ਯੋਹਨਃ 12
1 ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਦਿਨਸ਼਼ਟ੍ਕੇ ਸ੍ਥਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯੰ ਪ੍ਰਮੀਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਰਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਵਾਸਸ੍ਥਾਨੰ ਬੈਥਨਿਯਾਗ੍ਰਾਮਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ο τεθνηκως ον ηγειρεν εκ νεκρων
2 ਤਤ੍ਰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਭੋਜ੍ਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਰ੍ਥਾ ਪਰ੍ੱਯਵੇਸ਼਼ਯਦ੍ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਭੋਜਨਾਸਨ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην των συνανακειμενων αυτω
3 ਤਦਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਅਰ੍ੱਧਸੇਟਕੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਜਟਾਮਾਂਸੀਯੰ ਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਯੀਸ਼ੋਸ਼੍ਚਰਣਯੋ ਰ੍ਮਰ੍ੱਦਯਿਤ੍ਵਾ ਨਿਜਕੇਸ਼ ਰ੍ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਰਭਤ; ਤਦਾ ਤੈਲਸ੍ਯ ਪਰਿਮਲੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਮੋਦਿਤਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
η ουν μαρια λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας του ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
4 ਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰ ਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਦਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
λεγει ουν εις εκ των μαθητων αυτου ιουδας σιμωνος ισκαριωτης ο μελλων αυτον παραδιδοναι
5 ਏਤੱਤੈਲੰ ਤ੍ਰਿਭਿਃ ਸ਼ਤੈ ਰ੍ਮੁਦ੍ਰਾਪਦੈ ਰ੍ਵਿਕ੍ਰੀਤੰ ਸਦ੍ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕੁਤੋ ਨਾਦੀਯਤ?
διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
6 ਸ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਚਿਨ੍ਤਯਦ੍ ਇਤਿ ਨ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਚੌਰ ਏਵੰ ਤੰਨਿਕਟੇ ਮੁਦ੍ਰਾਸਮ੍ਪੁਟਕਸ੍ਥਿਤ੍ਯਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਯਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਦਪਾਹਰਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍|
ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλα οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβασταζεν
7 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਏਨਾਂ ਮਾ ਵਾਰਯ ਸਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਪਨਦਿਨਾਰ੍ਥੰ ਤਦਰਕ੍ਸ਼਼ਯਤ੍|
ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τετηρηκεν αυτο
8 ਦਰਿਦ੍ਰਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
9 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਪਿਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਞ੍ਚ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਗੱਛਨ|
εγνω ουν οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
10 ਤਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ੍ਤਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਮਪਿ ਸੰਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਮਨ੍ਤ੍ਰਯਨ੍;
εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
11 ਯਤਸ੍ਤੇਨ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιησουν
12 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਉਤ੍ਸਵਾਗਤਾ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾਃ
τη επαυριον οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο ιησους εις ιεροσολυμα
13 ਖਰ੍ੱਜੂਰਪਤ੍ਰਾਦ੍ਯਾਨੀਯ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਾਗਤ੍ਯ ਜਯ ਜਯੇਤਿ ਵਾਚੰ ਪ੍ਰੋੱਚੈ ਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਯੋ ਰਾਜਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ|
ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ο βασιλευς του ισραηλ
14 ਤਦਾ "ਹੇ ਸਿਯੋਨਃ ਕਨ੍ਯੇ ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਃ ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਤਵ ਰਾਜਾ ਗਰ੍ੱਦਭਸ਼ਾਵਕਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯਾਗੱਛਤਿ"
ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
15 ਇਤਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਵਚਨਾਨੁਸਾਰੇਣ ਯੀਸ਼ੁਰੇਕੰ ਯੁਵਗਰ੍ੱਦਭੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਦੁਪਰ੍ੱਯਾਰੋਹਤ੍|
μη φοβου θυγατερ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
16 ਅਸ੍ਯਾਃ ਘਟਨਾਯਾਸ੍ਤਾਤ੍ਪਰ੍ੱਯੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੌ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਤਸ੍ਮਿਨ ਅਕਥ੍ਯਤ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤੀੱਥਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਇਤਿ ਤੇ ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
ταυτα δε ουκ εγνωσαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ο ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
17 ਸ ਇਲਿਯਾਸਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਹ੍ਵਤਵਾਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਞ੍ਚ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਦ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ਕਰ੍ਮ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ|
εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
