ਮਾਰ੍ਕਃ 13
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਮਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕਸ੍ਤੰ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਚ ਨਿਚਯਨੰ|
ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରୁ ବାହାରିଯାଉଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, କିପରି ପ୍ରସ୍ତର ଓ କିପରି ପ୍ରାସାଦ!
2 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮੇਤਦ੍ ਬ੍ਰੁʼਹੰਨਿਚਯਨੰ ਪਸ਼੍ਯਸਿ? ਅਸ੍ਯੈਕਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਿ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਨ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ (ਅ)ਧਃਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|
ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ଏହି ସମସ୍ତ ବୃହତ୍ ପ୍ରାସାଦ ଦେଖୁଅଛ? ଏକ ପ୍ରସ୍ତର ଅନ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତର ଉପରେ ରହିବ ନାହିଁ, ସମସ୍ତ ହିଁ ଭୂମିସାତ୍ ହେବ।”
3 ਅਥ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਜੈਤੁਨ੍ਗਿਰੌ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਸ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਪਿਤਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਯੋਹਨ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸ਼੍ਚੈਤੇ ਤੰ ਰਹਸਿ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ,
ପରେ ସେ ଜୀତପର୍ବତ ଉପରେ ମନ୍ଦିର ସମ୍ମୁଖରେ ବସନ୍ତେ ପିତର, ଯାକୁବ, ଯୋହନ ଓ ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ତାହାଙ୍କୁ ଗୋପନରେ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏସବୁ କେବେ ଘଟିବ,
4 ਏਤਾ ਘਟਨਾਃ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਤਥੈਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਂ ਸਿੱਧ੍ਯੁਪਕ੍ਰਮਸ੍ਯ ਵਾ ਕਿੰ ਚਿਹ੍ਨੰ? ਤਦਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਯਤੁ ਭਵਾਨ੍|
ପୁଣି, ଯେଉଁ ସମୟରେ ଏହିସବୁ ସଫଳ ହେବା ସନ୍ନିକଟ ହେବ, ସେ ସମୟର ଲକ୍ଷଣ କଅଣ, ତାହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହନ୍ତୁ।
5 ਤਤੋ ਯਾਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਕੋਪਿ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਭ੍ਰਾਮਯਤਿ ਤਥਾਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ|
ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, “ସାବଧାନ, କେହି ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ ନ କରେ।
6 ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋਹਮਿਤਿ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾਨੇਕੇ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਭ੍ਰਮੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ;
ଅନେକେ ମୋ ନାମରେ ଆସି, ମୁଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବୋଲି କହି ଅନେକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ।
7 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਰਣਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਰਣਾਡਮ੍ਬਰਞ੍ਚ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਤ, ਘਟਨਾ ਏਤਾ ਅਵਸ਼੍ਯੰਮਾਵਿਨ੍ਯਃ; ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਪਾਤਤੋ ਨ ਯੁਗਾਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଯୁଦ୍ଧର ବିଷୟ ଓ ସଂଗ୍ରାମର ଜନରବ ଶୁଣିବ, ସେତେବେଳେ ବ୍ୟାକୁଳ ହୁଅ ନାହିଁ; ଏହି ସମସ୍ତ ଅବଶ୍ୟ ଘଟିବ, କିନ୍ତୁ ସେହି କାଳ ସୁଦ୍ଧା ଯୁଗାନ୍ତ ନୁହେଁ।
