< ਮਥਿਃ 13 >

1 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਦ੍ਮਨੋ ਗਤ੍ਵਾ ਸਰਿਤ੍ਪਤੇ ਰੋਧਸਿ ਸਮੁਪਵਿਵੇਸ਼|
Onoga dana Isus iziđe iz kuće i sjede uz more.
2 ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਬਹੁਜਨਾਨਾਂ ਨਿਵਹੋਪਸ੍ਥਿਤੇਃ ਸ ਤਰਣਿਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮੁਪਾਵਿਸ਼ਤ੍, ਤੇਨ ਮਾਨਵਾ ਰੋਧਸਿ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
I nagrnu k njemu silan svijet te je morao ući u lađu: sjede, a sve ono mnoštvo stajaše na obali.
3 ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੈਸ੍ਤਾਨ੍ ਇੱਥੰ ਬਹੁਸ਼ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍| ਪਸ਼੍ਯਤ, ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲੋ ਬੀਜਾਨਿ ਵਪ੍ਤੁੰ ਬਹਿਰ੍ਜਗਾਮ,
I zborio im je mnogo u prispodobama: “Gle, iziđe sijač sijati.
4 ਤਸ੍ਯ ਵਪਨਕਾਲੇ ਕਤਿਪਯਬੀਜੇਸ਼਼ੁ ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਵਿਹਗਾਸ੍ਤਾਨਿ ਭਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
I dok je sijao, nešto zrnja pade uz put, dođoše ptice i pozobaše ga.
5 ਅਪਰੰ ਕਤਿਪਯਬੀਜੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਤੋਕਮ੍ਰੁʼਦ੍ਯੁਕ੍ਤਪਾਸ਼਼ਾਣੇ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਮ੍ਰੁʼਦਲ੍ਪਤ੍ਵਾਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਾਨ੍ਯਙ੍ਕੁਰਿਤਾਨਿ,
Nešto opet pade na kamenito tlo, gdje nemaše dosta zemlje, i odmah izniknu jer nemaše duboke zemlje.
6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਵਾਵੁਦਿਤੇ ਦਗ੍ਧਾਨਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮੂਲਾਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਤਾਂ ਗਤਾਨਿ ਚ|
A kad sunce ogranu, izgorje i jer nemaše korijena, osuši se.
7 ਅਪਰੰ ਕਤਿਪਯਬੀਜੇਸ਼਼ੁ ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਕਣ੍ਟਕਾਨ੍ਯੇਧਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨਿ ਜਗ੍ਰਸੁਃ|
Nešto opet pade u trnje, trnje uzraste i uguši ga.
8 ਅਪਰਞ੍ਚ ਕਤਿਪਯਬੀਜਾਨਿ ਉਰ੍ੱਵਰਾਯਾਂ ਪਤਿਤਾਨਿ; ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਾਨਿਚਿਤ੍ ਸ਼ਤਗੁਣਾਨਿ ਕਾਨਿਚਿਤ੍ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਟਿਗੁਣਾਨਿ ਕਾਨਿਚਿਤ੍ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਗੁੰਣਾਨਿ ਫਲਾਨਿ ਫਲਿਤਵਨ੍ਤਿ|
Nešto napokon pade na dobru zemlju i davaše plod: jedno stostruk, drugo šezdesetostruk, treće tridesetostruk.”
9 ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤੀ ਆਸਾਤੇ ਸ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਯਾਤ੍|
“Tko ima uši, neka čuje!”
10 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਰਾਗਤ੍ਯ ਸੋ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛ੍ਯਤ, ਭਵਤਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕੁਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ?
I pristupe učenici pa ga zapitaju: “Zašto im zboriš u prispodobama?”
11 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਨਿਗੂਢਾਂ ਕਥਾਂ ਵੇਦਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਦਾਯਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਨਾਦਾਯਿ|
On im odgovori: “Zato što je vama dano znati otajstva kraljevstva nebeskoga, a njima nije dano.
