< ਮਾਰ੍ਕਃ 11 >

1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਃ ਸਮੀਪਸ੍ਥਯੋ ਰ੍ਬੈਤ੍ਫਗੀਬੈਥਨੀਯਪੁਰਯੋਰਨ੍ਤਿਕਸ੍ਥੰ ਜੈਤੁਨਨਾਮਾਦ੍ਰਿਮਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਕਾਲੇ ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਵਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਜਗਾਦ,
ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମ ସହରର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ଜୀତପର୍ବତ ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ବୈଥ୍‌ଫାଗୀ ଓ ବେଥନୀୟା ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ, ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହି ପଠାଇଲେ,
2 ਯੁਵਾਮਮੁੰ ਸੰਮੁਖਸ੍ਥੰ ਗ੍ਰਾਮੰ ਯਾਤੰ, ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਯੋ ਨਰੰ ਨਾਵਹਤ੍ ਤੰ ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਾਵਕੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥਸ੍ਤੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾਨਯਤੰ|
“ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥ ସେହି ଗ୍ରାମକୁ ଯାଅ; ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା କ୍ଷଣି, ଯାହା ଉପରେ କେହି କେବେ ଚଢ଼ି ନାହିଁ, ଏପରି ଗୋଟିଏ ଗଧଛୁଆ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଦେଖିବ; ତାହାକୁ ଫିଟାଇ ଘେନିଆସ।
3 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਵਾਂ ਕਰ੍ੰਮੇਦੰ ਕੁਤਃ ਕੁਰੁਥਃ? ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਯਦਿ ਕੋਪਿ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਭੋਰਤ੍ਰ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮਸ੍ਤੀਤਿ ਕਥਿਤੇ ਸ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਤਮਤ੍ਰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ଆଉ, ଯେବେ କେହି ‘ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କାହିଁକି ଏହା କରୁଅଛ ବୋଲି କହେ,’ ତେବେ କହିବ, ଏହାଠାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରୟୋଜନ ଅଛି, ଆଉ ସେ ପୁନର୍ବାର ତାହାକୁ ଅବିଳମ୍ବେ ଏଠାକୁ ପଠାଇଦେବେ।”
4 ਤਤਸ੍ਤੌ ਗਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਿਮਾਰ੍ਗਮੇਲਨੇ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤੰ ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਾਵਕੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਮੋਚਯਤਃ,
ସେମାନେ ଯାଇ ଦ୍ୱାର ନିକଟରେ ବାହାର ଦାଣ୍ଡରେ ଗୋଟିଏ ଗଧଛୁଆକୁ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା ଦେଖି ତାହାକୁ ଫିଟାଇଲେ।
5 ਏਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਿਤਲੋਕਾਨਾਂ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਿਸ਼ੁੰ ਕੁਤੋ ਮੋਚਯਥਃ?
ସେଥିରେ ସେଠାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ସେମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଗଧଛୁଆକୁ ଫିଟାଇ କଅଣ କରୁଅଛ?
6 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੋਰਾਜ੍ਞਾਨੁਸਾਰੇਣ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਮਾਦਾਤੁੰ ਤੇ(ਅ)ਨੁਜਜ੍ਞੁਃ|
ଯୀଶୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେମାନେ ସେହିପରି ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ; ତହିଁରେ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ।
7 ਅਥ ਤੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਿਸ਼ੁਮ੍ ਆਨੀਯ ਤਦੁਪਰਿ ਸ੍ਵਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਾਤਯਾਮਾਸਤੁਃ; ਤਤਃ ਸ ਤਦੁਪਰਿ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ|
ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଧଛୁଆଟିକୁ ଆଣି ସେମାନେ ତାହା ଉପରେ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ପକାଇଦେଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହା ଉପରେ ବସିଲେ।
8 ਤਦਾਨੇਕੇ ਪਥਿ ਸ੍ਵਵਾਸਾਂਸਿ ਪਾਤਯਾਮਾਸੁਃ, ਪਰੈਸ਼੍ਚ ਤਰੁਸ਼ਾਖਾਸ਼੍ਛਿਤਵਾ ਮਾਰ੍ਗੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਃ|
ପୁଣି, ଅନେକେ ପଥରେ ଆପଣା ଆପଣା ଲୁଗା ବିଛାଇଲେ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ କ୍ଷେତରୁ ଡାଳ କାଟି ଆଣି ବିଛାଇଦେଲେ।
9 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ(ਅ)ਗ੍ਰਗਾਮਿਨਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਨਾ ਉਚੈਃਸ੍ਵਰੇਣ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਜਯ ਜਯ ਯਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯ ਇਤਿ|
ଆଉ ଆଗରେ ଓ ପଛରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହୋଶାନ୍ନା! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଯେ ଆସୁଅଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ!
