ਮਥਿਃ 19
1 ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਏਤਾਸੁ ਕਥਾਸੁ ਸਮਾਪ੍ਤਾਸੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਯਰ੍ਦਨ੍ਤੀਰਸ੍ਥੰ ਯਿਹੂਦਾਪ੍ਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ|
Cuando Jesús hubo acabado estos discursos partió de Galilea, y fue al territorio de Judea, más allá del Jordán.
2 ਤਦਾ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਨਨਿਵਹੇ ਗਤੇ ਸ ਤਤ੍ਰ ਤਾਨ੍ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
Le siguieron muchas gentes, y las sanó allí.
3 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਪਾਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਕਸ੍ਮਾਦਪਿ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਨਰੇਣ ਸ੍ਵਜਾਯਾ ਪਰਿਤ੍ਯਾਜ੍ਯਾ ਨ ਵਾ?
Entonces, algunos fariseos, queriendo tentarlo, se acercaron a Él y le dijeron: “¿Es permitido al hombre repudiar a su mujer por cualquier causa?”
4 ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਰਤ੍ਵੇਨ ਨਾਰੀਤ੍ਵੇਨ ਚ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਸਸਰ੍ਜ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
Él respondió y dijo: “¿No habéis leído que el Creador, desde el principio, varón y mujer los hizo?”
5 ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ ਸ੍ਵਪਿਤਰੌ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ੍ਵਪਤ੍ਨ੍ਯਾਮ੍ ਆਸਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨਾਵੇਕਾਙ੍ਗੌ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਃ, ਕਿਮੇਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਠਿਤਮ੍?
y dijo: “Por esto dejará el hombre a su padre y a su madre, y se unirá a su mujer, y serán los dos una sola carne”.
6 ਅਤਸ੍ਤੌ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਦ੍ਵੌ ਤਯੋਰੇਕਾਙ੍ਗਤ੍ਵੰ ਜਾਤੰ, ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯੱਚ ਸਮਯੁਜ੍ਯਤ, ਮਨੁਜੋ ਨ ਤਦ੍ ਭਿਨ੍ਦ੍ਯਾਤ੍|
“De modo que ya no son dos, sino una carne. ¡Pues bien! ¡Lo que Dios juntó, el hombre no lo separe!”
7 ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਤਥਾਤ੍ਵੇ ਤ੍ਯਾਜ੍ਯਪਤ੍ਰੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਾਂ ਜਾਯਾਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤੁੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਮੂਸਾਃ ਕਥੰ ਲਿਲੇਖ?
Dijéronle: “Entonces ¿por qué Moisés prescribió dar libelo de repudio y despacharla?”
8 ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਂ ਕਾਠਿਨ੍ਯਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਾਂ ਜਾਯਾਂ ਤ੍ਯਕ੍ਤੁਮ੍ ਅਨ੍ਵਮਨ੍ਯਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਏਸ਼਼ੋ ਵਿਧਿਰ੍ਨਾਸੀਤ੍|
Respondioles: “A causa de la dureza de vuestros corazones, os permitió Moisés repudiar a vuestras mujeres; pero al principio no fue así.
9 ਅਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੰ ਵਿਨਾ ਯੋ ਨਿਜਜਾਯਾਂ ਤ੍ਯਜੇਤ੍ ਅਨ੍ਯਾਞ੍ਚ ਵਿਵਹੇਤ੍, ਸ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਗੱਛਤਿ; ਯਸ਼੍ਚ ਤ੍ਯਕ੍ਤਾਂ ਨਾਰੀਂ ਵਿਵਹਤਿ ਸੋਪਿ ਪਰਦਾਰੇਸ਼਼ੁ ਰਮਤੇ|
Mas Yo os digo, quien repudia a su mujer salvo el caso de adulterio, y se casa con otra, comete adulterio, y el que se casa con una repudiada, comete adulterio”.
10 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ, ਯਦਿ ਸ੍ਵਜਾਯਯਾ ਸਾਕੰ ਪੁੰਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੋ ਜਾਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਵਿਵਹਨਮੇਵ ਨ ਭਦ੍ਰੰ|
Dijéronle sus discípulos: “Si tal es la condición del hombre con la mujer, no conviene casarse”.
