ਮਾਰ੍ਕਃ 15
1 ਅਥ ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪ੍ਰਾਞ੍ਚ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਸ਼੍ਚ ਸਭਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਂ ਬਨ੍ਧਯਿਤ੍ਵ ਪੀਲਾਤਾਖ੍ਯਸ੍ਯ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤੇਃ ਸਵਿਧੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸੁਃ|
| وَلِلْوَقْتِ فِي ٱلصَّبَاحِ تَشَاوَرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ وَٱلْكَتَبَةُ وَٱلْمَجْمَعُ كُلُّهُ، فَأَوْثَقُوا يَسُوعَ وَمَضَوْا بِهِ وَأَسْلَمُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ. | ١ |
2 ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਰਾਜਾ? ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਸਿ|
| فَسَأَلَهُ بِيلَاطُسُ: «أَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ٢ |
3 ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਸ਼਼ੁ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਦੋਸ਼਼ਮਾਰੋਪਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ|
| وَكَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ كَثِيرًا. | ٣ |
4 ਤਦਾਨੀਂ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਪੁਨਃ ਪਪ੍ਰੱਛ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨੋੱਤਰਯਸਿ? ਪਸ਼੍ਯੈਤੇ ਤ੍ਵਦ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਕਤਿਸ਼਼ੁ ਸਾਧ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੰ ਦਦਤਿ|
| فَسَأَلَهُ بِيلَاطُسُ أَيْضًا قَائِلًا: «أَمَا تُجِيبُ بِشَيْءٍ؟ اُنْظُرْ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ!». | ٤ |
5 ਕਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਦਾਪਿ ਨੋੱਤਰੰ ਦਦੌ ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਜਗਾਮ|
| فَلَمْ يُجِبْ يَسُوعُ أَيْضًا بِشَيْءٍ حَتَّى تَعَجَّبَ بِيلَاطُسُ. | ٥ |
6 ਅਪਰਞ੍ਚ ਕਾਰਾਬੱਧੇ ਕਸ੍ਤਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਜਨੇ ਤਨ੍ਮਹੋਤ੍ਸਵਕਾਲੇ ਲੋਕੈ ਰ੍ਯਾਚਿਤੇ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿਸ੍ਤੰ ਮੋਚਯਤਿ|
| وَكَانَ يُطْلِقُ لَهُمْ فِي كُلِّ عِيدٍ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ طَلَبُوهُ. | ٦ |
7 ਯੇ ਚ ਪੂਰ੍ੱਵਮੁਪਪ੍ਲਵਮਕਾਰ੍ਸ਼਼ੁਰੁਪਪ੍ਲਵੇ ਵਧਮਪਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਦਾਨੋਂ ਬਰੱਬਾਨਾਮਕ ਏਕੋ ਬੱਧ ਆਸੀਤ੍|
| وَكَانَ ٱلْمُسَمَّى بَارَابَاسَ مُوثَقًا مَعَ رُفَقَائِهِ فِي ٱلْفِتْنَةِ، ٱلَّذِينَ فِي ٱلْفِتْنَةِ فَعَلُوا قَتْلًا. | ٧ |
8 ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਪੂਰ੍ੱਵਾਪਰੀਯਾਂ ਰੀਤਿਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਲੋਕਾ ਉੱਚੈਰੁਵਨ੍ਤਃ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸੁਃ|
| فَصَرَخَ ٱلْجَمْعُ وَٱبْتَدَأُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَفْعَلَ كَمَا كَانَ دَائِمًا يَفْعَلُ لَهُمْ. | ٨ |
9 ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤਾਨਾਚਖ੍ਯੌ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਨੰ ਮੋਚਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿਮਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
| فَأَجَابَهُمْ بِيلَاطُسُ قَائِلًا: «أَتُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟». | ٩ |
10 ਯਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਤ ਏਵ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਮਾਰ੍ਪਯੰਨਿਤਿ ਸ ਵਿਵੇਦ|
| لِأَنَّهُ عَرَفَ أَنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ كَانُوا قَدْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٠ |
