< ਮਥਿਃ 26 >
1 ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਸਮਾਪ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੂਚੇ,
ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶେଷ କରି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
2 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਜ੍ਞਾਤੰ ਦਿਨਦ੍ਵਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤਤ੍ਰ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਹਨ੍ਤੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
“ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଯେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ହେବ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ, ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର କ୍ରୁଶରେ ହତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପିତ ହେବେ।”
3 ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਕਿਯਫਾਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਯਾਂ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ
ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ କୟାଫା ନାମକ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ,
4 ਕੇਨੋਪਾਯੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯੁਰਿਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଛଳରେ ଧରି ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ;
5 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਰੁਕ੍ਤੰ ਮਹਕਾਲੇ ਨ ਧਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ, ਧ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਜਾਨਾਂ ਕਲਹੇਨ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କହିଲେ, ପର୍ବ ସମୟରେ ନୁହେଁ, କାଳେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେବ।
6 ਤਤੋ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਾਖ੍ਯਸ੍ਯ ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਵੇਸ਼੍ਮਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
ଯୀଶୁ ବେଥନୀୟାରେ କୁଷ୍ଠରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ପାଇଥିବା ଶିମୋନଙ୍କ ଗୃହରେ ଥିବା ସମୟରେ,
7 ਕਾਚਨ ਯੋਸ਼਼ਾ ਸ਼੍ਵੇਤੋਪਲਭਾਜਨੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੰ ਸੁਗਨ੍ਧਿ ਤੈਲਮਾਨੀਯ ਭੋਜਨਾਯੋਪਵਿਸ਼ਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰੋਭ੍ਯਸ਼਼ੇਚਤ੍|
ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଳ ନେଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ସେ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଢାଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
8 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਲੋਕ੍ਯ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਕੁਪਿਤੈਰੁਕ੍ਤੰ, ਕੁਤ ਇੱਥਮਪਵ੍ਯਯਤੇ?
କିନ୍ତୁ ତାହା ଦେଖି ଶିଷ୍ୟମାନେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏତେ ଅପବ୍ୟୟ କାହିଁକି?
9 ਚੇਦਿਦੰ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਭੂਰਿਮੂਲ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵ੍ਯਤਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤ|
ଏହା ତ ଅନେକ ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ପାରିଥାଆନ୍ତା।
10 ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਦਵਗਤ੍ਯ ਤੇ ਸਮੁਦਿਤਾਃ, ਯੋਸ਼਼ਾਮੇਨਾਂ ਕੁਤੋ ਦੁਃਖਿਨੀਂ ਕੁਰੁਥ, ਸਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਧੁ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
ଯୀଶୁ ତାହା ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “କାହିଁକି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟିକୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛ? ସେ ତ ମୋ ପ୍ରତି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିଅଛି।
11 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੰ ਸਮੀਪੇ ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਤਤਮੇਵਾਸਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਿਕੇਹੰ ਨਾਸੇ ਸਤਤੰ|
ଦରିଦ୍ରମାନେ ତ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ନ ଥିବି।
12 ਸਾ ਮਮ ਕਾਯੋਪਰਿ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੰ ਸਿਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦਾਨਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
ଆଉ, ସେ ମୋହର ସମାଧି-କ୍ରିୟାସ୍ୱରୂପେ ମୋହର ଶରୀରରେ ଏହି ତୈଳ ଢାଳିଦେଇଅଛି।
13 ਅਤੋਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰੈਸ਼਼ ਸੁਸਮਾਚਾਰਃ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰੈਤਸ੍ਯਾ ਨਾਰ੍ੱਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਕਰ੍ੰਮੇਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ଜଗତର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଏହି ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରାଯିବ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ସ୍ମରଣାର୍ଥେ ତାହାର ଏହି କର୍ମର କଥା ମଧ୍ୟ କୁହାଯିବ।”
14 ਤਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕ ਏਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
ସେତେବେଳେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୂଦା ନାମକ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲା,
15 ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਦਾਸ੍ਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
ମୋତେ କଅଣ ଦେବେ କୁହନ୍ତୁ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଧରାଇଦେବି। ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାକୁ ତିରିଶିଗୋଟି ରୌପ୍ୟ-ମୁଦ୍ରା ତୌଲି କରିଦେଲେ।
16 ਸ ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸੁਯੋਗੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍|
ଆଉ ସେହି ସମୟଠାରୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରାଇ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲା।
17 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪਪਰ੍ੱਵਣਃ ਪ੍ਰਥਮੇਹ੍ਨਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉਪਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਭਵਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕੁਤ੍ਰ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਆਯੋਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਭਵਤਃ ਕੇੱਛਾ?