12 ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਵਰ੍ੱਧਤੇ, ਤਸ੍ਮਾਯੇਵ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਨ ਵਰ੍ੱਧਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨਾਸ੍ਤੇ, ਤਦਪਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Doista, onomu tko ima dat će se i obilovat će, a onomu tko nema oduzet će se i ono što ima.
13 ਤੇ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤੋਪਿ ਨ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤੋਪਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ, ਬੁਧ੍ਯਮਾਨਾ ਅਪਿ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ|
U prispodobama im zborim zato što gledajući ne vide i slušajući ne čuju i ne razumiju.”
14 ਯਥਾ ਕਰ੍ਣੈਃ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਥ ਯੂਯੰ ਵੈ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨ ਭੋਤ੍ਸ੍ਯਥ| ਨੇਤ੍ਰੈਰ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਯੂਯਞ੍ਚ ਪਰਿਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ| ਤੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾ ਯਥਾ ਨੈਵ ਪਰਿਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਲੋਚਨੈਃ| ਕਰ੍ਣੈ ਰ੍ਯਥਾ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ ਮਾਨਸੈਃ| ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਚਿੱਤੇਸ਼਼ੁ ਕਾਲੇ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਤੈਰ੍ਜਨੈਃ| ਮੱਤਸ੍ਤੇ ਮਨੁਜਾਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਯਥਾ ਨੈਵ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ| ਤਥਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਸ੍ਥੂਲਬੁੱਧਯਃ| ਬਧਿਰੀਭੂਤਕਰ੍ਣਾਸ਼੍ਚ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ ਮੁਦ੍ਰਿਤਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ|
“Tako se ispunja na njima proroštvo Izaijino koje govori: Slušat ćete, slušati - i nećete razumjeti; gledat ćete, gledati - i nećete vidjeti!
15 ਯਦੇਤਾਨਿ ਵਚਨਾਨਿ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਨਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਨਿ ਫਲਨ੍ਤਿ|
Jer usalilo se srce naroda ovoga: uši začepiše, oči zatvoriše da očima ne vide, ušima ne čuju, srcem ne razumiju te se ne obrate pa ih izliječim.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਯਨਾਨਿ ਧਨ੍ਯਾਨਿ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਨਿ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੇ; ਧਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਬ੍ਦਗ੍ਰਹਾਃ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੈਰਾਕਰ੍ਣ੍ਯਤੇ|
A blago vašim očima što vide, i ušima što slušaju.
17 ਮਯਾ ਯੂਯੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਦ੍ ਬਹਵੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਸ਼੍ਚ ਮਾਨਵਾ ਦਿਦ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੋਪਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਾਲਭਨ੍ਤ, ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥ, ਤਤ੍ ਤੇ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੂਸ਼਼ਮਾਣਾ ਅਪਿ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਨਾਲਭਨ੍ਤ|
Zaista, kažem vam, mnogi su proroci i pravednici željeli vidjeti što vi gledate, ali nisu vidjeli; i čuti što vi slušate, ali nisu čuli.”
18 ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲੀਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ|
“Vi, dakle, poslušajte prispodobu o sijaču.
19 ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ, ਯਦਾ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਨ ਬੁਧ੍ਯਤੇ, ਤਦਾ ਪਾਪਾਤ੍ਮਾਗਤ੍ਯ ਤਦੀਯਮਨਸ ਉਪ੍ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਹਰਨ੍ ਨਯਤਿ|
Svakomu koji sluša Riječ o Kraljevstvu, a ne razumije, dolazi Zli te otima što mu je u srcu posijano. To je onaj uz put zasijan.
