ਲੂਕਃ 10
1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਭੁਰਪਰਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਤਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਨਿਯੁਜ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਯਾਨਿ ਨਗਰਾਣਿ ਯਾਨਿ ਸ੍ਥਾਨਾਨਿ ਚ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਨਿ ਨਗਰਾਣਿ ਤਾਨਿ ਸ੍ਥਾਨਾਨਿ ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਵੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਪ੍ਰਹਿਤਵਾਨ੍|
After this, the Lord appointed seventy other disciples, and sent them in pairs to every town and place that he planned to visit.
2 ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ ਚ ਸ਼ਸ੍ਯਾਨਿ ਬਹੂਨੀਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਛੇਦਕਾ ਅਲ੍ਪੇ; ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਸ਼ਸ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਛੇਦਕਾਨ੍ ਅਪਰਾਨਪਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਸ੍ਵਾਮਿਨੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
“The harvest is large, but the number of workers is small,” he told them. “Pray to the Lord of the harvest to send workers to his harvest fields.
3 ਯੂਯੰ ਯਾਤ, ਪਸ਼੍ਯਤ, ਵ੍ਰੁʼਕਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਾਨਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਣੋਮਿ|
So get on your way: I'm sending you like sheep among wolves.
4 ਯੂਯੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰੰ ਮਹਦ੍ ਵਾ ਵਸਨਸਮ੍ਪੁਟਕੰ ਪਾਦੁਕਾਸ਼੍ਚ ਮਾ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ, ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਕਮਪਿ ਮਾ ਨਮਤ ਚ|
Don't take any money or a bag or extra sandals, and don't spend time chatting with people you meet.
5 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ ਤਤ੍ਰ ਨਿਵੇਸ਼ਨਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਦਿਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਥਮੰ ਵਦਤ|
Whatever house you enter, first of all say, ‘May this house have peace.’
6 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਯਦਿ ਮਙ੍ਗਲਪਾਤ੍ਰੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਨ੍ਮਙ੍ਗਲੰ ਤਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਨੋਚੇਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
If there's a peaceful person living there, then your peace will rest on them; if not, it will return to you.
7 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇ ਯਤ੍ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਦਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਦੇਵ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਿੰਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਥ; ਯਤਃ ਕਰ੍ੰਮਕਾਰੀ ਜਨੋ ਭ੍ਰੁʼਤਿਮ੍ ਅਰ੍ਹਤਿ; ਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾ ਯਾਸ੍ਯਥ|
Stay in that house, eating and drinking whatever they give you, for a worker deserves to be paid. Don't go from house to house.
8 ਅਨ੍ਯੱਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਿਮਪਿ ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਯਤ੍ ਖਾਦ੍ਯਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਦੇਵ ਖਾਦਿਸ਼਼੍ਯਥ|
If you enter a town and the people there welcome you, then eat what's set before you
9 ਤੰਨਗਰਸ੍ਥਾਨ੍ ਰੋਗਿਣਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯੰ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗਮਤ੍ ਕਥਾਮੇਤਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਥ|
and heal those who are sick. Tell them, ‘God's kingdom has come to you.’
10 ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਮਪਿ ਪੁਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ,
But if you enter a town and the people there don't welcome you, go through their streets telling them,
11 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਗਰੀਯਾ ਯਾ ਧੂਲ੍ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਸਮਲਗਨ੍ ਤਾ ਅਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸਮ੍ਪਾਤਯਾਮਃ; ਤਥਾਪੀਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤਮ੍ ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੀਤ|
‘We are wiping off even the dust from your town that clings to our feet to show you our disapproval. But you should recognize this: God's kingdom has come.’
12 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਸ੍ਯ ਨਗਰਸ੍ਯ ਦਸ਼ਾਤਃ ਸਿਦੋਮੋ ਦਸ਼ਾ ਸਹ੍ਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
I tell you, in the Day of Judgment it will be better for Sodom than for such a town.
