ਲੂਕਃ 18
1 ਅਪਰਞ੍ਚ ਲੋਕੈਰਕ੍ਲਾਨ੍ਤੈ ਰ੍ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤਵ੍ਯਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਯੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤ ਏਕਃ ਕਥਿਤਃ|
And he spoke a parable to them [to this end], that men ought always [to] pray, and not to faint;
2 ਕੁਤ੍ਰਚਿੰਨਗਰੇ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾੰਨਾਬਿਭੇਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਂਸ਼੍ਚ ਨਾਮਨ੍ਯਤ|
Saying, There was in a city a judge, who feared not God, neither regarded man.
3 ਅਥ ਤਤ੍ਪੁਰਵਾਸਿਨੀ ਕਾਚਿਦ੍ਵਿਧਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮੇਤ੍ਯ ਵਿਵਾਦਿਨਾ ਸਹ ਮਮ ਵਿਵਾਦੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸ|
And there was a widow in that city; and she came to him, saying, Avenge me of my adversary.
4 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕਃ ਕਿਯੱਦਿਨਾਨਿ ਨ ਤਦਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾੱਚਿੱਤੇ ਚਿਨ੍ਤਯਾਮਾਸ, ਯਦ੍ਯਪੀਸ਼੍ਵਰਾੰਨ ਬਿਭੇਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨਪਿ ਨ ਮਨ੍ਯੇ
And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
5 ਤਥਾਪ੍ਯੇਸ਼਼ਾ ਵਿਧਵਾ ਮਾਂ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਨਾਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦਸ੍ਯਾ ਵਿਵਾਦੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਨੋਚੇਤ੍ ਸਾ ਸਦਾਗਤ੍ਯ ਮਾਂ ਵ੍ਯਗ੍ਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.
6 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਰਵਦਦ੍ ਅਸਾਵਨ੍ਯਾਯਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕੋ ਯਦਾਹ ਤਤ੍ਰ ਮਨੋ ਨਿਧਧ੍ਵੰ|
And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.
7 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯੇ (ਅ)ਭਿਰੁਚਿਤਲੋਕਾ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤੇ ਸ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਵਿਲਮ੍ਬ੍ਯਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਵਾਦਾਨ੍ ਕਿੰ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
And will not God avenge his own elect, who cry day and night to him, though he beareth long with them?
8 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਤ੍ਵਰਯਾ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਕਿਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ?
I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless, when the Son of man cometh, will he find faith on the earth?
9 ਯੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਪਰਾਨ੍ ਤੁੱਛੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ਭ੍ਯਃ, ਕਿਯਦ੍ਭ੍ਯ ਇਮੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਕਥਯਾਮਾਸ|
And he spoke this parable to certain who trusted in themselves that they were righteous, and despised others:
10 ਏਕਃ ਫਿਰੂਸ਼੍ਯਪਰਃ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯੀ ਦ੍ਵਾਵਿਮੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਗਤੌ|
Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11 ਤਤੋ(ਅ)ਸੌ ਫਿਰੂਸ਼੍ਯੇਕਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰ ਅਹਮਨ੍ਯਲੋਕਵਤ੍ ਲੋਠਯਿਤਾਨ੍ਯਾਯੀ ਪਾਰਦਾਰਿਕਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵਾਮਿ ਅਸ੍ਯ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯਿਨਸ੍ਤੁਲ੍ਯਸ਼੍ਚ ਨ, ਤਸ੍ਮਾੱਤ੍ਵਾਂ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men [are], extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
12 ਸਪ੍ਤਸੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਦਿਨਦ੍ਵਯਮੁਪਵਸਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸਮ੍ਪੱਤੇ ਰ੍ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ੰ ਦਦਾਮਿ ਚ, ਏਤਤ੍ਕਥਾਂ ਕਥਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਾਸ|
I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.
13 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯਿ ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨੇੱਛਨ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼ਸਿ ਕਰਾਘਾਤੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰ ਪਾਪਿਸ਼਼੍ਠੰ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ, ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਮਾਸ|
And the publican, standing afar off, would not lift up so much as [his] eyes to heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.
14 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕੇਵਲਃ ਕਰਸਞ੍ਚਾਯੀ ਪੁਣ੍ਯਵੱਤ੍ਵੇਨ ਗਣਿਤੋ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਜਗਾਮ, ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਮੁੰਨਮਯਤਿ ਸ ਨਾਮਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵੰ ਨਮਯਤਿ ਸ ਉੰਨਮਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
I tell you, this man went down to his house justified [rather] than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
15 ਅਥ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਂ ਗਾਤ੍ਰਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਾਰ੍ਥੰ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਨਿਨ੍ਯੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਨੇਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ,
And they brought to him also infants, that he would touch them: but when [his] disciples saw [it], they rebuked them.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, ਮੰਨਿਕਟਮ੍ ਆਗਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਅਨੁਜਾਨੀਧ੍ਵੰ ਤਾਂਸ਼੍ਚ ਮਾ ਵਾਰਯਤ; ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣ ਏਸ਼਼ਾਂ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ|
But Jesus called them [to him], and said, Suffer little children to come to me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
17 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੋ ਜਨਃ ਸ਼ਿਸ਼ੋਃ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
Verily I say to you, Whoever shall not receive the kingdom of God as a little child, shall in no wise enter into it.
