ਮਥਿਃ 2
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੋਦ੍ ਸੰਜ੍ਞਕੇ ਰਾਜ੍ਞਿ ਰਾਜ੍ਯੰ ਸ਼ਾਸਤਿ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮਿ ਨਗਰੇ ਯੀਸ਼ੌ ਜਾਤਵਤਿ ਚ, ਕਤਿਪਯਾ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ੱਵੁਦਃ ਪੂਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾ ਦਿਸ਼ੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਸਮੇਤ੍ਯ ਕਥਯਮਾਸੁਃ,
Or essendo Gesù nato in Betleem di Giudea, ai dì del re Erode, ecco dei magi d’Oriente arrivarono in Gerusalemme, dicendo:
2 ਯੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ ਜਾਤਵਾਨ੍, ਸ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤੇ? ਵਯੰ ਪੂਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਸ੍ਤਦੀਯਾਂ ਤਾਰਕਾਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਾਮ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੰ ਪ੍ਰਣਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਗਮਾਮ|
Dov’è il re de’ Giudei che è nato? Poiché noi abbiam veduto la sua stella in Oriente e siam venuti per adorarlo.
3 ਤਦਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਾ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਿਤੈਃ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਉਦ੍ਵਿਜ੍ਯ
Udito questo, il re Erode fu turbato, e tutta Gerusalemme con lui.
4 ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਂਸ਼੍ਚ ਸਮਾਹੂਯਾਨੀਯ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕੁਤ੍ਰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
E radunati tutti i capi sacerdoti e gli scribi del popolo, s’informò da loro dove il Cristo dovea nascere.
5 ਤਦਾ ਤੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮਿ ਨਗਰੇ, ਯਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਇੱਥੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ,
Ed essi gli dissero: In Betleem di Giudea; poiché così è scritto per mezzo del profeta:
6 ਸਰ੍ੱਵਾਭ੍ਯੋ ਰਾਜਧਾਨੀਭ੍ਯੋ ਯਿਹੂਦੀਯਸ੍ਯ ਨੀਵ੍ਰੁʼਤਃ| ਹੇ ਯੀਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਯੇ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮ੍ ਤ੍ਵੰ ਨ ਚਾਵਰਾ| ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਮੇ ਯਤੋ ਯਃ ਪਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਾਦ੍ਰੁʼਗੇਕੋ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਤ੍ਵਨ੍ਮਧ੍ਯ ਉਦ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀ||
E tu, Betleem, terra di Giuda, non sei punto la minima fra le città principali di Giuda; perché da te uscirà un Principe, che pascerà il mio popolo Israele.
7 ਤਦਾਨੀਂ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਾ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ੱਵਿਦੋ ਗੋਪਨਮ੍ ਆਹੂਯ ਸਾ ਤਾਰਕਾ ਕਦਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਭਵਤ੍, ਤਦ੍ ਵਿਨਿਸ਼੍ਚਯਾਮਾਸ|
Allora Erode, chiamati di nascosto i magi, s’informò esattamente da loro del tempo in cui la stella era apparita;
8 ਅਪਰੰ ਤਾਨ੍ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮੰ ਪ੍ਰਹੀਤ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਯੂਯੰ ਯਾਤ, ਯਤ੍ਨਾਤ੍ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼ੁਮ੍ ਅਨ੍ਵਿਸ਼਼੍ਯ ਤਦੁੱਦੇਸ਼ੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਮਹ੍ਯੰ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਦਾਸ੍ਯਥ, ਤਤੋ ਮਯਾਪਿ ਗਤ੍ਵਾ ਸ ਪ੍ਰਣੰਸ੍ਯਤੇ|
e mandandoli a Betleem, disse loro: Andate e domandate diligentemente del fanciullino; e quando lo avrete trovato, fatemelo sapere, affinché io pure venga ad adorarlo.
9 ਤਦਾਨੀਂ ਰਾਜ੍ਞ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥਿਰੇ, ਤਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਰ੍ਸ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਿ ਸ੍ਥਿਤੈਸ੍ਤੈ ਰ੍ਯਾ ਤਾਰਕਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਸਾ ਤਾਰਕਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮਗ੍ਰੇ ਗਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ਼ਿਸ਼ੂਰਾਸ੍ਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ੍ਥਗਿਤਾ ਤਸ੍ਯੌ|
Essi dunque, udito il re, partirono; ed ecco la stella che aveano veduta in Oriente, andava dinanzi a loro, finché, giunta al luogo dov’era il fanciullino, vi si fermò sopra.
10 ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੇ ਮਹਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਬਭੂਵੁਃ,
Ed essi, veduta la stella, si rallegrarono di grandissima allegrezza.
11 ਤਤੋ ਗੇਹਮਧ੍ਯ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤ੍ਰਾ ਮਰਿਯਮਾ ਸਾੱਧੰ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਯ ਦਣ੍ਡਵਦ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਣੇਮੁਃ, ਅਪਰੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਘਨਸਮ੍ਪੱਤਿੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਸੁਵਰ੍ਣੰ ਕੁਨ੍ਦੁਰੁੰ ਗਨ੍ਧਰਮਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮੈ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯੰ ਦੱਤਵਨ੍ਤਃ|
Ed entrati nella casa, videro il fanciullino con Maria sua madre; e prostratisi, lo adorarono; ed aperti i loro tesori, gli offrirono dei doni: oro, incenso e mirra.
12 ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪੁਨਰਪਿ ਗਨ੍ਤੁੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧਾਃ ਸਨ੍ਤੋ (ਅ)ਨ੍ਯੇਨ ਪਥਾ ਤੇ ਨਿਜਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥਿਰੇ|
Poi, essendo stati divinamente avvertiti in sogno di non ripassare da Erode, per altra via tornarono al loro paese.