8 ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਦੇਸ਼ੋ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਚ ਰਾਜ੍ਯਮੁੱਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤਥਾ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਭੂਮਿਕਮ੍ਪੋ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਹਾਕ੍ਲੇਸ਼ਾਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਸਰ੍ੱਵ ਏਤੇ ਦੁਃਖਸ੍ਯਾਰਮ੍ਭਾਃ|
କାରଣ ଜାତି ବିପକ୍ଷରେ ଜାତି ଓ ରାଜ୍ୟ ବିପକ୍ଷରେ ରାଜ୍ୟ ଉଠିବ, ପୁଣି, ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ ଓ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିବ; ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରସବବେଦନାର ଆରମ୍ଭମାତ୍ର।
9 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੇ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਯਤੋ ਲੋਕਾ ਰਾਜਸਭਾਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਥਾ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੂਯੰ ਮਦਰ੍ਥੇ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਾਨ੍ ਭੂਪਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦਾਨਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਮੁਖੇ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ବିଷୟରେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ; ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚାରସଭାମାନଙ୍କରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମାଜଗୃହଗୁଡ଼ିକରେ ପ୍ରହାରିତ ହେବ ଏବଂ ମୋ ସକାଶେ ଶାସନକର୍ତ୍ତା ଓ ରାଜାମାନଙ୍କ ଛାମୁରେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଠିଆ କରାଯିବ।
10 ਸ਼ੇਸ਼਼ੀਭਵਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਦੇਸ਼ੀਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
ପୁଣି, ସମସ୍ତ ଜାତି ନିକଟରେ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଥମରେ ଅବଶ୍ୟ ଘୋଷଣା କରାଯିବ।
11 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਦਾ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਉੱਤਰੰ ਦਾਸ੍ਯਥ, ਤਦਗ੍ਰ ਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨੰ ਮਾ ਕੁਰੁਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯਤ ਚ, ਤਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਃਸੁ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦੇਵ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਨ ਤਦ੍ਵਕ੍ਤਾਰਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਸ੍ਯ ਵਕ੍ਤਾ|
ଏଣୁ ଯେତେବେଳେ ଲୋକେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଘେନିଯାଇ ସମର୍ପଣ କରିବେ, ସେତେବେଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ କହିବ, ସେ ବିଷୟରେ ପୂର୍ବରୁ ଚିନ୍ତିତ ହୁଅ ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ସେହି ସମୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା ଦିଆଯିବ, ତାହା କୁହ; କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବକ୍ତା ନୁହଁ, ମାତ୍ର ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବକ୍ତା ଅଟନ୍ତି।
12 ਤਦਾ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਘਾਤਨਾਰ੍ਥੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਥਾ ਪਤ੍ਯਾਨਿ ਮਾਤਾਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਤੌ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
ଭାଇ ଭାଇକୁ ଓ ପିତା ପୁତ୍ରକୁ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପଣ କରିବେ; ପୁଣି, ସନ୍ତାନମାନେ ପିତାମାତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠି ସେମାନଙ୍କୁ ବଧ କରିବେ;
13 ਮਮ ਨਾਮਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਵਿਧੇ ਯੂਯੰ ਜੁਗੁਪ੍ਸਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼ੇਸ਼਼ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਧੈਰ੍ੱਯਮ੍ ਆਲਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸਏਵ ਪਰਿਤ੍ਰਾਸ੍ਯਤੇ|