20 ਅਪਰੰ ਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਥਲੇ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ; ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਹਰ੍ਸ਼਼ਚਿੱਤੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ,
A zasijani na tlo kamenito - to je onaj koji čuje Riječ i odmah je s radošću prima,
21 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਮਨਸਿ ਮੂਲਾਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਮਾਤ੍ਰੰ ਸ੍ਥਿਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ; ਪਸ਼੍ਚਾਤ ਤਤ੍ਕਥਾਕਾਰਣਾਤ੍ ਕੋਪਿ ਕ੍ਲੇਸ੍ਤਾਡਨਾ ਵਾ ਚੇਤ੍ ਜਾਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਵਿਘ੍ਨਮੇਤਿ|
ali nema u sebi korijena, nego je nestalan: kad zbog Riječi nastane nevolja ili progonstvo, odmah se pokoleba.
22 ਅਪਰੰ ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਦਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ; ਕੇਨਚਿਤ੍ ਕਥਾਯਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਾਯਾਂ ਸਾਂਸਾਰਿਕਚਿਨ੍ਤਾਭਿ ਰ੍ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿਭਿਸ਼੍ਚ ਸਾ ਗ੍ਰਸ੍ਯਤੇ, ਤੇਨ ਸਾ ਮਾ ਵਿਫਲਾ ਭਵਤਿ| (aiōn g165)
Zasijani u trnje - to je onaj koji sluša Riječ, ali briga vremenita i zavodljivost bogatstva uguše Riječ, te ona ostane bez ploda. (aiōn g165)
23 ਅਪਰਮ੍ ਉਰ੍ੱਵਰਾਯਾਂ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਦਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ; ਯੇ ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਤੇ ਫਲਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ਼ਤਗੁਣਾਨਿ ਕੇਚਿਤ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਟਿਗੁਣਾਨਿ ਕੇਚਿੱਚ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਦ੍ਗੁਣਾਨਿ ਫਲਾਨਿ ਜਨਯਨ੍ਤਿ|
Zasijani na dobru zemlju - to je onaj koji Riječ sluša i razumije, pa onda, dakako, urodi i daje: jedan stostruko, jedan šezdesetostruko, a jedan tridesetostruko.”
24 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਪਰਾਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮੁਪਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥੇਨੋਪਮੀਯਤੇ, ਯੇਨ ਸ੍ਵੀਯਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤਬੀਜਾਨ੍ਯੌਪ੍ਯਨ੍ਤ|
Drugu im prispodobu iznese: “Kraljevstvo je nebesko kao kad čovjek posije dobro sjeme na svojoj njivi.
25 ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ਣਦਾਯਾਂ ਸਕਲਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਸੁਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਰਿਪੁਰਾਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗੋਧੂਮਬੀਜਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਵਨ੍ਯਯਵਮਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤ੍ਵਾ ਵਵ੍ਰਾਜ|
Dok su njegovi ljudi spavali, dođe njegov neprijatelj, posije posred žita kukolj i ode.
26 ਤਤੋ ਯਦਾ ਬੀਜੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਙ੍ਕਰਾ ਜਾਯਮਾਨਾਃ ਕਣਿਸ਼ਾਨਿ ਘ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ; ਤਦਾ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨ੍ਯਪਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਮਾਨਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|
Kad usjev uzraste i isklasa, tada se pokaza i kukolj.
27 ਤਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਸ੍ਯ ਦਾਸੇਯਾ ਆਗਮ੍ਯ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਹੇ ਮਹੇੱਛ, ਭਵਤਾ ਕਿੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਭਦ੍ਰਬੀਜਾਨਿ ਨੌਪ੍ਯਨ੍ਤ? ਤਥਾਤ੍ਵੇ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ ਆਯਨ੍?
Sluge pristupe domaćinu pa mu reknu: 'Gospodaru, nisi li ti dobro sjeme posijao na svojoj njivi? Odakle onda kukolj?'
28 ਤਦਾਨੀਂ ਤੇਨ ਤੇ ਪ੍ਰਤਿਗਦਿਤਾਃ, ਕੇਨਚਿਤ੍ ਰਿਪੁਣਾ ਕਰ੍ੰਮਦਮਕਾਰਿ| ਦਾਸੇਯਾਃ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਵਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ਯੁਤ੍ਪਾੱਯ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪਾਮੋ ਭਵਤਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀੱਛਾ ਜਾਯਤੇ?
