ਯੋਹਨਃ 16

1 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਥਾ ਵਾਧਾ ਨ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਵ੍ਯਾਹਰੰ|

ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε

2 ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇਭ੍ਯੋ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਥਾ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਹਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿ ਜਨਕੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕੁਰ੍ੰਮ ਇਤਿ ਮੰਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਸ ਸਮਯ ਆਗੱਛਨ੍ਤਿ|

αποσυναγωγους ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωρα ινα πας ο αποκτεινας υμας δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω

3 ਤੇ ਪਿਤਰੰ ਮਾਞ੍ਚ ਨ ਜਾਨਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਚਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε

4 ਅਤੋ ਹੇਤਾਃ ਸਮਯੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਯਥਾ ਮਮ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਃਸੁਃ ਸਮੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਹੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਨਾਕਥਯੰ|

αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην

5 ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ ਤਥਾਪਿ ਤ੍ਵੰ ੱਕ ਗੱਛਸਿ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋਪਿ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤਿ|

νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις

6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯੋਕ੍ਤਾਭਿਰਾਭਿਃ ਕਥਾਭਿ ਰ੍ਯੂਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਦੁਃਖੇਨ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|

αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν

7 ਤਥਾਪ੍ਯਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਮ ਗਮਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਹਿਤਾਰ੍ਥਮੇਵ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਗਮਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਹਾਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਨਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਗੱਛਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਤੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ εγω μη απελθω ο παρακλητος ουκ ελευσεται προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας

8 ਤਤਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਪਾਪਪੁਣ੍ਯਦਣ੍ਡੇਸ਼਼ੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως

9 ਤੇ ਮਯਿ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਪਾਪਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε

10 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਃ ਸੰਨਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਪੁਣ੍ਯੇ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα μου υπαγω και ουκετι θεωρειτε με

11 ਏਤੱਜਗਤੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται

12 ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਮਮਾਨੇਕਾਃ ਕਥਾ ਆਸਤੇ, ਤਾਃ ਕਥਾ ਇਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ;

ετι πολλα εχω λεγειν υμιν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι

13 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯਮਯ ਆਤ੍ਮਾ ਯਦਾ ਸਮਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਤ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਸ੍ਵਤਃ ਕਿਮਪਿ ਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੱਛ੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦੇਵ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας εις πασαν την αληθειαν ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα αν ακουση λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν

14 ਮਮ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਮਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

εκεινος εμε δοξασει οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν

15 ਪਿਤੁ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੰ ਸ ਮਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου ληψεται και αναγγελει υμιν

16 ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਤੋਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ|

μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με οτι εγω υπαγω προς τον πατερα

17 ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ, ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਤੋਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਯੰ ਵਦਤਿ ਤਤ੍ ਕਿੰ?

ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι εγω υπαγω προς τον πατερα

18 ਤਤਃ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਇਤਿ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ? ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਵਯੰ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਸ੍ਤੈਰਿਤਿ

ελεγον ουν τουτο τι εστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει

19 ਨਿਗਦਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨੇੱਛਾਂ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੂਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯੰ ਤਸ੍ਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੇ?

εγνω ουν ο ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με

20 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਅਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯੂਯੰ ਕ੍ਰਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਥ ਵਿਲਪਿਸ਼਼੍ਯਥ ਚ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਆਨਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੂਯੰ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੋਕਾਤ੍ ਪਰੰ ਆਨਨ੍ਦਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|

αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις δε λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται

21 ਪ੍ਰਸਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਨਾਰੀ ਯਥਾ ਪ੍ਰਸਵਵੇਦਨਯਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਤ੍ਰੇ ਭੂਮਿਸ਼਼੍ਠੇ ਸਤਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈਕੋ ਜਨ੍ਮਨਾ ਨਰਲੋਕੇ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟ ਇਤ੍ਯਾਨਨ੍ਦਾਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਦੁਃਖੰ ਮਨਸਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ,

η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον

22 ਤਥਾ ਯੂਯਮਪਿ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲਾ ਭਵਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਨਰਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸਾਨਨ੍ਦਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਞ੍ਚ ਕੋਪਿ ਹਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|

και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων

23 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਅਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਪਿਤਰੰ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|

και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν οτι οσα αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δωσει υμιν

24 ਪੂਰ੍ੱਵੇ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਿਮਪਿ ਨਾਯਾਚਧ੍ਵੰ, ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਾਨਨ੍ਦੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και ληψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη

25 ਉਪਮਾਕਥਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਉਪਮਯਾ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪਿਤੁਃ ਕਥਾਂ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਗੱਛਤਿ|

ταυτα εν παροιμιαις λελαληκα υμιν αλλ ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατρος αναγγελω υμιν

26 ਤਦਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ (ਅ)ਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪਿਤਰੰ ਵਿਨੇਸ਼਼੍ਯੇ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਨ ਵਦਾਮਿ;

εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων

27 ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁਥ, ਤਥਾਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ|

αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θεου εξηλθον

28 ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਾੱਜਜਦ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਜਗਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਚ ਪੁਨਰਪਿ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ|

εξηλθον παρα του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα

29 ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਵਦਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਉਪਮਯਾ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾਧੁਨਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਵਦਤਿ|

λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ιδε νυν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις

30 ਭਵਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞਃ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੋ ਭਵਿਤੁਮਪਿ ਭਵਤਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤੀਤ੍ਯਧੁਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਰਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਤੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਃ|

νυν οιδαμεν οτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τις σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθες

31 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ?

απεκριθη αυτοις ο ιησους αρτι πιστευετε

32 ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੂਯੰ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਮਾਮ੍ ਏਕਾਕਿਨੰ ਪੀਰਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਸਮਯ ਆਗੱਛਤਿ ਵਰੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਥਾਪ੍ਯਹੰ ਨੈਕਾਕੀ ਭਵਾਮਿ ਯਤਃ ਪਿਤਾ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|

ιδου ερχεται ωρα και νυν εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και εμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν

33 ਯਥਾ ਮਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰ੍ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਤਾਃ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਚਕਥੰ; ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ੋਭਾ ਭਵਤ ਯਤੋ ਮਯਾ ਜਗੱਜਿਤੰ|

ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εξετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον