< ਇਫਿਸ਼਼ਿਣਃ 5 >

1 ਅਤੋ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਿਯਬਾਲਕਾ ਇਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਕਾਰਿਣੋ ਭਵਤ,
γινεσθε ουν μιμηται του θεου ως τεκνα αγαπητα
2 ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਇਵ ਪ੍ਰੇਮਾਚਾਰੰ ਕੁਰੁਤ ਚ, ਯਤਃ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਨਿਮਯੇਨ ਚਾਤ੍ਮਨਿਵੇਦਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯਸੁਗਨ੍ਧਾਰ੍ਥਕਮ੍ ਉਪਹਾਰੰ ਬਲਿਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਾਚ ਦੱਤਵਾਨ੍|
και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησεν ημας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν τω θεω εις οσμην ευωδιας
3 ਕਿਨ੍ਤੁ ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਮਨੰ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਾਸ਼ੌਚਕ੍ਰਿਯਾ ਲੋਭਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉੱਚਾਰਣਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਭਵਤੁ, ਏਤਦੇਵ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉਚਿਤੰ|
πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμιν καθως πρεπει αγιοις
4 ਅਪਰੰ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਲਾਪਃ ਪ੍ਰਲਾਪਃ ਸ਼੍ਲੇਸ਼਼ੋਕ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵਤੁ ਯਤ ਏਤਾਨ੍ਯਨੁਚਿਤਾਨਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ ਭਵਤੁ|
και αισχροτης και μωρολογια η ευτραπελια τα ουκ ανηκοντα αλλα μαλλον ευχαριστια
5 ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਾਮ੍ਯਸ਼ੌਚਾਚਾਰੀ ਦੇਵਪੂਜਕ ਇਵ ਗਣ੍ਯੋ ਲੋਭੀ ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੋਸ਼਼ਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ(ਅ)ਰ੍ਥਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਕਮਪ੍ਯਧਿਕਾਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ|
τουτο γαρ εστε γινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ος εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του χριστου και θεου
6 ਅਨਰ੍ਥਕਵਾਕ੍ਯੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਵਞ੍ਚਯਤੁ ਯਤਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਗਾਚਾਰਹੇਤੋਰਨਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕੋਪੋ ਵਰ੍ੱਤਤੇ|
μηδεις υμας απατατω κενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απειθειας
7 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਤੈਃ ਸਹਭਾਗਿਨੋ ਨ ਭਵਤ|
μη ουν γινεσθε συμμετοχοι αυτων
8 ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯਮ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪਾ ਆਧ੍ਵੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਦੀਪ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪਾ ਭਵਥ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤੇਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਵ ਸਮਾਚਰਤ|
ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε
9 ਦੀਪ੍ਤੇ ਰ੍ਯਤ੍ ਫਲੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਹਿਤੈਸ਼਼ਿਤਾਯਾਂ ਧਰ੍ੰਮੇ ਸਤ੍ਯਾਲਾਪੇ ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
ο γαρ καρπος του πνευματος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια
10 ਪ੍ਰਭਵੇ ਯਦ੍ ਰੋਚਤੇ ਤਤ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ|
δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω
11 ਯੂਯੰ ਤਿਮਿਰਸ੍ਯ ਵਿਫਲਕਰ੍ੰਮਣਾਮ੍ ਅੰਸ਼ਿਨੋ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ|
και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχετε
12 ਯਤਸ੍ਤੇ ਲੋਕਾ ਰਹਮਿ ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ ਤਦੁੱਚਾਰਣਮ੍ ਅਪਿ ਲੱਜਾਜਨਕੰ|
τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν
13 ਯਤੋ ਦੀਪ੍ਤ੍ਯਾ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਤਯਾ ਚਕਾਸ੍ਯਤੇ ਯੱਚ ਚਕਾਸ੍ਤਿ ਤਦ੍ ਦੀਪ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪੰ ਭਵਤਿ|
τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ το φανερουμενον φως εστιν
14 ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਉਕ੍ਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, "ਹੇ ਨਿਦ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਬੁਧ੍ਯਸ੍ਵ ਮ੍ਰੁʼਤੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚੋੱਥਿਤਿੰ ਕੁਰੁ| ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸੂਰ੍ੱਯਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ੍ਵਯੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦ੍ਯੋਤਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "
διο λεγει εγειραι ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσει σοι ο χριστος
15 ਅਤਃ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ, ਅਜ੍ਞਾਨਾ ਇਵ ਮਾਚਰਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਿਨ ਇਵ ਸਤਰ੍ਕਮ੍ ਆਚਰਤ|
βλεπετε ουν πως ακριβως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι
16 ਸਮਯੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਗਣਯਧ੍ਵੰ ਯਤਃ ਕਾਲਾ ਅਭਦ੍ਰਾਃ|
εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν
17 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਾ ਨ ਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੋਰਭਿਮਤੰ ਕਿੰ ਤਦਵਗਤਾ ਭਵਤ|
δια τουτο μη γινεσθε αφρονες αλλα συνιεντες τι το θελημα του κυριου