On im odgovori: 'Neprijatelj čovjek to učini.' Nato mu sluge kažu: 'Hoćeš li, dakle, da odemo pa da ga pokupimo?'
29 ਤੇਨਾਵਾਦਿ, ਨਹਿ, ਸ਼ਙ੍ਕੇ(ਅ)ਹੰ ਵਨ੍ਯਯਵਸੋਤ੍ਪਾਟਨਕਾਲੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤੈਃ ਸਾਕੰ ਗੋਧੂਮਾ ਅਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
A on reče: 'Ne! Da ne biste sabirući kukolj iščupali zajedno s njim i pšenicu.
30 ਅਤਃ ਸ਼੍ਸ੍ਯਕਰ੍ੱਤਨਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਉਭਯਾਨ੍ਯਪਿ ਸਹ ਵਰ੍ੱਧਨ੍ਤਾਂ, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਨਕਾਲੇ ਕਰ੍ੱਤਕਾਨ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯੂਯਮਾਦੌ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦਾਹਯਿਤੁੰ ਵੀਟਿਕਾ ਬਦ੍ੱਵਾ ਸ੍ਥਾਪਯਤ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਗੋਧੂਮਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪ੍ਯਨ੍ਤਾਮ੍|
Pustite nek oboje raste do žetve. U vrijeme žetve reći ću žeteocima: Pokupite najprije kukolj i svežite ga u snopove da se spali, a žito skupite u moju žitnicu.'”
31 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਪਰਾਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮੁੱਥਾਪ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ਮਨੁਜਃ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜਮੇਕੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰ ਉਵਾਪ|
I drugu im prispodobu iznese: “Kraljevstvo je nebesko kao kad čovjek uze gorušičino zrno i posija ga na svojoj njivi.
32 ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਬੀਜਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮਪਿ ਸਦਙ੍ਕੁਰਿਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਾਕਾਤ੍ ਬ੍ਰੁʼਹਦ੍ ਭਵਤਿ; ਸ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਸ੍ਤਰੁ ਰ੍ਭਵਤਿ, ਯਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾਸੁ ਨਭਸਃ ਖਗਾ ਆਗਤ੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪੈਕਸ੍ਯ ਸਮਮ੍|
Ono je doduše najmanje od svega sjemenja, ali kad uzraste, veće je od svega povrća. Razvije se u stablo te dolaze ptice nebeske i gnijezde mu se po granama.”
33 ਪੁਨਰਪਿ ਸ ਉਪਮਾਕਥਾਮੇਕਾਂ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕਾਰ; ਕਾਚਨ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਯਤ੍ ਕਿਣ੍ਵਮਾਦਾਯ ਦ੍ਰੋਣਤ੍ਰਯਮਿਤਗੋਧੂਮਚੂਰ੍ਣਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਿਸ਼੍ਰੀਭਵਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਸਮਾੱਛਾਦ੍ਯ ਨਿਧੱਤਵਤੀ, ਤਤ੍ਕਿਣ੍ਵਮਿਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
I drugu im kaza prispodobu: “Kraljevstvo je nebesko kao kad žena uze kvasac i zamijesi ga u tri mjere brašna dok sve ne uskisne.”
34 ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨੁਜਨਿਵਹਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧਾਵੁਪਮਾਕਥਾਭਿਰੇਤਾਨ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਾਨਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਉਪਮਾਂ ਵਿਨਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਿਮਪਿ ਕਥਾਂ ਨਾਕਥਯਤ੍|
Sve je to Isus mnoštvu zborio u prispodobama. I ništa im nije zborio bez prispodoba -
35 ਏਤੇਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੀਯੇਨ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਵ੍ਯਾਦਾਯ ਵਦਨੰ ਨਿਜੰ| ਅਹੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਗੁਪ੍ਤਵਾਕ੍ਯੰ ਪੁਰਾਭਵੰ| ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਾਸੀਤ੍, ਤਤ੍ ਸਿੱਧਮਭਵਤ੍|
da se ispuni što je rečeno po proroku: Otvorit ću u prispodobama usta svoja, iznijet ću što je sakriveno od postanka svijeta.