11 ਤਤਃ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੇਭ੍ਯਸ੍ਤਤ੍ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਆਦਾਯਿ, ਤਾਨ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਃ ਕੋਪਿ ਮਨੁਜ ਏਤਨ੍ਮਤੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
Pero Él les respondió: “No todos pueden comprender esta palabra, sino solamente aquellos a quienes es dado.
12 ਕਤਿਪਯਾ ਜਨਨਕ੍ਲੀਬਃ ਕਤਿਪਯਾ ਨਰਕ੍ਰੁʼਤਕ੍ਲੀਬਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਾਯ ਕਤਿਪਯਾਃ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਕ੍ਲੀਬਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ, ਯੇ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤੁ|
Porque hay eunucos que nacieron así del seno materno, y hay eunucos hechos por los hombres, y hay eunucos que se hicieron tales a sí mismos por el reino de los cielos. El que pueda entender, entienda”.
13 ਅਪਰਮ੍ ਯਥਾ ਸ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਹਸ੍ਤੰ ਦਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਤ੍ਸਮੀਂਪੰ ਸ਼ਿਸ਼ਵ ਆਨੀਯਨ੍ਤ, ਤਤ ਆਨਯਿਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
Entonces le fueron presentados unos niños para que pusiese las manos sobre ellos, y orase ( por ellos ); pero los discípulos los reprendieron.
14 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਸ਼ਿਸ਼ਵੋ ਮਦਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੁ, ਤਾਨ੍ ਮਾ ਵਾਰਯਤ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਂ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਮੇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
Mas Jesús les dijo: “Dejad a los niños venir a Mí, y no se lo impidáis, porque de los tales es el reino de los cielos”.
15 ਤਤਃ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਹਸ੍ਤੰ ਦਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ|
Y les impuso las manos y después partió de allí.
16 ਅਪਰਮ੍ ਏਕ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਹੇ ਪਰਮਗੁਰੋ, ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਿੰ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? (aiōnios g166)
Y he ahí que uno, acercándose a Él, le preguntó: “Maestro, ¿qué de bueno he de hacer para obtener la vida eterna?” (aiōnios g166)
17 ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਮਾਂ ਪਰਮੰ ਕੁਤੋ ਵਦਸਿ? ਵਿਨੇਸ਼੍ਚਰੰ ਨ ਕੋਪਿ ਪਰਮਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦ੍ਯਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਸਿ, ਤਰ੍ਹ੍ਯਾਜ੍ਞਾਃ ਪਾਲਯ|
Respondiole: “¿Por qué me preguntas acerca de lo bueno? Uno solo es el bueno. Mas, si quieres entrar en la vida, observa los mandamientos”.
18 ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਕਾਃ ਕਾ ਆਜ੍ਞਾਃ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਨਰੰ ਮਾ ਹਨ੍ਯਾਃ, ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਮਾ ਗੱਛੇਃ, ਮਾ ਚੋਰਯੇਃ, ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਾ ਦਦ੍ਯਾਃ,
“¿Cuáles?”, le replicó. Jesús le dijo: “No matarás; no cometerás adulterio; no robarás; no darás falso testimonio;
19 ਨਿਜਪਿਤਰੌ ਸੰਮਨ੍ਯਸ੍ਵ, ਸ੍ਵਸਮੀਪਵਾਸਿਨਿ ਸ੍ਵਵਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁ|
honra a tu padre y a tu madre, y: amarás a tu prójimo como a ti mismo”.
20 ਸ ਯੁਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਆ ਬਾਲ੍ਯਾਦ੍ ਏਤਾਃ ਪਾਲਯਾਮਿ, ਇਦਾਨੀਂ ਕਿੰ ਨ੍ਯੂਨਮਾਸ੍ਤੇ?
Díjole entonces el joven: “Todo esto he observado; ¿qué me falta aún?”