ପରେ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପର୍ବର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବୁ ବୋଲି ଆପଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି?
18 ਤਦਾ ਸ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਧ੍ਯੇਨਗਰਮਮੁਕਪੁੰਸਃ ਸਮੀਪੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਵਦਤ, ਗੁਰੁ ਰ੍ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਤ੍ਕਾਲਃ ਸਵਿਧਃ, ਸਹ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਸ੍ਤ੍ਵਦਾਲਯੇ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯੰ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ|
ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ନଗରରେ ଯାଇ ଅମୁକ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କୁହ, ଗୁରୁ କହୁଅଛନ୍ତି, ମୋହର କାଳ ସନ୍ନିକଟ, ମୁଁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ୍ଭ ଗୃହରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ପାଳନ କରିବି।”
19 ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਨਿਦੇਸ਼ਾਨੁਰੂਪਕਰ੍ੰਮ ਵਿਧਾਯ ਤਤ੍ਰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਾਮਾਸੁਃ|
ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କର୍ମ କରି ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ।
20 ਤਤਃ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਸ ਨ੍ਯਵਿਸ਼ਤ੍|
ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଦ୍ୱାଦଶ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଲେ।
21 ਅਪਰੰ ਭੁਞ੍ਜਾਨ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ସେ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ।”
22 ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦੁਃਖਿਤਾ ਏਕੈਕਸ਼ੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ?
ସେଥିରେ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ସେ କଅଣ ମୁଁ?
23 ਤਤਃ ਸ ਜਗਾਦ, ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰੇ ਕਰੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤਿ, ਸ ਏਵ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଯେ ମୋ ସହିତ ପାତ୍ରରେ ହାତ ବୁଡ଼ାଇଲା, ସେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ।
24 ਮਨੁਜਸੁਤਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਤਦ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਪੁੰਸਾ ਸ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਹਾ ਹਾ ਚੇਤ੍ ਸ ਨਾਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ଲେଖାଅଛି, ସେହିପରି ସେ ପ୍ରୟାଣ କରୁଅଛନ୍ତି ସତ୍ୟ; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ହାୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର; ସେହି ଲୋକର ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା।”
25 ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ? ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਸਤ੍ਯੰ ਗਦਿਤਮ੍|
ଏଥିରେ ଯେଉଁ ଯିହୂଦା ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା, ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ହେ ଗୁରୁ, ସେ କଅଣ ମୁଁ? ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ କହିଅଛ।”
26 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮਸ਼ਨਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪਮਾਦਾਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਜਗਾਦ, ਮਦ੍ਵਪੁਃਸ੍ਵਰੂਪਮਿਮੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਖਾਦਤ|
ଆଉ, ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ରୁଟି ନେଇ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ଓ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, “ନିଅ, ଭୋଜନ କର, ଏହା ମୋହର ଶରୀର।”
27 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੇਨ ਪਾਤਵ੍ਯੰ,
ପୁଣି, ସେ ପାନପାତ୍ର ନେଇ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ,
28 ਯਸ੍ਮਾਦਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਮਰ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਪਾਤਿਤੰ ਯਨ੍ਮੰਨੂਤ੍ਨਨਿਯਮਰੂਪਸ਼ੋਣਿਤੰ ਤਦੇਤਤ੍|
“ଏଥିରୁ ସମସ୍ତେ ପାନ କର, କାରଣ ଯେଉଁ ନିୟମର ରକ୍ତ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ପାପ କ୍ଷମା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପାତିତ ହେଉଅଛି, ଏ ମୋହର ସେହି ରକ୍ତ।
29 ਅਪਰਮਹੰ ਨੂਤ੍ਨਗੋਸ੍ਤਨੀਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਤ੍ ਗੋਸ੍ਤਨੀਫਲਰਸੰ ਪੁਨਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଦିନ ମୁଁ ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ନୂଆ କରି ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳର ରସ ପାନ କରିବି, ସେହି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଜିଠାରୁ ଏହା କେବେ ହେଁ ପାନ କରିବି ନାହିଁ।”
30 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਜੈਤੁਨਾਖ੍ਯਗਿਰਿੰ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
