ਲੂਕਃ 18
1 ਅਪਰਞ੍ਚ ਲੋਕੈਰਕ੍ਲਾਨ੍ਤੈ ਰ੍ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤਵ੍ਯਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਯੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤ ਏਕਃ ਕਥਿਤਃ|
Y PROPÚSOLES también una parábola sobre que es necesario orar siempre, y no desmayar,
2 ਕੁਤ੍ਰਚਿੰਨਗਰੇ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾੰਨਾਬਿਭੇਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਂਸ਼੍ਚ ਨਾਮਨ੍ਯਤ|
Diciendo: Había un juez en una ciudad, el cual ni temía á Dios, ni respetaba á hombre.
3 ਅਥ ਤਤ੍ਪੁਰਵਾਸਿਨੀ ਕਾਚਿਦ੍ਵਿਧਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮੇਤ੍ਯ ਵਿਵਾਦਿਨਾ ਸਹ ਮਮ ਵਿਵਾਦੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸ|
Había también en aquella ciudad una viuda, la cual venía á él diciendo: Hazme justicia de mi adversario.
4 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕਃ ਕਿਯੱਦਿਨਾਨਿ ਨ ਤਦਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾੱਚਿੱਤੇ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ, ਯਦ੍ਯਪੀਸ਼੍ਵਰਾੰਨ ਬਿਭੇਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨਪਿ ਨ ਮਨ੍ਯੇ
Pero él no quiso por algún tiempo; mas después de esto dijo dentro de sí: Aunque ni temo á Dios, ni tengo respeto á hombre,
5 ਤਥਾਪ੍ਯੇਸ਼਼ਾ ਵਿਧਵਾ ਮਾਂ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਨਾਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦਸ੍ਯਾ ਵਿਵਾਦੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਨੋਚੇਤ੍ ਸਾ ਸਦਾਗਤ੍ਯ ਮਾਂ ਵ੍ਯਗ੍ਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Todavía, porque esta viuda me es molesta, le haré justicia, porque al fin no venga y me muela.
6 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਰਵਦਦ੍ ਅਸਾਵਨ੍ਯਾਯਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕੋ ਯਦਾਹ ਤਤ੍ਰ ਮਨੋ ਨਿਧਧ੍ਵੰ|
Y dijo el Señor: Oid lo que dice el juez injusto.
7 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯੇ (ਅ)ਭਿਰੁਚਿਤਲੋਕਾ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤੇ ਸ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਵਿਲਮ੍ਬ੍ਯਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਵਾਦਾਨ੍ ਕਿੰ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
¿Y Dios no hará justicia á sus escogidos, que claman á él día y noche, aunque sea longánime acerca de ellos?
8 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਤ੍ਵਰਯਾ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਕਿਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ?
Os digo que los defenderá presto. Empero cuando el Hijo del hombre viniere, ¿hallará fe en la tierra?
9 ਯੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਪਰਾਨ੍ ਤੁੱਛੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ਭ੍ਯਃ, ਕਿਯਦ੍ਭ੍ਯ ਇਮੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਕਥਯਾਮਾਸ|
Y dijo también á unos que confiaban de sí como justos, y menospreciaban á los otros, esta parábola:
10 ਏਕਃ ਫਿਰੂਸ਼੍ਯਪਰਃ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯੀ ਦ੍ਵਾਵਿਮੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਗਤੌ|
Dos hombres subieron al templo á orar: el uno Fariseo, el otro publicano.
11 ਤਤੋ(ਅ)ਸੌ ਫਿਰੂਸ਼੍ਯੇਕਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰ ਅਹਮਨ੍ਯਲੋਕਵਤ੍ ਲੋਠਯਿਤਾਨ੍ਯਾਯੀ ਪਾਰਦਾਰਿਕਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵਾਮਿ ਅਸ੍ਯ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯਿਨਸ੍ਤੁਲ੍ਯਸ਼੍ਚ ਨ, ਤਸ੍ਮਾੱਤ੍ਵਾਂ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
El Fariseo, en pie, oraba consigo de esta manera: Dios, te doy gracias, que no soy como los otros hombres, ladrones, injustos, adúlteros, ni aun como este publicano;
12 ਸਪ੍ਤਸੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਦਿਨਦ੍ਵਯਮੁਪਵਸਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸਮ੍ਪੱਤੇ ਰ੍ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਦਦਾਮਿ ਚ, ਏਤਤ੍ਕਥਾਂ ਕਥਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਾਸ|
Ayuno dos veces á la semana, doy diezmos de todo lo que poseo.
