ਯੋਹਨਃ 8
1 ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਨਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍
maar Jezus ging naar den Berg der Olijven.
2 ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਆਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
En des morgens vroeg kwam Hij wederom naar den tempel, en al het volk kwam tot Hem, en als Hij nedergezeten was onderwees Hij hen.
3 ਤਦਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਞ੍ਚ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮਣਿ ਧ੍ਰੁʼਤੰ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਮੇਕਾਮ੍ ਆਨਿਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍
En de schriftgeleerden en de fariseërs brachten tot Hem een vrouw, die in overspel was bevonden en stelden haar in het midden,
4 ਹੇ ਗੁਰੋ ਯੋਸ਼਼ਿਤਮ੍ ਇਮਾਂ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਾਣਾਂ ਲੋਕਾ ਧ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
en zeiden tot Hem: Meester, deze vrouw is op heeter daad in overspel bevonden.
5 ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਲੋਕਾਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਘਾਤੇਨ ਹਨ੍ਤਵ੍ਯਾ ਇਤਿ ਵਿਧਿਰ੍ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤੋਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਾਨ੍ ਕਿਮਾਦਿਸ਼ਤਿ?
In de wet nu heeft Mozes ons bevolen dezulken te steenigen! Gij dan, wat zegt Gij?
6 ਤੇ ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪ੍ਰਹ੍ਵੀਭੂਯ ਭੂਮਾਵਙ੍ਗਲ੍ਯਾ ਲੇਖਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
Zij nu zeiden dit om Hem op de proef te stellen, opdat zij wat zouden hebben om Hem te beschuldigen. Doch Jezus bukte neder en schreef met den vinger op den grond.
7 ਤਤਸ੍ਤੈਃ ਪੁਨਃ ਪੁਨਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ ਉੱਥਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯੋ ਜਨੋ ਨਿਰਪਰਾਧੀ ਸਏਵ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਏਨਾਂ ਪਾਸ਼਼ਾਣੇਨਾਹਨ੍ਤੁ|
Maar toen zij Hem bleven vragen, richtte Hij zich op en zeide tot hen: Die onder u zonder zonde is, werpe het eerst een steen op haar!
8 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਹ੍ਵੀਭੂਯ ਭੂਮੌ ਲੇਖਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
En wederom bukte Hij neder en schreef op den grond.
9 ਤਾਂ ਕਥੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਸ੍ਵਸ੍ਵਮਨਸਿ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠਾਨੁਕ੍ਰਮੰ ਏਕੈਕਸ਼ਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਹਿਰਗੱਛਨ੍ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੇਕਾਕੀ ਤਯਕ੍ੱਤੋਭਵਤ੍ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾ ਸਾ ਯੋਸ਼਼ਾ ਚ ਸ੍ਥਿਤਾ|
En zij, dit gehoord hebbende, en van hun konscientie beschuldigd zijnde, gingen weg, een voor een, van de oudsten af tot de laatsten. En Jezus bleef alleen, en de vrouw die in het midden stond.
10 ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਥਾਯ ਤਾਂ ਵਨਿਤਾਂ ਵਿਨਾ ਕਮਪ੍ਯਪਰੰ ਨ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਵਾਮੇ ਤਵਾਪਵਾਦਕਾਃ ਕੁਤ੍ਰ? ਕੋਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਕਿੰ ਨ ਦਣ੍ਡਯਤਿ?
En Jezus richtte zich op en zag niemand dan de vrouw; en Hij zeide tot haar: Vrouw! waar zijn die beschuldigers van u? niemand heeft u veroordeeld?
11 ਸਾਵਦਤ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਕੋਪਿ ਨ ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵੋਚਤ੍ ਨਾਹਮਪਿ ਦਣ੍ਡਯਾਮਿ ਯਾਹਿ ਪੁਨਃ ਪਾਪੰ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|
Zij nu zeide: Niemand, Heere! En Jezus zeide tot haar: Ook Ik veroordeel u niet! ga heen, en zondig niet meer!
12 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਪਿ ਲੋਕੇਭ੍ਯ ਇੱਥੰ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ ਜਗਤੋਹੰ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ ਗੱਛਤਿ ਸ ਤਿਮਿਰੇ ਨ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਜੀਵਨਰੂਪਾਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
Jezus dan sprak wederom tot hen, zeggende: Ik ben het Licht der wereld; die Mij volgt, zal niet wandelen in de duisternis, maar zal het licht des levens hebben.
