ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 9
1 ਤਤ੍ਕਾਲਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਸ਼ੌਲਃ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਤਾਡਨਾਬਧਯੋਃ ਕਥਾਂ ਨਿਃਸਾਰਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ
Saulus nu blies nog dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren en ging naar den hoogepriester,
2 ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਞ੍ਚ ਤਨ੍ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੰ ਯੰ ਕਞ੍ਚਿਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬੱਧ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯੇਨ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੀਯੰ ਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਯਾਚਿਤਵਾਨ੍|
en vroeg aan hem om brieven naar Damaskus aan de synagogen, opdat, zoo hij daar eenige aanhangers van Jezus vond, hij die, beide mannen en vrouwen, geboeid naar Jerusalem zou voeren.
3 ਗੱਛਨ੍ ਤੁ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਨਿਕਟ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਤੋ(ਅ)ਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਤੇਜਸਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਤ੍ ਸ ਭੂਮਾਵਪਤਤ੍|
Onder de reis nu, toen hij Damaskus naderde, geschiedde het dat hem op eens een licht van den hemel omstraalde.
4 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਸ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮ੍ ਏਤੰ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ
En hij viel op den grond en hoorde een stem die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij!
5 ਸ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਃ? ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸ ਏਵਾਹੰ; ਕਣ੍ਟਕਸ੍ਯ ਮੁਖੇ ਪਦਾਘਾਤਕਰਣੰ ਤਵ ਕਸ਼਼੍ਟਮ੍|
Hij dan zeide: Wie zijt Gij Heere? En de Heere sprak: Ik ben Jezus, dien gij vervolgt! Het is u hard achteruit te slaan tegen de prikkels.
6 ਤਦਾ ਕਮ੍ਪਮਾਨੋ ਵਿਸ੍ਮਯਾਪੰਨਸ਼੍ਚ ਸੋਵਦਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਭਵਤ ਇੱਛਾ ਕਾ? ਤਤਃ ਪ੍ਰਭੁਰਾਜ੍ਞਾਪਯਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਗਰੰ ਗੱਛ ਤਤ੍ਰ ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
En hij, bevende en verbaasd zijnde, zeide: Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op en ga naar de stad, en u zal gezegd worden wat gij doen moet.
7 ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਲੋਕਾ ਅਪਿ ਤੰ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ੍ਤਬ੍ਧਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
De mannen nu, die met hem reisden, stonden verstomd, daar ze wel de stem hoorden, maar niemand zagen.
8 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ੌਲੋ ਭੂਮਿਤ ਉੱਥਾਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਉਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਕਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍| ਤਦਾ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਨਯਨ੍|
En Saulus stond van den grond op, en als hij zijn oogen open deed zag hij niets. En zij leidden hem bij de hand en brachten hem naar Damaskus.
9 ਤਤਃ ਸ ਦਿਨਤ੍ਰਯੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਨ੍ਧੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਨ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਪੀਤਵਾਂਸ਼੍ਚ|
En hij was drie dagen dat hij niet zag, en hij at of dronk niet.
10 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੱਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਵਾਸਿਨ ਏਕਸ੍ਮੈ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਅਨਨਿਯ| ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪਸ਼੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਮਿ|
Er was nu te Damaskus een zeker discipel, Ananias genaamd; en de Heere zeide tot hem in een visioen: Ananias! — En hij zeide: Zie, hier ben ik, Heere!
11 ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਸਰਲਨਾਮਾਨੰ ਮਾਰ੍ਗੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦਾਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੀਯੰ ਸ਼ੌਲਨਾਮਾਨੰ ਜਨੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਪ੍ਰੁʼੱਛ;
En de Heere zeide tot hem: Sta op, ga naar de straat, de Rechte genaamd, en vraag in het huis van Judas naar een zekeren Saulus van Tarsus, want zie, hij bidt;
12 ਪਸ਼੍ਯ ਸ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤੇ, ਤਥਾ ਅਨਨਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਦਦਾਤੀੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
en hij heeft in een visioen een man gezien, met name Ananias, die tot hem kwam en hem de handen opleide opdat hij weder ziende zou worden.
13 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨਨਿਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੋ(ਅ)ਨੇਕਹਿੰਸਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍;
En Ananias antwoordde: Heere, ik heb van velen gehoord aangaande dezen man, hoeveel kwaads hij aan uw heiligen te Jerusalem heeft gedaan,
14 ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਚ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤਿ ਤਾਨਪਿ ਬੱਧੁੰ ਸ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍, ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍|
en hoe hij hier volmacht heeft van de overpriesters om te binden allen die uw Naam aanroepen!
15 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍, ਯਾਹਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਭੂਪਤੀਨਾਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਨਿਕਟੇ ਮਮ ਨਾਮ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਸ ਜਨੋ ਮਮ ਮਨੋਨੀਤਪਾਤ੍ਰਮਾਸ੍ਤੇ|
Maar de Heere zeide tot hem: Ga heen, want deze is Mij een uitverkoren werktuig, om mijn Naam te dragen voor de volken, en koningen, en de kinderen Israëls!
