ਲੂਕਃ 7
1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੇ ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਾਨ੍ ਸਮਾਪ੍ਯ ਯਦਾ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਪੁਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤਿ
Nadat Jezus nu al zijn woorden ten aanhoore van het volk geëindigd had, kwam Hij naar Kapernaüm.
2 ਤਦਾ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤੇਃ ਪ੍ਰਿਯਦਾਸ ਏਕੋ ਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪਃ ਪੀਡਿਤ ਆਸੀਤ੍|
En de dienstknecht van zekeren hoofdman, die hem veel waard was, was krank en lag op sterven.
3 ਅਤਃ ਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਦਾਸਸ੍ਯਾਰੋਗ੍ਯਕਰਣਾਯ ਤਸ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਵਿਨਯਕਰਣਾਯ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਕਿਯਤਃ ਪ੍ਰਾਚਃ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
En als hij van Jezus gehoord had zond hij oudsten der Joden tot Hem, om Hem te vragen dat Hij mocht komen en zijn knecht genezen.
4 ਤੇ ਯੀਸ਼ੋਰਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਨਯਾਤਿਸ਼ਯੰ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਸ ਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਭਵਤੋਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਅਰ੍ਹਤਿ|
Deze nu hij Jezus komende verzochten Hem dringend, zeggende: Hij is waardig dat Gij hem dit doet,
5 ਯਤਃ ਸੋਸ੍ਮੱਜਾਤੀਯੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਤਥਾਸ੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਭਜਨਗੇਹੰ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਵਾਨ੍|
want hij bemint ons volk en hij heeft ons zelfs een synagoge gebouwd.
6 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਗਤ੍ਵਾ ਨਿਵੇਸ਼ਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਾਪ, ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣਵਾਕ੍ਯੰ ਤੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਬਨ੍ਧੂਨ੍ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍| ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ੍ਵਯੰ ਸ਼੍ਰਮੋ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੋ ਯਦ੍ ਭਵਤਾ ਮਦ੍ਗੇਹਮਧ੍ਯੇ ਪਾਦਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰਿਯੇਤ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਨਾਰ੍ਹਾਮਿ,
Jezus dan ging met hen. Toen Hij nu niet ver meer van het huis af was zond de hoofdman vrienden tot Hem, zeggende: Heere, doe geen moeite, want ik ben niet waardig dat Gij onder mijn dak zoudt inkomen;
7 ਕਿਞ੍ਚਾਹੰ ਭਵਤ੍ਸਮੀਪੰ ਯਾਤੁਮਪਿ ਨਾਤ੍ਮਾਨੰ ਯੋਗ੍ਯੰ ਬੁੱਧਵਾਨ੍, ਤਤੋ ਭਵਾਨ੍ ਵਾਕ੍ਯਮਾਤ੍ਰੰ ਵਦਤੁ ਤੇਨੈਵ ਮਮ ਦਾਸਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
daarom achtte ik ook mij zelven niet waardig om tot U te komen, maar zeg het maar met een woord, en mijn knecht zal genezen zijn.
8 ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਪਰਾਧੀਨੋਪਿ ਮਮਾਧੀਨਾ ਯਾਃ ਸੇਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਸਾਮ੍ ਏਕਜਨੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਹੀਤਿ ਮਯਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇ ਸ ਯਾਤਿ; ਤਦਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਆਯਾਹੀਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇ ਸ ਆਯਾਤਿ; ਤਥਾ ਨਿਜਦਾਸੰ ਪ੍ਰਤਿ ਏਤਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇ ਸ ਤਦੇਵ ਕਰੋਤਿ|
Want ook ik ben een mensch aan anderen ondergeschikt, en heb onder mij soldaten; en ik zeg tot dezen: Ga weg, en dan gaat hij; en tot een anderen: Kom hier, en dan komt hij; en tot mijn dienstknecht: Doe dit, en dan doet hij het.
9 ਯੀਸ਼ੁਰਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਯਯੌ, ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਵੰਸ਼ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨਵੰ|
Als Jezus dit hoorde verwonderde Hij zich, en zich omkeerende tot de schare die Hem volgde, zeide Hij: Ik zeg u, zelfs in Israël heb Ik zoo groot een geloof niet gevonden.
10 ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਪੀਡਿਤੰ ਦਾਸੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
En toen de afgezondenen naar huis teruggekeerd waren vonden zij den dienstknecht gezond die krank was geweest.