13 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯਿ ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨੇੱਛਨ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼ਸਿ ਕਰਾਘਾਤੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰ ਪਾਪਿਸ਼਼੍ਠੰ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ, ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਾਸ|
Mas el publicano estando lejos no quería ni aun alzar los ojos al cielo, sino que hería su pecho, diciendo: Dios, sé propicio á mí pecador.
14 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕੇਵਲਃ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯੀ ਪੁਣ੍ਯਵੱਤ੍ਵੇਨ ਗਣਿਤੋ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਜਗਾਮ, ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਮੁੰਨਮਯਤਿ ਸ ਨਾਮਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵੰ ਨਮਯਤਿ ਸ ਉੰਨਮਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Os digo que éste descendió á su casa justificado antes que el otro; porque cualquiera que se ensalza, será humillado; y el que se humilla, será ensalzado.
15 ਅਥ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਂ ਗਾਤ੍ਰਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਾਰ੍ਥੰ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਨਿਨ੍ਯੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਨੇਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ,
Y traían á él los niños para que los tocase; lo cual viendo los discípulos les reñían.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, ਮੰਨਿਕਟਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਅਨੁਜਾਨੀਧ੍ਵੰ ਤਾਂਸ਼੍ਚ ਮਾ ਵਾਰਯਤ; ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣ ਏਸ਼਼ਾਂ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ|
Mas Jesús llamándolos, dijo: Dejad los niños venir á mí, y no los impidáis; porque de tales es el reino de Dios.
17 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੋ ਜਨਃ ਸ਼ਿਸ਼ੋਃ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
De cierto os digo, que cualquiera que no recibiere el reino de Dios como un niño, no entrará en él.
Y preguntóle un príncipe, diciendo: Maestro bueno, ¿qué haré para poseer la vida eterna? (aiōnios g166)
19 ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਮਾਂ ਕੁਤਃ ਪਰਮੰ ਵਦਸਿ? ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਪਰਮੋ ਨ ਭਵਤਿ|
Y Jesús le dijo: ¿Por qué me llamas bueno? ninguno hay bueno sino sólo Dios.
20 ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਮਾ ਗੱਛ, ਨਰੰ ਮਾ ਜਹਿ, ਮਾ ਚੋਰਯ, ਮਿਥ੍ਯਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਾ ਦੇਹਿ, ਮਾਤਰੰ ਪਿਤਰਞ੍ਚ ਸੰਮਨ੍ਯਸ੍ਵ, ਏਤਾ ਯਾ ਆਜ੍ਞਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਸ੍ਤ੍ਵੰ ਜਾਨਾਸਿ|
Los mandamientos sabes: No matarás: No adulterarás: No hurtarás: No dirás falso testimonio: Honra á tu padre y á tu madre.
21 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾ ਏਤਾ ਆਚਰਾਮਿ|
Y él dijo: Todas estas cosas he guardado desde mi juventud.
22 ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵਦਤ੍, ਤਥਾਪਿ ਤਵੈਕੰ ਕਰ੍ੰਮ ਨ੍ਯੂਨਮਾਸ੍ਤੇ, ਨਿਜੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵਿਤਰ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਧਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਸਿ; ਤਤ ਆਗਤ੍ਯ ਮਮਾਨੁਗਾਮੀ ਭਵ|
Y Jesús, oído esto, le dijo: Aun te falta una cosa: vende todo lo que tienes, y da á los pobres, y tendrás tesoro en el cielo; y ven, sígueme.
23 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸੋਧਿਪਤਿਃ ਸ਼ੁਸ਼ੋਚ, ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਧਨਮਾਸੀਤ੍|
Entonces él, oídas estas cosas, se puso muy triste, porque era muy rico.
24 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਤਿਸ਼ੋਕਾਨ੍ਵਿਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਧਨਵਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰਃ|
Y viendo Jesús que se había entristecido mucho, dijo: ¡Cuán dificultosamente entrarán en el reino de Dios los que tienen riquezas!