16 ਮਮ ਨਾਮਨਿਮਿੱਤਞ੍ਚ ਤੇਨ ਕਿਯਾਨ੍ ਮਹਾਨ੍ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਏਤਤ੍ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
want Ik zal hem aantoonen hoeveel hij voor mijn Naam zal moeten lijden.
17 ਤਤੋ (ਅ)ਨਨਿਯੋ ਗਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪ੍ਰਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਃ ਸ਼ੌਲ ਤ੍ਵੰ ਯਥਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੋ ਭਵਸਿ ਚ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਵਾਗਮਨਕਾਲੇ ਯਃ ਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍ ਸ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Ananias nu ging heen, en kwam in het huis, en leide hem de handen op en zeide: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden, Jezus, die u verscheen op den weg dien gij kwaamt, opdat gij weder ziende en met den Heiligen Geest vervuld zoudt worden.
18 ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮਾਤ੍ਰੇ ਤਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰ੍ਭ੍ਯਾਮ੍ ਮੀਨਸ਼ਲ੍ਕਵਦ੍ ਵਸ੍ਤੁਨਿ ਨਿਰ੍ਗਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਸੰਨਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਮੱਜਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪੀਤ੍ਵਾ ਸਬਲੋਭਵੱਚ|
En terstond vielen er als schillen van zijn oogen, en hij werd weder ziende; en hij stond op en werd gedoopt; en hij nam spijs en werd versterkt.
19 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ੌਲਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਕਤਿਪਯਦਿਵਸਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ(ਅ)ਵਿਲਮ੍ਬੰ
Saulus nu was eenige dagen in Damaskus bij de discipelen,
20 ਸਰ੍ੱਵਭਜਨਭਵਨਾਨਿ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|
en terstond predikte hij Jezus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.
21 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰਸ਼੍ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਯੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰ ਏਤੰਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤ੍ਰੁʼਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਨਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍ ਏਵਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਲੋਕਾਨ੍ ਬੱਧ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਨਿਕਟੰ ਨਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਏਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਮਪ੍ਯਾਗੱਛਤ੍ ਸਏਵ ਕਿਮਯੰ ਨ ਭਵਤਿ?
En allen die het hoorden, stonden verbaasd, en zeiden: Is deze het niet, die te Jerusalem hen uitroeide die dezen Naam aanroepen, en die daarom hier gekomen is opdat hij hen gebonden naar de overpriesters zou voeren?
22 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲਃ ਕ੍ਰਮਸ਼ ਉਤ੍ਸਾਹਵਾਨ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਜਨ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍-ਨਿਵਾਸਿਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਨਿਰੁੱਤਰਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
Maar Saulus werd al meer bekrachtigd en beschaamde de Joden die in Damaskus woonden, daar hij bewees dat deze de Christus is.
23 ਇੱਥੰ ਬਹੁਤਿਥੇ ਕਾਲੇ ਗਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸੁਃ
Toen er nu veel dagen verloopen waren, beraadslaagden de Joden om hem om het leven te brengen.
24 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਤਸ੍ਯਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਯਾ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍| ਤੇ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਤੁ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਗੁਪ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਨਗਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਰੇ(ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍;
Doch hun aanslag werd aan Saulus bekend. En zij bewaakten zelfs de poorten dag en nacht om hem om te brengen.
25 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਿਟਕੇ ਨਿਧਾਯ ਪ੍ਰਾਚੀਰੇਣਾਵਾਰੋਹਯਨ੍|
Maar zijn discipelen namen hem en lieten hem des nachts door den muur neder, hem aflatende in een mand.
26 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ੌਲੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ੍ਥਾਤੁਮ੍ ਐਹਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਮਾਦਬਿਭਯੁਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਇਤਿ ਚ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਨ੍|
Toen hij nu te Jerusalem was gekomen, trachtte hij zich bij de discipelen te voegen; en zij vreesden hem allen omdat zij niet geloofden dat hij een discipel was.
27 ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ੍ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਥੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯਾਃ ਕਥਾਸ਼੍ਚ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਚ ਯਥਾਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍ ਏਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍|
Maar Barnabas nam hem en leidde hem tot de Apostelen, en verhaalde hun hoe hij op den weg den Heere gezien had en hoe deze tot hem gesproken had, en hoe hij te Damaskus vrijmoedig had gesproken in den Naam van Jezus.
28 ਤਤਃ ਸ਼ੌਲਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਨ੍ ਨਿਰ੍ਭਯੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|
En hij was met hen in– en uitgaande te Jerusalem en sprak vrijmoedig in den Naam des Heeren.
29 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਵਾਦਸ੍ਯੋਪਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤ|
En hij sprak en redetwistte ook met de Hellenisten, maar die trachtten hem om te brengen.
30 ਕਿਨ੍ਤੁ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਤੱਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੰ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Maar toen de broeders dit bemerkten, geleidden zij hem naar Cesarea en zonden hem weg naar Tarsus.