13 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗਤਵਤ੍ਮੁ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਯੂਸ਼਼ਫੇ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ੰ ਪਲਾਯਸ੍ਵ, ਅਪਰੰ ਯਾਵਦਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਨ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਤ੍ ਤਤ੍ਰੈਵ ਨਿਵਸ, ਯਤੋ ਰਾਜਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Partiti che furono, ecco un angelo del Signore apparve in sogno a Giuseppe e gli disse: Lèvati, prendi il fanciullino e sua madre, e fuggi in Egitto, e sta’ quivi finch’io non tel dica; perché Erode cercherà il fanciullino per farlo morire.
14 ਤਦਾਨੀਂ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਉੱਥਾਯ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ,
Egli dunque, levatosi, prese di notte il fanciullino e sua madre, e si ritirò in Egitto;
15 ਗਤ੍ਵਾ ਚ ਹੇਰੋਦੋ ਨ੍ਰੁʼਪਤੇ ਰ੍ਮਰਣਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤਤ੍ਰ ਦੇਸ਼ੇ ਨ੍ਯੁਵਾਸ, ਤੇਨ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ਾਦਹੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਸਮੁਪਾਹੂਯਮ੍| ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਕਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮਭੂਤ੍|
ed ivi stette fino alla morte di Erode, affinché si adempiesse quello che fu detto dal Signore per mezzo del profeta: Fuor d’Egitto chiamai il mio figliuolo.
16 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੋਦ੍ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਵਿਦ੍ਭਿਰਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਿਤੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਚੁਕੋਪ; ਅਪਰੰ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ੱਵਿਦ੍ਭ੍ਯਸ੍ਤੇਨ ਵਿਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਯਦ੍ ਦਿਨੰ ਤੱਦਿਨਾਦ੍ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਤ੍ਸਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਬਾਲਕਾ ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਬੈਤ੍ਲੇਹਮ੍ਨਗਰੇ ਤਤ੍ਸੀਮਮਧ੍ਯੇ ਚਾਸਨ੍, ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਘਾਤਯਾਮਾਸ|
Allora Erode, vedutosi beffato dai magi, si adirò gravemente, e mandò ad uccidere tutti i maschi ch’erano in Betleem e in tutto il suo territorio dall’età di due anni in giù, secondo il tempo del quale s’era esattamente informato dai magi.
17 ਅਤਃ ਅਨੇਕਸ੍ਯ ਵਿਲਾਪਸ੍ਯ ਨਿਨਾਦ: ਕ੍ਰਨ੍ਦਨਸ੍ਯ ਚ| ਸ਼ੋਕੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਸ਼ਬ੍ਦਸ਼੍ਚ ਰਾਮਾਯਾਂ ਸੰਨਿਸ਼ਮ੍ਯਤੇ| ਸ੍ਵਬਾਲਗਣਹੇਤੋਰ੍ਵੈ ਰਾਹੇਲ੍ ਨਾਰੀ ਤੁ ਰੋਦਿਨੀ| ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ ਪ੍ਰਬੋਧਨ੍ਤੁ ਯਤਸ੍ਤੇ ਨੈਵ ਮਨ੍ਤਿ ਹਿ||
Allora si adempié quello che fu detto per bocca del profeta Geremia:
18 ਯਦੇਤਦ੍ ਵਚਨੰ ਯਿਰੀਮਿਯਨਾਮਕਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਕਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾਨੀਂ ਸਫਲਮ੍ ਅਭੂਤ੍|
Un grido è stato udito in Rama; un pianto ed un lamento grande: Rachele piange i suoi figliuoli e ricusa d’esser consolata, perché non sono più.
19 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇਰੇਦਿ ਰਾਜਨਿ ਮ੍ਰੁʼਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤੋ ਮਿਸਰ੍ਦੇਸ਼ੇ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਯੂਸ਼਼ਫੇ ਕਥਿਤਵਾਨ੍
Ma dopo che Erode fu morto, ecco un angelo del Signore apparve in sogno a Giuseppe in Egitto, e gli disse:
20 ਤ੍ਵਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪੁਨਰਪੀਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਦੇਸ਼ੰ ਯਾਹੀ, ਯੇ ਜਨਾਃ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁਮ੍ ਅਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤ, ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
Lèvati, prendi il fanciullino e sua madre, e vattene nel paese d’Israele; perché son morti coloro che cercavano la vita del fanciullino.
21 ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਤਨ੍ਮਾਤਰਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਜਗਾਮ|
Ed egli, levatosi, prese il fanciullino e sua madre ed entrò nel paese d’Israele.
22 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਅਰ੍ਖਿਲਾਯਨਾਮ ਰਾਜਕੁਮਾਰੋ ਨਿਜਪਿਤੁ ਰ੍ਹੇਰੋਦਃ ਪਦੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤੀਤਿ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਤੁੰ ਸ਼ਙ੍ਕਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਗਾਲੀਲ੍ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੈਕੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਨਾਸਰੰਨਾਮ ਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਨ੍ਯੁਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍,
Ma udito che in Giudea regnava Archelao invece d’Erode, suo padre, temette d’andar colà; ed essendo stato divinamente avvertito in sogno, si ritirò nelle parti della Galilea,
23 ਤੇਨ ਤੰ ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਦੇਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ੱਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮਭਵਤ੍|
e venne ad abitare in una città detta Nazaret, affinché si adempiesse quello ch’era stato detto dai profeti, ch’egli sarebbe chiamato Nazareno.
