ਮਥਿਃ 16
1 ਤਦਾਨੀਂ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਸਿਦੂਕਿਨਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਭਮੀਯੰ ਕਿਞ੍ਚਨ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁੰ ਤਸ੍ਮੈ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸੁਃ|
En de Farizeen en Sadduceen tot Hem gekomen zijnde, en Hem verzoekende, begeerden van Hem, dat Hij hun een teken uit den hemel zou tonen.
2 ਤਤਃ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਨਭਸੋ ਰਕ੍ਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਸ਼੍ਵੋ ਨਿਰ੍ੰਮਲੰ ਦਿਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ;
Maar Hij antwoordde, en zeide tot hen: Als het avond geworden is, zegt gij: Schoon weder; want de hemel is rood;
3 ਪ੍ਰਾਤਃਕਾਲੇ ਚ ਨਭਸੋ ਰਕ੍ਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਮਲਿਨਤ੍ਵਾਞ੍ਚ ਵਦਥ, ਝਞ੍ਭ੍ਸ਼ਦ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਹੇ ਕਪਟਿਨੋ ਯਦਿ ਯੂਯਮ੍ ਅਨ੍ਤਰੀਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਬੋੱਧੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਾਲਸ੍ਯੈਤਸ੍ਯ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਕਥੰ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ?
En des morgens: Heden onweder; want de hemel is droevig rood. Gij geveinsden! het aanschijn des hemels weet gij wel te onderscheiden, en kunt gij de tekenen der tijden niet onderscheiden?
4 ਏਤਤ੍ਕਾਲਸ੍ਯ ਦੁਸ਼਼੍ਟੋ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੀ ਚ ਵੰਸ਼ੋ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਗਵੇਸ਼਼ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਨਸੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਵਿਨਾਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਤਾਨ੍ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿੱਯਤੇ| ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ|
Het boos en overspelig geslacht verzoekt een teken; en hun zal geen teken gegeven worden, dan het teken van Jona, den profeet. En hen verlatende, ging Hij weg.
5 ਅਨਨ੍ਤਰਮਨ੍ਯਪਾਰਗਮਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪੂਪਮਾਨੇਤੁੰ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
En als Zijn discipelen op de andere zijde gekomen waren, hadden zij vergeten broden mede te nemen.
6 ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵਾਦੀਤ੍, ਯੂਯੰ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਸਿਦੂਕਿਨਾਞ੍ਚ ਕਿਣ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਵਧਾਨਾਃ ਸਤਰ੍ਕਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ|
En Jezus zeide tot hen: Ziet toe, en wacht u van den zuurdesem der Farizeen en Sadduceen.
7 ਤੇਨ ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਯਿਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਵਯੰ ਪੂਪਾਨਾਨੇਤੁੰ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤ ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਤਿ ਕਥਯਤਿ|
En zij overlegden bij zichzelven, zeggende: Het is omdat wij geen broden mede genomen hebben.
8 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਦ੍ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਤਾਨਵੋਚਤ੍, ਹੇ ਸ੍ਤੋਕਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਯੂਯੰ ਪੂਪਾਨਾਨਯਨਮਧਿ ਕੁਤਃ ਪਰਸ੍ਪਰਮੇਤਦ੍ ਵਿਵਿੰਕ੍ਯ?
En Jezus, dat wetende, zeide tot hen: Wat overlegt gij bij uzelven, gij kleingelovigen! dat gij geen broden mede genomen hebt?
9 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿਮਦ੍ਯਾਪਿ ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ? ਪਞ੍ਚਭਿਃ ਪੂਪੈਃ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਰਪੁਰੁਸ਼਼ੇਸ਼਼ੁ ਭੋਜਿਤੇਸ਼਼ੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੋੱਛਿਸ਼਼੍ਟਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ ਕਤਿ ਡਲਕਾਨ੍ ਸਮਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤੰ;
Verstaat gij nog niet? en gedenkt gij niet aan de vijf broden der vijf duizend mannen; en hoevele korven gij opnaamt?