ଆଉ, ମୋହର ନାମ ସକାଶେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଘୃଣିତ ହେବ; ମାତ୍ର ଯେ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ରହିବ, ସେ ପରିତ୍ରାଣ ପାଇବ।”
14 ਦਾਨਿਯੇਲ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਸਰ੍ੱਵਨਾਸ਼ਿ ਜੁਗੁਪ੍ਸਿਤਞ੍ਚ ਵਸ੍ਤੁ ਯਦਾ ਤ੍ਵਯੋਗ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਥ (ਯੋ ਜਨਃ ਪਠਤਿ ਸ ਬੁਧ੍ਯਤਾਂ) ਤਦਾ ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਮਹੀਧ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾਂ;
“କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ସେହି ଧ୍ୱଂସକାରୀ ଘୃଣ୍ୟ ବସ୍ତୁକୁ, ଯେଉଁଠାରେ ଅବସ୍ଥିତ ହେବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ସେଠାରେ ଅବସ୍ଥିତ ଦେଖିବ (ପାଠକ ବୁଝନ୍ତୁ), ସେତେବେଳେ ଯେଉଁମାନେ ଯିହୂଦିୟା ପ୍ରଦେଶରେ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପର୍ବତମାଳାକୁ ପଳାଇଯାଉନ୍ତୁ;
15 ਤਥਾ ਯੋ ਨਰੋ ਗ੍ਰੁʼਹੋਪਰਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੰ ਨਾਵਰੋਹਤੁ, ਤਥਾ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਮਧ੍ਯੇਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤੁ;
ଯେ ଛାତ ଉପରେ ଥାଏ, ସେ ଆପଣା ଘରୁ କୌଣସି ପଦାର୍ଥ ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ଓହ୍ଲାଇ ନ ଆସୁ ବା ଭିତରକୁ ନ ଯାଉ;
16 ਤਥਾ ਚ ਯੋ ਨਰਃ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸੋਪਿ ਸ੍ਵਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨ ਵ੍ਰਜਤੁ|
ପୁଣି, ଯେ କ୍ଷେତରେ ଥାଏ, ସେ ଆପଣା ବସ୍ତ୍ର ଘେନିଯିବା ପାଇଁ ଫେରି ନ ଯାଉ।
17 ਤਦਾਨੀਂ ਗਰ੍ੱਭਵਤੀਨਾਂ ਸ੍ਤਨ੍ਯਦਾਤ੍ਰੀਣਾਞ੍ਚ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਂ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ସେହି ସମୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଗର୍ଭବତୀ ଓ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀ, ହାୟ, ସେମାନେ କ୍ଲେଶର ପାତ୍ର!
18 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਲਾਯਨੰ ਸ਼ੀਤਕਾਲੇ ਯਥਾ ਨ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
କିନ୍ତୁ ଏହା ଯେପରି ଶୀତକାଳରେ ନ ଘଟେ, ଏଥିପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କର।
19 ਯਤਸ੍ਤਦਾ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦੁਰ੍ਘਟਨਾ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦੁਰ੍ਘਟਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਪ੍ਰਥਮਮਾਰਭ੍ਯਾਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਕਦਾਪਿ ਨ ਜਾਤਾ ਨ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਚ|
କାରଣ ସେହି କାଳରେ ଏପରି କ୍ଲେଶ ଘଟିବ ଯେ, ଈଶ୍ବରଙ୍କ କୃତ ସୃଷ୍ଟି ଆରମ୍ଭରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେହିପରି ଘଟି ନାହିଁ, ପୁଣି, କେବେ ହେଁ ଘଟିବ ନାହିଁ।
20 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮਯਸ੍ਯ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਭ੍ਰੁʼਤੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਮਨੋਨੀਤਾਨਾਂ ਹੇਤੋਃ ਸ ਤਦਨੇਹਸੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
ଆଉ ପ୍ରଭୁ ସେହି ସମୟ ଯେବେ ଉଣା କରି ନ ଥାଆନ୍ତେ, ତେବେ କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ପରିତ୍ରାଣ ପାଆନ୍ତା ନାହିଁ; ମାତ୍ର ସେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେହି ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେହି ସମୟ ଊଣା କରିଅଛନ୍ତି।
21 ਅਨ੍ਯੱਚ ਪਸ਼੍ਯਤ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ਕਾਲੇ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵ੍ਯਾਹਰਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਭੈਵ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ|
