< ਇਬ੍ਰਿਣਃ 13 >
1 ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਮ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੁ| ਅਤਿਥਿਸੇਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਵਿਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤਾਂ
ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରେମ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିଥାଉ।
2 ਯਤਸ੍ਤਯਾ ਪ੍ਰੱਛੰਨਰੂਪੇਣ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਾਃ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਅਤਿਥਯੋ(ਅ)ਭਵਨ੍|
ଆତିଥ୍ୟସତ୍କାର ନ ପାସୋର, ଯେଣୁ ତଦ୍ୱାରା କେହି କେହି ଅଜ୍ଞାତସାରରେ ଦୂତମାନଙ୍କୁ ଆତିଥ୍ୟ କରିଅଛନ୍ତି।
3 ਬਨ੍ਦਿਨਃ ਸਹਬਨ੍ਦਿਭਿਰਿਵ ਦੁਃਖਿਨਸ਼੍ਚ ਦੇਹਵਾਸਿਭਿਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾਂ|
ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କ ସହବନ୍ଦୀ ସ୍ୱରୂପେ ଜ୍ଞାନ କରି ପୁଣି, ନିଜେ ଦେହଧାରୀ ଅଟ ବୋଲି ଜାଣି କ୍ଳେଶଭୋଗ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର।
4 ਵਿਵਾਹਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸੰਮਾਨਿਤਵ੍ਯਸ੍ਤਦੀਯਸ਼ੱਯਾ ਚ ਸ਼ੁਚਿਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਾਮਿਨਃ ਪਾਰਦਾਰਿਕਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਦਣ੍ਡਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
ବିବାହ ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଦରଣୀୟ ହେଉ ଓ ତାହାର ଶଯ୍ୟା ଶୁଚି ଥାଉ, କାରଣ ଈଶ୍ବର ପାରଦାରିକ ଓ ବ୍ୟଭିଚାରୀମାନଙ୍କ ବିଚାର କରିବେ।
5 ਯੂਯਮ੍ ਆਚਾਰੇ ਨਿਰ੍ਲੋਭਾ ਭਵਤ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਯਤ ਚ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਵੇਦੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਨ ਤ੍ਵਾਂ ਹਾਸ੍ਯਾਮਿ| "
ଆଚାର-ବ୍ୟବହାରରେ ଧନଲୋଭ ଶୂନ୍ୟ ହୁଅ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯାହା କିଛି ଅଛି, ସେଥିରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଥାଅ, କାରଣ ସେ ନିଜେ କହିଅଛନ୍ତି, “ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ କେବେ ହେଁ ଛାଡ଼ିବା ନାହିଁ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ କେବେ ହେଁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ନାହିଁ।”
6 ਅਤਏਵ ਵਯਮ੍ ਉਤ੍ਸਾਹੇਨੇਦੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ, "ਮਤ੍ਪਕ੍ਸ਼਼ੇ ਪਰਮੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਨ ਭੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਕਦਾਚਨ| ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਾਨਵਃ ਪਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|| "
ଅତଏବ ଆମ୍ଭେମାନେ ସାହସପୂର୍ବକ କହି ପାରୁ, “ପ୍ରଭୁ ମୋହର ସହାୟ, ମୁଁ ଭୟ କରିବି ନାହିଁ। ମନୁଷ୍ୟ ମୋହର କଅଣ କରିବ?”