ପୁଣି, ସେମାନେ ସ୍ତବଗାନ କଲା ପରେ ଜୀତପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ।
31 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਤ੍, ਅਸ੍ਯਾਂ ਰਜਨ੍ਯਾਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, "ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਯਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ"||
ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଏହି ରାତ୍ରିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ମୋʼଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇବ, କାରଣ ଲେଖାଅଛି, ଆମ୍ଭେ ମେଷପାଳକକୁ ପ୍ରହାର କରିବା, ଆଉ ପଲର ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଯିବେ।
32 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਸਮੁੱਥਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
ମାତ୍ର ମୁଁ ଉଠିବା ପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯିବି।”
33 ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਭਵਾਂਸ਼੍ਚੇਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਤਿ, ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
କିନ୍ତୁ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସମସ୍ତେ ଆପଣଙ୍କଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇବେ, ତଥାପି ମୁଁ କେବେ ହେଁ ପାଇବି ନାହିଁ।
34 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸ ਉਕ੍ਤਃ, ਤੁਭ੍ਯਮਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਮਿਨ੍ਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਚਰਣਾਯੁਧਸ੍ਯ ਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ରାତିରେ କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ।”
35 ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਦਿਤਵਾਨ੍, ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਮੰ ਮਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ, ਤਥਾਪਿ ਕਦਾਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ; ਤਥੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚੋਚੁਃ|
ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦ୍ୟପି ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମରିବାକୁ ହୁଏ, ତଥାପି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ହେଁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି ନାହିଁ। ସମସ୍ତ ଶିଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାରେ କହିଲେ।
36 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਦਃ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਾਵਦ੍ ਯੂਯਮਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਤ|
ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଗେଥ୍ଶିମାନୀ ନାମକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ବସିଥାଅ।”
37 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਪਿਤਰੰ ਸਿਵਦਿਯਸੁਤੌ ਚ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਗਤਵਾਨ੍, ਸ਼ੋਕਾਕੁਲੋ(ਅ)ਤੀਵ ਵ੍ਯਥਿਤਸ਼੍ਚ ਬਭੂਵ|
ଆଉ, ସେ ପିତର ଓ ଜେବଦୀଙ୍କ ଦୁଇ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଶୋକାକୁଳ ଓ ବ୍ୟଥିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ।
38 ਤਾਨਵਾਦੀੱਚ ਮ੍ਰੁʼਤਿਯਾਤਨੇਵ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਯਾਤਨਾ ਜਾਯਤੇ, ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ|
ସେତେବେଳେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ପ୍ରାଣ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ପରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋକାକୁଳ ହେଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ରହି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଜାଗିଥାଅ।”
39 ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾਧੋਮੁਖਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮਤ੍ਪਿਤਰ੍ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕੰਸੋ(ਅ)ਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦਿੱਛਾਵਤ੍ ਨ ਭਵਤੁ, ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
ପୁଣି, ସେ ଅଳ୍ପ ଦୂର ଆଗକୁ ଯାଇ ଉବୁଡ଼ ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ କରୁ କହିଲେ, “ହେ ମୋହର ପିତା, ଯଦି ହୋଇପାରେ, ତେବେ ଏହି ଦୁଃଖର ପାତ୍ର ମୋʼଠାରୁ ଦୂର ହେଉ; ତଥାପି ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା।”
40 ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰਾਯ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯੂਯੰ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਦਣ੍ਡਮੇਕਮਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਤ?
ଆଉ, ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ ଓ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ହେଲେ ଜାଗି ପାରିଲ ନାହିଁ?
