< ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ 16 >

1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰਾਤ੍ ਤਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਦੂਤਾਨ੍ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣ ਏਸ਼਼ ਮਹਾਰਵੋ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ, ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਪ੍ਤਕੰਸੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਸ੍ਰਾਵਯਤ|
En ik hoorde een groote stem uit den tempel, die sprak tot de zeven engelen: Gaat heen en giet de zeven schalen der gramschap Gods uit op de aarde!
2 ਤਤਃ ਪ੍ਰਥਮੋ ਦੂਤੋ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਸ਼ੋਃ ਕਲਙ੍ਕਧਾਰਿਣਾਂ ਤਤ੍ਪ੍ਰਤਿਮਾਪੂਜਕਾਨਾਂ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਸ਼ਰੀਰੇਸ਼਼ੁ ਵ੍ਯਥਾਜਨਕਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਵ੍ਰਣਾ ਅਭਵਨ੍|
En de eerste ging heen en goot zijn schaal uit over de aarde; en er kwam een kwaad en boosaardig gezweer over de menschen, die het merkteeken hadden van het beest, en die voor zijn beeld zich nederbogen.
3 ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਸ ਕੁਣਪਸ੍ਥਸ਼ੋਣਿਤਰੂਪ੍ਯਭਵਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਸ੍ਥਿਤਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪ੍ਰਾਣਿਨੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਗਤਾਃ|
En de tweede engel goot zijn schaal uit op de zee; en zij werd bloed als van een doode, en alle levende ziel stierf, die in de zee was
4 ਅਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨਦੀਸ਼਼ੁ ਜਲਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣੇਸ਼਼ੁ ਚਾਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤਾਨਿ ਰਕ੍ਤਮਯਾਨ੍ਯਭਵਨ੍| ਅਪਰੰ ਤੋਯਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਸ੍ਯ ਦੂਤਸ੍ਯ ਵਾਗਿਯੰ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ|
En de derde engel goot zijn schaal uit op de rivieren, en op de fonteinen der wateren; en zij werden bloed.
5 ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਸ਼੍ਚ ਭੂਤਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯੰਸ਼੍ਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਤ੍ਵਮੇਵ ਨ੍ਯਾੱਯਕਾਰੀ ਯਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਤ੍ਵੰ ਵ੍ਯਚਾਰਯਃ|
En ik hoorde den engel der wateren zeggen: rechtvaardig zijt Gij, die zijt, en die waart, Gij Heilige! want Gij hebt dit geoordeeld!
6 ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਸਾਧੂਨਾਂ ਰਕ੍ਤੰ ਤੈਰੇਵ ਪਾਤਿਤੰ| ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਤੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਦਾਸ੍ਤਤ੍ਪਾਨੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਯੁਜ੍ਯਤੇ||
Omdat zij het bloed der heiligen en der profeten vergoten hebben, zoo hebt Gij hun ook bloed te drinken gegeven; zij zijn het waardig!
7 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਵੇਦੀਤੋ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਅਯੰ ਰਵੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ, ਹੇ ਪਰਸ਼੍ਵਰ ਸਤ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਹੇ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਨ੍ ਪ੍ਰਭੋ| ਸਤ੍ਯਾ ਨ੍ਯਾੱਯਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਾ ਹਿ ਵਿਚਾਰਾਜ੍ਞਾਸ੍ਤ੍ਵਦੀਯਕਾਃ||
En ik hoorde den altaar zeggen: ja, Heere God, de Almachtige! waarachtig en rechtvaardig zijn uw oordeelen!
8 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਥੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸੂਰ੍ੱਯੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤਸ੍ਮੈ ਚ ਵਹ੍ਨਿਨਾ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਦਗ੍ਧੁੰ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮ੍ ਅਦਾਯਿ|
En de vierde engel goot zijn schaal uit op de zon; en haar werd gegeven om de menschen door vuur te verhitten.
9 ਤੇਨ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਮਹਾਤਾਪੇਨ ਤਾਪਿਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਣ੍ਡਾਨਾਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮਾਨਿਨ੍ਦਨ੍ ਤਤ੍ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨੰ ਨਾਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|
En de menschen werden verhit met groote hitte, en zij lasterden den Naam van God die de macht heeft over die plagen, en zij deden geen boetvaardigheid om Hem glorie te geven.
10 ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਞ੍ਚਮੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਸ਼ੋਃ ਸਿੰਹਾਸਨੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਰਾਸ਼਼੍ਟ੍ਰੰ ਤਿਮਿਰਾੱਛੰਨਮ੍ ਅਭਵਤ੍ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਵੇਦਨਾਕਾਰਣਾਤ੍ ਸ੍ਵਰਸਨਾ ਅਦੰਦਸ਼੍ਯਤ|
En de vijfde engel goot zijn schaal uit over den troon van het beest; en zijn koninkrijk werd verduisterd, en zij kauwden hun tong vanwege de pijn,
11 ਸ੍ਵਕੀਯਵ੍ਯਥਾਵ੍ਰਣਕਾਰਣਾੱਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਮ੍ ਅਨਿਨ੍ਦਨ੍ ਸ੍ਵਕ੍ਰਿਯਾਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਮਨਾਂਸਿ ਨ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍|
en zij lasterden den God des hemels vanwege hun pijnen en vanwege hun gezweren, en zij deden geen boetvaardigheid vanwege hun werken.