11 ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਸ ਨਾਯੀਨਾਖ੍ਯੰ ਨਗਰੰ ਜਗਾਮ ਤਸ੍ਯਾਨੇਕੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਨ੍ਯੇ ਚ ਲੋਕਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਯੁਃ|
En op den volgenden dag geschiedde het dat Hij ging naar een stad genaamd Naïn, en met Hem gingen zijn discipelen en een groote schare.
12 ਤੇਸ਼਼ੁ ਤੰਨਗਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਰਸੰਨਿਧਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਏਕੰ ਮ੍ਰੁʼਤਮਨੁਜੰ ਵਹਨ੍ਤੋ ਨਗਰਸ੍ਯ ਬਹਿਰ੍ਯਾਨ੍ਤਿ, ਸ ਤਨ੍ਮਾਤੁਰੇਕਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤਨ੍ਮਾਤਾ ਚ ਵਿਧਵਾ; ਤਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੰਨਗਰੀਯਾ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਸਨ੍|
En als Hij dicht bij de poort der stad kwam, ziet, daar werd een doode uitgedragen, een eenige zoon zijner moeder, en zij was weduwe; en veel volks uit de stad was met haar.
13 ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਾਨੁਕਮ੍ਪਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਮਾ ਰੋਦੀਃ| ਸ ਸਮੀਪਮਿਤ੍ਵਾ ਖਟ੍ਵਾਂ ਪਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਾਹਕਾਃ ਸ੍ਥਗਿਤਾਸ੍ਤਮ੍ਯੁਃ;
En toen de Heere haar zag werd Hij over haar bewogen en zeide tot haar: Ween niet!
14 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ ਹੇ ਯੁਵਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਤ੍ਵਾਮਹਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
En toetredende raakte Hij de draagbaar aan; de dragers dan stonden stil, en Hij zeide: Jongeling, Ik zeg u, sta op!
15 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤੋ ਜਨਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮੁੱਥਾਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਕਥਿਤਃ; ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਰਿ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸ|
En de doode zat overeind en begon te spreken; en Hij gaf hem aan zijn moeder.
16 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਃ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕਿਰੇ; ਏਕੋ ਮਹਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਸਮੁਦੈਤ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਲੋਕਾਨਨ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤ੍ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਜਗਦੁਃ|
En vreeze kwam over allen en zij prezen God, zeggende: Een groot profeet is onder ons opgestaan en God heeft zijn volk bezocht!
17 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਮਸ੍ਤੰ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੰ ਤਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਦੇਸ਼ਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯੈਤਤ੍ਕੀਰ੍ੱਤਿ ਰ੍ਵ੍ਯਾਨਸ਼ੇ|
En dit gerucht ging in geheel Judea van Hem uit en in het geheele omliggende land.
18 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੋਹਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਤ੍ਸੁ
En de discipelen van Johannes den Dooper boodschapten aan dezen al deze dingen.
19 ਸ ਸ੍ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਦ੍ਵੌ ਜਨਾਵਾਹੂਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ, ਯਸ੍ਯਾਗਮਨਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮੋ ਵਯੰ ਕਿੰ ਸ ਏਵ ਜਨਸ੍ਤ੍ਵੰ? ਕਿੰ ਵਯਮਨ੍ਯਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਃ?
En twee zijner discipelen geroepen hebbende, zond Johannes hen tot Jezus om te zeggen: Zijt Gij degene die komen zou, of moeten wij een ander verwachten?
20 ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੌ ਮਾਨਵੌ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸਤੁਃ, ਯਸ੍ਯਾਗਮਨਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮੋ ਵਯੰ, ਕਿੰ ਸਏਵ ਜਨਸ੍ਤ੍ਵੰ? ਕਿੰ ਵਯਮਨ੍ਯਮਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਃ? ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਤੁਭ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਯੋਹਨ੍ ਮੱਜਕ ਆਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Die mannen dan tot Hem komende, zeiden: Johannes de Dooper heeft ons tot U gezonden om te zeggen: Zijt Gij degene die komen zou, of moeten wij een ander verwachten?
21 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਯੀਸ਼ੂਰੋਗਿਣੋ ਮਹਾਵ੍ਯਾਧਿਮਤੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹੂਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ, ਅਨੇਕਾਨ੍ਧੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁੰਸ਼਼ਿ ਦੱਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ,
In die zelfde ure nu genas Jezus er velen van ziekten, en kwalen, en booze geesten, en aan vele blinden, gaf Hij het gezicht.
