَٱلدَّمِ، | ١٢ |
13 ਗਗਨਸ੍ਥਤਾਰਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਬਲਵਾਯੁਨਾ ਚਾਲਿਤਾਦ੍ ਉਡੁਮ੍ਬਰਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਨਿਪਾਤਿਤਾਨ੍ਯਪੱਕਫਲਾਨੀਵ ਭੂਤਲੇ ਨ੍ਯਪਤਨ੍|
| وَنُجُومُ ٱلسَّمَاءِ سَقَطَتْ إِلَى ٱلْأَرْضِ كَمَا تَطْرَحُ شَجَرَةُ ٱلتِّينِ سُقَاطَهَا إِذَا هَزَّتْهَا رِيحٌ عَظِيمَةٌ. | ١٣ |
14 ਆਕਾਸ਼ਮਣ੍ਡਲਞ੍ਚ ਸਙ੍ਕੁਚ੍ਯਮਾਨਗ੍ਰਨ੍ਥਇਵਾਨ੍ਤਰ੍ਧਾਨਮ੍ ਅਗਮਤ੍ ਗਿਰਯ ਉਪਦ੍ਵੀਪਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਚਾਲਿਤਾਃ
| وَٱلسَّمَاءُ ٱنْفَلَقَتْ كَدَرْجٍ مُلْتَفٍّ، وَكُلُّ جَبَلٍ وَجَزِيرَةٍ تَزَحْزَحَا مِنْ مَوْضِعِهِمَا. | ١٤ |
15 ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਾ ਭੂਪਾਲਾ ਮਹਾੱਲੋਕਾਃ ਸਹਸ੍ਤ੍ਰਪਤਯੋ ਧਨਿਨਃ ਪਰਾਕ੍ਰਮਿਣਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾ ਦਾਸਾ ਮੁਕ੍ਤਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ (ਅ)ਪਿ ਗੁਹਾਸੁ ਗਿਰਿਸ੍ਥਸ਼ੈਲੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਾੱਛਾਦਯਨ੍|
| وَمُلُوكُ ٱلْأَرْضِ وَٱلْعُظَمَاءُ وَٱلْأَغْنِيَاءُ وَٱلْأُمَرَاءُ وَٱلْأَقْوِيَاءُ وَكُلُّ عَبْدٍ وَكُلُّ حُرٍّ، أَخْفَوْا أَنْفُسَهُمْ فِي ٱلْمَغَايِرِ وَفِي صُخُورِ ٱلْجِبَالِ، | ١٥ |
16 ਤੇ ਚ ਗਿਰੀਨ੍ ਸ਼ੈਲਾਂਸ਼੍ਚ ਵਦਨ੍ਤਿ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਦੁਪਰਿ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਜਨਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਤੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਕੋਪਾੱਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਗੋਪਾਯਤ;
| وَهُمْ يَقُولُونَ لِلْجِبَالِ وَٱلصُّخُورِ: «ٱسْقُطِي عَلَيْنَا وَأَخْفِينَا عَنْ وَجْهِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ وَعَنْ غَضَبِ ٱلْخَرُوفِ، | ١٦ |
17 ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧਸ੍ਯ ਮਹਾਦਿਨਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤੰ ਕਃ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
| لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَ يَوْمُ غَضَبِهِ ٱلْعَظِيمُ. وَمَنْ يَسْتَطِيعُ ٱلْوُقُوفَ؟». | ١٧ |
