ਯੋਹਨਃ 13
1 ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਗਮਨਸ੍ਯ ਸਮਯਃ ਸੰਨਿਕਰ੍ਸ਼਼ੋਭੂਦ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰਾਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਯੇਸ਼਼ੁ ਜਗਤ੍ਪ੍ਰਵਾਸਿਸ਼਼੍ਵਾਤ੍ਮੀਯਲੋਕੇਸ਼਼ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ ਸ੍ਮ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
Or, avant la fête de Pâque, Jésus, sachant que son heure était venue pour passer de ce monde au Père, ayant aimé les siens qui étaient dans le monde, les aima jusqu’à la fin.
2 ਪਿਤਾ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗੱਛਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ ਚ, ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਭੋਜਨੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੇ ਸਤਿ,
Et pendant qu’ils étaient à souper, le diable ayant déjà mis dans le cœur de Judas Iscariote, [fils] de Simon, de le livrer, –
3 ਯਦਾ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਈਸ਼਼੍ਕਾਰਿਯੋਤਿਯਸ੍ਯ ਯਿਹੂਦਾ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍,
[Jésus], sachant que le Père lui avait mis toutes choses entre les mains, et qu’il était venu de Dieu, et s’en allait à Dieu,
4 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਭੋਜਨਾਸਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਗਾਤ੍ਰਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸ੍ਵਕਟਿਮ੍ ਅਬਧ੍ਨਾਤ੍,
se lève du souper et met de côté ses vêtements; et ayant pris un linge, il s’en ceignit.
5 ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕਪਾਤ੍ਰੇ ਜਲਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਤੇਨ ਕਟਿਬੱਧਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਾਸਸਾ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਤ|
Puis il verse de l’eau dans le bassin, et se met à laver les pieds des disciples, et à les essuyer avec le linge dont il était ceint.
6 ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਮਮ ਪਾਦੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
Il vient donc à Simon Pierre; et celui-ci lui dit: Seigneur, me laves-tu, toi, les pieds?
7 ਯੀਸ਼ੁਰੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯਤ੍ ਕਰੋਮਿ ਤਤ੍ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਨ ਜਾਨਾਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਜ੍ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਸਿ|
Jésus répondit et lui dit: Ce que je fais, tu ne le sais pas maintenant, mais tu le sauras dans la suite.
8 ਤਤਃ ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਭਵਾਨ੍ ਕਦਾਪਿ ਮਮ ਪਾਦੌ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਯਿ ਤਵ ਕੋਪ੍ਯੰਸ਼ੋ ਨਾਸ੍ਤਿ| (aiōn g165)
Pierre lui dit: Tu ne me laveras jamais les pieds. Jésus lui répondit: Si je ne te lave, tu n’as pas de part avec moi. (aiōn g165)
9 ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਵਲਪਾਦੌ ਨ, ਮਮ ਹਸ੍ਤੌ ਸ਼ਿਰਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਤੁ|
Simon Pierre lui dit: Seigneur, non pas mes pieds seulement, mais aussi mes mains et ma tête.
10 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਯੋ ਜਨੋ ਧੌਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਙ੍ਗਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਪਾਦੌ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾ ਨਾਸ੍ਤਿ| ਯੂਯੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸਰ੍ੱਵੇ,
Jésus lui dit: Celui qui a tout le corps lavé n’a besoin que de se laver les pieds; mais il est tout net; et vous, vous êtes nets, mais non pas tous.
11 ਯਤੋ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੰ ਸ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ; ਅਤਏਵ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
Car il savait qui le livrerait; c’est pourquoi il dit: Vous n’êtes pas tous nets.
12 ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਯਾਸਨੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੰ ਜਾਨੀਥ?
Quand donc il eut lavé leurs pieds et qu’il eut repris ses vêtements, s’étant remis à table, il leur dit: Savez-vous ce que je vous ai fait?