13 ਹਾ ਹਾ ਕੋਰਾਸੀਨ੍ ਨਗਰ, ਹਾ ਹਾ ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਗਰ ਯੁਵਯੋਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤ, ਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਯਦਿ ਸੋਰਸੀਦੋਨੋ ਰ੍ਨਗਰਯੋਰਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ, ਤਦਾ ਇਤੋ ਬਹੁਦਿਨਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤੰਨਿਵਾਸਿਨਃ ਸ਼ਣਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਰਿਧਾਯ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਭਸ੍ਮ ਵਿਲਿਪ੍ਯ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮਖੇਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤ|
Shame on you Korazin! Shame on you Bethsaida! For if the miracles you saw happen had happened in Tyre and Sidon they would have repented a long time ago, and they would be sitting in sackcloth and ashes.
14 ਅਤੋ ਵਿਚਾਰਦਿਵਸੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਸ਼ਾਤਃ ਸੋਰਸੀਦੋੰਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਦਸ਼ਾ ਸਹ੍ਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
That's why in the judgment it will be better for Tyre and Sidon than for you.
And you, Capernaum, you won't be exalted to heaven; you will go down to Hades. (Hadēs g86)
16 ਯੋ ਜਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਮੈਵ ਵਾਕ੍ਯੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ; ਕਿਞ੍ਚ ਯੋ ਜਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਵਜ੍ਞਾਂ ਕਰੋਤਿ ਸ ਮਮੈਵਾਵਜ੍ਞਾਂ ਕਰੋਤਿ; ਯੋ ਜਨੋ ਮਮਾਵਜ੍ਞਾਂ ਕਰੋਤਿ ਚ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯੈਵਾਵਜ੍ਞਾਂ ਕਰੋਤਿ|
Anyone who hears you hears me, and anyone who rejects you rejects me. But anyone who rejects me rejects the one who sent me.”
17 ਅਥ ਤੇ ਸਪ੍ਤਤਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਨਨ੍ਦੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਤੋ ਨਾਮ੍ਨਾ ਭੂਤਾ ਅਪ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਵਸ਼ੀਭਵਨ੍ਤਿ|
The seventy disciples returned in great excitement, saying, “Lord, even the demons do what we tell them in your name!”
18 ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਵਿਦ੍ਯੁਤਮਿਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਤ੍ ਪਤਨ੍ਤੰ ਸ਼ੈਤਾਨਮ੍ ਅਦਰ੍ਸ਼ਮ੍|
Jesus replied, “I saw Satan fall like lightning from heaven.
19 ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ਪਾਨ੍ ਵ੍ਰੁʼਸ਼੍ਚਿਕਾਨ੍ ਰਿਪੋਃ ਸਰ੍ੱਵਪਰਾਕ੍ਰਮਾਂਸ਼੍ਚ ਪਦਤਲੈ ਰ੍ਦਲਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਦਦਾਮਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਾਪਿ ਹਾਨਿ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Yes, I have given you power to tread on snakes and scorpions, and to overcome all the enemy's strength, and nothing will harm you.
20 ਭੂਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਸ਼ੀਭਵਨ੍ਤਿ, ਏਤੰਨਿਮਿੱਤਤ੍ ਮਾ ਸਮੁੱਲਸਤ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਸਨ੍ਤੀਤਿ ਨਿਮਿੱਤੰ ਸਮੁੱਲਸਤ|
But don't take delight that the spirits do what you tell them—just be glad that your names are written in heaven.”
21 ਤਦ੍ਘਟਿਕਾਯਾਂ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨਸਿ ਜਾਤਾਹ੍ਲਾਦਃ ਕਥਯਾਮਾਸ ਹੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋਰੇਕਾਧਿਪਤੇ ਪਿਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਨਵਤਾਂ ਵਿਦੁਸ਼਼ਾਞ੍ਚ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪੁਰਸ੍ਤਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਅਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯ ਬਾਲਕਾਨਾਂ ਪੁਰਸ੍ਤਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯ ਏਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਹੇ ਪਿਤਰਿੱਥੰ ਭਵਤੁ ਯਦ੍ ਏਤਦੇਵ ਤਵ ਗੋਚਰ ਉੱਤਮਮ੍|
At that moment Jesus was filled with the joy of the Holy Spirit, and said, “I thank you Father, Lord of heaven and earth, for you hid these things from the wise and clever people and revealed them to children! Yes, Father, you were pleased to do it in this way.