41 ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨ ਪਤਿਤੁੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵਞ੍ਚ; ਆਤ੍ਮਾ ਸਮੁਦ੍ਯਤੋਸ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁ ਰ੍ਦੁਰ੍ੱਬਲੰ|
ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେପରି ନ ପଡ଼, ଏଥିପାଇଁ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର; ଆତ୍ମା ଇଚ୍ଛୁକ ସତ୍ୟ, ମାତ୍ର ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ।”
42 ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮੱਤਾਤ, ਨ ਪੀਤੇ ਯਦਿ ਕੰਸਮਿਦੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
ପୁଣି, ଥରେ ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି କହିଲେ, “ହେ ମୋହର ପିତା, ପାନ ନ କଲେ ଏହି ପାତ୍ର ଯଦି ମୋʼଠାରୁ ଦୂର ହୋଇ ନ ପାରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସଫଳ ହେଉ।”
43 ਸ ਪੁਨਰੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਦਦਰ੍ਸ਼, ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਾਸਨ੍|
ପୁଣି, ସେ ଆସି ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲା।
44 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਕਥਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପୁଣି, ଥରେ ଯାଇ ଆଉ ଥରେ ସେହି କଥା କହି ତୃତୀୟ ଥର ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ।
45 ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਾਗਤ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ਯਾਨਾਃ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸਮਯ ਉਪਾਸ੍ਥਾਤ੍, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਾਪਿਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
ପରେ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଅଳ୍ପ ସମୟ ଶୋଇ କରି ବିଶ୍ରାମ କର, ଦେଖ, ସେହି ସମୟ ସନ୍ନିକଟ ହେଲାଣି, ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପାପୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି।
46 ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਯਾਮਃ, ਯੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਸਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਿ|
ଉଠ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିବା, ଦେଖ, ଯେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି, ସେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ।”
47 ਏਤਤ੍ਕਥਾਕਥਨਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕੋ ਮੁਖ੍ਯਯਾਜਕਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਃ ਪ੍ਰਹਿਤਾਨ੍ ਅਸਿਧਾਰਿਯਸ਼਼੍ਟਿਧਾਰਿਣੋ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮੁਪਤਸ੍ਥੌ|
ସେ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଏବଂ ତାହା ସହିତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରେରିତ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଖଡ୍ଗ ଓ ଯଷ୍ଟି ଧରି ଆସିଲେ।
48 ਅਸੌ ਪਰਕਰੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਨ੍ ਇੱਥੰ ਸਙ੍ਕੇਤਯਾਮਾਸ, ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯੇ, ਸੋ(ਅ)ਸੌ ਮਨੁਜਃ, ਸਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਧਾਰ੍ੱਯਤਾਂ|
ଆଉ, ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ସଙ୍କେତ ଦେଇ କହିଥିଲା, ମୁଁ ଯାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବି, ସେ ସେହି, ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବ।
49 ਤਦਾ ਸ ਸਪਦਿ ਯੀਸ਼ੁਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਪ੍ਰਣਮਾਮੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬੇ|
ଆଉ, ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି, ହେ ଗୁରୁ, ନମସ୍କାର, ଏହା କହି ତାହାଙ୍କୁ ବହୁତ ଚୁମ୍ବନ କଲା।
50 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਮਿਤ੍ਰੰ ਕਿਮਰ੍ਥਮਾਗਤੋਸਿ? ਤਦਾ ਤੈਰਾਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਰਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਦਘ੍ਰੇ|
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ହେ ବନ୍ଧୁ, ଯାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଅଛ, ତାହା କର।” ସେଥିରେ ସେମାନେ ପାଖକୁ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିଲେ।
51 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮੇਕਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਕੋਸ਼਼ਾਦਸਿੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕਮਾਹਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
ଆଉ ଦେଖ, ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ହାତ ବଢ଼ାଇ ଖଣ୍ଡା ବାହାର କଲେ ଏବଂ ମହାଯାଜକଙ୍କର ଦାସକୁ ଆଘାତ କରି ତାହାର କାନ କାଟିପକାଇଲେ।
52 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਖਡ੍ਗੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੇ ਨਿਧੇਹਿ ਯਤੋ ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਅਸਿੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ, ਤਏਵਾਸਿਨਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭର ଖଡ୍ଗ ପୁଣି, ଥରେ ଆପଣା ସ୍ଥାନରେ ରଖ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଖଡ୍ଗ ଧାରଣ କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତେ ଖଡ୍ଗ ଦ୍ୱାରା ବିନଷ୍ଟ ହେବେ।
53 ਅਪਰੰ ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਮਦਨ੍ਤਿਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਾਹਿਨੀਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਪ੍ਰਹਿਣੁਯਾਤ੍ ਮਯਾ ਤਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯੇਦਾਨੀਮੇਵ ਤਥਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮਿੱਥੰ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
ଅଥବା ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ମନେ କରୁଅଛ ଯେ, ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ବିନତି କରିପାରେ ନାହିଁ ଓ ସେ ଏହିକ୍ଷଣି ମୋ ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାଦଶ ବାହିନୀ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଦୂତଙ୍କୁ ପଠାଇଦେବେ ନାହିଁ?
