ਮਥਿਃ 4
1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤਾਰਕੇਣ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਆਤ੍ਮਨਾ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ
Toen werd Jezus naar de woestijn gevoerd door den Geest, om door den duivel bekoord te worden.
2 ਸਨ੍ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦਹੋਰਾਤ੍ਰਾਨ੍ ਅਨਾਹਾਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੋ ਬਭੂਵ|
En als Hij veertig dagen en veertig nachten lang gevast had, kreeg Hij ten laatste honger.
3 ਤਦਾਨੀਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਯਦਿ ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ਮਜੋ ਭਵੇਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਨੇਤਾਨ੍ ਪੂਪਾਨ੍ ਵਿਧੇਹਿ|
En de bekoorder kwam tot Hem en zeide: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg dan dat deze steenen brooden worden.
4 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਬ੍ਰਵੀਤ੍, ਇੱਥੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, "ਮਨੁਜਃ ਕੇਵਲਪੂਪੇਨ ਨ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਦਨਾਦ੍ ਯਾਨਿ ਯਾਨਿ ਵਚਾਂਸਿ ਨਿਃਸਰਨ੍ਤਿ ਤੈਰੇਵ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "
Maar Hij antwoordde en zeide: Er staat geschreven: Niet van brood alleen zal de mensch leven, maar van alle woord dat Gods mond uitgaat.
5 ਤਦਾ ਪ੍ਰਤਾਰਕਸ੍ਤੰ ਪੁਣ੍ਯਨਗਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਚੂਡੋਪਰਿ ਨਿਧਾਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍,
Toen bracht Hem de duivel naar de heilige stad en plaatste Hem op het dak des tempels,
6 ਤ੍ਵੰ ਯਦਿਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਨਯੋ ਭਵੇਸ੍ਤਰ੍ਹੀਤੋ(ਅ)ਧਃ ਪਤ, ਯਤ ਇੱਥੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਆਦੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਨਿਜਾਨ੍ ਦੂਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਤ੍ਵਾਂ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਮਾਰ੍ਗੇਸ਼਼ੁ ਤ੍ਵਦੀਯਚਰਣਦ੍ਵਯੇ| ਨ ਲਗੇਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਾਘਾਤਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਘਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਕਰੈਃ||
en zeide tot Hem: Als Gij Gods Zoon zijt, werp U dan naar beneden, want er staat geschreven: Hij zal zijn engelen aangaande U bevel geven en zij zullen U dragen op de handen, opdat Gij uw voet aan geen steen stoot.
7 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਏਤਦਪਿ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, "ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਭੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੰ ਮਾ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਵ| "
Jezus zeide tot hem: Er staat wederom geschreven: Gij zult den Heere, uw God, niet op de proef stellen.
8 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਤਾਰਕਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤਮ੍ ਅਤ੍ਯੁਞ੍ਚਧਰਾਧਰੋਪਰਿ ਨੀਤ੍ਵਾ ਜਗਤਃ ਸਕਲਰਾਜ੍ਯਾਨਿ ਤਦੈਸ਼੍ਵਰ੍ੱਯਾਣਿ ਚ ਦਰ੍ਸ਼ਯਾਸ਼੍ਚਕਾਰ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕਾਰ ਚ,
Wederom nam de duivel Hem mede naar een zeer hoogen berg en toonde Hem al de koninkrijken der wereld en hun glorie,
9 ਯਦਿ ਤ੍ਵੰ ਦਣ੍ਡਵਦ੍ ਭਵਨ੍ ਮਾਂ ਪ੍ਰਣਮੇਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯਹਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਤੁਭ੍ਯੰ ਪ੍ਰਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|
en zeide tot Hem: Dit alles zal ik U geven, zoo Gij nedervalt en mij aanbidt.
10 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵੋਚਤ੍, ਦੂਰੀਭਵ ਪ੍ਰਤਾਰਕ, ਲਿਖਿਤਮਿਦਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, "ਤ੍ਵਯਾ ਨਿਜਃ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯਃ ਕੇਵਲਃ ਸ ਸੇਵ੍ਯਸ਼੍ਚ| "
Toen zeide Jezus tot hem: Ga weg Satan! want er staat geschreven: Den Heere uw God, zult gij aanbidden en Hem alleen zult gij dienen.
11 ਤਤਃ ਪ੍ਰਤਾਰਕੇਣ ਸ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਯਾਜਿ, ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤੈਰਾਗਤ੍ਯ ਸ ਸਿਸ਼਼ੇਵੇ|
Toen verliet de duivel Hem, en ziet er kwamen engelen en zij dienden Hem.
12 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੋਹਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬਬਨ੍ਧੇ, ਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਾਸ੍ਥੀਯਤ|
Nadat Jezus nu gehoord had dat Johannes was gevangen genomen, vertrok Hij naar Galilea.
13 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਨਾਸਰੰਨਗਰੰ ਵਿਹਾਯ ਜਲਘੇਸ੍ਤਟੇ ਸਿਬੂਲੂੰਨਪ੍ਤਾਲੀ ਏਤਯੋਰੁਵਭਯੋਃ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਯੋਃ ਸੀਮ੍ਨੋਰ੍ਮਧ੍ਯਵਰ੍ੱਤੀ ਯ: ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ ਤੰਨਗਰਮ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|
En Nazaret verlatende, kwam Hij wonen te Kapernaüm, dat bij de zee lag, in het gebied van Zebulon en Nephtalim.