10 ਤਥਾਸ੍ਮਾਕਮੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਦਾਯੂਦੋ ਯਦ੍ਰਾਜ੍ਯੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਨਾਮ੍ਨਾਯਾਤਿ ਤਦਪਿ ਧਨ੍ਯੰ, ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦੁੱਛ੍ਰਾਯੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਜਯੋ ਭਵੇਤ੍|
ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃ-ପୁରୁଷ ଦାଉଦଙ୍କର ଯେଉଁ ରାଜ୍ୟ ଆସୁଅଛି, ତାହା ଧନ୍ୟ! ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱଲୋକରେ ହୋଶାନ୍ନା!
11 ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਵਸ੍ਤੂਨਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍; ਅਥ ਸਾਯੰਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸਹਿਤੋ ਬੈਥਨਿਯੰ ਜਗਾਮ|
ପରେ ସେ ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଆସି ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ପୁଣି, ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗସ୍ଥ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ନିରୀକ୍ଷଣ କରି ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇଯିବାରୁ ବାର ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ବେଥନୀୟାକୁ ବାହାରିଗଲେ।
12 ਅਪਰੇਹਨਿ ਬੈਥਨਿਯਾਦ੍ ਆਗਮਨਸਮਯੇ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤੋ ਬਭੂਵ|
ତହିଁ ଆରଦିନ ବେଥନୀୟାରୁ ଆସୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ କ୍ଷୁଧିତ ହେଲେ;
13 ਤਤੋ ਦੂਰੇ ਸਪਤ੍ਰਮੁਡੁਮ੍ਬਰਪਾਦਪੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਸੰਨਿਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਯਯੌ, ਤਦਾਨੀਂ ਫਲਪਾਤਨਸ੍ਯ ਸਮਯੋ ਨਾਗੱਛਤਿ| ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਿਤਃ ਪਤ੍ਰਾਣਿ ਵਿਨਾ ਕਿਮਪ੍ਯਪਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
ଆଉ ସେ ଦୂରରୁ ପତ୍ର ଥିବା ଗୋଟିଏ ଡିମ୍ବିରିବୃକ୍ଷ ଦେଖି, କେଜାଣି ସେଥିରୁ ଫଳ ପାଇବେ, ଏହି ଆଶାରେ ତାହା ପାଖକୁ ଗଲେ। କିନ୍ତୁ ପାଖକୁ ଆସି ସେ ପତ୍ର ବିନା ଆଉ କିଛି ପାଇଲେ ନାହିଁ, କାରଣ ସେତେବେଳେ ଡିମ୍ବିରିଫଳର ସମୟ ନ ଥିଲା।
14 ਅਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਕੋਪਿ ਮਾਨਵਸ੍ਤ੍ਵੱਤਃ ਫਲੰ ਨ ਭੁਞ੍ਜੀਤ; ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੁਵੁਃ| (aiōn g165)
ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ଆଉ କଦାପି କେହି ତୋʼଠାରୁ ଫଳ ନ ଖାଉ।” ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହି କଥା ଶୁଣିଲେ। (aiōn g165)
15 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮਾਯਾਤੇਸ਼਼ੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਾਂ ਬਣਿਜਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਸਨਾਨਿ ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁʼਣਾਮ੍ ਆਸਨਾਨਿ ਚ ਨ੍ਯੁਬ੍ਜਯਾਞ੍ਚਕਾਰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਵਿਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁਂʼਸ਼੍ਚ ਬਹਿਸ਼੍ਚਕਾਰ|
ତାହା ପରେ ସେମାନେ ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେ ସ୍ଥାନରେ କ୍ରୟବିକ୍ରୟ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରିଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପୁଣି, ମୁଦ୍ରା-ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ମେଜ ଓ କାପ୍ତା-ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କର ଆସନ ଓଲଟାଇ ପକାଇଲେ,
16 ਅਪਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰਮਧ੍ਯੇਨ ਕਿਮਪਿ ਪਾਤ੍ਰੰ ਵੋਢੁੰ ਸਰ੍ੱਵਜਨੰ ਨਿਵਾਰਯਾਮਾਸ|
ଆଉ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟ ଦେଇ କାହାରିକୁ କୌଣସି ପାତ୍ର ଘେନିଯିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ନାହିଁ,
17 ਲੋਕਾਨੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਜਗਾਦ, ਮਮ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਇਤਿ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਥਿਤੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਏਤਤ੍ ਕਿੰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤੰ ਨਾਸ੍ਤਿ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਤਦੇਵ ਚੋਰਾਣਾਂ ਗਹ੍ਵਰੰ ਕੁਰੁਥ|
ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଉ ଦେଉ କହିଲେ, “ଏହା କଅଣ ଲେଖା ନାହିଁ, ‘ଆମ୍ଭର ଗୃହ ସମସ୍ତ ଜାତି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନାଗୃହ ବୋଲି କୁହାଯିବ?’ କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାକୁ ଡକାଇତମାନଙ୍କ ଗହ୍ୱର କରିଅଛ।”
18 ਇਮਾਂ ਵਾਣੀਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ਼੍ਚ ਤੰ ਯਥਾ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਥੋਪਾਯੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਮਾਸੁਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਗਤਾ ਅਤਸ੍ਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਿਭ੍ਯੁਃ|
ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ କିପ୍ରକାରେ ବିନାଶ କରିପାରନ୍ତି, ତାହା ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ; କାରଣ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହେବାରୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ।
19 ਅਥ ਸਾਯੰਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਨਗਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਵਵ੍ਰਾਜ|
ପ୍ରତିଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ସେମାନେ ନଗରରୁ ବାହାରି ଯାଉଥିଲେ।
20 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਾਤਃਕਾਲੇ ਤੇ ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗੱਛਨ੍ਤਸ੍ਤਮੁਡੁਮ੍ਬਰਮਹੀਰੁਹੰ ਸਮੂਲੰ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
ସକାଳେ ସେହି ବାଟ ଦେଇ ଯିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ଡିମ୍ବିରିବୃକ୍ଷଟି ମୂଳରୁ ଶୁଖିଯାଇଥିବା ଦେଖିଲେ।
21 ਤਤਃ ਪਿਤਰਃ ਪੂਰ੍ੱਵਵਾਕ੍ਯੰ ਸ੍ਮਰਨ੍ ਯੀਸ਼ੁੰ ਬਭਾਸ਼਼ੰ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਯ ਉਡੁਮ੍ਬਰਵਿਟਪੀ ਭਵਤਾ ਸ਼ਪ੍ਤਃ ਸ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕੋ ਬਭੂਵ|
ସେଥିରେ ପିତର ପୂର୍ବ କଥା ସ୍ମରଣ କରି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣ ଯେଉଁ ଡିମ୍ବିରିବୃକ୍ଷକୁ ଅଭିଶାପ ଦେଇଥିଲେ, ତାହା ଶୁଖିଗଲାଣି।
22 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਯੂਯਮੀਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ|
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଈଶ୍ବରଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ରଖ।
23 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਕੋਪਿ ਯਦ੍ਯੇਤਦ੍ਗਿਰਿੰ ਵਦਤਿ, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਗਤ੍ਵਾ ਜਲਧੌ ਪਤ, ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯਮਵਸ਼੍ਯੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਮਨਸਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਸਨ੍ਦਿਹ੍ਯ ਚੇਦਿਦੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਤਦ੍ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେ କେହି ଏହି ପର୍ବତକୁ ‘ତୁ ଉଠି ସମୁଦ୍ରରେ ଯାଇ ପଡ଼’ ବୋଲି କହିବ, ଆଉ ଆପଣା ହୃଦୟରେ ସନ୍ଦେହ ନ କରି, ଯାହା କହୁଅଛି, ତାହା ଘଟିବ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରିବ, ତାʼ ନିମନ୍ତେ ତାହା ଘଟିବ।
24 ਅਤੋ ਹੇਤੋਰਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਚ੍ਮਿ, ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਕਾਲੇ ਯਦ੍ਯਦਾਕਾਂਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤੱਤਦਵਸ਼੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ, ਇੱਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ, ਤਤਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ|
ଅତଏବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ପ୍ରାର୍ଥନା କର ଓ ମାଗ, ସେ ସବୁ ପାଇଅଛ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କର, ସେଥିରେ ସେହିସବୁ ପାଇବ।
25 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਸਮੁੱਥਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯਦਿ ਕੋਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਪਰਾਧੀ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੰ, ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਗਾਂਮਿ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେକୌଣସି ସମୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଠିଆ ହୁଅ, ଯଦି କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି କଥା ଥାଏ, ତାହାହେଲେ କ୍ଷମା କର, ଯେପରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କରିବେ।
