ਲੂਕਃ 13
1 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੀਲਾਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਲੀਲੀਯਾਨਾਂ ਰਕ੍ਤਾਨਿ ਬਲੀਨਾਂ ਰਕ੍ਤੈਃ ਸਹਾਮਿਸ਼੍ਰਯਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਲੀਲੀਯਾਨਾਂ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਕਤਿਪਯਜਨਾ ਉਪਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ|
Y EN este mismo tiempo estaban allí unos que le contaban acerca de los Galileos, cuya sangre Pilato había mezclado con sus sacrificios.
2 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਘਟਿਤਾ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਕਿਮਨ੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਗਾਲੀਲੀਯੇਭ੍ਯੋਪ੍ਯਧਿਕਪਾਪਿਨਸ੍ਤਾਨ੍ ਬੋਧਧ੍ਵੇ?
Y respondiendo Jesús, les dijo: ¿Pensáis que estos Galileos, porque han padecido tales cosas, hayan sido más pecadores que todos los Galileos?
3 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਤਥਾ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨਃਸੁ ਨ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯਮਪਿ ਤਥਾ ਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
No, os digo; antes si no os arrepintiereis, todos pereceréis igualmente.
4 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼ੀਲੋਹਨਾਮ੍ਨ ਉੱਚਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯ ਪਤਨਾਦ੍ ਯੇ(ਅ)ਸ਼਼੍ਟਾਦਸ਼ਜਨਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਸ੍ਤੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਨਿਵਾਸਿਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕਾਪਰਾਧਿਨਃ ਕਿੰ ਯੂਯਮਿਤ੍ਯੰ ਬੋਧਧ੍ਵੇ?
O aquellos dieciocho, sobre los cuales cayó la torre en Siloé, y los mató, ¿pensáis que ellos fueron más deudores que todos los hombres que habitan en Jerusalem?
5 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ ਤਥਾ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨਃਸੁ ਨ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯਮਪਿ ਤਥਾ ਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
No, os digo; antes si no os arrepintiereis, todos pereceréis asimismo.
6 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਇਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮਕਥਯਦ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਧ੍ਯ ਏਕਮੁਡੁਮ੍ਬਰਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੰ ਰੋਪਿਤਵਾਨ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਫਲਾਨਿ ਗਵੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ,
Y dijo esta parábola: Tenía uno una higuera plantada en su viña, y vino á buscar fruto en ella, y no lo halló.
7 ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਲਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਃ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਉਦ੍ਯਾਨਕਾਰੰ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯੰ ਜਗਾਦ, ਪਸ਼੍ਯ ਵਤ੍ਸਰਤ੍ਰਯੰ ਯਾਵਦਾਗਤ੍ਯ ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੁਡੁਮ੍ਬਰਤਰੌ ਕ੍ਸ਼਼ਲਾਨ੍ਯਨ੍ਵਿੱਛਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨੈਕਮਪਿ ਪ੍ਰਪ੍ਨੋਮਿ ਤਰੁਰਯੰ ਕੁਤੋ ਵ੍ਰੁʼਥਾ ਸ੍ਥਾਨੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ? ਏਨੰ ਛਿਨ੍ਧਿ|
Y dijo al viñero: He aquí tres años ha que vengo á buscar fruto en esta higuera, y no lo hallo; córtala, ¿por qué ocupará aún la tierra?
8 ਤਤੋ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪੁਨਰ੍ਵਰ੍ਸ਼਼ਮੇਕੰ ਸ੍ਥਾਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼; ਏਤਸ੍ਯ ਮੂਲਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਖਨਿਤ੍ਵਾਹਮ੍ ਆਲਵਾਲੰ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਿ|
El entonces respondiendo, le dijo: Señor, déjala aún este año, hasta que la excave, y estercole.
9 ਤਤਃ ਫਲਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਦਿ ਨ ਫਲਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਛੇਤ੍ਸ੍ਯਸਿ|
Y si hiciere fruto, [bien]; y si no, la cortarás después.
10 ਅਥ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਭਜਨਗੇਹੇ ਯੀਸ਼ੁਰੁਪਦਿਸ਼ਤਿ
Y enseñaba en una sinagoga en sábado.
11 ਤਸ੍ਮਿਤ੍ ਸਮਯੇ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਕੁਬ੍ਜੀਭੂਯਾਸ਼਼੍ਟਾਦਸ਼ਵਰ੍ਸ਼਼ਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਕੇਨਾਪ੍ਯੁਪਾਯੇਨ ਰੁʼਜੁ ਰ੍ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਯਾ ਦੁਰ੍ੱਬਲਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ,
Y he aquí una mujer que tenía espíritu de enfermedad dieciocho años, y andaba agobiada, que en ninguna manera se podía enhestar.
