ਯੋਹਨਃ 18
1 ਤਾਃ ਕਥਾਃ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਦਾਯ ਕਿਦ੍ਰੋੰਨਾਮਕੰ ਸ੍ਰੋਤ ਉੱਤੀਰ੍ੱਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯੋਦ੍ਯਾਨੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਤ੍|
After Jesus had spoken these words, He went out with His disciples across the Kidron Valley, where they entered a garden.
2 ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਘਾਤਿਯਿਹੂਦਾਸ੍ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਚੀਯਤੇ ਯਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍|
Now Judas His betrayer also knew the place, because Jesus had often met there with His disciples.
3 ਤਦਾ ਸ ਯਿਹੂਦਾਃ ਸੈਨ੍ਯਗਣੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਂ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਞ੍ਚ ਪਦਾਤਿਗਣਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਉਲ੍ਕਾਨ੍ ਅਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਚਾਦਾਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
So Judas brought a band of soldiers and officers from the chief priests and Pharisees. They arrived at the garden carrying lanterns, torches, and weapons.
4 ਸ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਦ੍ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਜ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰਗ੍ਰੇਸਰਃ ਸਨ੍ ਤਾਨਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍ ਕੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਥ?
Jesus, knowing all that was coming upon Him, stepped forward and asked them, “Whom are you seeking?”
5 ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ; ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਦ੍ ਅਹਮੇਵ ਸਃ; ਤੈਃ ਸਹ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਘਾਤੀ ਯਿਹੂਦਾਸ਼੍ਚਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
“Jesus of Nazareth,” they answered. Jesus said, “I am He.” And Judas His betrayer was standing there with them.
6 ਤਦਾਹਮੇਵ ਸ ਤਸ੍ਯੈਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਤੇ ਪਸ਼੍ਚਾਦੇਤ੍ਯ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤਾਃ|
When Jesus said, “I am He,” they drew back and fell to the ground.
7 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਪਿ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਕੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਥ? ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ|
So He asked them again, “Whom are you seeking?” “Jesus of Nazareth,” they answered.
8 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਹਮੇਵ ਸ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮਚਕਥਮ੍; ਯਦਿ ਮਾਮਨ੍ਵਿੱਛਥ ਤਰ੍ਹੀਮਾਨ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਮਾ ਵਾਰਯਤ|
“I told you that I am He,” Jesus replied. “So if you are looking for Me, let these men go.”
9 ਇੱਥੰ ਭੂਤੇ ਮਹ੍ਯੰ ਯਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਅਦਦਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕਮਪਿ ਨਾਹਾਰਯਮ੍ ਇਮਾਂ ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਸ ਸ੍ਵਯਮਕਥਯਤ੍ ਸਾ ਕਥਾ ਸਫਲਾ ਜਾਤਾ|
This was to fulfill the word He had spoken: “I have not lost one of those You have given Me.”
10 ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਖਙ੍ਗਲ੍ਸ੍ਥਿਤੇਃ ਸ ਤੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕੋਸ਼਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਮਾਲ੍ਖਨਾਮਾਨੰ ਦਾਸਮ੍ ਆਹਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਕਰ੍ਣੰ ਛਿੰਨਵਾਨ੍|
Then Simon Peter drew his sword and struck the servant of the high priest, cutting off his right ear. The servant’s name was Malchus.
11 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਖਙ੍ਗੰ ਕੋਸ਼਼ੇ ਸ੍ਥਾਪਯ ਮਮ ਪਿਤਾ ਮਹ੍ਯੰ ਪਾਤੁੰ ਯੰ ਕੰਸਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍ ਤੇਨਾਹੰ ਕਿੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ?
“Put your sword back in its sheath!” Jesus said to Peter. “Shall I not drink the cup the Father has given Me?”
12 ਤਦਾ ਸੈਨ੍ਯਗਣਃ ਸੇਨਾਪਤਿ ਰ੍ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬੱਧ੍ਵਾ ਹਾਨੰਨਾਮ੍ਨਃ ਕਿਯਫਾਃ ਸ਼੍ਵਸ਼ੁਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਅਨਯਨ੍|
Then the band of soldiers, with its commander and the officers of the Jews, arrested Jesus and bound Him.
13 ਸ ਕਿਯਫਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਤ੍ਸਰੇ ਮਹਾਯਾਜਤ੍ਵਪਦੇ ਨਿਯੁਕ੍ਤਃ
They brought Him first to Annas, who was the father-in-law of Caiaphas, the high priest that year.
14 ਸਨ੍ ਸਾਧਾਰਣਲੋਕਾਨਾਂ ਮਙ੍ਗਲਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਜਨਸ੍ਯ ਮਰਣਮੁਚਿਤਮ੍ ਇਤਿ ਯਿਹੂਦੀਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਮਨ੍ਤ੍ਰਯਤ੍|
Caiaphas was the one who had advised the Jews that it would be better if one man died for the people.