And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਮਾਂ ਕੁਤਃ ਪਰਮੰ ਵਦਸਿ? ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਪਰਮੋ ਨ ਭਵਤਿ|
And Jesus said to him, Why callest thou me good? none [is] good, save one, [that is] God.
20 ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਮਾ ਗੱਛ, ਨਰੰ ਮਾ ਜਹਿ, ਮਾ ਚੋਰਯ, ਮਿਥ੍ਯਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਾ ਦੇਹਿ, ਮਾਤਰੰ ਪਿਤਰਞ੍ਚ ਸੰਮਨ੍ਯਸ੍ਵ, ਏਤਾ ਯਾ ਆਜ੍ਞਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਸ੍ਤ੍ਵੰ ਜਾਨਾਸਿ|
Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honor thy father and thy mother.
21 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾ ਏਤਾ ਆਚਰਾਮਿ|
And he said, All these have I kept from my youth.
22 ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵਦਤ੍, ਤਥਾਪਿ ਤਵੈਕੰ ਕਰ੍ੰਮ ਨ੍ਯੂਨਮਾਸ੍ਤੇ, ਨਿਜੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵਿਤਰ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਧਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਸਿ; ਤਤ ਆਗਤ੍ਯ ਮਮਾਨੁਗਾਮੀ ਭਵ|
Now when Jesus heard these things, he said to him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸੋਧਿਪਤਿਃ ਸ਼ੁਸ਼ੋਚ, ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਧਨਮਾਸੀਤ੍|
And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.
24 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਤਿਸ਼ੋਕਾਨ੍ਵਿਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਧਨਵਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰਃ|
And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hardly will they that have riches enter into the kingdom of God!
25 ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਧਨਿਨਃ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਾਤ੍ ਸੂਚੇਸ਼੍ਛਿਦ੍ਰੇਣ ਮਹਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਸੁਕਰੇ|
For it is easier for a camel to go through a needle's eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 ਸ਼੍ਰੋਤਾਰਃ ਪਪ੍ਰੱਛੁਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਨ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੇ?
And they that heard [it], said, Who then can be saved?
27 ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇਣਾਸ਼ਕ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|
Then he said, The things which are impossible with men, are possible with God.
28 ਤਦਾ ਪਿਤਰ ਉਵਾਚ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ(ਅ)ਭਵਾਮ|
Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.
29 ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪਿਤਰੌ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਜਾਯਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾਂਸ਼੍ਚ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾ
And he said to them, Verily I say to you, there is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children for the sake of the kingdom of God,
31 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਯੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਯਾਮਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ਤੰ ਯਦਸ੍ਤਿ ਤਦਨੁਰੂਪੰ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ;
Then he took the twelve, and said to them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.
32 ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤੇ ਤਮੁਪਹਸਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਨ੍ਯਾਯਮਾਚਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਸ਼ਾਭਿਃ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ,
For he will be delivered to the Gentiles, and will be mocked, and spitefully treated, and spitted on;
33 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਸ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ|
And they will scourge [him], and put him to death: and the third day he will rise again.
34 ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਤੇ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਤਵਾਤ੍ ਤਸ੍ਯੈਤਾਸਾਂ ਕਥਾਨਾਮ੍ ਆਸ਼ਯੰ ਤੇ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਸ਼੍ਚ|
And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.
35 ਅਥ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਰੀਹੋਃ ਪੁਰਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਕਸ਼੍ਚਿਦਨ੍ਧਃ ਪਥਃ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍
And it came to pass, that as he had come nigh to Jericho, a certain blind man sat by the way side begging;
36 ਸ ਲੋਕਸਮੂਹਸ੍ਯ ਗਮਨਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਕਾਰਣੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
And hearing the multitude passing by, he asked what it meant.
37 ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਰ੍ਯਾਤੀਤਿ ਲੋਕੈਰੁਕ੍ਤੇ ਸ ਉੱਚੈਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ,
And they told him, that Jesus of Nazareth was passing by.
38 ਹੇ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਯੀਸ਼ੋ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
And he cried, saying, Jesus, [thou] son of David, have mercy on me.
39 ਤਤੋਗ੍ਰਗਾਮਿਨਸ੍ਤੰ ਮੌਨੀ ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤਿ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੁਨਾਰੁਵਨ੍ ਉਵਾਚ, ਹੇ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਮਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
And they who went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, [Thou] son of David, have mercy on me.
40 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਗਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਿਕੇ ਤਮਾਨੇਤੁਮ੍ ਆਦਿਦੇਸ਼|
And Jesus stood and commanded him to be brought to him: and when he had come near, he asked him,
41 ਤਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਮਤ੍, ਤਦਾ ਸ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਿੱਛਸਿ? ਤ੍ਵਦਰ੍ਥਮਹੰ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ(ਅ)ਹੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਭੈ|
Saying, What wilt thou that I shall do to thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
42 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ ਤਵ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
And Jesus said to him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਨੇ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੌ, ਤਦਾਲੋਕ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਿਰੇ|
And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw [it], gave praise to God.