12 ਤਾਂ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਿਤਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਨਾਰਿ ਤਵ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਮੁਕ੍ਤਾ ਭਵ|
Y como Jesús la vió, llamóla, y díjole: Mujer, libre eres de tu enfermedad.
13 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯਾ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣਮਾਤ੍ਰਾਤ੍ ਸਾ ਰੁʼਜੁਰ੍ਭੂਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭੇ|
Y puso las manos sobre ella; y luego se enderezó, y glorificaba á Dios.
14 ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕਰਣਾਦ੍ ਭਜਨਗੇਹਸ੍ਯਾਧਿਪਤਿਃ ਪ੍ਰਕੁਪ੍ਯ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਸ਼਼ਟ੍ਸੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੈਃ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਆਗੱਛਤ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਮਾਗੱਛਤ|
Y respondiendo el príncipe de la sinagoga, enojado de que Jesús hubiese curado en sábado, dijo á la compañía: Seis días hay en que es necesario obrar: en estos, pues, venid y sed curados, y no en día de sábado.
15 ਤਦਾ ਪਭੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਰੇ ਕਪਟਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ੍ਵੀਯੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਵ੍ਰੁʼਸ਼਼ਭੰ ਗਰ੍ਦਭੰ ਵਾ ਬਨ੍ਧਨਾਨ੍ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਜਲੰ ਪਾਯਯਿਤੁੰ ਕਿੰ ਨ ਨਯਤਿ?
Entonces el Señor le respondió, y dijo: Hipócrita, cada uno de vosotros ¿no desata en sábado su buey ó su asno del pesebre, y lo lleva á beber?
16 ਤਰ੍ਹ੍ਯਾਸ਼਼੍ਟਾਦਸ਼ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨਾ ਬੱਧਾ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਨ੍ਤਤਿਰਿਯੰ ਨਾਰੀ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨ ਮੋਚਯਿਤਵ੍ਯਾ?
Y á esta hija de Abraham, que he aquí Satanás la había ligado dieciocho años, ¿no convino desatar[la] de esta ligadura en día de sábado?
17 ਏਸ਼਼ੁ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਕਥਿਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾਃ ਸਲੱਜਾ ਜਾਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਸਰ੍ੱਵਮਹਾਕਰ੍ੰਮਕਾਰਣਾਤ੍ ਲੋਕਨਿਵਹਃ ਸਾਨਨ੍ਦੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
Y diciendo estas cosas, se avergonzaban todos sus adversarios: mas todo el pueblo se gozaba de todas las cosas gloriosas que eran por él hechas.
18 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ? ਕੇਨ ਤਦੁਪਮਾਸ੍ਯਾਮਿ?
Y dijo: ¿A qué es semejante el reino de Dios, y á qué le compararé?
19 ਯਤ੍ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨ ਉਦ੍ਯਾਨ ਉਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਬੀਜਮਙ੍ਕੁਰਿਤੰ ਸਤ੍ ਮਹਾਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੋ(ਅ)ਜਾਯਤ, ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾਸੁ ਵਿਹਾਯਸੀਯਵਿਹਗਾ ਆਗਤ੍ਯ ਨ੍ਯੂਸ਼਼ੁਃ, ਤਦ੍ਰਾਜ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜੇਨ ਤੁਲ੍ਯੰ|
Semejante es al grano de la mostaza, que tomándo[lo] un hombre lo metió en su huerto; y creció, y fué hecho árbol grande, y las aves del cielo hicieron nidos en sus ramas.
20 ਪੁਨਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਕਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਯਤ੍ ਕਿਣ੍ਵੰ ਕਾਚਿਤ੍ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੋਣਤ੍ਰਯਪਰਿਮਿਤਗੋਧੂਮਚੂਰ੍ਣੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ,
Y otra vez dijo: ¿A qué compararé el reino de Dios?
21 ਤਤਃ ਕ੍ਰਮੇਣ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਗੋਧੂਮਚੂਰ੍ਣੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਤਸ੍ਯ ਕਿਣ੍ਵਸ੍ਯ ਤੁਲ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ|
Semejante es á la levadura, que tomó una mujer, y [la] escondió en tres medidas de harina, hasta que todo hubo fermentado.
22 ਤਤਃ ਸ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਗ੍ਰਾਮੇ ਗ੍ਰਾਮੇ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਜਗਾਮ|
Y pasaba por todas las ciudades y aldeas, enseñando, y caminando á Jerusalem.
23 ਤਦਾ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕਿੰ ਕੇਵਲਮ੍ ਅਲ੍ਪੇ ਲੋਕਾਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ?
Y díjole uno: Señor, ¿son pocos los que se salvan? Y él les dijo:
24 ਤਤਃ ਸ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਸੰਕੀਰ੍ਣਦ੍ਵਾਰੇਣ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਤਘ੍ਵੰ, ਯਤੋਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਬਹਵਃ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Porfiad á entrar por la puerta angosta; porque os digo que muchos procurarán entrar, y no podrán.
25 ਗ੍ਰੁʼਹਪਤਿਨੋੱਥਾਯ ਦ੍ਵਾਰੇ ਰੁੱਧੇ ਸਤਿ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਬਹਿਃ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵਾਰਮਾਹਤ੍ਯ ਵਦਥ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਅਸ੍ਮਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯਤੁ, ਤਤਃ ਸ ਇਤਿ ਪ੍ਰਤਿਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੂਯੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨ ਜਾਨਾਮਿ|
Después que el padre de familia se levantare, y cerrare la puerta, y comenzareis á estar fuera, y llamar á la puerta, diciendo: Señor, Señor, ábrenos; y respondiendo os dirá: No os conozco de dónde seáis.
26 ਤਦਾ ਯੂਯੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਯੰ ਭੇਜਨੰ ਪਾਨਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ, ਤ੍ਵਞ੍ਚਾਸ੍ਮਾਕੰ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪਥਿ ਸਮੁਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
Entonces comenzaréis á decir: Delante de ti hemos comido y bebido, y en nuestras plazas enseñaste;
27 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੂਯੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਾ ਲੋਕਾ ਇਤ੍ਯਹੰ ਨ ਜਾਨਾਮਿ; ਹੇ ਦੁਰਾਚਾਰਿਣੋ ਯੂਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਭਵਤ|
Y [os] dirá: Dígoos que no os conozco de dónde seáis; apartaos de mí todos los obreros de iniquidad.
28 ਤਦਾ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੰ ਇਸ੍ਹਾਕੰ ਯਾਕੂਬਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯੂਯੰ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤੈਰ੍ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Allí será el llanto y el crujir de dientes, cuando viereis á Abraham, y á Isaac, y á Jacob, y á todos los profetas en el reino de Dios, y vosotros excluídos.
29 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵਪਸ਼੍ਚਿਮਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋੱਤਰਦਿਗ੍ਭ੍ਯੋ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਨਿਵਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
Y vendrán del Oriente y del Occidente, del Norte y del Mediodía, y se sentarán á la mesa en el reino de Dios.
30 ਪਸ਼੍ਯਤੇੱਥੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ੀਯਾ ਲੋਕਾ ਅਗ੍ਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਗ੍ਰੀਯਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸ਼ੇਸ਼਼ਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Y he aquí, son postreros los que eran los primeros; y son primeros los que eran los postreros.
31 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਕਿਯਨ੍ਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਬਹਿਰ੍ਗੱਛ, ਸ੍ਥਾਨਾਦਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨੰ ਕੁਰੁ, ਹੇਰੋਦ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਜਿਘਾਂਸਤਿ|
Aquel mismo día llegaron unos de los Fariseos, diciéndole: Sal, y vete de aquí, porque Herodes te quiere matar.
32 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਾਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵਸ਼੍ਚ ਭੂਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਪ੍ਯ ਰੋਗਿਣੋ(ਅ)ਰੋਗਿਣਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੇਹ੍ਨਿ ਸੇਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਯੂਯਮਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਭੂਰਿਮਾਯੰ ਵਦਤ|
Y les dijo: Id, y decid á aquella zorra: He aquí, echo fuera demonios y acabo sanidades hoy y mañana, y al tercer día soy consumado.
33 ਤਤ੍ਰਾਪ੍ਯਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵਃ ਪਰਸ਼੍ਵਸ਼੍ਚ ਮਯਾ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੇ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਬਹਿਃ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਕੋਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਨ ਘਾਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Empero es menester que hoy, y mañana, y pasado mañana camine; porque no es posible que profeta muera fuera de Jerusalem.
34 ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਤ੍ਵੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਹੰਸਿ ਤਵਾਨ੍ਤਿਕੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੈਰ੍ਮਾਰਯਸਿ ਚ, ਯਥਾ ਕੁੱਕੁਟੀ ਨਿਜਪਕ੍ਸ਼਼ਾਧਃ ਸ੍ਵਸ਼ਾਵਕਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਤਥਾਹਮਪਿ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਕਤਿਵਾਰਾਨ੍ ਐੱਛੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਨੈੱਛਃ|
¡Jerusalem, Jerusalem! que matas á los profetas, y apedreas á los que son enviados á ti: ¡cuántas veces quise juntar tus hijos, como la gallina sus pollos debajo de sus alas, y no quisiste!
35 ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਾਸਸ੍ਥਾਨਾਨਿ ਪ੍ਰੋੱਛਿਦ੍ਯਮਾਨਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਾਨਿ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਯਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯ ਇਤਿ ਵਾਚੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
He aquí, os es dejada vuestra casa desierta: y os digo que no me veréis, hasta que venga [tiempo] cuando digáis: Bendito el que viene en nombre del Señor.