54 ਤਥਾ ਸਤੀੱਥੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਕਥੰ ਸਿਧ੍ਯੇਤ੍?
ତେବେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଅବଶ୍ୟ ଘଟିବ ବୋଲି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟ କି ପ୍ରକାର ସଫଳ ହେବ?”
55 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਨਨਿਵਹੰ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਖਡ੍ਗਯਸ਼਼੍ਟੀਨ੍ ਆਦਾਯ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤੁਮਾਯਾਤਾਃ? ਅਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਕਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਾਦਿਸ਼ੰ, ਤਦਾ ਮਾਂ ਨਾਧਰਤ;
ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, “ଡକାଇତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବାହାରିବା ପରି ଖଣ୍ଡା ଓ ଠେଙ୍ଗା ନେଇ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମୋତେ ଧରିବାକୁ ଆସିଲ? ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିରରେ ବସି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଧରିଲ ନାହିଁ;
56 ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਾਂ ਸੰਸਿੱਧਯੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦਭੂਤ੍| ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਵਿਹਾਯ ਪਲਾਯਨ੍ਤ|
ମାତ୍ର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏସମସ୍ତ ଘଟିଅଛି।” ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଇଗଲେ।
57 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਮਨੁਜਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਪਰਿਸ਼਼ਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍ ਤਤ੍ਰ ਕਿਯਫਾਨਾਮਕਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
ପରେ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରିଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କୟାଫା ମହାଯାଜକଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଗଲେ; ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ଏକତ୍ର ହୋଇଥିଲେ।
58 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵੇੱਤੁੰ ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਦਾਸੈਃ ਸਹਿਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
କିନ୍ତୁ ପିତର ଦୂରରେ ରହି ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ, ଆଉ ଶେଷରେ କଅଣ ଘଟିବ, ତାହା ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଭିତରକୁ ଯାଇ ପଦାତିକମାନଙ୍କ ସହିତ ବସି ରହିଲେ।
59 ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਪ੍ਰਾਚੀਨਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਲਿਪ੍ਸਨ੍ਤ,
ଇତିମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ସମସ୍ତ ମହାସଭା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
60 ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਲੇਭਿਰੇ| ਅਨੇਕੇਸ਼਼ੁ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼੍ਵਪਿ ਤੰਨ ਪ੍ਰਾਪੁਃ|
ଆଉ ଅନେକ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷୀ ବାହାରିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ କିଛି ପାଇଲେ ନାହିଁ। ଶେଷରେ ଦୁଇ ଜଣ ବାହାରି କହିଲେ,
61 ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਦ੍ਵੌ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾਵਾਗਤ੍ਯ ਜਗਦਤੁਃ, ਪੁਮਾਨਯਮਕਥਯਤ੍, ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਮਨ੍ਦਿਰੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤੰਨਿਰ੍ੰਮਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
ଏହି ଲୋକଟା କହିଥିଲା, ମୁଁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ମନ୍ଦିରକୁ ଭାଙ୍ଗି ତାହା ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ତୋଳି ଦେଇ ପାରେ।
62 ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍| ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਤਿਵਦਸਿ? ਤ੍ਵਾਮਧਿ ਕਿਮੇਤੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଉଠି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଉ ନାହଁ? ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏମାନେ ଏ ଯେଉଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ଏହା କଅଣ?
63 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ| ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਨਾਮ੍ਨਾ ਸ਼ਪਯਾਮਿ, ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਭਵਸਿ ਨਵੇਤਿ ਵਦ|
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ମୌନ ହୋଇ ରହିଲେ। ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ନାମରେ ଶପଥ ଦେଉଅଛୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ କି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ?