13 ਤਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਵਾਦਿਸ਼਼ੁਸ੍ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੇ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਸਿ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਨ ਭਵਤਿ|
De fariseërs dan zeiden tot Hem: Gij geeft getuigenis van u zelven; uw getuigenis is niet waarachtig!
14 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਯਦ੍ਯਪਿ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੇ(ਅ)ਹੰ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਮਿ ਤਥਾਪਿ ਮਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਕੁਤ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਕ੍ਵ ਯਾਮਿ ਚ ਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੁਤ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਕੁਤ੍ਰ ਗੱਛਾਮਿ ਚ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ|
Jezus antwoordde en zeide tot hen: Ook als Ik van Mij zelven getuig, is mijn getuigenis waarachtig, omdat Ik weet vanwaar Ik gekomen ben en waarheen Ik ga! maar gijlieden weet niet vanwaar Ik kom of waarheen Ik ga!
15 ਯੂਯੰ ਲੌਕਿਕੰ ਵਿਚਾਰਯਥ ਨਾਹੰ ਕਿਮਪਿ ਵਿਚਾਰਯਾਮਿ|
Gijlieden oordeelt naar het vleesch; Ik oordeel niemand.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਵਿਚਾਰਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਵਿਚਾਰੋ ਗ੍ਰਹੀਤਵ੍ਯੋ ਯਤੋਹਮ੍ ਏਕਾਕੀ ਨਾਸ੍ਮਿ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਯਾ ਸਹ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
En wanneer Ik ook oordeel, is mijn oordeel waarachtig, want Ik ben niet alleen, maar Ik en de Vader die gezonden heeft.
17 ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਜਨਯੋਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਹਣੀਯੰ ਭਵਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤਮਸ੍ਤਿ|
Ook in uw wet is geschreven dat de getuigenis van twee menschen waarachtig is.
18 ਅਹੰ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੇ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਦਦਾਮਿ ਯਸ਼੍ਚ ਮਮ ਤਾਤੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍ ਸੋਪਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
Ik ben het die van Mij zelven getuigenis geef, en van Mij getuigt de Vader die Mij gezonden heeft.
19 ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਵ ਤਾਤਃ ਕੁਤ੍ਰ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਜਾਨੀਥ ਮਤ੍ਪਿਤਰਞ੍ਚ ਨ ਜਾਨੀਥ ਯਦਿ ਮਾਮ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ਾਸ੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਤਾਤਮਪ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਾਸ੍ਯਤ|
Zij zeiden dan tot Hem: Waar is uw Vader? Jezus antwoordde: Noch Mij kent gij, noch mijn Vader. Als gij Mij kendet, dan zoudt gij ook mijn Vader kennen.
20 ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਭਣ੍ਡਾਗਾਰੇ ਕਥਾ ਏਤਾ ਅਕਥਯਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਕੋਪਿ ਕਰੰ ਨੋਦਤੋਲਯਤ੍|
Deze woorden sprak Jezus in de schatkamer, toen Hij onderwijs gaf in den tempel. En niemand greep Hem, omdat zijn ure nog niet was gekomen.
21 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਧੁਨਾਹੰ ਗੱਛਾਮਿ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਜੈਃ ਪਾਪੈ ਰ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਥ ਯਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਯੂਯੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
Jezus dan zeide wederom tot hen: Ik ga heen en gij zult Mij zoeken, en in uw zonden zult gij sterven; waar Ik heenga, kunt gijlieden niet komen.
22 ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਕਿਮਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਘਾਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਯਤੋ ਯਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਯੂਯੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਤਿ|
De Joden dan zeiden: Hij zal toch zich zelven niet dooden? omdat Hij zegt: Waar Ik heenga kunt gijlieden niet komen!
23 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਧਃਸ੍ਥਾਨੀਯਾ ਲੋਕਾ ਅਹਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਸ੍ਥਾਨੀਯਃ ਯੂਯਮ੍ ਏਤੱਜਗਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਾ ਅਹਮ੍ ਏਤੱਜਗਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯੋ ਨ|
En Hij zeide tot hen: Gijlieden zijt van beneden, Ik ben van boven! gijlieden zijt uit deze wereld, Ik ben niet uit deze wereld.