11 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਥਾ ਬਰੱਬਾਂ ਮੋਚਯਤਿ ਤਥਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਾਮਾਸੁਃ|
| فَهَيَّجَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْجَمْعَ لِكَيْ يُطْلِقَ لَهُمْ بِٱلْحَرِيِّ بَارَابَاسَ. | ١١ |
12 ਅਥ ਪੀਲਾਤਃ ਪੁਨਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਵਦਥ ਤਸ੍ਯ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿਮਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
| فَأجَابَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا وَقَالَ لَهُمْ: «فَمَاذَا تُرِيدُونَ أَنْ أَفْعَلَ بِٱلَّذِي تَدْعُونَهُ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟» | ١٢ |
13 ਤਦਾ ਤੇ ਪੁਨਰਪਿ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਪ੍ਰੋਚੁਸ੍ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਯ|
| فَصَرَخُوا أَيْضًا: «ٱصْلِبْهُ!». | ١٣ |
14 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਕੁਤਃ? ਸ ਕਿੰ ਕੁਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍? ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਰੁਵਨ੍ਤੋ ਵ੍ਯਾਜਹ੍ਰੁਸ੍ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਯ|
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟» فَٱزْدَادُوا جِدًّا صُرَاخًا: «ٱصْلِبْهُ!». | ١٤ |
15 ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਸਰ੍ੱਵਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਤੋਸ਼਼ਯਿਤੁਮਿੱਛਨ੍ ਬਰੱਬਾਂ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕਸ਼ਾਭਿਃ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇੱਧੁੰ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮ੍ਬਭੂਵ|
| فَبِيلَاطُسُ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَعْمَلَ لِلْجَمْعِ مَا يُرْضِيهِمْ، أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَسْلَمَ يَسُوعَ، بَعْدَمَا جَلَدَهُ، لِيُصْلَبَ. | ١٥ |
16 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੈਨ੍ਯਗਣੋ(ਅ)ੱਟਾਲਿਕਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਅਧਿਪਤੇ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸੇਨਾਨਿਵਹੰ ਸਮਾਹੁਯਤ੍|
| فَمَضَى بِهِ ٱلْعَسْكَرُ إِلَى دَاخِلِ ٱلدَّارِ، ٱلَّتِي هِيَ دَارُ ٱلْوِلَايَةِ، وَجَمَعُوا كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ. | ١٦ |
17 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਧੂਮਲਵਰ੍ਣਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਪ੍ਯ ਕਣ੍ਟਕਮੁਕੁਟੰ ਰਚਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਰਸਿ ਸਮਾਰੋਪ੍ਯ
| وَأَلْبَسُوهُ أُرْجُوَانًا، وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَيْهِ، | ١٧ |
18 ਹੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਨਮਸ੍ਕਰ੍ੱਤਾਮਾਰੇਭਿਰੇ|
| وَٱبْتَدَأُوا يُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يَا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ١٨ |
19 ਤਸ੍ਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਵੇਤ੍ਰਾਘਾਤੰ ਚਕ੍ਰੁਸ੍ਤਦ੍ਗਾਤ੍ਰੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵਞ੍ਚ ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪੁਃ, ਤਥਾ ਤਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਜਾਨੁਪਾਤੰ ਪ੍ਰਣੋਮੁਃ
| وَكَانُوا يَضْرِبُونَهُ عَلَى رَأْسِهِ بِقَصَبَةٍ، وَيَبْصُقُونَ عَلَيْهِ، ثُمَّ يَسْجُدُونَ لَهُ جَاثِينَ عَلَى رُكَبِهِمْ. | ١٩ |
20 ਇੱਥਮੁਪਹਸ੍ਯ ਧੂਮ੍ਰਵਰ੍ਣਵਸ੍ਤ੍ਰਮ੍ ਉੱਤਾਰ੍ੱਯ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਤੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਨ੍ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇੱਧੁੰ ਬਹਿਰ੍ਨਿਨ੍ਯੁਸ਼੍ਚ|
| وَبَعْدَمَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلْأُرْجُوانَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، ثُمَّ خَرَجُوا بِهِ لِيَصْلِبُوهُ. | ٢٠ |
21 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸੇਕਨ੍ਦਰਸ੍ਯ ਰੁਫਸ੍ਯ ਚ ਪਿਤਾ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮਾ ਕੁਰੀਣੀਯਲੋਕ ਏਕਃ ਕੁਤਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਗ੍ਰਾਮਾਦੇਤ੍ਯ ਪਥਿ ਯਾਤਿ ਤੰ ਤੇ ਯੀਸ਼ੋਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵੋਢੁੰ ਬਲਾਦ੍ ਦਧ੍ਨੁਃ|
| فَسَخَّرُوا رَجُلًا مُجْتَازًا كَانَ آتِيًا مِنَ ٱلْحَقْلِ، وَهُوَ سِمْعَانُ ٱلْقَيْرَوَانِيُّ أَبُو أَلَكْسَنْدَرُسَ وَرُوفُسَ، لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٢١ |
22 ਅਥ ਗੁਲ੍ਗਲ੍ਤਾ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ਼ਿਰਃਕਪਾਲਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਯੀਸ਼ੁਮਾਨੀਯ
| وَجَاءُوا بِهِ إِلَى مَوْضِعِ «جُلْجُثَةَ» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ مَوْضِعُ «جُمْجُمَةٍ». | ٢٢ |
23 ਤੇ ਗਨ੍ਧਰਸਮਿਸ਼੍ਰਿਤੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਪਾਤੁੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਦੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨ ਜਗ੍ਰਾਹ|
| وَأَعْطَوْهُ خَمْرًا مَمْزُوجَةً بِمُرٍّ لِيَشْرَبَ، فَلَمْ يَقْبَلْ. | ٢٣ |
24 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿੱਧੇ ਸਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੈਕਸ਼ਃ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੀਤਿ ਨਿਰ੍ਣਯਾਯ
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا: مَاذَا يَأْخُذُ كُلُّ وَاحِدٍ؟ | ٢٤ |
25 ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਧੇਯਾਨਾਂ ਵਿਭਾਗਾਰ੍ਥੰ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੰ ਚਕ੍ਰੁਃ|
| وَكَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱلثَّالِثَةُ فَصَلَبُوهُ. | ٢٥ |
26 ਅਪਰਮ੍ ਏਸ਼਼ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਲਿਖਿਤੰ ਦੋਸ਼਼ਪਤ੍ਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਊਰ੍ਦ੍ੱਵਮ੍ ਆਰੋਪਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
| وَكَانَ عُنْوَانُ عِلَّتِهِ مَكْتُوبًا: «مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٢٦ |
27 ਤਸ੍ਯ ਵਾਮਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਯੋ ਰ੍ਦ੍ਵੌ ਚੌਰੌ ਕ੍ਰੁਸ਼ਯੋ ਰ੍ਵਿਵਿਧਾਤੇ|
| وَصَلَبُوا مَعَهُ لِصَّيْنِ، وَاحِدًا عَنْ يَمِينِهِ وَآخَرَ عَنْ يَسَارِهِ. | ٢٧ |
28 ਤੇਨੈਵ "ਅਪਰਾਧਿਜਨੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ ਗਣਿਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ," ਇਤਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਵਚਨੰ ਸਿੱਧਮਭੂਤ|
| فَتَمَّ ٱلْكِتَابُ ٱلْقَائِلُ: «وَأُحْصِيَ مَعَ أَثَمَةٍ». | ٢٨ |
29 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਾਰ੍ਗੇ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਚਕ੍ਰੁਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਵ ਸ਼ਿਰਾਂਸ੍ਯਾਨ੍ਦੋਲ੍ਯ ਨਿਨ੍ਦਨ੍ਤੋ ਜਗਦੁਃ, ਰੇ ਮਨ੍ਦਿਰਨਾਸ਼ਕ ਰੇ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤੰਨਿਰ੍ੰਮਾਯਕ,
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ، وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ قَائِلِينَ: «آهِ يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ! | ٢٩ |
30 ਅਧੁਨਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਵਿਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ਾਦਵਰੋਹ|
| خَلِّصْ نَفْسَكَ وَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٣٠ |