64 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍; ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃਪਰੰ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਗਗਣਸ੍ਥੰ ਜਲਧਰਾਨਾਰੁਹ੍ਯਾਯਾਨ੍ਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ|
ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଆପଣ କହିଅଛନ୍ତି; ଆହୁରି ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅଦ୍ୟାବଧି ଆପଣମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପରାକ୍ରମର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଓ ଆକାଶର ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ।”
65 ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਨਿਜਵਸਨੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਏਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਨ੍ਦਿਤਵਾਨ੍, ਅਸ੍ਮਾਕਮਪਰਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇਣ ਕਿੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਯੂਯਮੇਵਾਸ੍ਯਾਸ੍ਯਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ,
ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଆପଣା ବସ୍ତ୍ର ଚିରି କହିଲେ, ଏ ଈଶ୍ବର ନିନ୍ଦା କଲା, ସାକ୍ଷୀରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ କଅଣ ଆବଶ୍ୟକ? ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣମାନେ ଏବେ ହେଁ ଈଶ୍ବର ନିନ୍ଦା ଶୁଣିଲେ,
66 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤੇ? ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ, ਵਧਾਰ੍ਹੋ(ਅ)ਯੰ|
ଆପଣମାନଙ୍କର ମତ କଅଣ? ଏଥିରେ ସେମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ।
67 ਤਤੋ ਲੋਕੈਸ੍ਤਦਾਸ੍ਯੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵਿਤੰ ਕੇਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਤਲਮਾਹਤ੍ਯ ਕੇਚਿੱਚ ਚਪੇਟਮਾਹਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ,
ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଛେପ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିଧା ମାରିଲେ; ଆଉ କେହି କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଚାପୁଡ଼ା ମାରି କହିଲେ,
68 ਹੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਤ੍ਵਾਂ ਕਸ਼੍ਚਪੇਟਮਾਹਤਵਾਨ੍? ਇਤਿ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦਾਸ੍ਮਾਨ੍|
ରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତୁ ପରା ଭାବବାଦୀ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହ ତ, କିଏ ତୋତେ ମାଇଲା?
69 ਪਿਤਰੋ ਬਹਿਰਙ੍ਗਨ ਉਪਵਿਸ਼ਤਿ, ਤਦਾਨੀਮੇਕਾ ਦਾਸੀ ਤਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਹਚਰਏਕਃ|
ଇତିମଧ୍ୟରେ ପିତର ବାହାରେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ବସିଥିଲେ, ଆଉ ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ଗାଲିଲୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲ।
70 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਵਾਦੀਤ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਦੁਚ੍ਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
କିନ୍ତୁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କଅଣ କହୁଅଛ, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
71 ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰੰ ਗਤੇ (ਅ)ਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਤੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਜਨਾਨਵਦਤ੍, ਅਯਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
ପୁଣି, ସେ ଦାଣ୍ଡଦ୍ୱାରକୁ ବାହାରି ଯାଆନ୍ତେ ଆଉ ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସେହି ସ୍ଥାନର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲା, ଏ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲା।
72 ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਪਥੇਨ ਪੁਨਰਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ|
ପୁଣି, ସେ ଶପଥ ନେଇ ପୁନର୍ବାର ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
73 ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਏਤ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍, ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕ ਇਤਿ ਤ੍ਵਦੁੱਚਾਰਣਮੇਵ ਦ੍ਯੋਤਯਤਿ|
ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ ପରେ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ପିତରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭ କଥାରୁ ତ ଜଣାପଡ଼ୁଅଛି।
74 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਭਿਸ਼ਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਜਨੰ ਨਾਹੰ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ, ਤਦਾ ਸਪਦਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
ସେଥିରେ ସେ ଅଭିଶାପ ଦେଇ ରାଣ ପକାଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
75 ਕੁੱਕੁਟਰਵਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਕ੍ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿਰਪਾਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ, ਯੈਸ਼਼ਾ ਵਾਗ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾਵਾਦਿ ਤਾਂ ਪਿਤਰਃ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਬਹਿਰਿਤ੍ਵਾ ਖੇਦਾਦ੍ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਚਕ੍ਰਨ੍ਦ|
ସେହିକ୍ଷଣି କୁକୁଡ଼ା ରାବିଲା। ଏଥିରେ “କୁକୁଡ଼ା ରାବିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ,” ଏହି ଯେଉଁ କଥା ଯୀଶୁ କହିଥିଲେ, ତାହା ପିତରଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ସେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇ ରୋଦନ କଲେ।