18 ਸਰ੍ੱਵਨਾਸ਼ਜਨਕੇਨ ਸੁਰਾਪਾਨੇਨ ਮੱਤਾ ਮਾ ਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਾ ਪੂਰ੍ੱਯਧ੍ਵੰ|
και μη μεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθε εν πνευματι
19 ਅਪਰੰ ਗੀਤੈ ਰ੍ਗਾਨੈਃ ਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕਕੀਰ੍ੱਤਨੈਸ਼੍ਚ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਆਲਪਨ੍ਤੋ ਮਨਸਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪ੍ਰਭੁਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਗਾਯਤ ਵਾਦਯਤ ਚ|
λαλουντες εαυτοις ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαις αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων τω κυριω
20 ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤਾਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਤ|
ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου τω θεω και πατρι
21 ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਭੀਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਅਨ੍ਯੇ(ਅ)ਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਵਸ਼ੀਭੂਤਾ ਭਵਤ|
υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω θεου
22 ਹੇ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ, ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸ੍ਵਾਮਿਨੋ ਵਸ਼ਙ੍ਗਤਾ ਭਵਤ|
αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν υποτασσεσθε ως τω κυριω
23 ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸਮਿਤੇ ਰ੍ਮੂਰ੍ੱਧਾ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਤ੍ਰਾਤਾ ਚ ਭਵਤਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ੍ਵਾਮੀ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਮੂਰ੍ੱਧਾ|
οτι ο ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας και αυτος εστιν σωτηρ του σωματος
24 ਅਤਃ ਸਮਿਤਿ ਰ੍ਯਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤਾ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ਭਿਰਪਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸ੍ਵਾਮਿਨੋ ਵਸ਼ਤਾ ਸ੍ਵੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾ|
αλλ ωσπερ η εκκλησια υποτασσεται τω χριστω ουτως και αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν εν παντι
25 ਅਪਰਞ੍ਚ ਹੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਃ, ਯੂਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਇਵ ਸ੍ਵਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ਸੁ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ|
οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας εαυτων καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης
26 ਸ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਸਮਿਤੌ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਚ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯਤਃ ਸ ਵਾਕ੍ਯੇ ਜਲਮੱਜਨੇਨ ਤਾਂ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਾਵਯਿਤੁਮ੍
ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι
27 ਅਪਰੰ ਤਿਲਕਵਲ੍ਯਾਦਿਵਿਹੀਨਾਂ ਪਵਿਤ੍ਰਾਂ ਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕਾਞ੍ਚ ਤਾਂ ਸਮਿਤਿੰ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੀਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤੇ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁਞ੍ਚਾਭਿਲਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
ινα παραστηση αυτην εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος
28 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਤਨੁਵਤ੍ ਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਪ੍ਰੇਮਕਰਣੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਯੋਚਿਤੰ, ਯੇਨ ਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤੇਨਾਤ੍ਮਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
ουτως οφειλουσιν οι ανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα
29 ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਕਦਾਪਿ ਨ ਸ੍ਵਕੀਯਾਂ ਤਨੁਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਾਂ ਵਿਭ੍ਰਤਿ ਪੁਸ਼਼੍ਣਨ੍ਤਿ ਚ| ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਸਮਿਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਤਦੇਵ ਕਰੋਤਿ,
ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν αλλ εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο κυριος την εκκλησιαν
30 ਯਤੋ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯਾਙ੍ਗਾਨਿ ਮਾਂਸਾਸ੍ਥੀਨਿ ਚ ਭਵਾਮਃ|
οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου
31 ਏਤਦਰ੍ਥੰ ਮਾਨਵਃ ਸ੍ਵਮਾਤਾਪਿਤਰੋ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾਮ੍ ਆਸੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨਾਵੇਕਾਙ੍ਗੌ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਃ|
αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
32 ਏਤੰਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯੰ ਗੁਰੁਤਰੰ ਮਯਾ ਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸਮਿਤੀ ਅਧਿ ਤਦ੍ ਉਚ੍ਯਤੇ|
το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και εις την εκκλησιαν
33 ਅਤਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨ ਆਤ੍ਮਵਤ੍ ਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਪ੍ਰੀਯਤਾਂ ਭਾਰ੍ੱਯਾਪਿ ਸ੍ਵਾਮਿਨੰ ਸਮਾਦਰ੍ੱਤੁੰ ਯਤਤਾਂ|
πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα

< ਇਫਿਸ਼਼ਿਣਃ 5 >