ਇਬ੍ਰਿਣਃ 2

1 ਅਤੋ ਵਯੰ ਯਦ੍ ਭ੍ਰਮਸ੍ਰੋਤਸਾ ਨਾਪਨੀਯਾਮਹੇ ਤਦਰ੍ਥਮਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਸ਼੍ਰਾਵਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧਾਤਵ੍ਯਾਨਿ|

We must pay closer attention, therefore, to what we have heard, so that we do not drift away.

2 ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਦੂਤੈਃ ਕਥਿਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਦ੍ਯਮੋਘਮ੍ ਅਭਵਦ੍ ਯਦਿ ਚ ਤੱਲਙ੍ਘਨਕਾਰਿਣੇ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰਾਹਕਾਯ ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮੈ ਸਮੁਚਿਤੰ ਦਣ੍ਡਮ੍ ਅਦੀਯਤ,

For if the message spoken by angels was binding, and every transgression and disobedience received its just punishment,

3 ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਹਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਮ੍ ਅਵਜ੍ਞਾਯ ਕਥੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਯਤ੍ ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਤਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਭਿਃ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤੰ,

how shall we escape if we neglect such a great salvation? This salvation was first announced by the Lord, was confirmed to us by those who heard Him,

4 ਅਪਰੰ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੈਰਦ੍ਭੁਤਕਰ੍ੰਮਭਿ ਰ੍ਵਿਵਿਧਸ਼ਕ੍ਤਿਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇਨ ਨਿਜੇੱਛਾਤਃ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ ਵਿਭਾਗੇਨ ਚ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਮਾਣੀਕ੍ਰੁʼਤਮ੍ ਅਭੂਤ੍|

and was affirmed by God through signs, wonders, various miracles, and gifts of the Holy Spirit distributed according to His will.

5 ਵਯੰ ਤੁ ਯਸ੍ਯ ਭਾਵਿਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਃ, ਤਤ੍ ਤੇਨ੍ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਾਨਾਮ੍ ਅਧੀਨੀਕ੍ਰੁʼਤਮਿਤਿ ਨਹਿ|

For it is not to angels that He has subjected the world to come, about which we are speaking.

6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਕਿੰ ਵਸ੍ਤੁ ਮਾਨਵੋ ਯਤ੍ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਸੰਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤੇ ਤ੍ਵਯਾ| ਕਿੰ ਵਾ ਮਾਨਵਸਨ੍ਤਾਨੋ ਯਤ੍ ਸ ਆਲੋਚ੍ਯਤੇ ਤ੍ਵਯਾ|

But somewhere it is testified in these words: “What is man that You are mindful of him, or the son of man that You care for him?

7 ਦਿਵ੍ਯਦਤਗਣੇਭ੍ਯਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿਨ੍ ਨ੍ਯੂਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤਸ੍ਤ੍ਵਯਾ| ਤੇਜੋਗੌਰਵਰੂਪੇਣ ਕਿਰੀਟੇਨ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤਃ| ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਯਤ੍ ਤੇ ਕਰਾਭ੍ਯਾਂ ਸ ਤਤ੍ਪ੍ਰਭੁਤ੍ਵੇ ਨਿਯੋਜਿਤਃ|

You made him a little lower than the angels; You crowned him with glory and honor

8 ਚਰਣਾਧਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯੈਵ ਤ੍ਵਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤੰ|| " ਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਯਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤਸ੍ਯਾਵਸ਼ੀਭੂਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਵਸ਼ੇਸ਼਼ਿਤੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾਪਿ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤਾਨਿ ਨ ਪਸ਼੍ਯਾਮਃ|

and placed everything under his feet.” When God subjected all things to him, He left nothing outside of his control. Yet at present we do not see everything subject to him.

