ਯਾਕੂਬਃ 4
1 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਸਮਰਾ ਰਣਸ਼੍ਚ ਕੁਤ ਉਤ੍ਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਙ੍ਗਸ਼ਿਬਿਰਾਸ਼੍ਰਿਤਾਭ੍ਯਃ ਸੁਖੇੱਛਾਭ੍ਯਃ ਕਿੰ ਨੋਤ੍ਪਦ੍ਯਨ੍ਤੇ?
ποθεν πολεμοι και μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων
2 ਯੂਯੰ ਵਾਞ੍ਛਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਾਪ੍ਨੁਥ, ਯੂਯੰ ਨਰਹਤ੍ਯਾਮ੍ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਞ੍ਚ ਕੁਰੁਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਤਾਰ੍ਥਾ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਯੂਯੰ ਯੁਧ੍ਯਥ ਰਣੰ ਕੁਰੁਥ ਚ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਨ ਕੁਰੁਥ|
επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκ εχετε δε δια το μη αιτεισθαι υμας
3 ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਲਭਧ੍ਵੇ ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ੍ਵਸੁਖਭੋਗੇਸ਼਼ੁ ਵ੍ਯਯਾਰ੍ਥੰ ਕੁ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੇ|
αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησητε
4 ਹੇ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣੋ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਿਣ੍ਯਸ਼੍ਚ, ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਮੈਤ੍ਰ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਾਤ੍ਰਵਮਿਤਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ? ਅਤ ਏਵ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰੰ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਭਿਲਸ਼਼ਤਿ ਸ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਤ੍ਰੁ ਰ੍ਭਵਤਿ|
μοιχοι και μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος αν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεου καθισταται
5 ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ? ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ ਫਲਹੀਨੰ ਭਵੇਤ੍? ਅਸ੍ਮਦਨ੍ਤਰ੍ਵਾਸੀ ਯ ਆਤ੍ਮਾ ਸ ਵਾ ਕਿਮ੍ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ?
η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκησεν εν ημιν
6 ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪ੍ਰਤੁਲੰ ਵਰੰ ਵਿਤਰਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉਕ੍ਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਆਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਤੀਸ਼੍ਵਰਃ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਨੈਵ ਨਮ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਸਾਦਾਦ੍ ਦੀਯਤੇ ਵਰਃ||
μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
7 ਅਤਏਵ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਸ਼੍ਯਾ ਭਵਤ ਸ਼ਯਤਾਨੰ ਸੰਰੁਨ੍ਧ ਤੇਨ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਃ ਪਲਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων
8 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਭਵਤ ਤੇਨ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਵਰ੍ੱਤੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਹੇ ਪਾਪਿਨਃ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਕਰਾਨ੍ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ| ਹੇ ਦ੍ਵਿਮਨੋਲੋਕਾਃ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸ਼ੁਚੀਨਿ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ|
εγγισατε τω θεω και εγγιει υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
9 ਯੂਯਮ੍ ਉਦ੍ਵਿਜਧ੍ਵੰ ਸ਼ੋਚਤ ਵਿਲਪਤ ਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਹਾਸਃ ਸ਼ੋਕਾਯ, ਆਨਨ੍ਦਸ਼੍ਚ ਕਾਤਰਤਾਯੈ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤੇਤਾਂ|
ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μεταστραφητω και η χαρα εις κατηφειαν
10 ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਨਮ੍ਰਾ ਭਵਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਉੱਚੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ταπεινωθητε ενωπιον του κυριου και υψωσει υμας
11 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮਾ ਦੂਸ਼਼ਯਤ| ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਭ੍ਰਾਤੁ ਰ੍ਵਿਚਾਰਞ੍ਚ ਕਰੋਤਿ ਸ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਦੂਸ਼਼ਯਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਸ਼੍ਚ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰੋਤਿ| ਤ੍ਵੰ ਯਦਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਾਲਯਿਤਾ ਨ ਭਵਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾ ਭਵਸਿ|
μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου και κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης
12 ਅਦ੍ਵਿਤੀਯੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਕੋ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾ ਚ ਸ ਏਵਾਸ੍ਤੇ ਯੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁਞ੍ਚ ਪਾਰਯਤਿ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਸ੍ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਪਰਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ?
εις εστιν ο νομοθετης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ τις ει ος κρινεις τον ετερον
13 ਅਦ੍ਯ ਸ਼੍ਵੋ ਵਾ ਵਯਮ੍ ਅਮੁਕਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਵਰ੍ਸ਼਼ਮੇਕੰ ਯਾਪਯਨ੍ਤੋ ਵਾਣਿਜ੍ਯੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ ਲਾਭੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਾਮਸ਼੍ਚੇਤਿ ਕਥਾਂ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਾ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ|
αγε νυν οι λεγοντες σημερον και αυριον πορευσωμεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησωμεν εκει ενιαυτον ενα και εμπορευσωμεθα και κερδησωμεν
14 ਸ਼੍ਵਃ ਕਿੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਯਤੋ ਜੀਵਨੰ ਵੋ ਭਵੇਤ੍ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਤੱਤੁ ਬਾਸ਼਼੍ਪਸ੍ਵਰੂਪਕੰ, ਕ੍ਸ਼਼ਣਮਾਤ੍ਰੰ ਭਵੇਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੰ ਲੁਪ੍ਯਤੇ ਚ ਤਤਃ ਪਰੰ|
οιτινες ουκ επιστασθε το της αυριον ποια γαρ η ζωη υμων ατμις γαρ εστιν η προς ολιγον φαινομενη επειτα δε αφανιζομενη
15 ਤਦਨੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਇਦੰ ਕਥਨੀਯੰ ਪ੍ਰਭੋਰਿੱਛਾਤੋ ਵਯੰ ਯਦਿ ਜੀਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਵਾ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ|
αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος θεληση και ζησωμεν και ποιησωμεν τουτο η εκεινο
16 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਗਰ੍ੱਵਵਾਕ੍ਯੈਃ ਸ਼੍ਲਾਘਨੰ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਲਾਘਨੰ ਕੁਤ੍ਸਿਤਮੇਵ|
νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν
17 ਅਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੰ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤੰਨ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯ ਪਾਪੰ ਜਾਯਤੇ|
ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν
