ਯੋਹਨਃ 3
1 ਨਿਕਦਿਮਨਾਮਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਿਃ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਕ੍ਸ਼਼ਣਦਾਯਾਂ
Es war aber ein Mensch unter den Pharisäern mit Namen Nikodemus, ein Oberster unter den Juden.
2 ਯੀਸ਼ੌਰਭ੍ਯਰ੍ਣਮ੍ ਆਵ੍ਰਜ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਆਗਤ੍ ਏਕ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾ, ਏਤਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਜ੍ਞਾਯਤੇ; ਯਤੋ ਭਵਤਾ ਯਾਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਹਾੱਯੰ ਵਿਨਾ ਕੇਨਾਪਿ ਤੱਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਨ੍ਤੇ|
Der kam zu Jesu bei der Nacht und sprach zu ihm: Meister, wir wissen, daß du bist ein Lehrer von Gott gekommen; denn niemand kann die Zeichen tun, die du tust, es sei denn Gott mit ihm.
3 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਵਾਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ ਪੁਨਰ੍ਜਨ੍ਮਨਿ ਨ ਸਤਿ ਕੋਪਿ ਮਾਨਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Es sei denn, daß jemand von neuem geboren werde, so kann er das Reich Gottes nicht sehen.
4 ਤਤੋ ਨਿਕਦੀਮਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਮਨੁਜੋ ਵ੍ਰੁʼੱਧੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਕਥੰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਸ ਕਿੰ ਪੁਨ ਰ੍ਮਾਤ੍ਰੁʼਰ੍ਜਠਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਜਨਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
Nikodemus spricht zu ihm: Wie kann ein Mensch geboren werden wenn er alt ist? Kann er auch wiederum in seiner Mutter Leib gehen und geboren werden?
5 ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਦ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰਮ੍ ਅਹੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਨੁਜੇ ਤੋਯਾਤ੍ਮਭ੍ਯਾਂ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਜਾਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
Jesus antwortete: Wahrlich, wahrlich ich sage dir: Es sei denn daß jemand geboren werde aus Wasser und Geist, so kann er nicht in das Reich Gottes kommen.
6 ਮਾਂਸਾਦ੍ ਯਤ੍ ਜਾਯਤੇ ਤਨ੍ ਮਾਂਸਮੇਵ ਤਥਾਤ੍ਮਨੋ ਯੋ ਜਾਯਤੇ ਸ ਆਤ੍ਮੈਵ|
Was vom Fleisch geboren wird, das ist Fleisch; und was vom Geist geboren wird, das ist Geist.
7 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪੁਨ ਰ੍ਜਨਿਤਵ੍ਯੰ ਮਮੈਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯੰ ਮਾ ਮੰਸ੍ਥਾਃ|
Laß dich's nicht wundern, daß ich dir gesagt habe: Ihr müsset von neuem geboren werden.
8 ਸਦਾਗਤਿਰ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਮਿੱਛਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮੇਵ ਦਿਸ਼ਿ ਵਾਤਿ, ਤ੍ਵੰ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵਨੰ ਸ਼ੁਣੋਸ਼਼ਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕੁਤ ਆਯਾਤਿ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਤਿ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਜਾਨਾਸਿ ਤਦ੍ਵਾਦ੍ ਆਤ੍ਮਨਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਜਨ੍ਮ ਭਵਤਿ|
Der Wind bläst, wo er will, und du hörst sein Sausen wohl; aber du weißt nicht, woher er kommt und wohin er fährt. Also ist ein jeglicher, der aus dem Geist geboren ist.
9 ਤਦਾ ਨਿਕਦੀਮਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਥੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
Nikodemus antwortete und sprach zu ihm: Wie mag solches zugehen?
10 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਮਿਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਗੁਰੁਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾਪਿ ਕਿਮੇਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਵੇਤ੍ਸਿ?
Jesus antwortete und sprach zu ihm: Bist du ein Meister in Israel und weißt das nicht?