9 ਤਥਾਪਿ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਗਣੇਭ੍ਯੋ ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਨ੍ ਨ੍ਯੂਨੀਕ੍ਰੁʼਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਭੋਗਹੇਤੋਸ੍ਤੇਜੋਗੌਰਵਰੂਪੇਣ ਕਿਰੀਟੇਨ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤੰ ਪਸ਼੍ਯਾਮਃ, ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹਾਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮ੍ ਅਸ੍ਵਦਤ|

But we see Jesus, who was made a little lower than the angels, now crowned with glory and honor because He suffered death, so that by the grace of God He might taste death for everyone.

10 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਸ੍ਮੈ ਯੇਨ ਚ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਬਹੁਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਂ ਵਿਭਵਾਯਾਨਯਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਗ੍ਰਸਰਸ੍ਯ ਦੁਃਖਭੋਗੇਨ ਸਿੱਧੀਕਰਣਮਪਿ ਤਸ੍ਯੋਪਯੁਕ੍ਤਮ੍ ਅਭਵਤ੍|

In bringing many sons to glory, it was fitting for God, for whom and through whom all things exist, to make the author of their salvation perfect through suffering.

11 ਯਤਃ ਪਾਵਕਃ ਪੂਯਮਾਨਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਏਕਸ੍ਮਾਦੇਵੋਤ੍ਪੰਨਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਇਤਿ ਹੇਤੋਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਵਦਿਤੁੰ ਨ ਲੱਜਤੇ|

For both the One who sanctifies and those who are sanctified are of the same family. So Jesus is not ashamed to call them brothers.

12 ਤੇਨ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਦ੍ਯੋਤਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇ ਨਾਮ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯਤੋ ਮਮ| ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮਿਤੇ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਨੰ|| "

He says: “I will proclaim Your name to My brothers; I will sing Your praises in the assembly.”

13 ਪੁਨਰਪਿ, ਯਥਾ, "ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਤਾਹੰ| " ਪੁਨਰਪਿ, ਯਥਾ, "ਪਸ਼੍ਯਾਹਮ੍ ਅਪਤ੍ਯਾਨਿ ਚ ਦੱਤਾਨਿ ਮਹ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍| "

And again: “I will put My trust in Him.” And once again: “Here am I, and the children God has given Me.”

14 ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਪਤ੍ਯਾਨਾਂ ਰੁਧਿਰਪਲਲਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਦ੍ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਭੂਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਯੰ ਯਤ੍ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਬਲਾਧਿਕਾਰਿਣੰ ਸ਼ਯਤਾਨੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਨਾ ਬਲਹੀਨੰ ਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍

Now since the children have flesh and blood, He too shared in their humanity, so that by His death He might destroy him who holds the power of death, that is, the devil,

15 ਯੇ ਚ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਭਯਾਦ੍ ਯਾਵੱਜੀਵਨੰ ਦਾਸਤ੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨਾ ਆਸਨ੍ ਤਾਨ੍ ਉੱਧਾਰਯੇਤ੍|

and free those who all their lives were held in slavery by their fear of death.

16 ਸ ਦੂਤਾਨਾਮ੍ ਉਪਕਾਰੀ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਸ੍ਯੈਵੋਪਕਾਰੀ ਭਵਤੀ|

For surely it is not the angels He helps, but the descendants of Abraham.

17 ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਯਥਾ ਕ੍ਰੁʼਪਾਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਜਾਨਾਂ ਪਾਪਸ਼ੋਧਨਾਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋੱਦੇਸ਼੍ਯਵਿਸ਼਼ਯੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਭਵਨੰ ਤਸ੍ਯੋਚਿਤਮ੍ ਆਸੀਤ੍|

For this reason He had to be made like His brothers in every way, so that He might become a merciful and faithful high priest in service to God, in order to make atonement for the sins of the people.

18 ਯਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਯੰ ਦੁਃਖਭੋਗਮ੍ ਅਵਗਤਸ੍ਤੇਨ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਉਪਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

Because He Himself suffered when He was tempted, He is able to help those who are being tempted.