ସେତେବେଳେ ‘ଦେଖ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଏଠାରେ’ କିମ୍ଵା ‘ଦେଖ, ସେଠାରେ,’ କେହି ଯେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଏପରି କହିବ, ତେବେ ତାହା ବିଶ୍ୱାସ କର ନାହିଁ।
22 ਯਤੋਨੇਕੇ ਮਿਥ੍ਯਾਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾ ਮਿਥ੍ਯਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਯ ਬਹੂਨਿ ਚਿਹ੍ਨਾਨ੍ਯਦ੍ਭੁਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਤਥਾ ਯਦਿ ਸਮ੍ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨਾਮਪਿ ਮਿਥ੍ਯਾਮਤਿੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
ଭଣ୍ଡ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାନେ ଓ ଭଣ୍ଡ ଭାବବାଦୀମାନେ ଉଠି ଏପରି ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମମାନ ଦେଖାଇବେ ଯେ, ଯଦି ସମ୍ଭବ ହୁଏ, ତେବେ ମନୋନୀତ ଲୋକଙ୍କୁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରିବେ।
23 ਪਸ਼੍ਯਤ ਘਟਨਾਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਰ੍ੱਵਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਦਾਮ੍, ਯੂਯੰ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ; ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଜଣାଇଲି।”
24 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਕਾਲਸ੍ਯਾਵ੍ਯਵਹਿਤੇ ਪਰਕਾਲੇ ਭਾਸ੍ਕਰਃ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥੈਵ ਚਨ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਚਨ੍ਦ੍ਰਿਕਾਂ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
“ମାତ୍ର ସେହି ସମୟରେ ସେହି କ୍ଲେଶ ଉତ୍ତାରେ ‘ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅନ୍ଧକାରମୟ ହେବ ଓ ଚନ୍ଦ୍ର ଆଲୋକ ଦେବ ନାହିଁ,
25 ਨਭਃਸ੍ਥਾਨਿ ਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਵ੍ਯੋਮਮਣ੍ਡਲਸ੍ਥਾ ਗ੍ਰਹਾਸ਼੍ਚ ਵਿਚਲਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
ପୁଣି, ନକ୍ଷତ୍ରମାଳା ଆକାଶରୁ ଖସି ପଡ଼ିବାକୁ ଲାଗିବେ ଓ ଆକାଶମଣ୍ଡଳସ୍ଥ ଶକ୍ତିସମୂହ ବିଚଳିତ ହେବେ।’
26 ਤਦਾਨੀਂ ਮਹਾਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਮਹੈਸ਼੍ਵਰ੍ੱਯੇਣ ਚ ਮੇਘਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤੰ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਮਾਨਵਾਃ ਸਮੀਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
ସେତେବେଳେ ଲୋକେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ମହାପରାକ୍ରମରେ ଓ ମହାମହିମା ସହ ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ।
27 ਅਨ੍ਯੱਚ ਸ ਨਿਜਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਨਭੋਭੂਮ੍ਯੋਃ ਸੀਮਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਜਗਤਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਗ੍ਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ସେ ସମୟରେ ସେ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣ କରି ପୃଥିବୀର ଶେଷ ସୀମାରୁ ଆକାଶର ଶେଷ ସୀମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରୁ ଆପଣା ମନୋନୀତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କରିବେ।”
28 ਉਡੁਮ੍ਬਰਤਰੋ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ ਯਦੋਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਤਰੋ ਰ੍ਨਵੀਨਾਃ ਸ਼ਾਖਾ ਜਾਯਨ੍ਤੇ ਪੱਲਵਾਦੀਨਿ ਚ ਰ੍ਨਿਗੱਛਨ੍ਤਿ, ਤਦਾ ਨਿਦਾਘਕਾਲਃ ਸਵਿਧੋ ਭਵਤੀਤਿ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
“ଡିମ୍ବିରିବୃକ୍ଷରୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶିକ୍ଷା କର; ଯେତେବେଳେ ତାହାର ଶାଖା ସରସ ହୋଇ ପଲ୍ଲବିତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ଗ୍ରୀଷ୍ମକାଳ ସନ୍ନିକଟ ବୋଲି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣିଥାଅ;
29 ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਕਾਲੋ ਦ੍ਵਾਰ੍ੱਯੁਪਸ੍ਥਿਤ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ|
ସେହିପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଦେଖିଲେ ସେ ଦ୍ୱାରରେ ସନ୍ନିକଟ, ଏହା ଜାଣ।
30 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਆਧੁਨਿਕਲੋਕਾਨਾਂ ਗਮਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏସମସ୍ତ ନ ଘଟିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପିଢ଼ି କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ।
31 ਦ੍ਯਾਵਾਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋ ਰ੍ਵਿਚਲਿਤਯੋਃ ਸਤ੍ਯੋ ਰ੍ਮਦੀਯਾ ਵਾਣੀ ਨ ਵਿਚਲਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ପାଇବ, ମାତ୍ର ମୋହର ବାକ୍ୟସମୂହ କଦାପି ଲୋପ ପାଇବ ନାହିଁ।”
32 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਦੂਤਗਣੋ ਵਾ ਪੁਤ੍ਰੋ ਵਾ ਤਾਤਾਦਨ੍ਯਃ ਕੋਪਿ ਤੰ ਦਿਵਸੰ ਤੰ ਦਣ੍ਡੰ ਵਾ ਨ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ|
“କିନ୍ତୁ ସେହି ଦିନ କି ସମୟ ବିଷୟ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ଦୂତମାନେ କିମ୍ବା ପୁତ୍ର ସୁଦ୍ଧା ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ପିତା ଜାଣନ୍ତି।
33 ਅਤਃ ਸ ਸਮਯਃ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਏਤੱਜ੍ਞਾਨਾਭਾਵਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਸਤਰ੍ਕਾਸ਼੍ਚ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ;
ତୁମ୍ଭେମାନେ ସାବଧାନ ହୋଇଥାଅ, ଜାଗି ରୁହ; କାରଣ ସେ ସମୟ କେବେ ହେବ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ।
34 ਯਦ੍ਵਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਮਾਨ੍ ਸ੍ਵਨਿਵੇਸ਼ਨਾਦ੍ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਕਰਣਕਾਲੇ ਦਾਸੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਭਾਰਮਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਸ੍ਵੇ ਸ੍ਵੇ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਨਿਯੋਜਯਤਿ; ਅਪਰੰ ਦੌਵਾਰਿਕੰ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਸਮਾਦਿਸ਼੍ਯ ਯਾਤਿ, ਤਦ੍ਵਨ੍ ਨਰਪੁਤ੍ਰਃ|
ତାହା ଏହିପରି, ଯେପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆପଣା ଗୃହ ତ୍ୟାଗ କରି ବିଦେଶରେ ପ୍ରବାସ କରୁଅଛନ୍ତି, ଆଉ ସେ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦେଇ ପ୍ରତ୍ୟେକର କାର୍ଯ୍ୟ ନିରୂପଣ କରିଅଛନ୍ତି ଓ ଦ୍ୱାରପାଳକକୁ ମଧ୍ୟ ଜାଗି ରହିବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଇଅଛନ୍ତି।
35 ਗ੍ਰੁʼਹਪਤਿਃ ਸਾਯੰਕਾਲੇ ਨਿਸ਼ੀਥੇ ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮੇ ਵਾ ਪ੍ਰਾਤਃਕਾਲੇ ਵਾ ਕਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ;
ଅତଏବ, କାଳେ ଗୃହକର୍ତ୍ତା ହଠାତ୍ ଆସି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖନ୍ତି,
36 ਸ ਹਠਾਦਾਗਤ੍ਯ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਨ ਪਸ਼੍ਯਤਿ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਜਾਗਰਿਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
ଏଥିନିମନ୍ତେ ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ, କାରଣ ସେ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ, କିମ୍ବା ଅଧରାତିରେ, କିମ୍ବା କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ସମୟରେ, କିମ୍ବା ସକାଳେ, କେତେବେଳେ ଯେ ଆସିବେ, ତାହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ ନାହିଁ।
37 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਦ੍ ਵਦਾਮਿ ਤਦੇਵ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਜਾਗਰਿਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇਤਿ|
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ‘ଜାଗ୍ରତ ଥାଅ।’”