7 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੇ ਨਾਯਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾਂ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਆਚਾਰਸ੍ਯ ਪਰਿਣਾਮਮ੍ ਆਲੋਚ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ(ਅ)ਨੁਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|
ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ କହିଥିଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଏପରି ନେତାମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର; ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନଯାତ୍ରାର ଶେଷ ଗତି ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ରଖି ସେମାନଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସର ଅନୁକାରୀ ହୁଅ।
8 ਯੀਸ਼ੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ਼੍ਵੋ(ਅ)ਦ੍ਯ ਸਦਾ ਚ ਸ ਏਵਾਸ੍ਤੇ| (aiōn )
ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କାଲି, ଆଜି ଓ ଅନନ୍ତକାଳ ସମାନ ଅଟନ୍ତି। (aiōn )
9 ਯੂਯੰ ਨਾਨਾਵਿਧਨੂਤਨਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵੰ ਯਤੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਨ੍ਤਃਕਰਣਸ੍ਯ ਸੁਸ੍ਥਿਰੀਭਵਨੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ ਨ ਚ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੈਃ| ਯਤਸ੍ਤਦਾਚਾਰਿਣਸ੍ਤੈ ਰ੍ਨੋਪਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
ବିବିଧ ଓ ବିପରୀତ ପ୍ରକାର ଶିକ୍ଷାରେ ବିଚଳିତ ନ ହୁଅ, କାରଣ ଖାଦ୍ୟପଦାର୍ଥ ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଅନୁଗ୍ରହ ଦ୍ୱାରା ହୃଦୟ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହେବା ଭଲ; ଯେଉଁମାନେ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରବ୍ୟ ପ୍ରଥା ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର କିଛି ଲାଭ ହେବ ନାହିଁ।
10 ਯੇ ਦਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਸੇਵਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਯਸ੍ਯਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯਭੋਜਨਸ੍ਯਾਨਧਿਕਾਰਿਣਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਯਜ੍ਞਵੇਦਿਰਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|
ଯେଉଁ ବେଦିର ସାମଗ୍ରୀ ତମ୍ବୁର ଉପାସକମାନଙ୍କର ଭୋଜନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକାର ନାହିଁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଏପରି ଏକ ବେଦି ଅଛି।
11 ਯਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਪਸ਼ੂਨਾਂ ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਪਾਪਨਾਸ਼ਾਯ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਨੀਯਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਰੀਰਾਣਿ ਸ਼ਿਬਿਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਦਹ੍ਯਨ੍ਤੇ|
କାରଣ ଯେଉଁ ସବୁ ପଶୁର ରକ୍ତ ପାପାର୍ଥକ ବଳି ସ୍ୱରୂପେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମହାପବିତ୍ର ସ୍ଥାନକୁ ଅଣାଯାଏ, ସେହିସବୁ ପଶୁର ଶରୀର ଛାଉଣୀର ବାହାରେ ଦଗ୍ଧ ହୁଏ।
12 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਪਿ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਰੁਧਿਰੇਣ ਪ੍ਰਜਾਃ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਨਗਰਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਬਹਿ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤਿੰ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
ଏଥିସକାଶେ ଯୀଶୁ ମଧ୍ୟ ଆପଣା ରକ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଯେପରି ଲୋକଙ୍କୁ ପବିତ୍ର କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ନଗର ଦ୍ୱାରର ବାହାରେ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କଲେ।
13 ਅਤੋ ਹੇਤੋਰਸ੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਤਸ੍ਯਾਪਮਾਨੰ ਸਹਮਾਨੈਃ ਸ਼ਿਬਿਰਾਦ੍ ਬਹਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਨ੍ਤਵ੍ਯੰ|
ଅତଏବ, ଆସ, ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପରି ନିନ୍ଦା ସହ୍ୟ କରି ଛାଉଣୀର ବାହାରେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଉ।
14 ਯਤੋ (ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਾਯਿ ਨਗਰੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਾਵਿ ਨਗਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰਨ੍ਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
କାରଣ ଏଠାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଚିରସ୍ଥାୟୀ ନଗର ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ନଗରର ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଅଛୁ।
15 ਅਤਏਵ ਯੀਸ਼ੁਨਾਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਰੂਪੋ ਬਲਿਰਰ੍ਥਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਾਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੱਵਤਾਮ੍ ਓਸ਼਼੍ਠਾਧਰਾਣਾਂ ਫਲਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਦਾਤਵ੍ਯੰ|
ଏଣୁ ଆସ, ତାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପ୍ରଶଂସାରୂପ ବଳି, ଅର୍ଥାତ୍ ତାହାଙ୍କ ନାମ ସ୍ୱୀକାରକାରୀ ଓଷ୍ଠାଧରର ଫଳ ନିତ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ କରୁ।
16 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਰੋਪਕਾਰੋ ਦਾਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਵਿਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤਾਂ ਯਤਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਬਲਿਦਾਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਰੋਚਤੇ|