36 ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯ ਯੀਸ਼ੌ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਵਨ੍ਯਯਵਸੀਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮ੍ ਭਵਾਨ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵਦਤੁ|
Tada otpusti mnoštvo i uđe u kuću. Pristupe mu učenici govoreći: “Razjasni nam prispodobu o kukolju na njivi.”
37 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਯੇਨ ਭਦ੍ਰਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਯਨ੍ਤੇ ਸ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰਃ,
On odgovori: “Sijač dobroga sjemena jest Sin Čovječji.
38 ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਜਗਤ੍, ਭਦ੍ਰਬੀਜਾਨੀ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ,
Njiva je svijet. Dobro sjeme sinovi su Kraljevstva, a kukolj sinovi Zloga.
39 ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਪਾਪਾਤ੍ਮਨਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ| ਯੇਨ ਰਿਪੁਣਾ ਤਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਸ ਸ਼ਯਤਾਨਃ, ਕਰ੍ੱਤਨਸਮਯਸ਼੍ਚ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਃ, ਕਰ੍ੱਤਕਾਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਃ| (aiōn g165)
Neprijatelj koji ga posija jest đavao. Žetva je svršetak svijeta, a žeteoci anđeli. (aiōn g165)
40 ਯਥਾ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦਾਹ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਤਥਾ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; (aiōn g165)
Kao što se kukolj sabire i ognjem sažiže, tako će biti na svršetku svijeta. (aiōn g165)
41 ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਸ੍ਵਾਂਯਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੇਨ ਤੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ
Sin će Čovječji poslati svoje anđele da pokupe iz njegova kraljevstva sve zavodnike i bezakonike
42 ਯਤ੍ਰ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਭਵਤਿ, ਤਤ੍ਰਾਗ੍ਨਿਕੁਣ੍ਡੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
i bace ih u peć ognjenu, gdje će biti plač i škrgut zubi.
43 ਤਦਾਨੀਂ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਲੋਕਾਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪਿਤੂ ਰਾਜ੍ਯੇ ਭਾਸ੍ਕਰਇਵ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤੀ ਆਸਾਤੇ, ਮ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਯਾਤ੍|
Tada će pravednici zasjati poput sunca u kraljevstvu Oca svojega.” “Tko ima uši, neka čuje!”
44 ਅਪਰਞ੍ਚ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਧ੍ਯੇ ਨਿਧਿੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਯੋ ਗੋਪਯਤਿ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਾਨਨ੍ਦੋ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੀਯਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ੱਤਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੀਣਾਤਿ, ਸ ਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
“Kraljevstvo je nebesko kao kad je blago skriveno na njivi: čovjek ga pronađe, sakrije, sav radostan ode, proda sve što ima i kupi tu njivu.”
45 ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਯੋ ਵਣਿਕ੍ ਉੱਤਮਾਂ ਮੁਕ੍ਤਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਨ੍
“Nadalje, kraljevstvo je nebesko kao kad trgovac traga za lijepim biserjem:
46 ਮਹਾਰ੍ਘਾਂ ਮੁਕ੍ਤਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਨਿਜਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਤਾਂ ਕ੍ਰੀਣਾਤਿ, ਸ ਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
pronađe jedan dragocjeni biser, ode, rasproda sve što ima i kupi ga.”
47 ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਸਮੁਦ੍ਰੋ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਮੀਨਸੰਗ੍ਰਾਹ੍ਯਾਨਾਯਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
“Nadalje, kraljevstvo je nebesko kao kad mreža bačena u more zahvati svakovrsne ribe.