15 ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰੋ(ਅ)ਨ੍ਯੈਕਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਗੱਛਤਾਂ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਯਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਪਰਿਚਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਤ੍|
Now Simon Peter and another disciple were following Jesus. Since that disciple was known to the high priest, he also went with Jesus into the courtyard of the high priest.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰੋ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਦ੍ ਅਤਏਵ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਪਰਿਚਿਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪੁਨਰ੍ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਦੌਵਾਯਿਕਾਯੈ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਭ੍ਯਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਨਯਤ੍|
But Peter stood outside at the door. Then the disciple who was known to the high priest went out and spoke to the doorkeeper, and brought Peter in.
17 ਤਦਾ ਸ ਦ੍ਵਾਰਰਕ੍ਸ਼਼ਿਕਾ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨ ਤਸ੍ਯ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ? ਤਤਃ ਸੋਵਦਦ੍ ਅਹੰ ਨ ਭਵਾਮਿ|
At this, the servant girl watching the door said to Peter, “Aren’t you also one of this man’s disciples?” “I am not,” he answered.
18 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੇ ਦਾਸਾਃ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਸ਼ੀਤਹੇਤੋਰਙ੍ਗਾਰੈ ਰ੍ਵਹ੍ਨਿੰ ਪ੍ਰਜ੍ਵਾਲ੍ਯ ਤਾਪੰ ਸੇਵਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੇ ਪਿਤਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਤੈਃ ਸਹ ਵਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਸੇਵਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
Because it was cold, the servants and officers were standing around a charcoal fire they had made to keep warm. And Peter was also standing with them, warming himself.
19 ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੂਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ
Meanwhile, the high priest questioned Jesus about His disciples and His teaching.
20 ਸਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਕਥਾਮਕਥਯੰ ਗੁਪ੍ਤੰ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਸਤਤੰ ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਤਤ੍ਰ ਭਜਨਗੇਹੇ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਚਾਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯੰ|
“I have spoken openly to the world,” Jesus answered. “I always taught in the synagogues and at the temple, where all the Jews come together. I said nothing in secret.
21 ਮੱਤਃ ਕੁਤਃ ਪ੍ਰੁʼੱਛਸਿ? ਯੇ ਜਨਾ ਮਦੁਪਦੇਸ਼ਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ ਤਾਨੇਵ ਪ੍ਰੁʼੱਛ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਦੰ ਤੇ ਤਤ੍ ਜਾਨਿਨ੍ਤ|
Why are you asking Me? Ask those who heard My message. Surely they know what I said.”
22 ਤਦੇੱਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਨਿਕਟਸ੍ਥਪਦਾਤਿ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁੰ ਚਪੇਟੇਨਾਹਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਮ੍ ਏਵੰ ਪ੍ਰਤਿਵਦਸਿ?
When Jesus had said this, one of the officers standing nearby slapped Him in the face and said, “Is this how You answer the high priest?”
23 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤਿਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਯਦ੍ਯਯਥਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਚਕਥੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯਾਯਥਾਰ੍ਥਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੇਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਤਾਡਯਃ?
Jesus replied, “If I said something wrong, testify as to what was wrong. But if I spoke correctly, why did you strike Me?”
24 ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਹਾਨਨ੍ ਸਬਨ੍ਧਨੰ ਤੰ ਕਿਯਫਾਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੈਸ਼਼ਯਤ੍|
Then Annas sent Him, still bound, to Caiaphas the high priest.
25 ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਵਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਸੇਵਤੇ, ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਕਿਯਨ੍ਤਸ੍ਤਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਨ? ਤਤਃ ਸੋਪਹ੍ਨੁਤ੍ਯਾਬ੍ਰਵੀਦ੍ ਅਹੰ ਨ ਭਵਾਮਿ|
Simon Peter was still standing and warming himself. So they asked him, “Aren’t you also one of His disciples?” He denied it and said, “I am not.”
26 ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਯਸ੍ਯ ਦਾਸਸ੍ਯ ਪਿਤਰਃ ਕਰ੍ਣਮੱਛਿਨਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਕੁਟੁਮ੍ਬਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਉਦ੍ਯਾਨੇ ਤੇਨ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੰ ਤ੍ਵਾਂ ਕਿੰ ਨਾਪਸ਼੍ਯੰ?
One of the high priest’s servants, a relative of the man whose ear Peter had cut off, asked, “Didn’t I see you with Him in the garden?”