24 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਨਿਜੈਃ ਪਾਪੈ ਰ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਥ ਯਤੋਹੰ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਇਤਿ ਯਦਿ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਜੈਃ ਪਾਪੈ ਰ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Daarom zeide Ik ulieden dat gij zult sterven in uw zonden; want als gij niet gelooft dat Ik het ben zult gij sterven in uw zonden.
25 ਤਦਾ ਤੇ (ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਕਸ੍ਤ੍ਵੰ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵਮ੍ ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਤ੍ ਕਰੋਮਿ ਸਏਵ ਪੁਰੁਸ਼਼ੋਹੰ|
Zij zeiden dan tot Hem: Wie zijt Gij? — Jezus zeide tot hen: Wat Ik u van den beginne ook gezegd heb!
26 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਮਯਾ ਬਹੁਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਵਿਚਾਰਯਿਤਵ੍ਯਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਸਤ੍ਯਵਾਦੀ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਯਦਹੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍ ਤਦੇਵ ਜਗਤੇ ਕਥਯਾਮਿ|
Veel heb ik van ulieden te zeggen en te oordeelen, maar die Mij gezonden heeft is waarachtig, en wat Ik van Hem gehoord heb, dat spreek Ik tot de wereld.
27 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਜਨਕੇ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਤੇ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ|
Zij verstonden niet dat Hij tot hen sprak van den Vader.
28 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਥ ਤਦਾਹੰ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਕੇਵਲਃ ਸ੍ਵਯੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕਰੋਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਾਤੋ ਯਥਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਤਿ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਵਦਾਮੀਤਿ ਚ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
Jezus dan zeide: Als gij den Zoon des menschen zult verhoogd hebben, dan zult gij verstaan dat Ik het ben, en dat Ik van Mij zelven niets doe, maar dat Ik deze dingen spreek zooals de Vader Mij geleerd heeft.
29 ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਾਮ੍ ਏਕਾਕਿਨੰ ਨ ਤ੍ਯਜਤਿ ਸ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯਤੋਹੰ ਤਦਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਸਦਾ ਕਰੋਮਿ|
En die Mij gezonden heeft is met Mij; de Vader heeft Mij niet alleen gelaten, omdat Ik altijd doe wat Hem behagelijk is.
30 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯੈਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬਹੁਵਸ੍ਤਾਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
Toen Hij dit sprak, geloofden velen in Hem.
31 ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍
Jezus dan zeide tot de Joden die in Hem geloofden: Indien gij in mijn woord blijft, dan zijt gij waarlijk mijn discipelen,
32 ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੇ ਯਦਿ ਯੂਯਮ੍ ਆਸ੍ਥਾਂ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ ਤਤਃ ਸਤ੍ਯਤਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੋਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
en gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.
33 ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ ਵਯਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਃ ਕਦਾਪਿ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਦਾਸਾ ਨ ਜਾਤਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੁਕ੍ੱਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਬ੍ਰਵੀਸ਼਼ਿ?
Zij antwoordden Hem: Wij zijn Abrahams nakomelingen en nooit hebben wij iemand gediend! hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?
34 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯਃ ਪਾਪੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਾਸਃ|
Jezus antwoordde hun: Voorwaar, voorwaar Ik zeg ulieden: Al wie de zonde doet, is een slaaf der zonde!
De slaaf nu blijft niet eeuwig in het huis; de zoon blijft er eeuwig. (aiōn g165)
36 ਅਤਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਮੋਚਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮੇਵ ਮੁਕ੍ੱਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Indien dan de Zoon u heeft vrijgemaakt, zult gij waarlijk vrij zijn.
37 ਯੁਯਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ ਇਤ੍ਯਹੰ ਜਾਨਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਮਾਂ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਈਹਧ੍ਵੇ|
Ik weet dat gij Abrahams nakomelingen zijt; maar gij zoekt Mij te dooden, omdat mijn woord in u geen plaats vindt.
38 ਅਹੰ ਸ੍ਵਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੇ ਯਦਪਸ਼੍ਯੰ ਤਦੇਵ ਕਥਯਾਮਿ ਤਥਾ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੇ ਯਦਪਸ਼੍ਯਤ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ|
Ik spreek wat Ik bij mijn Vader heb gezien, en gijlieden ook doet wat gij van uw vader gehoord hebt.