12 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਫਰਾਤਾਖ੍ਯੋ ਮਹਾਨਦੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਸੂਰ੍ੱਯੋਦਯਦਿਸ਼ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਾਂ ਰਾਜ੍ਞਾਂ ਮਾਰ੍ਗਸੁਗਮਾਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਯ ਤੋਯਾਨਿ ਪਰ੍ੱਯਸ਼ੁਸ਼਼੍ਯਨ੍|
En de zesde engel goot zijn schaal uit over de groote rivier, den Eufraat; en zijn water droogde uit, om den weg te banen der koningen van het Oosten.
13 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਾਗਸ੍ਯ ਵਦਨਾਤ੍ ਪਸ਼ੋ ਰ੍ਵਦਨਾਤ੍ ਮਿਥ੍ਯਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਵਦਨਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਯੋ (ਅ)ਸ਼ੁਚਯ ਆਤ੍ਮਾਨੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੇ ਮਣ੍ਡੂਕਾਕਾਰਾਃ|
En ik zag uit den muil van den draak, en uit den muil van het beest, en uit den muil van den schijnprofeet, drie onzuivere geesten uitkomen, als kikvorschen,
14 ਤ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੋ ਭੂਤਾਨਾਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਦਿਨੇ ਯੇਨ ਯੁੱਧੇਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਰਜਗਤੋ ਰਾਜ੍ਞਾਃ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ|
want het zijn geesten van duivelen, teekenen doende, die uitgaan over de koningen der geheele aarde, om die te vergaderen tot den oorlog van den grooten dag des almachtigen Gods.
15 ਅਪਰਮ੍ ਇਬ੍ਰਿਭਾਸ਼਼ਯਾ ਹਰ੍ੰਮਗਿੱਦੋਨਾਮਕਸ੍ਥਨੇ ਤੇ ਸਙ੍ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾਃ|
Ziet, Ik kom als een dief! Zalig die wakende is en zijn kleederen bewaart, opdat hij niet naakt wandele en men zijn schandelijkheid niet zie!
16 ਪਸ਼੍ਯਾਹੰ ਚੈਰਵਦ੍ ਆਗੱਛਾਮਿ ਯੋ ਜਨਃ ਪ੍ਰਬੁੱਧਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯਥਾ ਚ ਨਗ੍ਨਃ ਸਨ੍ ਨ ਪਰ੍ੱਯਟਤਿ ਤਸ੍ਯ ਲੱਜਾ ਚ ਯਥਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾ ਨ ਭਵਤਿ ਤਥਾ ਸ੍ਵਵਾਸਾਂਸਿ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ|
En zij vergaderden hen ter plaatse die in het Hebreeuwsch genoemd wordt: Armagedon.
17 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਪ੍ਤਮੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਆਕਾਸ਼ੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਮਨ੍ਦਿਰਮਧ੍ਯਸ੍ਥਸਿੰਹਾਸਨਾਤ੍ ਮਹਾਰਵੋ (ਅ)ਯੰ ਨਿਰ੍ਗਤਃ ਸਮਾਪ੍ਤਿਰਭਵਦਿਤਿ|
En de zevende engel goot zijn schaal uit over de lucht; en er kwam een groote stem uit den tempel, van den troon, die zeide: het is geschied!
18 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਡਿਤੋ ਰਵਾਃ ਸ੍ਤਨਿਤਾਨਿ ਚਾਭਵਨ੍, ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਚ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਯਾਦ੍ਰੁʼਙ੍ਮਹਾਭੂਮਿਕਮ੍ਪਃ ਕਦਾਪਿ ਨਾਭਵਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਭੂਕਮ੍ਪੋ (ਅ)ਭਵਤ੍|
En er geschiedden bliksemen, en stemmen, en donderslagen, en er was een groote aardbeving, zooals er geen geweest is van dat de mensch op aarde is, een zoodanige aardbeving, zóó groot.
19 ਤਦਾਨੀਂ ਮਹਾਨਗਰੀ ਤ੍ਰਿਖਣ੍ਡਾ ਜਾਤਾ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਨਗਰਾਣਿ ਚ ਨ੍ਯਪਤਨ੍ ਮਹਾਬਾਬਿਲ੍ ਚੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ੍ਵਕੀਯਪ੍ਰਚਣ੍ਡਕੋਪਮਦਿਰਾਪਾਤ੍ਰਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਾ|
En de groote stad werd verdeeld in drie deelen, en de steden der volken vielen; en het groote Babylon is voor Gods aangezicht gedacht geworden, om het den drinkbeker te geven van den wijn der gramschap zijns toorns.
20 ਦ੍ਵੀਪਾਸ਼੍ਚ ਪਲਾਯਿਤਾ ਗਿਰਯਸ਼੍ਚਾਨ੍ਤਹਿਤਾਃ|
En alle eiland vluchtte weg, en er werden geen bergen meer gevonden.
21 ਗਗਨਮਣ੍ਡਲਾੱਚ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਉਪਰ੍ੱਯੇਕੈਕਦ੍ਰੋਣਪਰਿਮਿਤਸ਼ਿਲਾਨਾਂ ਮਹਾਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰਭਵਤ੍ ਤੱਛਿਲਾਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਅਨਿਨ੍ਦਮ੍ ਯਤਸ੍ਤੱਜਾਤਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ (ਅ)ਤੀਵ ਮਹਾਨ੍|
En een groote hagel, als een talentpond zwaar, viel neder uit den hemel over de menschen; en de menschen lasterden God vanwege de plage des hagels, want de plage daarvan is zeer groot.

< ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ 16 >