ପରୋପକାର ଓ ଦାନ କରିବାକୁ ପାସୋର ନାହିଁ, କାରଣ ଏହିପରି ବଳିରେ ଈଶ୍ବରଙ୍କର ପରମ ସନ୍ତୋଷ।
17 ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਨਾਯਕਾਨਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਵਸ਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ ਯਤੋ ਯੈਰੁਪਨਿਧਿਃ ਪ੍ਰਤਿਦਾਤਵ੍ਯਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਲੋਕਾ ਇਵ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦੀਯਾਤ੍ਮਨਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਰ੍ਥੰ ਜਾਗ੍ਰਤਿ, ਅਤਸ੍ਤੇ ਯਥਾ ਸਾਨਨ੍ਦਾਸ੍ਤਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਯੁ ਰ੍ਨ ਚ ਸਾਰ੍ੱਤਸ੍ਵਰਾ ਅਤ੍ਰ ਯਤਧ੍ਵੰ ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਆਰ੍ੱਤਸ੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਇਸ਼਼੍ਟਜਨਕੋ ਨ ਭਵੇਤ੍|
ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନେତାମାନଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କର ବଶୀଭୂତ ହୁଅ, କାରଣ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ନିକାଶ ଦେବାକୁ ହେବ, ସେମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପ୍ରହରୀକର୍ମ କରନ୍ତି, ଯେପରି ସେମାନେ ତାହା ଦୁଃଖରେ ନ କରି ଆନନ୍ଦରେ କରିପାରନ୍ତି; ଦୁଃଖରେ କଲେ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ।
18 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁਤ ਯਤੋ ਵਯਮ੍ ਉੱਤਮਮਨੋਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਦਾਚਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛੁਕਾਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮ ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੀਮਃ|
ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, କାରଣ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ ଯେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ସୁବିବେକ ଅଛି, ଯେଣୁ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ସଦାଚରଣ କରିବାକୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛୁ।
19 ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ(ਅ)ਹੰ ਯਥਾ ਤ੍ਵਰਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦੀਯੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯੈ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧਿਕੰ ਵਿਨਯੇ|
ଆଉ ମୁଁ ଯେପରି ଶୀଘ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇପାରିବି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି।
20 ਅਨਨ੍ਤਨਿਯਮਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇਣ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੋ ਮਹਾਨ੍ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕੋ ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪੁਨਰਾਨਾਯਿ ਸ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਦਾਯਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ (aiōnios )
ଯେଉଁ ଶାନ୍ତିଦାତା ଈଶ୍ବର ଅନନ୍ତକାଳସ୍ଥାୟୀ ନିୟମର ରକ୍ତ ହେତୁ ପ୍ରଧାନ ମେଷପାଳକ, ଅର୍ଥାତ୍, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଫେରାଇ ଆଣିଲେ; (aiōnios )
21 ਨਿਜਾਭਿਮਤਸਾਧਨਾਯ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਿੱਧਾਨ੍ ਕਰੋਤੁ, ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਜਨਕੰ ਤਦੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਧਯਤੁ| ਤਸ੍ਮੈ ਮਹਿਮਾ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍| (aiōn )
ତାହାଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଯାହା ସନ୍ତୋଷଜନକ, ତାହା ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମ୍ପନ୍ନ କରି ତାହାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସତ୍କର୍ମରେ ସିଦ୍ଧ କରନ୍ତୁ। ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଗୌରବ ତାହାଙ୍କର। ଆମେନ୍। (aiōn )
22 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਵਿਨਯੇ(ਅ)ਹੰ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਮ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਹਧ੍ਵੰ ਯਤੋ(ਅ)ਹੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|
ହେ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିନୟ କରୁଅଛି, ଏହି ଉପଦେଶ ସହ୍ୟ କର, ଯେଣୁ ମୁଁ ସଂକ୍ଷେପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଲେଖିଅଛି।
23 ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਾਤਾ ਤੀਮਥਿਯੋ ਮੁਕ੍ਤੋ(ਅ)ਭਵਦ੍ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ, ਸ ਚ ਯਦਿ ਤ੍ਵਰਯਾ ਸਮਾਗੱਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰਮ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଭ୍ରାତା ତୀମଥି ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯଦି ସେ ଶୀଘ୍ର ଆସନ୍ତି, ତେବେ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରିବାକୁ ଆସିବି।
24 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਨਾਯਕਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਨਮਸ੍ਕੁਰੁਤ| ਅਪਰਮ੍ ਇਤਾਲਿਯਾਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|
ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ନେତା ଓ ସାଧୁସମସ୍ତଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଅ। ଯେଉଁମାନେ ଇତାଲିଆ ଦେଶରୁ ଆସିଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ଜଣାଉଅଛନ୍ତି।
25 ਅਨੁਗ੍ਰਹੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਹਾਯੋ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍|
ଅନୁଗ୍ରହ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହବର୍ତ୍ତୀ ହେଉ।