22 ਯੁਵਾਂ ਵ੍ਰਜਤਮ੍ ਅਨ੍ਧਾ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਖਞ੍ਜਾਸ਼੍ਚਰਣਾਨਿ ਚ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ, ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ, ਬਧਿਰਾਃ ਸ਼੍ਰਵਣਾਨਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਸ਼੍ਚ ਜੀਵਨਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ, ਦਰਿਦ੍ਰਾਣਾਂ ਸਮੀਪੇਸ਼਼ੁ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤੇ, ਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਵਿਘ੍ਨਸ੍ਵਰੂਪੋਹੰ ਨ ਭਵਾਮਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ,
En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gaat heen, boodschapt aan Johannes, wat gij gezien en gehoord hebt: Dat blinden ziende worden, kreupelen wandelen, melaatschen gezuiverd worden, dooven hooren, dooden opgewekt worden, aan armen het Evangelie verkondigd wordt;
23 ਏਤਾਨਿ ਯਾਨਿ ਪਸ਼੍ਯਥਃ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥਸ਼੍ਚ ਤਾਨਿ ਯੋਹਨੰ ਜ੍ਞਾਪਯਤਮ੍|
en zalig is hij die zich aan Mij niet zal ergeren.
24 ਤਯੋ ਰ੍ਦੂਤਯੋ ਰ੍ਗਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਯੋਹਨਿ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਵਕ੍ਤੁਮੁਪਚਕ੍ਰਮੇ, ਯੂਯੰ ਮਧ੍ਯੇਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਰਗਮਤ? ਕਿੰ ਵਾਯੁਨਾ ਕਮ੍ਪਿਤੰ ਨਡੰ?
Toen nu de boden van Johannes heengegaan waren, begon Hij tot de scharen aangaande Johannes te zeggen: Wat zijt gij in de woestijn gaan zien? Een riet dat door den wind heen en weer geschud wordt?
25 ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਰਗਮਤ? ਕਿੰ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਸ੍ਤ੍ਰਪਰਿਧਾਯਿਨੰ ਕਮਪਿ ਨਰੰ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਮ੍ਰੁʼਦੁਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਰਿਦਧਤਿ ਸੂੱਤਮਾਨਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਭੁਞ੍ਜਤੇ ਚ ਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀਸ਼਼ੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
Maar wat zijt gij gaan zien? Een mensch met schoone kleederen bekleed? Ziet, die in schoone kleederen en weelde leven, zijn in de paleizen.
26 ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਰਗਮਤ? ਕਿਮੇਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੰ? ਤਦੇਵ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਪਿ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠ ਇਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ;
Maar wat zijt gij gaan zien? een profeet? — Ja, zeg Ik u, ook veel meer dan een profeet.
27 ਪਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵਕੀਯਦੂਤਨ੍ਤੁ ਤਵਾਗ੍ਰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮ੍ਯਹੰ| ਗਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਦੀਯਮਾਰ੍ਗਨ੍ਤੁ ਸ ਹਿ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯਦਰ੍ਥੇ ਲਿਪਿਰਿਯਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਸ ਏਵ ਯੋਹਨ੍|
Deze is het van wien is geschreven: Ziet, Ik zend mijn engel voor uw aangezicht die uw weg voor U uit bereiden zal.
28 ਅਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਾ ਗਰ੍ੱਭਜਾਤਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਕਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਃ ਸ ਯੋਹਨੋਪਿ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ|
Ik zeg ulieden, onder die van vrouwen geboren zijn, is er geen profeet grooter dan Johannes de Dooper; maar de minste in het koninkrijk Gods is meer dan hij.
29 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਃ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੋਹਨਾ ਮੱਜਨੇਨ ਮੱਜਿਤਾਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੰ ਮੇਨਿਰੇ|
En al het volk dat Hem hoorde, en de tollenaars rechtvaardigden God, daar zij gedoopt waren met den doop van Johannes.
30 ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਨ ਮੱਜਿਤਾਃ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ੰ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|
Maar de fariseërs en de wetgeleerden versmaadden den raad Gods over hen, daar zij niet door hem gedoopt waren.
31 ਅਥ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਜਨਾਨ੍ ਕੇਨੋਪਮਾਮਿ? ਤੇ ਕਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ?
En de Heere zeide: Waarbij zal Ik toch de menschen van dit geslacht vergelijken, en waaraan zijn zij gelijk?
32 ਯੇ ਬਾਲਕਾ ਵਿਪਣ੍ਯਾਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਆਹੂਯ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਵੰਸ਼ੀਰਵਾਦਿਸ਼਼੍ਮ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨਾਨਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਟ, ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟ ਅਰੋਦਿਸ਼਼੍ਮ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਯੰ ਨ ਵ੍ਯਲਪਿਸ਼਼੍ਟ, ਬਾਲਕੈਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੈਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉਪਮਾ ਭਵਤਿ|
Zij zijn gelijk aan de kinderkens die op de markt zitten en malkander toeroepen, zeggende: Op de fluit speelden wij voor u en gedanst hebt gij niet; klaagliederen hebben wij gezongen en gij hebt niet geweend!
33 ਯਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਮੱਜਕ ਆਗਤ੍ਯ ਪੂਪੰ ਨਾਖਾਦਤ੍ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਞ੍ਚ ਨਾਪਿਵਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤੋਯਮ੍|
Want Johannes de Dooper is gekomen noch brood etende noch wijn drinkende, en gij zegt: Hij heeft den duivel!
34 ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਾਨਵਸੁਤ ਆਗਤ੍ਯਾਖਾਦਦਪਿਵਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਖਾਦਕਃ ਸੁਰਾਪਸ਼੍ਚਾਣ੍ਡਾਲਪਾਪਿਨਾਂ ਬਨ੍ਧੁਰੇਕੋ ਜਨੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਮ੍|
De Zoon des menschen is gekomen, etende en drinkende, en gij zegt: Ziet, een gulzigaard en dronkaard, een vriend van tollenaars en zondaars!
35 ਕਿਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਿਨੋ ਜ੍ਞਾਨੰ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੰ ਵਿਦੁਃ|
En de wijsheid is gerechtvaardigd door al haar kinderen.
36 ਪਸ਼੍ਚਾਦੇਕਃ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਯੀਸ਼ੁੰ ਭੋਜਨਾਯ ਨ੍ਯਮਨ੍ਤ੍ਰਯਤ੍ ਤਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਭੋਕ੍ਤੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ|
En een der fariseërs noodigde Hem bij zich ten eten; en in het huis van den fariseër gegaan zijnde lag Hij aan.
37 ਏਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਭੇਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਾਵੇਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਤੱਛ੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੰਨਗਰਵਾਸਿਨੀ ਕਾਪਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾ ਨਾਰੀ ਪਾਣ੍ਡਰਪ੍ਰਸ੍ਤਰਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੇ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ
En ziet, er was een vrouw in de stad die een zondares was, en vernomen hebbende dat Hij aanlag in des fariseërs huis, nam zij een albasten flesch met balsem,
38 ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪਾਦਯੋਃ ਸੰਨਿਧੌ ਤਸ੍ਯੌ ਰੁਦਤੀ ਚ ਨੇਤ੍ਰਾਮ੍ਬੁਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਚਰਣੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਨਿਜਕਚੈਰਮਾਰ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਚਰਣੌ ਚੁਮ੍ਬਿਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੇਨ ਮਮਰ੍ਦ|
en weenende achter bij zijn voeten staande, begon zij zijn voeten met tranen nat te maken en met haar hoofdhaar droogde zij ze af, en zij kuste zijn voeten en zalfde ze met den balsem.
39 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤਾ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਮਨਸਾ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ, ਯਦ੍ਯਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਏਨੰ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਤਿ ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਸਾ ਕਾ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਚੇਤਿ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਤ੍ ਯਤਃ ਸਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾ|
De fariseër nu, die Hem genoodigd had, dit ziende, sprak bij zich zelven, zeggende: Deze, zoo Hij een profeet was, zou wel weten wie en hoedanig deze vrouw is die Hem aanraakt, dat zij een zondares is!
40 ਤਦਾ ਯਾਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਮਸ੍ਤਿ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਤਦ੍ ਵਦਤੁ|
En Jezus antwoordde en zeide tot hem: Simon, Ik heb u wat te zeggen! Hij nu zeide: Meester, spreek!