27 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰਃ ਪੁਨਰਪਹ੍ਨੁਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਦਾਨੀਂ ਕੁੱਕੁਟੋ(ਅ)ਰੌਤ੍|
Peter denied it once more, and immediately a rooster crowed.
28 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਤੇ ਕਿਯਫਾਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਅਧਿਪਤੇ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਨਯਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵੇ ਜਾਤੇ ਤੈ ਰ੍ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੇ ਨ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯੰ, ਤਸ੍ਯ ਭਯਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨਾਵਿਸ਼ਨ੍|
Then they led Jesus away from Caiaphas into the Praetorium. By now it was early morning, and the Jews did not enter the Praetorium, to avoid being defiled and unable to eat the Passover.
29 ਅਪਰੰ ਪੀਲਾਤੋ ਬਹਿਰਾਗਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਕੰ ਦੋਸ਼਼ੰ ਵਦਥ?
So Pilate went out to them and asked, “What accusation are you bringing against this man?”
30 ਤਦਾ ਤੇ ਪੇਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣਿ ਨ ਸਤਿ ਭਵਤਃ ਸਮੀਪੇ ਨੈਨੰ ਸਮਾਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
“If He were not a criminal,” they replied, “we would not have handed Him over to you.”
31 ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੋ(ਅ)ਵਦਦ੍ ਯੂਯਮੇਨੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਵਿਚਾਰਯਤ| ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਦਣ੍ਡੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ|
“You take Him and judge Him by your own law,” Pilate told them. “We are not permitted to execute anyone,” the Jews replied.
32 ਏਵੰ ਸਤਿ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੌ ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸਾ ਸਫਲਾਭਵਤ੍|
This was to fulfill the word that Jesus had spoken to indicate the kind of death He was going to die.
33 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪੀਲਾਤਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤਦ੍ ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਮਾਹੂਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ?
Pilate went back into the Praetorium, summoned Jesus, and asked Him, “Are You the King of the Jews?”
34 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਤ੍ਵਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ੍ਵਤਃ ਕਥਯਸਿ ਕਿਮਨ੍ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਯਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍?
“Are you saying this on your own,” Jesus asked, “or did others tell you about Me?”
35 ਪੀਲਾਤੋ(ਅ)ਵਦਦ੍ ਅਹੰ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਃ? ਤਵ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਮਮ ਨਿਕਟੇ ਤ੍ਵਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯਨ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍?
“Am I a Jew?” Pilate replied. “Your own people and chief priests handed You over to me. What have You done?”
36 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਮਮ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਏਤੱਜਗਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯੰ ਨ ਭਵਤਿ ਯਦਿ ਮਮ ਰਾਜ੍ਯੰ ਜਗਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਮ੍ ਅਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਥਾ ਸਮਰ੍ਪਿਤੋ ਨਾਭਵੰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਮ ਸੇਵਕਾ ਅਯੋਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਐਹਿਕੰ ਨ|
Jesus answered, “My kingdom is not of this world; if it were, My servants would fight to prevent My arrest by the Jews. But now My kingdom is not of this realm.”
37 ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਰਾਜਾ ਭਵਸਿ? ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯੰ ਕਥਯਸਿ, ਰਾਜਾਹੰ ਭਵਾਮਿ; ਸਤ੍ਯਤਾਯਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਾਤੁੰ ਜਨਿੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਜਗਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਤ੍ਯਧਰ੍ੰਮਪਕ੍ਸ਼਼ਪਾਤਿਨੋ ਮਮ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ|
“Then You are a king!” Pilate said. “You say that I am a king,” Jesus answered. “For this reason I was born and have come into the world, to testify to the truth. Everyone who belongs to the truth listens to My voice.”
38 ਤਦਾ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿੰ? ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਪਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪੁਨਰਪਿ ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਭਾਸ਼਼ਤ, ਅਹੰ ਤਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਮਿ|
“What is truth?” Pilate asked. And having said this, he went out again to the Jews and told them, “I find no basis for a charge against Him.
39 ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸਮਯੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਭਿਰੁਚਿਤ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਯਾ ਮੋਚਯਿਤਵ੍ਯ ਏਸ਼਼ਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰੀਤਿਰਸ੍ਤਿ, ਅਤਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਨੰ ਕਿੰ ਮੋਚਯਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਇੱਛਾ ਕਾ?
But it is your custom that I release to you one prisoner at the Passover. So then, do you want me to release to you the King of the Jews?”
40 ਤਦਾ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਰੁਵਨ੍ਤੋ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਏਨੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਨਹਿ ਬਰੱਬਾਂ ਮੋਚਯ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਬਰੱਬਾ ਦਸ੍ਯੁਰਾਸੀਤ੍|
“Not this man,” they shouted, “but Barabbas!” (Now Barabbas was an insurrectionist.)