31 ਕਿਞ੍ਚ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਚਚਕ੍ਸ਼਼ਿਰੇ ਏਸ਼਼ ਪਰਾਨਾਵਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਮਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَهُمْ مُسْتَهْزِئُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ، قَالُوا: «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! | ٣١ |
32 ਯਦੀਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਰਾਜਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਾਤਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਧੁਨੈਨ ਕ੍ਰੁਸ਼ਾਦਵਰੋਹਤੁ ਵਯੰ ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ; ਕਿਞ੍ਚ ਯੌ ਲੋਕੌ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ (ਅ)ਵਿਧ੍ਯੇਤਾਂ ਤਾਵਪਿ ਤੰ ਨਿਰ੍ਭਰ੍ਤ੍ਸਯਾਮਾਸਤੁਃ|
| لِيَنْزِلِ ٱلْآنَ ٱلْمَسِيحُ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ، لِنَرَى وَنُؤْمِنَ!». وَٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ كَانَا يُعَيِّرَانِهِ. | ٣٢ |
33 ਅਥ ਦ੍ਵਿਤੀਯਯਾਮਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮੰ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੋ ਦੇਸ਼ਃ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੋਭੂਤ੍|
| وَلَمَّا كَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱلسَّادِسَةُ، كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ كُلِّهَا إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٣٣ |
34 ਤਤਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਪ੍ਰਹਰੇ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਰਵਦਤ੍ ਏਲੀ ਏਲੀ ਲਾਮਾ ਸ਼ਿਵਕ੍ਤਨੀ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ "ਹੇ ਮਦੀਸ਼ ਮਦੀਸ਼ ਤ੍ਵੰ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੀਃ ਕੁਤੋ ਹਿ ਮਾਂ?"
| وَفِي ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِلُوِي، إِلُوِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟». اَلَّذِي تَفْسِيرُهُ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٣٤ |
35 ਤਦਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਚਿਤ੍ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯਾਚਖ੍ਯੁਃ ਪਸ਼੍ਯੈਸ਼਼ ਏਲਿਯਮ੍ ਆਹੂਯਤਿ|
| فَقَالَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْحَاضِرِينَ لَمَّا سَمِعُوا: «هُوَذَا يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٣٥ |
36 ਤਤ ਏਕੋ ਜਨੋ ਧਾਵਿਤ੍ਵਾਗਤ੍ਯ ਸ੍ਪਞ੍ਜੇ (ਅ)ਮ੍ਲਰਸੰ ਪੂਰਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਨਡਾਗ੍ਰੇ ਨਿਧਾਯ ਪਾਤੁੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦੱਤ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠ ਏਲਿਯ ਏਨਮਵਰੋਹਯਿਤੁਮ੍ ਏਤਿ ਨ ਵੇਤਿ ਪਸ਼੍ਯਾਮਿ|
| فَرَكَضَ وَاحِدٌ وَمَلَأَ إِسْفِنْجَةً خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ قَائِلًا: «ٱتْرُكُوا. لِنَرَ هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا لِيُنْزِلَهُ!». | ٣٦ |
37 ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਃ ਸਮਾਹੂਯ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੌ|
| فَصَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٣٧ |
38 ਤਦਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਜਵਨਿਕੋਰ੍ਦ੍ੱਵਾਦਧਃਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾ ਵਿਦੀਰ੍ਣਾ ਦ੍ਵਿਖਣ੍ਡਾਭੂਤ੍|
| وَٱنْشَقَّ حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. | ٣٨ |
39 ਕਿਞ੍ਚ ਇੱਥਮੁੱਚੈਰਾਹੂਯ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਜਨ੍ਤੰ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਦ੍ਵਾ ਤਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਨਿਯੁਕ੍ਤੋ ਯਃ ਸੇਨਾਪਤਿਰਾਸੀਤ੍ ਸੋਵਦਤ੍ ਨਰੋਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯਮ੍|