18 ਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤੰ ਕਰ੍ੰਮਕਰੋਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ਼੍ਰੁਤੇ ਰ੍ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσεν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
19 ਤਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਸ਼੍ਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਵ੍ਰੁʼਥਾ ਜਾਤਾਃ, ਇਤਿ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਵਰ੍ੱਤਿਨੋਭਵਨ੍|
οι ουν φαρισαιοι ειπον προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
20 ਭਜਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਤ੍ਸਵਾਗਤਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਤਿਪਯਾ ਜਨਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾ ਆਸਨ੍,
ησαν δε τινες ελληνες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
21 ਤੇ ਗਾਲੀਲੀਯਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਿਵਾਸਿਨਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਵਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਃ|
ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν
22 ਤਤਃ ਫਿਲਿਪੋ ਗਤ੍ਵਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਫਿਲਿਪੌ ਯੀਸ਼ਵੇ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਕਥਯਤਾਂ|
ερχεται φιλιππος και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεας και φιλιππος λεγουσιν τω ιησου
23 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ|
ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου
24 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਧਾਨ੍ਯਬੀਜੰ ਮ੍ਰੁʼੱਤਿਕਾਯਾਂ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਨ ਮ੍ਰੁʼਯਤੇ ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕਾਕੀ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਮ੍ਰੁʼਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਬਹੁਗੁਣੰ ਫਲੰ ਫਲਤਿ|
αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
25 ਯੋ ਜਨੇ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਜਨ ਇਹਲੋਕੇ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ ਸੇਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)
ο φιλων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην (aiōnios g166)
26 ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਮਮ ਸੇਵਕੋ ਭਵਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮੀ ਭਵਤੁ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਯਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਮਮ ਸੇਵਕੇਪਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ; ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਸੇਵਤੇ ਮਮ ਪਿਤਾਪਿ ਤੰ ਸੰਮੰਸ੍ਯਤੇ|
εαν εμοι διακονη τις εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται και εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ
27 ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਹੇ ਪਿਤਰ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਮਯਾਨ੍ ਮਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼, ਇਤ੍ਯਹੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹਮ੍ ਏਤਤ੍ਸਮਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍|
νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
28 ਹੇ ਪਿਤ: ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯ; ਤਨੈਵ ਸ੍ਵਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਿਮਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯੰ ਪੁਨਰਪਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਏਸ਼਼ਾ ਗਗਣੀਯਾ ਵਾਣੀ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ(ਅ)ਜਾਯਤ|
πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
29 ਤਚ੍ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਮੇਘੋ(ਅ)ਗਰ੍ਜੀਤ੍, ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤੋ(ਅ)ਨੇਨ ਸਹ ਕਥਾਮਚਕਥਤ੍|
ο ουν οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
30 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਮਦਰ੍ਥੰ ਸ਼ਬ੍ਦੋਯੰ ਨਾਭੂਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਰ੍ਥਮੇਵਾਭੂਤ੍|
απεκριθη ο ιησους και ειπεν ου δι εμε αυτη η φωνη γεγονεν αλλα δι υμας
31 ਅਧੁਨਾ ਜਗਤੋਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰ: ਸਮ੍ਪਤ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਅਧੁਨਾਸ੍ਯ ਜਗਤ: ਪਤੀ ਰਾਜ੍ਯਾਤ੍ ਚ੍ਯੋਸ਼਼੍ਯਤਿ|
νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
32 ਯਦ੍ਯਈ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੇ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤੋਸ੍ਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਸਮੀਪਮ੍ ਆਕਰ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
33 ਕਥੰ ਤਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਏਤਦ੍ ਬੋਧਯਿਤੁੰ ਸ ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍|
τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
34 ਤਦਾ ਲੋਕਾ ਅਕਥਯਨ੍ ਸੋਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਸ਼੍ਰੁਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਵਦਸਿ? ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋਯੰ ਕਃ? (aiōn g165)
απεκριθη αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως συ λεγεις οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου (aiōn g165)