48 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਆਨਾਯੇ ਪੂਰ੍ਣੇ ਜਨਾ ਯਥਾ ਰੋਧਸ੍ਯੁੱਤੋਲ੍ਯ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤਮੀਨਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹ੍ਯ ਭਾਜਨੇਸ਼਼ੁ ਨਿਦਧਤੇ, ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਨ੍ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍ਤਿ;
Kad se napuni, izvuku je na obalu, sjednu i skupe dobre u posude, a loše izbace.
49 ਤਥੈਵ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਫਲਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾ ਆਗਤ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਵੱਜਨਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪਾਪਿਨਃ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਹ੍ਨਿਕੁਣ੍ਡੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, (aiōn g165)
Tako će biti na svršetku svijeta. Izići će anđeli, odijeliti zle od pravednih (aiōn g165)
50 ਤਤ੍ਰ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤੈ ਰ੍ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਃ|
i baciti ih u peć ognjenu, gdje će biti plač i škrgut zubi.”
51 ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤੇ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿਮੇਤਾਨ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਾਨ੍ਯਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ? ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਸਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਭੋ|
“Jeste li sve ovo razumjeli?” Odgovore mu: “Jesmo.”
52 ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਨਿਜਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰਾਤ੍ ਨਵੀਨਪੁਰਾਤਨਾਨਿ ਵਸ੍ਤੂਨਿ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਃ ਸ ਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਮਧਿ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ ਸ੍ਵਰ੍ਵ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰਃ|
A on će im: “Stoga svaki pismoznanac upućen u kraljevstvo nebesko sličan je čovjeku domaćinu koji iz svoje riznice iznosi novo i staro.”
53 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਃ ਸਮਾਪ੍ਯ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ| ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ਮਾਗਤ੍ਯ ਜਨਾਨ੍ ਭਜਨਭਵਨ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍;
Kad Isus završi sve ove prispodobe, ode odande.
54 ਤੇ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਤਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਚ ਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਜਾਯਤ?
I dođe u svoj zavičaj. Naučavaše ih u njihovoj sinagogi te zapanjeni govorahu: “Odakle ovomu ta mudrost i te čudesne sile?
55 ਕਿਮਯੰ ਸੂਤ੍ਰਧਾਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਨਹਿ? ਏਤਸ੍ਯ ਮਾਤੁ ਰ੍ਨਾਮ ਚ ਕਿੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਨਹਿ? ਯਾਕੁਬ੍-ਯੂਸ਼਼ਫ੍-ਸ਼ਿਮੋਨ੍-ਯਿਹੂਦਾਸ਼੍ਚ ਕਿਮੇਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਨਹਿ?
Nije li ovo drvodjeljin sin? Nije li mu majka Marija, a braća Jakov, i Josip, i Šimun, i Juda?
56 ਏਤਸ੍ਯ ਭਗਿਨ੍ਯਸ਼੍ਚ ਕਿਮਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਸਨ੍ਤਿ? ਤਰ੍ਹਿ ਕਸ੍ਮਾਦਯਮੇਤਾਨਿ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍? ਇੱਥੰ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਬਭੂਵ;
I sestre mu nisu li sve među nama? Odakle mu sve to?”
57 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਨਿਗਦਿਤੰ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਜਨਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੰ ਵਿਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਕੁਤ੍ਰਾਪ੍ਯਨ੍ਯਤ੍ਰ ਨਾਸੰਮਾਨ੍ਯੋ ਭਵਤੀ|
I sablažnjavahu se o njega. A Isus im reče: “Nije prorok bez časti doli u svom zavičaju i u svom domu.”
58 ਤੇਸ਼਼ਾਮਵਿਸ਼੍ਵਾਸਹੇਤੋਃ ਸ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਬਹ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
I ne učini ondje mnogo čudesa zbog njihove nevjere.

< ਮਥਿਃ 13 >