13 ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਗੁਰੁੰ ਪ੍ਰਭੁਞ੍ਚ ਵਦਥ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯਮੇਵ ਵਦਥ ਯਤੋਹੰ ਸਏਵ ਭਵਾਮਿ|
Vous m’appelez maître et seigneur, et vous dites bien, car je le suis;
14 ਯਦ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਗੁਰੁਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਵਾਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪਾਦਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍|
si donc moi, le seigneur et le maître, j’ai lavé vos pieds, vous aussi vous devez vous laver les pieds les uns aux autres.
15 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਥਾ ਵ੍ਯਵਾਹਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥਾ ਵ੍ਯਵਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਏਕੰ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
Car je vous ai donné un exemple, afin que, comme je vous ai fait, moi, vous aussi vous fassiez.
16 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਦਾਸੋ ਨ ਮਹਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਕਾੱਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤੋ ਨ ਮਹਾਨ੍|
En vérité, en vérité, je vous dis: L’esclave n’est pas plus grand que son seigneur, ni l’envoyé plus grand que celui qui l’a envoyé.
17 ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤਦਨੁਸਾਰਤਃ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਧਨ੍ਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Si vous savez ces choses, vous êtes bienheureux si vous les faites.
18 ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਇਤਿ ਨ, ਯੇ ਮਮ ਮਨੋਨੀਤਾਸ੍ਤਾਨਹੰ ਜਾਨਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਯੋ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯਤਃ| ਉੱਥਾਪਯਤਿ ਪਾਦਸ੍ਯ ਮੂਲੰ ਸ ਏਸ਼਼ ਮਾਨਵਃ| ਯਦੇਤਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਵਚਨੰ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਵਸ਼੍ਯੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Je ne parle pas de vous tous; moi, je connais ceux que j’ai choisis; mais c’est afin que l’écriture soit accomplie: « Celui qui mange le pain avec moi a levé son talon contre moi ».
19 ਅਹੰ ਸ ਜਨ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਘਟਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਹਮਿਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਕਥਯਮ੍|
Je vous le dis dès maintenant, avant que cela arrive, afin que, quand ce sera arrivé, vous croyiez que c’est moi.
20 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤੀਵ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਯਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤੰ ਜਨੰ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਾਮੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਯਸ਼੍ਚ ਮਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
En vérité, en vérité, je vous dis: Celui qui reçoit quelqu’un que j’envoie, me reçoit; et celui qui me reçoit, reçoit celui qui m’a envoyé.
21 ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦੁਃਖੀ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Ayant dit ces choses, Jésus fut troublé dans [son] esprit, et rendit témoignage et dit: En vérité, en vérité, je vous dis que l’un d’entre vous me livrera.
22 ਤਤਃ ਸ ਕਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮੁਖਮਾਲੋਕਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਨ੍ਤ|
Les disciples se regardaient donc les uns les autres, étant en perplexité, [ne sachant] de qui il parlait.
23 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਪ੍ਰੀਯਤ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸ੍ਥਲਮ੍ ਅਵਾਲਮ੍ਬਤ|
Or l’un d’entre ses disciples, que Jésus aimait, était à table dans le sein de Jésus.
24 ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਸਙ੍ਕੇਤੇਨਾਵਦਤ੍, ਅਯੰ ਕਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਮ੍ ਕਥਯਤੀਤਿ ਪ੍ਰੁʼੱਛ|
Simon Pierre donc lui fait signe de demander lequel était celui dont il parlait.
25 ਤਦਾ ਸ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸ੍ਥਲਮ੍ ਅਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ ਜਨਃ ਕਃ?
Et lui, s’étant penché sur la poitrine de Jésus, lui dit: Seigneur, lequel est-ce?
26 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਕਖਣ੍ਡੰ ਪੂਪੰ ਮੱਜਯਿਤ੍ਵਾ ਯਸ੍ਮੈ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਸਏਵ ਸਃ; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪੂਪਖਣ੍ਡਮੇਕੰ ਮੱਜਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਾਯ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਾਯ ਯਿਹੂਦੈ ਦੱਤਵਾਨ੍|
Jésus répond: C’est celui à qui moi je donnerai le morceau après l’avoir trempé. Et ayant trempé le morceau, il le donne à Judas Iscariote, [fils] de Simon.