25 ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਧਨਿਨਃ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਾਤ੍ ਸੂਚੇਸ਼੍ਛਿਦ੍ਰੇਣ ਮਹਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਸੁਕਰੇ|
Porque más fácil cosa es entrar un camello por el ojo de una aguja, que un rico entrar en el reino de Dios.
26 ਸ਼੍ਰੋਤਾਰਃ ਪਪ੍ਰੱਛੁਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਨ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੇ?
Y los que lo oían, dijeron: ¿Y quién podrá ser salvo?
27 ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇਣਾਸ਼ਕ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|
Y él [les] dijo: Lo que es imposible para con los hombres, posible es para Dios.
28 ਤਦਾ ਪਿਤਰ ਉਵਾਚ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ(ਅ)ਭਵਾਮ|
Entonces Pedro dijo: He aquí, nosotros hemos dejado las posesiones nuestras, y te hemos seguido.
29 ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਿਤਰੌ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਜਾਯਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾਂਸ਼੍ਚ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾ
Y él les dijo: De cierto os digo, que nadie hay que haya dejado casa, padres, ó hermanos, ó mujer, ó hijos, por el reino de Dios,
31 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਯੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਯਾਮਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ਤੰ ਯਦਸ੍ਤਿ ਤਦਨੁਰੂਪੰ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ;
Y Jesús, tomando á los doce, les dijo: He aquí subimos á Jerusalem, y serán cumplidas todas las cosas que fueron escritas por los profetas, del Hijo del hombre.
32 ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤੇ ਤਮੁਪਹਸਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਨ੍ਯਾਯਮਾਚਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਸ਼ਾਭਿਃ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ,
Porque será entregado á las gentes, y será escarnecido, é injuriado, y escupido.
33 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਸ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ|
Y después que le hubieren azotado, le matarán: mas al tercer día resucitará.
34 ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਤੇ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਤਵਾਤ੍ ਤਸ੍ਯੈਤਾਸਾਂ ਕਥਾਨਾਮ੍ ਆਸ਼ਯੰ ਤੇ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਸ਼੍ਚ|
Pero ellos nada de estas cosas entendían, y esta palabra les era encubierta, y no entendían lo que se decía.
35 ਅਥ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਰੀਹੋਃ ਪੁਰਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਕਸ਼੍ਚਿਦਨ੍ਧਃ ਪਥਃ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍
Y aconteció que acercándose él á Jericó, un ciego estaba sentado junto al camino mendigando;
36 ਸ ਲੋਕਸਮੂਹਸ੍ਯ ਗਮਨਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਕਾਰਣੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
El cual como oyó la gente que pasaba, preguntó qué era aquello.
37 ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਰ੍ਯਾਤੀਤਿ ਲੋਕੈਰੁਕ੍ਤੇ ਸ ਉੱਚੈਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ,
Y dijéronle que pasaba Jesús Nazareno.
38 ਹੇ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਯੀਸ਼ੋ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
Entonces dió voces, diciendo: Jesús, Hijo de David, ten misericordia de mí.
39 ਤਤੋਗ੍ਰਗਾਮਿਨਸ੍ਤੰ ਮੌਨੀ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤਿ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੁਨਾਰੁਵਨ੍ ਉਵਾਚ, ਹੇ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
Y los que iban delante, le reñían que callase; mas él clamaba mucho más: Hijo de David, ten misericordia de mí.
40 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਗਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਿਕੇ ਤਮਾਨੇਤੁਮ੍ ਆਦਿਦੇਸ਼|
Jesús entonces parándose, mandó traerle á sí: y como él llegó, le preguntó,
41 ਤਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਮਤ੍, ਤਦਾ ਸ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਿੱਛਸਿ? ਤ੍ਵਦਰ੍ਥਮਹੰ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ(ਅ)ਹੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਭੈ|
Diciendo: ¿Qué quieres que te haga? Y él dijo: Señor, que vea.
42 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ ਤਵ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
Y Jesús le dijo: Ve, tu fe te ha hecho salvo.
43 ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਨੇ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੌ, ਤਦਾਲੋਕ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਿਰੇ|
Y luego vió, y le seguía, glorificando á Dios: y todo el pueblo como lo vió, dió á Dios alabanza.