31 ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਯਿਹੂਦਿਯਾਗਾਲੀਲ੍ਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਤਸ੍ਤਾਸਾਂ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਭਵਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਭਿਯਾ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਚ ਕਾਲੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਪਯਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁਸੰਖ੍ਯਾ ਅਭਵਨ੍|
De gemeente dan door geheel Judea en Galilea en Samaria had vrede, en werd uitgebreid, daar zij werd opgebouwd en wandelde in de vreeze des Heeren en in de vermaning des Heiligen Geestes.
32 ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰਃ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਲੋਦ੍ਨਗਰਨਿਵਾਸਿਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
Het geschiedde nu, toen Petrus overal heen trok, dat hij ook bij de heiligen kwam die te Lydda woonden.
33 ਤਦਾ ਤਤ੍ਰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਵ੍ਯਾਧਿਨਾਸ਼਼੍ਟੌ ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਸ਼ੱਯਾਗਤਮ੍ ਐਨੇਯਨਾਮਾਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਮਵਦਤ੍,
En daar vond hij een man, Eneas genaamd, die al acht jaar te bed had gelegen en lam was.
34 ਹੇ ਐਨੇਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਸ੍ਵਸ਼ੱਯਾਂ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮਾਤ੍ਰੇ ਸ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
En Petrus zeide tot hem: Eneas, Jezus Christus maakt u gezond! sta op en maak u zelven het bed! En hij stond dadelijk op.
35 ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਲੋਦ੍ਸ਼ਾਰੋਣਨਿਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ|
En allen die te Lydda en te Saron woonden, zagen hem en bekeerden zich tot den Heere.
36 ਅਪਰਞ੍ਚ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਦਾਨਾਦਿਸ਼਼ੁ ਨਾਨਕ੍ਰਿਯਾਸੁ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾ ਯਾ ਯਾਫੋਨਗਰਨਿਵਾਸਿਨੀ ਟਾਬਿਥਾਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯਾਂ ਦਰ੍ੱਕਾਂ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਹਰਿਣੀਮਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਆਹ੍ਵਯਨ੍ ਸਾ ਨਾਰੀ
Te Joppe nu was een zekere discipelin, genaamd Tabitha, dat is overgezet: Dorkas. Deze was vol goede werken en aalmoezen, die zij deed.
37 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਰੁਗ੍ਨਾ ਸਤੀ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਜਤ੍, ਤਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯੋਪਰਿਸ੍ਥਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਸ਼ਾਯਯਿਤ੍ਵਾਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
Het geschiedde nu in die dagen dat zij ziek werd en stierf; en als zij haar gewasschen hadden, leiden zij haar in een bovenkamer.
38 ਲੋਦ੍ਨਗਰੰ ਯਾਫੋਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਾੱਤਤ੍ਰ ਪਿਤਰ ਆਸ੍ਤੇ, ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੂਰ੍ਣੰ ਤਸ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੋ ਦ੍ਵੌ ਮਨੁਜੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Daar nu Lydda dicht bij Joppe was en de discipelen hoorden dat Petrus aldaar was, zonden zij twee mannen tot hem om hem dringend te vragen: Vertoef niet tot ons over te komen!
39 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍, ਤਤ੍ਰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤ ਉਪਰਿਸ੍ਥਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਸਮਾਨੀਤੇ ਚ ਵਿਧਵਾਃ ਸ੍ਵਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲੇ ਦਰ੍ੱਕਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਯਾਨ੍ਯੁੱਤਰੀਯਾਣਿ ਪਰਿਧੇਯਾਨਿ ਚ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਰੁਦਤ੍ਯਸ਼੍ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼੍ਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
En Petrus stond op en ging met hen; en toen hij aangekomen was brachten zij hem naar de bovenkamer; en al de weduwen stonden weenende bij hem en toonden hem de rokken en mantels die Dorkas gemaakt had toen zij bij haar was.
40 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਾਨੁਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਟਾਬੀਥੇ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯ ਉਕ੍ਤੇ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰੋਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਲੋਕ੍ਯੋੱਥਾਯੋਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
Doch Petrus dreef haar allen uit en boog zijn knieën en bad; en hij keerde zich tot het lichaam en zeide: Tabitha, sta op! En zij opende haar oogen; en toen zij Petrus zag, ging zij recht zitten.
41 ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਰੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਧਵਾਸ਼੍ਚਾਹੂਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ ਸਜੀਵਾਂ ਤਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍|
En hij gaf haar de hand en deed haar opstaan; en de heiligen en de weduwen geroepen hebbende, stelde hij haar levend voor hen.
42 ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾ ਸਮਸ੍ਤਯਾਫੋਨਗਰੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਤਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੇਕੇ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਭੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
En het werd bekend door geheel Joppe en velen geloofden in den Heere.
43 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਿਤਰਸ੍ਤਦ੍ਯਾਫੋਨਗਰੀਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮ੍ਨਸ਼੍ਚਰ੍ੰਮਕਾਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|
En het geschiedde dat hij vele dagen te Joppe bleef bij zekeren Simon, een leerlooier.