26 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਵਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਗਾਂਸਿ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
[କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦି କ୍ଷମା ନ କର, ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅପରାଧସବୁ କ୍ଷମା କରିବେ ନାହିଁ।]”
27 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਪੁਨ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ, ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਦਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਇਤਸ੍ਤਤੋ ਗੱਛਤਿ, ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਾਞ੍ਚਸ਼੍ਚ ਤਦਨ੍ਤਿਕਮੇਤ੍ਯ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ,
ପରେ ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଆସିଲେ; ଆଉ ସେ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଭ୍ରମଣ କରୁଥିବା ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ,
28 ਤ੍ਵੰ ਕੇਨਾਦੇਸ਼ੇਨ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਸ਼਼ਿ? ਤਥੈਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਕੇਨਾਦਿਸ਼਼੍ਟੋਸਿ?
ତୁମ୍ଭେ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛ? ଅବା ଏହାସବୁ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭକୁ କିଏ ଏହି ଅଧିକାର ଦେଲା?
29 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤਿਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਕਕਥਾਂ ਪ੍ਰੁʼੱਛਾਮਿ, ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯਾ ਉੱਤਰੰ ਕੁਰੁਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਯਾਜ੍ਞਯਾਹੰ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਮਿ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ କଥା ପଚାରିବି, ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦିଅ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି।
30 ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਜਾਤੰ ਕਿੰ ਮਾਨਵਾਤ੍? ਤਨ੍ਮਹ੍ਯੰ ਕਥਯਤ|
ଯୋହନଙ୍କର ବାପ୍ତିସ୍ମ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ନା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ହେଲା? ମୋତେ ଉତ୍ତର ଦିଅ।”
31 ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵੇਕ੍ਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ, ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਬਭੂਵੇਤਿ ਚੇਦ੍ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤਸ੍ਤੰ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ? ਕਥਮੇਤਾਂ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ସେଥିରେ ସେମାନେ ପରସ୍ପର ତର୍କବିତର୍କ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯଦି ସ୍ୱର୍ଗରୁ ବୋଲି କହିବୁ, ତାହାହେଲେ ସେ କହିବେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ତାହାଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କଲ ନାହିଁ?
32 ਮਾਨਵਾਦ੍ ਅਭਵਦਿਤਿ ਚੇਦ੍ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭਯਮਸ੍ਤਿ ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੋਹਨੰ ਸਤ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੰ ਮਨ੍ਯਨ੍ਤੇ|
ଅବା ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବୋଲି କଅଣ କହିବା? ସେମାନେ ଲୋକସମୂହକୁ ଭୟ କରୁଥିଲେ; କାରଣ ସମସ୍ତେ ଯୋହନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ବୋଲି ମାନୁଥିଲେ।
33 ਅਤਏਵ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿਸ਼਼ੁ ਰ੍ਵਯੰ ਤਦ੍ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ| ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੇਨਾਦੇਸ਼ੇਨ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਮਿ, ਅਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਤੰਨ ਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
ଏଣୁ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାଣୁ ନାହୁଁ। ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତେବେ ମୁଁ କେଉଁ ଅଧିକାରରେ ଏସମସ୍ତ କରୁଅଛି, ତାହା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହିବି ନାହିଁ।”

< ਮਾਰ੍ਕਃ 11 >