10 ਤਥਾ ਸਪ੍ਤਭਿਃ ਪੂਪੈਸ਼੍ਚਤੁਃਸਹਸ੍ਰਪੁਰੁਸ਼਼ੇਸ਼਼ੁ ਭੇਜਿਤੇਸ਼਼ੁ ਕਤਿ ਡਲਕਾਨ੍ ਸਮਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ, ਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰ੍ਨ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤੇ?
Noch aan de zeven broden der vier duizend mannen, en hoevele manden gij opnaamt?
11 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਸਿਦੂਕਿਨਾਞ੍ਚ ਕਿਣ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਕਥਾਮਿਮਾਮ੍ ਅਹੰ ਪੂਪਾਨਧਿ ਨਾਕਥਯੰ, ਏਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਕੁਤੋ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ?
Hoe verstaat gij niet, dat Ik u van geen brood gesproken heb, als Ik zeide, dat gij u wachten zoudt van den zuurdesem der Farizeen en Sadduceen.
12 ਤਦਾਨੀਂ ਪੂਪਕਿਣ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇਤਿ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਸਿਦੂਕਿਨਾਞ੍ਚ ਉਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇਤਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਇਤਿ ਤੈਰਬੋਧਿ|
Toen verstonden zij, dat Hij niet gezegd had, dat zij zich wachten zouden van den zuurdesem des broods, maar van de leer der Farizeen en Sadduceen?
13 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕੈਸਰਿਯਾ-ਫਿਲਿਪਿਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮਾਗਤ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਯੋ(ਅ)ਹੰ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਸੋ(ਅ)ਹੰ ਕਃ? ਲੋਕੈਰਹੰ ਕਿਮੁਚ੍ਯੇ?
Als nu Jezus gekomen was in de delen van Cesarea Filippi, vraagde Hij Zijn discipelen, zeggende: Wie zeggen de mensen, dat Ik, de Zoon des mensen, ben?
14 ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਕੇਚਿਦ੍ ਵਦਨ੍ਤਿ ਤ੍ਵੰ ਮੱਜਯਿਤਾ ਯੋਹਨ੍, ਕੇਚਿਦ੍ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤ੍ਵਮ੍ ਏਲਿਯਃ, ਕੇਚਿੱਚ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤ੍ਵੰ ਯਿਰਿਮਿਯੋ ਵਾ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ|
En zij zeiden: Sommigen: Johannes de Doper; en anderen: Elias; en anderen: Jeremia of een van de profeten.
15 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਕੰ ਵਦਥ? ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰ ਉਵਾਚ,
Hij zeide tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben?
16 ਤ੍ਵਮਮਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਪੁਤ੍ਰਃ|
En Simon Petrus, antwoordende, zeide: Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods.
17 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯਃ; ਯਤਃ ਕੋਪਿ ਅਨੁਜਸ੍ਤ੍ਵੱਯੇਤੱਜ੍ਞਾਨੰ ਨੋਦਪਾਦਯਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯਃ ਪਿਤੋਦਪਾਦਯਤ੍|
En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Zalig zijt gij, Simon, Bar-Jona! want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.
18 ਅਤੋ(ਅ)ਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਵਦਾਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਪਿਤਰਃ (ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਃ) ਅਹਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਸ੍ਯੋਪਰਿ ਸ੍ਵਮਣ੍ਡਲੀਂ ਨਿਰ੍ੰਮਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤੇਨ ਨਿਰਯੋ ਬਲਾਤ੍ ਤਾਂ ਪਰਾਜੇਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ| (Hadēs g86)
En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen. (Hadēs g86)
19 ਅਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕੁਞ੍ਜਿਕਾਂ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤੇਨ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਭੰਤ੍ਸ੍ਯਸਿ ਤਤ੍ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਭੰਤ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਯੱਚ ਕਿਞ੍ਚਨ ਮਹ੍ਯਾਂ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
En Ik zal u geven de sleutelen van het Koninkrijk der hemelen; en zo wat gij zult binden op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn; en zo wat gij ontbinden zult op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn.