39 ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਨ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਿਤਾ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਿ ਯੂਯਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਅਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ ਆਚਾਰਣਵਦ੍ ਆਚਰਿਸ਼਼੍ਯਤ|
Zij antwoordden en zeiden tot Hem: Onze vader is Abraham! — Jezus zeide tot hen: Als gij Abrahams kinderen zijt, doet dan Abrahams werken!
40 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਯੋਹੰ ਤੰ ਮਾਂ ਹਨ੍ਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਧ੍ਵੇ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਚਕਾਰ|
Maar nu zoekt gij Mij te dooden, een mensch die u de waarheid gezegd heeft, die Ik van God gehoord heb; — dat deed Abraham niet!
41 ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਿਤੁਃ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਥ ਤਦਾ ਤੈਰੁਕ੍ੱਤੰ ਨ ਵਯੰ ਜਾਰਜਾਤਾ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਏਵ ਪਿਤਾਸ੍ਤਿ ਸ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਃ
Gij doet de werken uws vaders. — Zij zeiden dan tot Hem: Wij zijn niet uit hoererij geboren; één Vader hebben we, God!
42 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕਥਿਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਾਤੋਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੇਮਾਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤ ਯਤੋਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾੰਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯਾਗਤੋਸ੍ਮਿ ਸ੍ਵਤੋ ਨਾਗਤੋਹੰ ਸ ਮਾਂ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍|
Jezus zeide tot hen: Als God uw Vader was, dan zoudt gij Mij beminnen, want Ik ben uit God uitgegaan en gekomen; Ik ben toch niet van Mij zelven gekomen, maar Hij heeft Mij gezonden.
43 ਯੂਯੰ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕੁਤਃ? ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਮਮੋਪਦੇਸ਼ੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
Waarom kent gij mijn taal niet? — Omdat gij mijn woord niet kunt hooren.
44 ਯੂਯੰ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਪਿਤੁਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਿਤੁਰਭਿਲਾਸ਼਼ੰ ਪੂਰਯਥ ਸ ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਤ੍ ਨਰਘਾਤੀ ਤਦਨ੍ਤਃ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵਸ੍ਯ ਲੇਸ਼ੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਾਰਣਾਦਤਃ ਸ ਸਤ੍ਯਤਾਯਾਂ ਨਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਸ ਯਦਾ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾ ਕਥਯਤਿ ਤਦਾ ਨਿਜਸ੍ਵਭਾਵਾਨੁਸਾਰੇਣੈਵ ਕਥਯਤਿ ਯਤੋ ਸ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਭਾਸ਼਼ੀ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ੋਤ੍ਪਾਦਕਸ਼੍ਚ|
Gij zijt uit den vader den duivel, en de genegenheden uws vaders wilt gij doen. Die was een menschenmoordenaar van den beginne, en hij is in de waarheid niet staande gebleven, omdat er geen waarheid in hem is. Als hij den leugen spreekt dan spreekt hij uit zijn eigen, omdat hij een leugenaar is en de vader daarvan.
45 ਅਹੰ ਤਥ੍ਯਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਤੀਥ|
Maar Mij gelooft gij niet, omdat Ik de waarheid zeg!
46 ਮਯਿ ਪਾਪਮਸ੍ਤੀਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਯਦ੍ਯਹੰ ਤਥ੍ਯਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਤਿਥ?
Wie uit ulieden overtuigt Mij van zonde? — Als Ik waarheid spreek, waarom gelooft gij Mij niet?
47 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਨ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯੋ ਲੋਕਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਯਾਂ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤੇ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਲੋਕਾ ਨ ਭਵਥ ਤੰਨਿਦਾਨਾਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਨ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧਦ੍ਵੇ|
Die uit God is hoort de woorden Gods; daarom hoort gijlieden niet, omdat gij uit God niet zijt.
48 ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ ਤ੍ਵਮੇਕਃ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯੋ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਸ਼੍ਚ ਵਯੰ ਕਿਮਿਦੰ ਭਦ੍ਰੰ ਨਾਵਾਦਿਸ਼਼੍ਮ?
De Joden antwoordden en zeiden tot Hem: Zeggen wij niet te recht dat Gij een Samaritaan zijt en een boozen geest hebt?