11 ਤੁਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਵਯੰ ਯਦ੍ ਵਿਦ੍ਮਸ੍ਤਦ੍ ਵਚ੍ਮਃ ਯੰੱਚ ਪਸ਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦ੍ਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ|
Wahrlich, wahrlich ich sage dir: Wir reden, was wir wissen, und zeugen, was wir gesehen haben; und ihr nehmt unser Zeugnis nicht an.
12 ਏਤਸ੍ਯ ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਥ?
Glaubet ihr nicht, wenn ich euch von irdischen Dingen sage, wie würdet ihr glauben, wenn ich euch von himmlischen Dingen sagen würde?
13 ਯਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਯੰ ਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤੰ ਮਾਨਵਤਨਯੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨਾਰੋਹਤ੍|
Und niemand fährt gen Himmel, denn der vom Himmel herniedergekommen ist, nämlich des Menschen Sohn, der im Himmel ist.
14 ਅਪਰਞ੍ਚ ਮੂਸਾ ਯਥਾ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਸਰ੍ਪੰ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਪਿ ਤਥੈਵੋੱਥਾਪਿਤਵ੍ਯਃ;
Und wie Mose in der Wüste eine Schlange erhöht hat, also muß des Menschen Sohn erhöht werden,
auf das alle, die an ihn glauben, nicht verloren werden, sondern das ewige Leben haben. (aiōnios g166)
16 ਈਸ਼੍ਵਰ ਇੱਥੰ ਜਗਦਦਯਤ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਮਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਤਨਯੰ ਪ੍ਰਾਦਦਾਤ੍ ਤਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੋ(ਅ)ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
Also hat Gott die Welt geliebt, daß er seinen eingeborenen Sohn gab, auf daß alle, die an ihn glauben, nicht verloren werden, sondern das ewige Leben haben. (aiōnios g166)
17 ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਦਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Denn Gott hat seinen Sohn nicht gesandt in die Welt, daß er die Welt richte, sondern daß die Welt durch ihn selig werde.
18 ਅਤਏਵ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਇਦਾਨੀਮੇਵ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਭਵਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਨ ਕਰੋਤਿ|
Wer an ihn glaubt, der wird nicht gerichtet; wer aber nicht glaubt, der ist schon gerichtet, denn er glaubt nicht an den Namen des eingeborenen Sohnes Gottes.
19 ਜਗਤੋ ਮਧ੍ਯੇ ਜ੍ਯੋਤਿਃ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ੋਪਿ ਤਿਮਿਰੇ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ ਏਤਦੇਵ ਦਣ੍ਡਸ੍ਯ ਕਾਰਣਾਂ ਭਵਤਿ|
Das ist aber das Gericht, daß das Licht in die Welt gekommen ist, und die Menschen liebten die Finsternis mehr als das Licht; denn ihre Werke waren böse.
20 ਯਃ ਕੁਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯਾਚਾਰਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਰੂʼਤੀਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰਨਿਕਟੰ ਨਾਯਾਤਿ;
Wer arges tut, der haßt das Licht und kommt nicht an das Licht, auf daß seine Werke nicht gestraft werden.
21 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨੀਤਿ ਸਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਃ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਯਾਤਿ|
Wer aber die Wahrheit tut, der kommt an das Licht, daß seine Werke offenbar werden; denn sie sind in Gott getan.
22 ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਮੱਜਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
Darnach kam Jesus und seine Jünger in das jüdische Land und hatte daselbst sein Wesen mit ihnen und taufte.
23 ਤਦਾ ਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਯਿਨਿ ਐਨਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਬਹੁਤਰਤੋਯਸ੍ਥਿਤੇਸ੍ਤਤ੍ਰ ਯੋਹਨ੍ ਅਮੱਜਯਤ੍ ਤਥਾ ਚ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਨ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
Johannes aber taufte auch noch zu Enon, nahe bei Salim, denn es war viel Wasser daselbst; und sie kamen dahin und ließen sich taufen.
24 ਤਦਾ ਯੋਹਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਨ ਬੱਧਃ|
Denn Johannes war noch nicht ins Gefängnis gelegt.