20 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਦਿਸ਼ਤ੍, ਅਹਮਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਕਥਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਯੂਯੰ ਮਾ ਕਥਯਤ|
Toen verbood Hij Zijn discipelen, dat zij iemand zeggen zouden, dat Hij was Jezus, de Christus.
21 ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੇਭ੍ਯ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਬਹੁਦੁਃਖਭੋਗਸ੍ਤੈ ਰ੍ਹਤਤ੍ਵੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਪੁਨਰੁੱਥਾਨਞ੍ਚ ਮਮਾਵਸ਼੍ਯਕਮ੍ ਏਤਾਃ ਕਥਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍|
Van toen aan begon Jezus Zijn discipelen te vertonen, dat Hij moest heengaan naar Jeruzalem, en veel lijden van de ouderlingen, en overpriesteren, en Schriftgeleerden, en gedood worden, en ten derden dage opgewekt worden.
22 ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਰੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਕਥਯਿਤੁਮਾਰਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਤਤ੍ ਤ੍ਵੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁ, ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕਦਾਪਿ ਨ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
En Petrus, Hem tot zich genomen hebbende, begon Hem te bestraffen, zeggende: Heere, wees U genadig! dit zal U geenszins geschieden.
23 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਵਦਨੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰਿਨ੍, ਮਤ੍ਸੰਮੁਖਾਦ੍ ਦੂਰੀਭਵ, ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਬਾਧਸੇ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਾਰ੍ੱਯਾਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ੀਯਕਾਰ੍ੱਯੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਰੋਚਤੇ|
Maar Hij, Zich omkerende, zeide tot Petrus: Ga weg achter Mij, satanas! gij zijt Mij een aanstoot, want gij verzint niet de dingen, die Gods zijn, maar die der mensen zijn.
24 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵੀਯਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮੀ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ, ਸ ਸ੍ਵੰ ਦਾਮ੍ਯਤੁ, ਤਥਾ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਯਾਤੁ|
Toen zeide Jezus tot Zijn discipelen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op, en volge Mij.
25 ਯਤੋ ਯਃ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮਿੱਛਤਿ, ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਮਦਰ੍ਥੰ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਤਿ, ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden.
26 ਮਾਨੁਸ਼਼ੋ ਯਦਿ ਸਰ੍ੱਵੰ ਜਗਤ੍ ਲਭਤੇ ਨਿਜਪ੍ਰਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕੋ ਲਾਭਃ? ਮਨੁਜੋ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਵਿਨਿਮਯੇਨ ਵਾ ਕਿੰ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
Want wat baat het een mens, zo hij de gehele wereld gewint, en lijdt schade zijner ziel? Of wat zal een mens geven, tot lossing van zijn ziel?
27 ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਸ੍ਵਦੂਤੈਃ ਸਾਕੰ ਪਿਤੁਃ ਪ੍ਰਭਾਵੇਣਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਤਦਾ ਪ੍ਰਤਿਮਨੁਜੰ ਸ੍ਵਸ੍ਵਕਰ੍ੰਮਾਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਫਲੰ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
Want de Zoon des mensen zal komen in de heerlijkheid Zijns Vaders, met Zijn engelen, en alsdan zal Hij een iegelijk vergelden naar zijn doen.
28 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ, ਸਰਾਜ੍ਯੰ ਮਨੁਜਸੁਤਮ੍ ਆਗਤੰ ਨ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨ ਸ੍ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਕਤਿਪਯਜਨਾ ਅਤ੍ਰਾਪਿ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
Voorwaar zeg Ik u: Er zijn sommigen van die hier staan, dewelke den dood niet smaken zullen, totdat zij den Zoon des mensen zullen hebben zien komen in Zijn Koninkrijk.