22 ਪਿਤ੍ਰਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਮਯਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾਨਿ ਪਿਤਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਜਾਨਾਤਿ ਕਿਞ੍ਚ ਪੁਤ੍ਰੰ ਵਿਨਾ ਯਸ੍ਮੈ ਜਨਾਯ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤਞ੍ਚ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਪਿਤਰੰ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
My Father has handed over everything to me. No one understands the Son except the Father, and no one understands the Father except the Son, and those to whom the Son chooses to reveal him.”
23 ਤਪਃ ਪਰੰ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਗੁਪ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਯੂਯਮੇਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਪਸ਼੍ਯਥ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਚਕ੍ਸ਼਼ੂੰਸ਼਼ਿ ਧਨ੍ਯਾਨਿ|
When they were by themselves Jesus turned to the disciples and told them, “Those who see what you're seeing should be really happy!
24 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੂਯੰ ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਪਸ਼੍ਯਥ ਤਾਨਿ ਬਹਵੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਭੂਪਤਯਸ਼੍ਚ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਿੱਛਨ੍ਤੋਪਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾ ਯਾਃ ਕਥਾਸ਼੍ਚ ਸ਼੍ਰੂਯਨ੍ਤੇ ਤਾਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮਿੱਛਨ੍ਤੋਪਿ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਨਾਲਭਨ੍ਤ|
I tell you, many prophets and kings have wanted to see what you're seeing, but they didn't see, and wanted to hear the things you're hearing, but didn't hear.”
25 ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਏਕੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕ ਉੱਥਾਯ ਤੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਹੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਸ਼਼ਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰਣੀਯੰ? (aiōnios g166)
Once an expert in religious law stood up and tried to trap Jesus. “Teacher,” he asked, “What do I have to do to gain eternal life?” (aiōnios g166)
26 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਅਤ੍ਰਾਰ੍ਥੇ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਕਿੰ ਲਿਖਿਤਮਸ੍ਤਿ? ਤ੍ਵੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪਠਸਿ?
“What is written in the law? How do you read it?” asked Jesus.
27 ਤਤਃ ਸੋਵਦਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੈਃ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਾਣੈਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਚਿੱਤੈਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਭੌ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁ, ਸਮੀਪਵਾਸਿਨਿ ਸ੍ਵਵਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁ ਚ|
“You shall love the Lord your God with your whole heart, and your whole spirit, and your whole strength, and your whole mind; and love your neighbor as yourself,” the man replied.
28 ਤਦਾ ਸ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਃ, ਇੱਥਮ੍ ਆਚਰ ਤੇਨੈਵ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
“You're right,” Jesus told him. “Do this, and you will live.”
29 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਜਨਃ ਸ੍ਵੰ ਨਿਰ੍ੱਦੋਸ਼਼ੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਮਮ ਸਮੀਪਵਾਸੀ ਕਃ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ,
But the man wanted to vindicate himself, so he asked Jesus, “And who is my neighbor?”
30 ਏਕੋ ਜਨੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰਾਦ੍ ਯਿਰੀਹੋਪੁਰੰ ਯਾਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਦਸ੍ਯੂਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਪਤਿਤੇ ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰਾਦਿਕੰ ਹ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ ਤਮਾਹਤ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਪ੍ਰਾਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯਯੁਃ|
Jesus replied, saying, “A man was going down from Jerusalem to Jericho. He was attacked by robbers who stripped him and beat him, and left him for dead.
31 ਅਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਏਕੋ ਯਾਜਕਸ੍ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗੱਛਨ੍ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਮਾਰ੍ਗਾਨ੍ਯਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇਨ ਜਗਾਮ|
It so happened that a priest was going the same way. He saw the man, but he passed by on the other side of the road.
32 ਇੱਥਮ੍ ਏਕੋ ਲੇਵੀਯਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯਾਨ੍ਯੇਨ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇਨ ਜਗਾਮ|
Then a Levite came along. But when he got to the place and saw the man, he also passed by on the other side.