21 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍, ਯਦਿ ਸਿੱਧੋ ਭਵਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਸਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਗਤ੍ਵਾ ਨਿਜਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵਿਤਰ, ਤਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਵਿੱਤੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਸੇ; ਆਗੱਛ, ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤੀ ਚ ਭਵ|
Jesús le contestó: “Si quieres ser perfecto, vete a vender lo que posees, y dalo a los pobres, y tendrás un tesoro en el cielo; y ven, sígueme”.
22 ਏਤਾਂ ਵਾਚੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸ ਯੁਵਾ ਸ੍ਵੀਯਬਹੁਸਮ੍ਪੱਤੇ ਰ੍ਵਿਸ਼਼ਣਃ ਸਨ੍ ਚਲਿਤਵਾਨ੍|
Al oír esta palabra, el joven se fue triste, porque tenía grandes bienes.
23 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਧਨਿਨਾਂ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਮਹਾਦੁਸ਼਼੍ਕਰ ਇਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
Después dijo Jesús a sus discípulos: “En verdad, os digo: Un rico difícilmente entrará en el reino de los cielos.
24 ਪੁਨਰਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਧਨਿਨਾਂ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਾਤ੍ ਸੂਚੀਛਿਦ੍ਰੇਣ ਮਹਾਙ੍ਗਗਮਨੰ ਸੁਕਰੰ|
Y vuelvo a deciros que más fácil es a un camello pasar por el ojo de una aguja, que a un rico entrar en el reino de Dios”.
25 ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਤਿਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ; ਤਰ੍ਹਿ ਕਸ੍ਯ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
Al oír esto, los discípulos se asombraron en gran manera y le dijeron: “¿Quién pues podrá salvarse?”
26 ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਦ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਤਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮਸ਼ਕ੍ਯੰ ਭਵਤਿ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸ਼ਕ੍ਯਮ੍|
Mas Jesús, fijando los ojos en ellos, les dijo: “Para los hombres eso es imposible, mas para Dios todo es posible”.
27 ਤਦਾ ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ, ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਭਵਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋ (ਅ)ਭਵਾਮ; ਵਯੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਾਮਃ?
Entonces Pedro respondió diciéndole: “Tú lo ves, nosotros hemos dejado todo, y te hemos seguido; ¿qué nos espera?”
28 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੂਯੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਜਾਤਾ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਨਵੀਨਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲੇ ਯਦਾ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਸ੍ਵੀਯੈਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਸਿੰਹਾਸਨ ਉਪਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦਾ ਯੂਯਮਪਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸਿੰਹਾਸਨੇਸ਼਼ੂਪਵਿਸ਼੍ਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Jesús les dijo: “En verdad, os digo, vosotros que me habéis seguido, en la regeneración, cuando el Hijo del hombre se siente sobre su trono glorioso, os sentaréis, vosotros también, sobre doce tronos, y juzgaréis a las doce tribus de Israel.
29 ਅਨ੍ਯੱਚ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮ ਨਾਮਕਾਰਣਾਤ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਵਾ ਭਗਿਨੀਂ ਵਾ ਪਿਤਰੰ ਵਾ ਮਾਤਰੰ ਵਾ ਜਾਯਾਂ ਵਾ ਬਾਲਕੰ ਵਾ ਭੂਮਿੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜਤਿ, ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਤਗੁਣੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਮੋ(ਅ)ਧਿਕਾਰਿਤ੍ਵਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
Y todo el que dejare casas, o hermanos, o hermanas, o padre, o mujer, o hijos, o campos por causa de mi nombre, recibirá el céntuplo y heredará la vida eterna. (aiōnios g166)
30 ਕਿਨ੍ਤੁ ਅਗ੍ਰੀਯਾ ਅਨੇਕੇ ਜਨਾਃ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍, ਪਸ਼੍ਚਾਤੀਯਾਸ਼੍ਚਾਨੇਕੇ ਲੋਕਾ ਅਗ੍ਰੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Y muchos primeros serán postreros, y ( muchos ) postreros, primeros”.