49 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍ ਨਾਹੰ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਜਤਾਤੰ ਸੰਮਨ੍ਯੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਾਮ੍ ਅਪਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ|
Jezus antwoordde: Ik heb geen boozen geest, maar Ik eer mijn Vader en gij onteert Mij!
50 ਅਹੰ ਸ੍ਵਸੁਖ੍ਯਾਤਿੰ ਨ ਚੇਸ਼਼੍ਟੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਾ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾ ਚਾਪਰ ਏਕ ਆਸ੍ਤੇ|
Maar Ik zoek mijn glorie niet; daar is er Eén die ze zoekt en oordeelt.
51 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਤੀਵ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ ਯੋ ਨਰੋ ਮਦੀਯੰ ਵਾਚੰ ਮਨ੍ਯਤੇ ਸ ਕਦਾਚਨ ਨਿਧਨੰ ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165)
Voorwaar, voorwaar Ik zeg ulieden: Als iemand mijn woord bewaard zal hebben, dan zal hij den dood niet zien in der eeuwigheid! (aiōn g165)
52 ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਮਵਦਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤ ਇਤੀਦਾਨੀਮ੍ ਅਵੈਸ਼਼੍ਮ| ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਭਾਸ਼਼ਸੇ ਯੋ ਨਰੋ ਮਮ ਭਾਰਤੀਂ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਨਿਧਾਨਾਸ੍ਵਾਦੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ| (aiōn g165)
De Joden dan zeiden tot Hem: Nu weten wij dat Gij een boozen geest hebt! Abraham is gestorven en de profeten, en Gij zegt: Als iemand mijn woord bewaart, die zal den dood niet smaken in der eeuwigheid! (aiōn g165)
53 ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਦ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋਪਿ ਮਹਾਨ੍? ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਸੋਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਃ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਕੰ ਪੁਮਾਂਸੰ ਮਨੁਸ਼਼ੇ?
Gij zijt toch niet meer dan onze vader Abraham, die gestorven is? en de profeten zijn gestorven; wien maakt Gij U zelven?
54 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਯਦ੍ਯਹੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਯੰ ਸੰਮਨ੍ਯੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਤਤ੍ ਸੰਮਨਨੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਤਾਤੋ ਯੰ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੀਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਭਾਸ਼਼ਧ੍ਵੇ ਸਏਵ ਮਾਂ ਸੰਮਨੁਤੇ|
Jezus antwoordde: Als Ik Mij zelven glorie gaf dan was mijn glorie niets; mijn Vader is het die Mij glorie geeft, dien gij zegt uw God te zijn.
55 ਯੂਯੰ ਤੰ ਨਾਵਗੱਛਥ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਤਮਵਗੱਛਾਮਿ ਤੰ ਨਾਵਗੱਛਾਮੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਦਿ ਵਦਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯਮਿਵ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਭਾਸ਼਼ੀ ਭਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਤਮਵਗੱਛਾਮਿ ਤਦਾਕ੍ਸ਼਼ਾਮਪਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮਿ|
En gij kent Hem niet, maar Ik ken Hem; en als Ik zeide dat Ik Hem niet kende, dan zou Ik aan ulieden gelijk zijn, dat is een leugenaar; maar Ik ken Hem en zijn woord bewaar Ik.
56 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਮਮ ਸਮਯੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਅਤੀਵਾਵਾਞ੍ਛਤ੍ ਤੰਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਨਨ੍ਦੱਚ|
Abraham, uw vader, verheugde zich dat hij mijn dag zou zien, en hij heeft dien gezien en is verblijd.
57 ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਵ ਵਯਃ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਾ ਨ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਮ੍ ਅਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਃ?
De Joden dan zeiden tot Hem: Nog geen vijftig jaar zijt Gij oud, en Gij hebt Abraham gezien?
58 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਜਨ੍ਮਨਃ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯਾਹੰ ਵਿਦ੍ਯੇ|
Jezus zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar Ik zeg ulieden: Vóórdat Abraham was geboren, ben Ik!
59 ਤਦਾ ਤੇ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਨ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਤਮਾਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦਯੱਛਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗੁਪ੍ਤੋ ਮਨ੍ਤਿਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
Zij namen dan steenen op, om die op Hem te werpen, maar Jezus verborg zich en ging uit den tempel.