25 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼ਾਚਕਰ੍ੰਮਣਿ ਯੋਹਾਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਵਾਦੇ ਜਾਤੇ, ਤੇ ਯੋਹਨਃ ਸੰੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾਕਥਯਨ੍,
Da erhob sich eine Frage unter den Jüngern des Johannes mit den Juden über die Reinigung.
26 ਹੇ ਗੁਰੋ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰੇ ਭਵਤਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯ ਆਸੀਤ੍ ਯਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਭਵਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਪ੍ਰਦਦਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਸੋਪਿ ਮੱਜਯਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਨ੍ਤਿ ਚ|
Und sie kamen zu Johannes und sprachen zu ihm: Meister, der bei dir war jenseit des Jordans, von dem du zeugtest, siehe, der tauft, und jedermann kommt zu ihm.
27 ਤਦਾ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨ ਦੱਤੇ ਕੋਪਿ ਮਨੁਜਃ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
Johannes antwortete und sprach: Ein Mensch kann nichts nehmen, es werde ihm denn gegeben vom Himmel.
28 ਅਹੰ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਨ ਭਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤੋਸ੍ਮਿ ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨਾਹੰ ਤਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਸ੍ਥ|
Ihr selbst seid meine Zeugen, daß ich gesagt habe, ich sei nicht Christus, sondern vor ihm her gesandt.
29 ਯੋ ਜਨਃ ਕਨ੍ਯਾਂ ਲਭਤੇ ਸ ਏਵ ਵਰਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯ ਯਨ੍ਮਿਤ੍ਰੰ ਤੇਨ ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਬ੍ਦੇ ਸ਼੍ਰੁਤੇ(ਅ)ਤੀਵਾਹ੍ਲਾਦ੍ਯਤੇ ਮਮਾਪਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਆਨਨ੍ਦਸਿੱਧਿਰ੍ਜਾਤਾ|
Wer die Braut hat, der ist der Bräutigam; der Freund aber des Bräutigams steht und hört ihm zu und freut sich hoch über des Bräutigams Stimme. Diese meine Freude ist nun erfüllt.
30 ਤੇਨ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋ ਵਰ੍ੱਧਿਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯਾ ਹ੍ਸਿਤਵ੍ਯੰ|
Er muß wachsen, ich aber muß abnehmen.
31 ਯ ਊਰ੍ਧ੍ਵਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖ੍ਯੋ ਯਸ਼੍ਚ ਸੰਸਾਰਾਦ੍ ਉਦਪਦ੍ਯਤ ਸ ਸਾਂਸਾਰਿਕਃ ਸੰਸਾਰੀਯਾਂ ਕਥਾਞ੍ਚ ਕਥਯਤਿ ਯਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖ੍ਯਃ|
Der von obenher kommt, ist über alle. Wer von der Erde ist, der ist von der Erde und redet von der Erde. Der vom Himmel kommt, der ist über alle
32 ਸ ਯਦਪਸ਼੍ਯਦਸ਼੍ਰੁʼਣੋੱਚ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ;
und zeugt, was er gesehen und gehört hat; und sein Zeugnis nimmt niemand an.
33 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਤ੍ਯਵਾਦਿਤ੍ਵੰ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਗਿਤੰ ਕਰੋਤਿ|
Wer es aber annimmt, der besiegelt's, daß Gott wahrhaftig sei.
34 ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਸਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਤਸ੍ਮੈ ਅਪਰਿਮਿਤਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|
Denn welchen Gott gesandt hat, der redet Gottes Worte; denn Gott gibt den Geist nicht nach dem Maß.
35 ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸ੍ਨੇਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
Der Vater hat den Sohn lieb und hat ihm alles in seine Hand gegeben.
36 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਏਵਾਨਨ੍ਤਮ੍ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੇ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਪਰਮਾਯੁਸ਼਼ੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕੋਪਭਾਜਨੰ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| (aiōnios g166)
Wer an den Sohn glaubt, der hat das ewige Leben. Wer dem Sohn nicht glaubt, der wird das Leben nicht sehen, sondern der Zorn Gottes bleibt über ihm. (aiōnios g166)