27 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੱਤੇ ਸਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤਮਾਸ਼੍ਰਯਤ੍; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਕੁਰੁ|
Et après le morceau, alors Satan entra en lui. Jésus donc lui dit: Ce que tu fais, fais-le promptement.
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯੇਨਾਸ਼ਯੇਨ ਤਾਂ ਕਥਾਮਕਥਾਯਤ੍ ਤਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕਾਨਾਂ ਕੋਪਿ ਨਾਬੁਧ੍ਯਤ;
Mais aucun de ceux qui étaient à table ne comprit pourquoi il lui avait dit cela;
29 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦਾਃ ਸਮੀਪੇ ਮੁਦ੍ਰਾਸਮ੍ਪੁਟਕਸ੍ਥਿਤੇਃ ਕੇਚਿਦ੍ ਇੱਥਮ੍ ਅਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ ਪਾਰ੍ੱਵਣਾਸਾਦਨਾਰ੍ਥੰ ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਵਾ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਤਰਿਤੁੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
car quelques-uns pensaient que, puisque Judas avait la bourse, Jésus lui avait dit: Achète ce dont nous avons besoin pour la fête; ou, qu’il donne quelque chose aux pauvres.
30 ਤਦਾ ਪੂਪਖਣ੍ਡਗ੍ਰਹਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਸ ਤੂਰ੍ਣੰ ਬਹਿਰਗੱਛਤ੍; ਰਾਤ੍ਰਿਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਯਿਤਾ|
Ayant donc reçu le morceau, il sortit aussitôt; or il était nuit.
31 ਯਿਹੂਦੇ ਬਹਿਰ੍ਗਤੇ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਪਿ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
Lors donc qu’il fut sorti, Jésus dit: Maintenant le fils de l’homme est glorifié, et Dieu est glorifié en lui.
32 ਯਦਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰੋਪਿ ਸ੍ਵੇਨ ਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੂਰ੍ਣਮੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Si Dieu est glorifié en lui, Dieu aussi le glorifiera en lui-même; et aussitôt il le glorifiera.
33 ਹੇ ਵਤ੍ਸਾ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਆਸੇ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯੂਯੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਧੁਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਪਿ ਕਥਯਾਮਿ|
Enfants, je suis encore pour un peu de temps avec vous: vous me chercherez; et, comme j’ai dit aux Juifs: Là où moi je vais, vous, vous ne pouvez venir, je vous le dis aussi maintenant à vous.
34 ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵਮ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਯਥਾ ਪ੍ਰੀਯੇ ਯੂਯਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਇਮਾਂ ਨਵੀਨਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਾਮਿ|
Je vous donne un commandement nouveau, que vous vous aimiez l’un l’autre; comme je vous ai aimés, que vous aussi vous vous aimiez l’un l’autre.
35 ਤੇਨੈਵ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੇਨਾਨੇਨ ਯੂਯੰ ਮਮ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
À ceci tous connaîtront que vous êtes mes disciples, si vous avez de l’amour entre vous.
36 ਸ਼ਿਮੋਨਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਅਹੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
Simon Pierre lui dit: Seigneur, où vas-tu? Jésus lui répondit: Là où je vais, tu ne peux pas me suivre maintenant, mais tu me suivras plus tard.
37 ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਕੁਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ? ਤ੍ਵਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
Pierre lui dit: Seigneur, pourquoi ne puis-je pas te suivre maintenant? Je laisserai ma vie pour toi.
38 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ? ਤ੍ਵਾਮਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਕੁੱਕੁਟਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
Jésus répond: Tu laisseras ta vie pour moi! En vérité, en vérité, je te dis: Le coq ne chantera point, que tu ne m’aies renié trois fois.