14 ਤਸ੍ਮਾਤ੍, ਅਨ੍ਯਾਦੇਸ਼ੀਯਗਾਲੀਲਿ ਯਰ੍ੱਦਨ੍ਪਾਰੇ(ਅ)ਬ੍ਧਿਰੋਧਸਿ| ਨਪ੍ਤਾਲਿਸਿਬੂਲੂਨ੍ਦੇਸ਼ੌ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਿਤੌ ਪੁਰਾ|
Opdat zou vervuld worden hetgeen door Jesaja, den profeet, is gezegd:
15 ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਾ ਮਨੁਜਾ ਯੇ ਯੇ ਪਰ੍ੱਯਭ੍ਰਾਮ੍ਯਨ੍ ਤਮਿਸ੍ਰਕੇ| ਤੈਰ੍ਜਨੈਰ੍ਬ੍ਰੁʼਹਦਾਲੋਕਃ ਪਰਿਦਰ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦਾ| ਅਵਸਨ੍ ਯੇ ਜਨਾ ਦੇਸ਼ੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੱਛਾਯਾਸ੍ਵਰੂਪਕੇ| ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਲੋਕਾਨਾਮਾਲੋਕਃ ਸੰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਃ||
Het land Zebulon en Nephtalim, aan den weg der zee, over den Jordaan, Galilea der volken;
16 ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ, ਤਤ੍ ਤਦਾ ਸਫਲਮ੍ ਅਭੂਤ੍|
het volk dat in duisternis zit, ziet een groot licht, en over hen die zitten in een land en schaduw des doods, gaat een licht op.
17 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ, ਮਨਾਂਸਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਤ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜਤ੍ਵੰ ਸਵਿਧਮਭਵਤ੍|
Van toen af begon Jezus te prediken en te zeggen: Doet boetvaardigheid, want het koninkrijk der hemelen is nabij.
18 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗਾਲੀਲੋ ਜਲਧੇਸ੍ਤਟੇਨ ਗੱਛਨ੍ ਗੱਛਨ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਯੰ ਪਿਤਰੰ ਵਦਨ੍ਤਿ ਏਤਾਵੁਭੌ ਜਲਘੌ ਜਾਲੰ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍ਤੌ ਦਦਰ੍ਸ਼, ਯਤਸ੍ਤੌ ਮੀਨਧਾਰਿਣਾਵਾਸ੍ਤਾਮ੍|
En wandelende langs de zee van Galilea, zag Jezus twee broeders, Simon, die Petrus genaamd wordt, en Andreas, zijn broeder, die bezig waren met hun netten in zee te werpen, want zij waren visschers.
19 ਤਦਾ ਸ ਤਾਵਾਹੂਯ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਯੁਵਾਂ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਤੰ, ਯੁਵਾਮਹੰ ਮਨੁਜਧਾਰਿਣੌ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
En Hij zeide tot hen: Komt achter Mij, en Ik zal u visschers van menschen maken.
20 ਤੇਨੈਵ ਤੌ ਜਾਲੰ ਵਿਹਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਆਗੱਛਤਾਮ੍|
Toen verlieten zij terstond de netten en volgden Hem.
21 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਸਿਵਦਿਯਸ੍ਯ ਸੁਤੌ ਯਾਕੂਬ੍ ਯੋਹੰਨਾਮਾਨੌ ਦ੍ਵੌ ਸਹਜੌ ਤਾਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨੌਕੋਪਰਿ ਜਾਲਸ੍ਯ ਜੀਰ੍ਣੋੱਧਾਰੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੌ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਾਵਾਹੂਤਵਾਨ੍|
En vandaar voortgaande, zag Hij twee andere broeders, Jakobus, den zoon van Zebedeüs, en Johannes, zijn broeder, die in het schip met hun vader Zebedeüs bezig waren hun netten te verstellen; en Hij riep hen.
22 ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤੌ ਨਾਵੰ ਸ੍ਵਤਾਤਞ੍ਚ ਵਿਹਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੌ ਬਭੂਵਤੁਃ|
En zij verlieten terstond het schip en hun vader en volgden Hem.
23 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਭਜਨਭਵਨੇ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਾਨ੍ ਰੋਗਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਪੀਡਾਸ਼੍ਚ ਸ਼ਮਯਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਗਾਲੀਲ੍ਦੇਸ਼ੰ ਭ੍ਰਮਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
En Jezus ging door geheel Galilea, leerende in hun synagogen en predikende het Evangelie des koninkrijks; en Hij genas alle ziekten en alle kwalen onder het volk.
24 ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਸੁਰਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੰ ਤਸ੍ਯ ਯਸ਼ੋ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍, ਅਪਰੰ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾ ਅਪਸ੍ਮਾਰਰ੍ਗੀਣਃ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਧਾਤਿਪ੍ਰਭ੍ਰੁʼਤਯਸ਼੍ਚ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਮਨੁਜਾ ਨਾਨਾਵਿਧਵ੍ਯਾਧਿਭਿਃ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾ ਆਸਨ੍, ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੀਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਚਕਾਰ|
En het gerucht van Hem liep door geheel Syrië; en men bracht tot Hem al de zieken, die bevangen waren van allerlei kwalen en pijnen, en bezetenen door booze geesten, en maanzieken, en verlamden, en Hij genas hen.
25 ਏਤੇਨ ਗਾਲੀਲ੍-ਦਿਕਾਪਨਿ-ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍-ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇਭ੍ਯੋ ਯਰ੍ੱਦਨਃ ਪਾਰਾਞ੍ਚ ਬਹਵੋ ਮਨੁਜਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
En vele scharen volgden Hem van Galilea, en Dekapolis, en Jerusalem, en Judea, en van over den Jordaan.