| وَلَمَّا رَأَى قَائِدُ ٱلْمِئَةِ ٱلْوَاقِفُ مُقَابِلَهُ أَنَّهُ صَرَخَ هَكَذَا وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ، قَالَ: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱلْإِنْسَانُ ٱبْنَ ٱللهِ!» | ٣٩ |
40 ਤਦਾਨੀਂ ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਸਮ੍ ਕਨਿਸ਼਼੍ਠਯਾਕੂਬੋ ਯੋਸੇਸ਼੍ਚ ਮਾਤਾਨ੍ਯਮਰਿਯਮ੍ ਸ਼ਾਲੋਮੀ ਚ ਯਾਃ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੋ
| وَكَانَتْ أَيْضًا نِسَاءٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، بَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ ٱلصَّغِيرِ وَيُوسِي، وَسَالُومَةُ، | ٤٠ |
41 ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸੇਵਿਤ੍ਵਾ ਤਦਨੁਗਾਮਿਨ੍ਯੋ ਜਾਤਾ ਇਮਾਸ੍ਤਦਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਯਾ ਅਨੇਕਾ ਨਾਰ੍ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮਾਯਾਤਾਸ੍ਤਾਸ਼੍ਚ ਦੂਰਾਤ੍ ਤਾਨਿ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
| ٱللَّوَاتِي أَيْضًا تَبِعْنَهُ وَخَدَمْنَهُ حِينَ كَانَ فِي ٱلْجَلِيلِ. وَأُخَرُ كَثِيرَاتٌ ٱللَّوَاتِي صَعِدْنَ مَعَهُ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٤١ |
42 ਅਥਾਸਾਦਨਦਿਨਸ੍ਯਾਰ੍ਥਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਦਿਨਸ੍ਯ ਸਾਯੰਕਾਲ ਆਗਤ
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، إِذْ كَانَ ٱلِٱسْتِعْدَادُ، أَيْ مَا قَبْلَ ٱلسَّبْتِ، | ٤٢ |
43 ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਾਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਰਿਮਥੀਯਯੂਸ਼਼ਫਨਾਮਾ ਮਾਨ੍ਯਮਨ੍ਤ੍ਰੀ ਸਮੇਤ੍ਯ ਪੀਲਾਤਸਵਿਧੰ ਨਿਰ੍ਭਯੋ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਦੇਹੰ ਯਯਾਚੇ|
| جَاءَ يُوسُفُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلرَّامَةِ، مُشِيرٌ شَرِيفٌ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا مُنْتَظِرًا مَلَكُوتَ ٱللهِ، فَتَجَاسَرَ وَدَخَلَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. | ٤٣ |
44 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਇਦਾਨੀਂ ਮ੍ਰੁʼਤਃ ਪੀਲਾਤ ਇਤ੍ਯਸਮ੍ਭਵੰ ਮਤ੍ਵਾ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਮਾਹੂਯ ਸ ਕਦਾ ਮ੍ਰੁʼਤ ਇਤਿ ਪਪ੍ਰੱਛ|
| فَتَعَجَّبَ بِيلَاطُسُ أَنَّهُ مَاتَ كَذَا سَرِيعًا. فَدَعَا قَائِدَ ٱلْمِئَةِ وَسَأَلَهُ: «هَلْ لَهُ زَمَانٌ قَدْ مَاتَ؟». | ٤٤ |
45 ਸ਼ਤਸੇਮਨਾਪਤਿਮੁਖਾਤ੍ ਤੱਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੂਸ਼਼ਫੇ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਦੇਹੰ ਦਦੌ|
| وَلَمَّا عَرَفَ مِنْ قَائِدِ ٱلْمِئَةِ، وَهَبَ ٱلْجَسَدَ لِيُوسُفَ. | ٤٥ |
46 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮੰ ਵਾਸਃ ਕ੍ਰੀਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਕਾਯਮਵਰੋਹ੍ਯ ਤੇਨ ਵਾਸਸਾ ਵੇਸ਼਼੍ਟਾਯਿਤ੍ਵਾ ਗਿਰੌ ਖਾਤਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਲੋਠਯਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਾਰਿ ਨਿਦਧੇ|
| فَٱشْتَرَى كَتَّانًا، فَأَنْزَلَهُ وَكَفَّنَهُ بِٱلْكَتَّانِ، وَوَضَعَهُ فِي قَبْرٍ كَانَ مَنْحُوتًا فِي صَخْرَةٍ، وَدَحْرَجَ حَجَرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ. | ٤٦ |
47 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ਰ ਸੋਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ ਤਤ ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਯਮ੍ ਯੋਸਿਮਾਤ੍ਰੁʼਮਰਿਯਮ੍ ਚ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ਤ੍ਰੁʼਃ|
| وَكَانَتْ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ أُمُّ يُوسِي تَنْظُرَانِ أَيْنَ وُضِعَ. | ٤٧ |