41 ਏਕੋੱਤਮਰ੍ਣਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਵਧਮਰ੍ਣਾਵਾਸ੍ਤਾਂ, ਤਯੋਰੇਕਃ ਪਞ੍ਚਸ਼ਤਾਨਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਾਨ੍ ਅਪਰਸ਼੍ਚ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਾਨ੍ ਧਾਰਯਾਮਾਸ|
Een zekere bankier had twee schuldenaars; de een was hem vijfhonderd penningen schuldig en de ander vijftig.
42 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਯੋਃ ਸ਼ੋਧ੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਸ ਉੱਤਮਰ੍ਣਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਰੁʼਣੇ ਚਕ੍ਸ਼਼ਮੇ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋਃ ਕਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤੇ ਬਹੁ? ਤਦ੍ ਬ੍ਰੂਹਿ|
Alzoo zij nu niet hadden om te betalen schold hij het aan beiden kwijt. Wie van hen zal hem nu ‘t meest beminnen?
43 ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਮਯਾ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਯਸ੍ਯਾਧਿਕਮ੍ ਰੁʼਣੰ ਚਕ੍ਸ਼਼ਮੇ ਸ ਇਤਿ; ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਤ੍ਵੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਚਾਰਯਃ|
Simon antwoordde en zeide: Ik denk, degene aan wien het meest kwijtgescholden is. En Jezus zeide tot hem: Gij hebt recht geoordeeld!
44 ਅਥ ਤਾਂ ਨਾਰੀਂ ਪ੍ਰਤਿ ਵ੍ਯਾਘੁਠ੍ਯ ਸ਼ਿਮੋਨਮਵੋਚਤ੍, ਸ੍ਤ੍ਰੀਮਿਮਾਂ ਪਸ਼੍ਯਸਿ? ਤਵ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਮੱਯਾਗਤੇ ਤ੍ਵੰ ਪਾਦਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਜਲੰ ਨਾਦਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਸ਼਼ਾ ਨਯਨਜਲੈ ਰ੍ਮਮ ਪਾਦੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਕੇਸ਼ੈਰਮਾਰ੍ਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
En zich naar de vrouw keerende, zeide Hij tot Simon: Ziet gij deze vrouw? Ik ben in uw huis gekomen; water voor mijn voeten hebt gij Mij niet gegeven, maar zij heeft met tranen mijn voeten nat gemaakt en ze met haar hoofdhaar afgedroogd.
45 ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਨਾਚੁਮ੍ਬੀਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਸ਼਼ਾ ਸ੍ਵੀਯਾਗਮਨਾਦਾਰਭ੍ਯ ਮਦੀਯਪਾਦੌ ਚੁਮ੍ਬਿਤੁੰ ਨ ਵ੍ਯਰੰਸ੍ਤ|
Een kus hebt gij Mij niet gegeven, maar zij heeft van dat Ik binnenkwam niet opgehouden Mij de voeten te kussen.
46 ਤ੍ਵਞ੍ਚ ਮਦੀਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਤੈਲੰ ਨਾਮਰ੍ਦੀਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਸ਼਼ਾ ਮਮ ਚਰਣੌ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੇਨਾਮਰ੍ੱਦੀਤ੍|
Met olie hebt gij mijn hoofd niet gezalfd, maar zij; heeft Mij de voeten met balsem gezalfd.
47 ਅਤਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਏਤਸ੍ਯਾ ਬਹੁ ਪਾਪਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤ ਤਤੋ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਲ੍ਪਪਾਪੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤੇ ਸੋਲ੍ਪੰ ਪ੍ਰੀਯਤੇ|
Daarom zeg Ik u: Haar vele zonden zijn vergeven, omdat zij veel heeft bemind; maar wien weinig, vergeven wordt, die bemint weinig.
48 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਾਂ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵਦੀਯੰ ਪਾਪਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ਯਤ|
En Hij zeide tot haar: Uw zonden zijn vergeven!
49 ਤਦਾ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੇ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਵਿਸ਼ੁਸ੍ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਅਯੰ ਪਾਪੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਤੇ ਕ ਏਸ਼਼ਃ?
En de medeaanliggenden begonnen bij zich zelven te zeggen: Wie is deze, die ook zonden vergeeft?
50 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਂ ਨਾਰੀਂ ਜਗਾਦ, ਤਵ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਰਾਸ੍ਤ ਤ੍ਵੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੇਣ ਵ੍ਰਜ|
En Hij zeide tot de vrouw: Uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede!