35 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਾਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਲ੍ਪਦਿਨਾਨਿ ਜ੍ਯੋਤਿਰਾਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰੋ ਨਾੱਛਾਦਯਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਗੱਛਤ; ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਨ੍ਧਕਾਰੇ ਗੱਛਤਿ ਸ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਤੀਤਿ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον το φως μεθ υμων εστιν περιπατειτε εως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
36 ਅਤਏਵ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਜ੍ਯੋਤਿਰਾਸ੍ਤੇ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜ੍ਯੋਤੀਰੂਪਸਨ੍ਤਾਨਾ ਭਵਿਤੁੰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ; ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੰ ਗੁਪ੍ਤਵਾਨ੍|
εως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ο ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων
37 ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਤਾਵਦਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
38 ਅਤਏਵ ਕਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪਰੇਸ਼ਾਸ੍ਮਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੰ? ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਪਰੇਸ਼ਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤਃ ਕਸ੍ਯ ਚ ਸੰਨਿਧੌ? ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਯਦੇਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮੁਕ੍ਤੰ ਤਤ੍ ਸਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη
39 ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਵਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿ ਪੁਨਰਵਾਦੀਦ੍,
δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
40 ਯਦਾ, "ਤੇ ਨਯਨੈ ਰ੍ਨ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਬੁੱਧਿਭਿਸ਼੍ਚ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੈ ਰ੍ਮਨਃਸੁ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਚ ਤਾਨਹੰ ਯਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਨ ਕਰੋਮਿ ਤਥਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨ੍ਯਨ੍ਧਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਗਾਢਾਨਿ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "
τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και πεπωρωκεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και επιστραφωσιν και ιασωμαι αυτους
41 ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਯਦਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਹਿਮਾਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍ ਤਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ੍|
ταυτα ειπεν ησαιας οτε ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
42 ਤਥਾਪ੍ਯਧਿਪਤਿਨਾਂ ਬਹਵਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍| ਕਿਨ੍ਤੁ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ੍ਤਾਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਦੂਰੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੀਤਿ ਭਯਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
43 ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਤੋ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਯਾਂ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν του θεου
44 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਃਕਾਰਮ੍ ਅਕਥਯਦ੍ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਕੇਵਲੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੀਤਿ ਨ, ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੇ(ਅ)ਪਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ|
ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλ εις τον πεμψαντα με
45 ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਮਪਿ ਪਸ਼੍ਯਤਿ|
και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
46 ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਸ ਯਥਾਨ੍ਧਕਾਰੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਹੰ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਜਗਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍|
εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
47 ਮਮ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਮਹੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਨ ਕਰੋਮਿ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਜਗਤੋ ਜਨਾਨਾਂ ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਗਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਚਾਤੁਮ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ|
και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη πιστευση εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
48 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਂ ਨ ਸ਼੍ਰੱਧਾਯ ਮਮ ਕਥੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਅਨ੍ਯਸ੍ਤੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਯਾਂ ਕਥਾਮਹਮ੍ ਅਚਕਥੰ ਸਾ ਕਥਾ ਚਰਮੇ(ਅ)ਨ੍ਹਿ ਤੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
49 ਯਤੋ ਹੇਤੋਰਹੰ ਸ੍ਵਤਃ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕਥਯਾਮਿ, ਕਿੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯੰ ਕਿੰ ਸਮੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯਞ੍ਚ ਇਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην εδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