33 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਕਃ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯੋ ਗੱਛਨ੍ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਦਯਤ|
Finally a Samaritan man came along. As he passed by, he saw the man and felt sorry for him.
34 ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਤੇਸ਼਼ੁ ਤੈਲੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਞ੍ਚ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਤਾਨਿ ਬੱਧ੍ਵਾ ਨਿਜਵਾਹਨੋਪਰਿ ਤਮੁਪਵੇਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਵਾਸੀਯਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਨੀਯ ਤੰ ਸਿਸ਼਼ੇਵੇ|
He went over and treated the man's wounds with oil and wine, and bandaged them. Then he placed the man on his own donkey and took him to an inn where he took care of him.
35 ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਨਿਜਗਮਨਕਾਲੇ ਦ੍ਵੌ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦੌ ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਵਾਮਿਨੇ ਦੱਤ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਜਨਮੇਨੰ ਸੇਵਸ੍ਵ ਤਤ੍ਰ ਯੋ(ਅ)ਧਿਕੋ ਵ੍ਯਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਮਹੰ ਪੁਨਰਾਗਮਨਕਾਲੇ ਪਰਿਸ਼ੋਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ|
The next day he gave two denarii to the innkeeper and told him, ‘Take care of him, and if you spend more than this, I'll pay you back when I return.’
36 ਏਸ਼਼ਾਂ ਤ੍ਰਯਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਸ੍ਯ ਦਸ੍ਯੁਹਸ੍ਤਪਤਿਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪਵਾਸੀ ਕਃ? ਤ੍ਵਯਾ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ?
Which one of these three do you think was a neighbor to the man who was attacked by robbers?”
37 ਤਤਃ ਸ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕਃ ਕਥਯਾਮਾਸ ਯਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਯਾਂ ਚਕਾਰ| ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਯਾਮਾਸ ਤ੍ਵਮਪਿ ਗਤ੍ਵਾ ਤਥਾਚਰ|
“The one who showed him kindness,” the man replied. “Go and do the same,” Jesus told him.
38 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਗੱਛਨ੍ਤ ਏਕੰ ਗ੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ; ਤਦਾ ਮਰ੍ਥਾਨਾਮਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹੇ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਚਕਾਰ|
While they were on their way, Jesus arrived at a village, and a woman called Martha invited him to her home.
39 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਰਿਯਮ੍ ਨਾਮਧੇਯਾ ਤਸ੍ਯਾ ਭਗਿਨੀ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਦਸਮੀਪ ਉਵਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮਾਰੇਭੇ|
She had a sister called Mary, who sat at the Lord's feet and listened to his teaching.
40 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਰ੍ਥਾ ਨਾਨਾਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਯਾਂ ਵ੍ਯਗ੍ਰਾ ਬਭੂਵ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ; ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਮ ਭਗਿਨੀ ਕੇਵਲੰ ਮਮੋਪਰਿ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਭਾਰਮ੍ ਅਰ੍ਪਿਤਵਤੀ ਤਤ੍ਰ ਭਵਤਾ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਨ ਮਨੋ ਨਿਧੀਯਤੇ ਕਿਮ੍? ਮਮ ਸਾਹਾੱਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਭਵਾਨ੍ ਤਾਮਾਦਿਸ਼ਤੁ|
Martha was concerned about all that needed to be done to prepare the meal, so she came to Jesus and said, “Master, don't you care that my sister has left me to do all the work by myself? Tell her to come and help me!”
41 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਹੇ ਮਰ੍ਥੇ ਹੇ ਮਰ੍ਥੇ, ਤ੍ਵੰ ਨਾਨਾਕਾਰ੍ੱਯੇਸ਼਼ੁ ਚਿਨ੍ਤਿਤਵਤੀ ਵ੍ਯਗ੍ਰਾ ਚਾਸਿ,
“Martha, Martha,” the Lord replied, “you're worried and upset about all this.
42 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਮ੍ ਏਕਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ| ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਮੁੱਤਮੰ ਭਾਗੰ ਕੋਪਿ ਹਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਸਏਵ ਮਰਿਯਮਾ ਵ੍ਰੁʼਤਃ|
But only one thing is really necessary. Mary has chosen the right thing, and it shall not be taken away from her.”
